ตอนที่ 795 เริ่มเรื่องการหย่ากับธัชชัย 2
ป้าอ้อยตักข้าวใส่ถ้วยและตะเกียบให้กนิษฐาที่เพิ่งกลับมา เธอนั่งลงข้างกับมิ้นลูกสาว
แวววัยเบ้ปาก ทำสายตายั่วยุมองไปยังกนิษฐาพร้อมวางมาดเกินอาการอย่างดุเดือดกับสะใภ้คนที่สองของตระกูลศรีทองต่อ
“พี่ใหญ่ ที่ฉันมาที่บ้านตระกูลศรีทองเพราะว่าฉันอยากจะเบิกค่าเลี้ยงดูของตะวันลูกฉัน”
เมื่อกนิษฐากลับมาแล้วเรื่องบางเรื่องก็ควรที่จะพูดแล้วดังนั้นวัจสาจึงพูดอย่างนิ่งๆ เกี่ยวกับจุดประสงค์ของตนเองที่มาในครั้งนี้
“ดูสิคุณพูดอะไรหน่ะ เบิกไม่เบิกอะไรตะวันก็คือทายาทตระกูลศรีทองของพวกเรานะวัจสา, คุณอย่ามองว่าเป็นคนนอกขนาดนั้นสิ”
วรพลแก้ไขการใช้ภาษาของวัจสา
แต่วัจสาก็ยังส่ายหัว ปฏิเสธคำพูดของวรพล
“พี่ใหญ่ ฉันกำลังหาทนายความเพื่อฟ้องร้องคดีเรื่องหย่ากับธัชชัยและฉันก็ต้องการค่าเลี้ยงดูของตะวัน”
“วัจสาคุณประสาทไปแล้วรึไงเรากินข้าวกันดีๆ ไม่ได้เหรอ?
คนที่ส่งเสียงประหลาดใจออกมาก่อนคือแวววัยที่นั่งกินอาหารมื้อใหญ่อยู่ข้างๆ
“วัจสา…..คุณอย่างเป็นอย่างงี้สิ, พวกเรารู้ว่าคุณได้รับความไม่เป็นธรรมมาก็เยอะ ตะวันก็ลำบากมาไม่น้อย. แต่ว่าธัชชัยจะสามารถชดเชยให้พวกคุณสองแม่ลูกได้นะ! ”
วรพลตกใจรีบพูดโน้มน้าวที่จริงวัจสาไม่ต้องมาที่บ้านตระกูลศรีทองก็ได้แต่เธอต้องการที่จะให้กนิษฐารู้ไว้ว่าเธอวัจสาต้องการที่จะเริ่มเรื่องหย่ากับธัชชัย!นี่ไม่ใช่การเสแสร้งหรือไม่มีเหตุผลแต่เธอต้องการที่จะหย่ากับธัชชัยจริงๆ และต้องหย่าแน่นอน!การทดแทนอะไรเธอก็ไม่ต้องการได้รับความไม่เป็นธรรมหรือการจองจำมาตั้งกี่ปีมันสามารถทดแทนได้เหรอ? แถมสิ่งที่ตนเองต้องการก็ไม่ใช่พวกนี้“พี่ใหญ่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ต้องการให้ธัชชัยมาทดแทนอะไร ฉันแค่ไม่รักเขาฉันต้องการอิสระของฉันกลับคืนมา, และการแต่งงานครั้งนี้ก็เป็นการเข้าใจผิดไม่ใช่เหรอ? พี่ใหญ่เองก็รู้เรื่องนี้ดีกว่าใคร! ”วรพลอึ้งไปอีกครั้งหลังจากนั้นก็ดึงลิ้นตัวเองกลับมาพูดอีกครั้งว่า: “วัจสาอย่างพูดอย่างงั้นเลยเห็นได้ชัดว่าคุณห่วงธัชชัยคุณทำเพื่อเขาโดยไม่คิดถึงชีวิต……”“พี่ใหญ่ อย่าเข้าใจผิด” วัจสาไม่รอให้วรพลพูดจบก็รีบตัดบทเขา “ที่ฉันใช้ความพยายามทั้งหมดเพื่อช่วยเขาออกมาก็เพราะแค่ไม่อยากเห็นตะวันไม่มีพ่อ”“วัจสา….ฉันรู้, ทั้งหมดเป็นความผิดฉันคุณอย่าอาฆาตธัชชัย….”“ในเมื่อพวกเราก็รู้ว่านี่ล้วนเป็นความผิดพลาดถ้างั้นเราก็แก้ไขมันซะสิ! ”หนึ่งชั่วโมงต่อมาวัจสากับแวววัยเดินออกจากบ้านตระกูลศรีทองพร้อมกับเงินจำนวนมาก100,000หยวน นี่เป็นเงินค่าเลี้ยงดูตะวัน“วัจสา คุณ…..ไม่รักธัชชัยแล้วจริงๆ หรอ?ตอนนี้แม้แต่แวววัยเองยังไม่แน่ใจ ไม่ใช่วว่ามีรักใหม่แล้วเหรอถึงได้ไม่ต้องการรักเก่าเพราะว่าสิ่งที่พูดตอนอยู่ในบ้านตระกูลศรีทองนั้นทุกคนเงียบกริบกันหมด เงียบจนแวววัยเริ่มสงสัยว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นเรื่องจริง“ฉันให้เธอ2หมื่น, แล้วไปที่ธนาคารไปจ่ายหนี้ค่าห้อง2เดือนก่อนเถอะ!วัจสาเหมือนไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจเอาเงินสด2ปึกใส่มือแวววัย“นี่ เธอทำอะไรนี่คือค่าเลี้ยงดูของตะวันนะจะมาให้ฉันทำไม? หรือว่าต้องการจะเยอะเย้ยฉัน? ”แวววัยรีบยัดเงินคืนลงในกระเป๋าวัจสาทันที“แวววัย เธอก็รับเจตนาดีของปรสิตตัวนี้ไว้หน่อยมั้ย! ตอนนี้เธอพึ่งตั้งท้อง สามเดือนแรกต้องระวังให้มากๆ ดังนั้นก็ไม่สามารถไปเต้นรูดเสาที่มันอันตรายแบบนั้นได้อีก. ดังนั้นเธออย่ามาดื้อกับฉัน! ”แล้ววัจสาก็เข้าใจทันทีว่าทำไมแวววัยถึงดื้งดึงที่จะคลอดเด็กที่ถูกข่มขืนให้อยู่ต่อไป ที่จริงไม่ใช่เพราะเธอมีจิตใจดีแต่เธอเคารพและทะนุถนอมชีวิต ;และสิ่งที่สำคัญกว่าก็คือพ่อของเด็กในท้องคือโสธร, ไม่ใช่ชายขนนกยูงที่เธอวาดไว้ในกล่องปรารถนาครั้งนี้วัจสาไม่ได้หาเรื่องแถมยังละทิ้งคุณธรรมความโอหังเพื่อไปบ้านตระกูลศรีทองและขอค่าเลี้ยงดูลูกชายตะวันจากวรพลเงิน100,000หยวนสำหรับตระกูลศรีทองแล้วขนหน้าแข้งเขายังไม่ทันร่วงเลยแต่สำหรับแวววัยแล้วก็วัจสาสองคนแม่ลูกแล้วมันก็คือความหวังสุดท้ายที่สามารถช่วยเพื่อนสุดที่รักอย่างแวววัยซึ่งเป็นสิ่งที่วัจสาไม่เคยทำได้เลยเมื่อตอนที่แวววัยมีปัญหา เธอไม่สามารถที่จะอยู่ข้างเขาได้แต่เมื่อไหร่ที่ตนเองตกยาก เธอก็จะอยู่ข้างๆ ตนเองเสมอ. วัจสารู้สึกขอบคุณสวรรค์มากที่ส่งแวววัยเพื่อนที่แสนดีคนนี้มาให้เธอแวววัยลดสายตาลงเอื้อมมือไปลูบท้องที่ยยังคงเรียบอยู่“รอฉันมีตังก่อนนะ….จะรีบคืนให้! ”ตัวเธอเองสามารถดื้อได้ แต่เด็กในท้องไม่อนุญาตให้เธอดื้อดังนั้นท้ายที่สุดก็รับเงิน20,000หยวนไปเพราะเธอไม่สามารถปล่อยให้ธนาคารมายึดห้องของเธอได้ถ้าเป็นอย่างงั้นที่อาศัยสุดท้ายของเธอกับลูกจะไม่เหลือเลย……กรดลที่หายไปแป๊บเดียวก็กลับมาแต่ในมือเต็มไปด้วยยาเสริมอาหารธัชชัยที่นอนตะแคงอยู่ชำเลืองมองกรดลพูดเหน็บแนมว่า: “ฉันไม่รู้นะเนี่ยว่าคุณมีฟังก์ชั่น ‘ย้อนกลับ’ ด้วยสกิลการเหน็บแนมคนของธัชชัยนี่5ดาวไปเลยแต่กรดลก็เคยชินกับธัชชัยที่เป็นแบบนี้แถมยังไม่โกรธอีกด้วย แล้วก็ยังนั่งลงข้างๆ เขาเริ่มคนยาเสริมอาหารที่อยู่ในมือให้มันเย็นขึ้นแล้วค่อยให้ธัชชัยกิน
