ตอนที่ 805 ถึงแม้จะทำกิจกรรมที่ออกแรงมากไม่ได้ แต่ฉันจะทำให้เธอพอใจ 2
“และคืนนี้หม่ามี๊มีธุระจะคุยกับคุณพ่อจริงๆ หนูช่วยหม่ามี๊ดูแลคุณน้าแวววัย ถือว่าเป็นการไถ่โทษ เป็นไง? ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป หม่ามี๊ก็ยังเป็นของหนู!”
หนูน้อยเห็นเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว จึงตอบตกลง ทำตาละห้อย แล้วไปกระซิบกับวัจสา “ราตรีสวัสดิ์ครับหม่ามี๊!”
“ไม่หอมคุณพ่อเหรอ?” ธัชชัยยื่นหน้าไปบ้าง
หนูน้อยทำตาถลึงใส่เขา แล้วเดินจูงมือแวววัยจากไป
“พวกเธอตั้งใจคุย คุยจนตะวันได้น้องสาว ก็จะดีมาก!”
แวววัยพูดอย่างติดตลกก่อนไป
รอจนตะวันและแวววัยเดินลับประตูไป จนประตูปิดลง ธัชชัยก็รีบพุ่งตัวไป
“โลกที่มีแต่เราสองนี้ เริ่มจากจูบเป็นไง? คุณภรรยาครับ”
ธัชชัยเข้าไปจูบอย่างรุนแรง แต่ริมฝีปากเขากลับหยุดที่ฝ่ามือวัจสา จูบได้ถึงแค่มือขาวๆของเธอ ธัชชัยก็พยายามมาก
ใช้ปลายลิ้นวาดเป็นรูปหัวใจที่ฝ่ามือวัจสา
ผู้ชายคนนี้นี่จริงๆเลย เจ้าเล่ห์!วัจสาขนลุกที่มือข้างนั้นแต่สัมผัสเปียกๆนั้น ไม่เพียงแต่จูบลงบนฝ่ามือเธอ ยังจูบเข้าไปถึงจิตวิญญาณส่วนลึกของเธอ…วัจสารีบหดมือกลับมา แล้วหมุนตัว ไม่ไปสบตาชายหนุ่มการหยอกล้อของเขา นั้นเป็นสิ่งที่เอเกลียดที่สุด และเป็นจุดอ่อนของเธอเช่นกันวัจสาสูดลมหายใจเข้าลึก พร่ำบอกตัวเอง : ต้องสงบสติเข้าไว้ ต้องสงบสติเท่านั้นถึงจะเริ่มคุยกับเขาได้ธัชชัยเห็นว่าหญิงสาวปฏิเสธตนเอง ความคิดชั่วร้ายจึงแวบขึ้นมา เขายิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา“ไม่อย่างนั้น เธอเอาตัวฉันไปเป็นของหย่าดีไหม? ครบครันทุกอย่าง ทั้งเลี้ยงดู และเรื่องบนเตียงธัชชัยพูดพลางหันตัวไป ใช้ร่างแข็งแรงนั้นล็อคตัววัจสาเอาไว้ตัวเขามีแต่กลิ่นยาสมุนไพร ถึงแม้จะอาบน้ำแล้ว เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว แต่กลิ่นนั้นยังคงติดตัวเขา แสดงว่าครึ่งเดือนมานี้เขาฟื้นฟูไปไม่น้อยฮอร์โมนของชายหนุ่มโชยออกมา และยิ่งหน้าเขาเข้ามาใกล้ ก็เหมือนกับปาก้อนหินน้อยๆเข้ามาในบ่อน้ำในใจของเธอ จนเป็นคลื่นๆไม่ได้! แค่ผู้ชายคนเดียวยังปฏิเสธไม่ได้ แล้วจะพูดเรื่องหย่ากับเขาได้อย่างไร?“ธัชชัย นายทำอะไร? มาใกล้ขนาดนี้ จะปล้ำฉันเหรอ?”วัจสาขบริมฝีปากตัวเอง เพื่อที่จะสะกดอารมณ์ชายหนุ่มตอบ “เธอก็อยากจะนอนกับฉันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ…หรืออยากถูกฉันข่มขืนล่ะ?”ผู้ชายคนนี้เป็นแบบนี้อยู่เรื่อย จองหองคิดว่าคนอื่นต้องหมุนรอบตัวเอง ต่อให้เป็นภูเขาใหญ่ ก็คงเป็นภูเขาที่ทับเสียจนเธอหายใจไม่ออกใช่สิ ในสายตาของธัชชัย เธอคงเป็นผู้หญิงที่ไม่มีศักดิ์ศรีไม่รักตัวเอง!เพราะนอนกับเขาเสียจนชิน จนทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายตามมา! ถ้าหากไม่ได้เจอเขา เธอก็คงไม่ลำบากขนาดนี้!ค่อยๆระบายความโกรธในใจออกมา แล้วจิตใจของเธอจึงเริ่มสงบลง“ธัชชัย ฉันไม่อยากนอนกับนาย ฉันอยากหย่ากับนาย! นี่เป็นสิ่งเดียวที่ฉันต้องการ”ชดเชย? หรือเป็นหนึ่งเดียว? หญิงสาวอยากจะจากไปจนทนไม่ไหวแล้วเหรอ?เขาจ้องแววตาของวัจสา ไม่มีแววความโกหก ไร้ซึ่งความปากไม่ตรงกับใจเสียดายที่แววตาของหญิงสาวเรียบนิ่ง ไม่เป็นประกายอย่างที่เคย ธัชชัยคิดว่าหญิงสาวมองเธอเป็นคนแปลกหน้าไปแล้วธัชชัยถามด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก “เธออยากจะหย่ากับฉันจริงเหรอ?”“ใช่ ต้องหย่า! ต้องหย่าเท่านั้น!”ครั้งนี้วัจสาจ้องตาต่อตา เธอจ้องด้วยความไม่เกรงกลัวใดๆทั้งนั้นแต่ไหนแต่ไรมา ว่าทำไมวัจสาถึงใจเต้นแรงกับสายตาคู่นั้น จนถึงตอนนี้ ตอนที่เธอจะหย่ากับผู้ชายคนนี้ เธอจึงพบว่านั่นเป็นเพราะเธอไม่มั่นใจ เพราะเธอไม่มั่นใจในตัวเอง จนเรื่องราวมาถึงขั้นนี้หรืออาจเป็นเพราะความรู้สึกระหว่างพวกเขา… ก่อนหน้านี้พวกเธอยังมีความรู้สึกต่อกัน แต่เริ่มจากตอนนั้น ก็เริ่มจะไม่เท่ากันดังนั้นวัจสาจึงพยายามข่มตัวเอง ทำท่าทีนิ่งเฉย ไม่แสดงอาการใดๆต่อหน้าชายหนุ่ม และไม่ไปคาดเดาเอง เธอจริงใจต่อความรู้สึกตัวเองมากขนาดไหนกัน?นั่นเป็นเพราะไม่มั่นใจในตัวเองมากพอ! และความรู้สึกแบบนี้ มีแต่ทำให้เหนื่อยดังนั้นวัจสาจึงอยากหลุดพ้นจากชีวิตแบบนี้
