วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง – ตอนที่ 702 เป็นความศรัทธาอย่างหนึ่ง

ตอนที่ 702 เป็นความศรัทธาอย่างหนึ่ง

มาถึงที่วิศาลอีกครั้ง เป็นเวลาตีสาม

ตอนนี้อารมณ์ของวิศาลอ่อนไหวยิ่งขึ้น เขาปฏิเสธการรักษาทุกอย่าง แล้วยังดึงเข็มออก นอนหมดอาลัยตายอยากอยู่บนเตียง รอความตาย

ธัชชัยไม่รู้ว่าทำไมวิศาลถึงต้องอาละวาดขนาดนี้ ต่อให้ชนะอำเภอพัดรัก แต่ก็คงไม่น่าจะต้องถึงตายมั้ง?

“ป้าบ” เสียงตีดัง แต่คนบนเตียงยังคงหลับตา

มองเหล่าหมอพยาบาลที่ยืนลังเลอยู่หน้าห้อง ธัชชัยจึงส่งสัญญาณเรียกพวกเขาเข้ามา

ตอนนี้ที่หลังมือของวิศษลมีรอยเขียวช้ำคงง่ายที่จะใส่เข็ม

พยาบาลทาแอลกอฮอล์ กำลังจะใช้เข็มแทงเข้าไป วิศาลกลับยกมือ เกือบจะจับเข็มไม่นิ่ง

“เธอออกไป ฉันทำเอง”

เพราะเขาดูแลวรพลเป็นเวลานาน เรื่องพยาบาลเล็กน้อยเขาพอจะทำได้

“เปี๊ยะๆ!”

ธัชชัยตบที่หลังมือวิศาลสองที เป็นการเตือนว่าเขาจะเป็นคนลงเข็มเอง ถ้าเขาดื้อละก็ เขาต้องรับผิดชอบผลที่ตามมา!วรพลลงมือเอง ไม่นาน เข็มก็เสียบเข้าไปดังเดิมยาฆ่าเชื้อสีใสก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของวิศาลอย่างรวดเร็วพยาบาลทำแผลที่แขนให้วิศาลใหม่ ธัชชัยยืนดูเงียบๆ ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกส่วนลึก เพื่อไม่ให้วิศาลขัดขืนและเกิดแผลซ้ำอีกรอบ ธัชชัยจึงกดตัวเขาเอาไว้วิศาลที่ร่างกายกำยำเหมือนกับกระทิงจะเอาเขาอยู่นั้นไม่ง่ายเลยรอจนพยาบาลทำแผลให้เขาเรียบร้อย ธัชชัยก็เหงื่อตกเหมือนกันสิ่งที่ธัชชัยพูดนั้นค่อนข้างทีผลกระทบแต่ผ่านไป 20 นาที สปาเก็ตตี้เนื้อจานหนึ่งก็ถูกยกเข้ามาธัชชัยกินมันอย่างเอร็ดอร่อย เขากินพลางมองวิศาลที่แกล้งหลับอยู่บนเตียงเขากินเนื้อจนหมดก่อน แล้วค่อยกินเส้นตาม พลางมองวิศาลที่ยังคงนอนนิ่ง เขายกจานสปาเก็ตตี้ไปป้อนอะไรที่ตัวเองไม่ชอบก็อย่าให้คนอื่น แต่ธัชชัยคิดว่า กลับกัน เพราะเขาดูจากท่าทางของวิศาลก็พอจะรับรู้ได้แต่ไม่คิดว่าวิศาลจะกินมันเข้าไปจริงๆ กินเส้นที่ธัชชัยกินเหลือจนหมดธัชชัยที่กินอิ่มแล้ว ก็นอนพิงไปกับโซฟา แล้วความกังวลใจก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งลูกและภรรยาที่อยู่เมืองอี้ มิ้นที่ร้องไห้จะหาหม่ามี๊ และวิศาลที่ยังแกล้งนอนอยู่บนเตียง และกนิษฐาที่เขามอบให้สองไปนั้น…ราวกับเรื่องในใจของเขามากจนเกินไป เรื่องที่รอให้เขามาจัดการก็เยอะเสียเหลือเกิน…วัจสาสองแม่ลูกอยู่เป็นห้องชุด ในนั้นมีโทรศัพท์บ้านเพียงเครื่องเดียว แต่ถูกธัชชัยล็อคเอาไว้ โทรออกไม่ได้ รับสายได้อย่างเดียวธัชชัยมองโทรศัพท์ในมือ มองเบอร์ที่ปรากฏบนหน้าจอ แต่ไม่ได้โทรออกไปเพราะตอนนี้ วัจสาและลูกชายคงจะหลับแล้ว โทรไปคงจะเป็นการรบกวนพวกเขาแล้วตัวเขาจะนอนอย่างไรกันล่ะ? เขามองเพดาน ราวกับคืนนี้จะเป็นค่ำคืนที่ไม่หลับนอนเมื่อเห็นธัชชัยค่อยๆหลับไปบนโซฟา แววตาของวิศาลก็ทอประกาย และดูเหมือนแผลบนแขนเขาจะไม่เจ็บอีกต่อไปแล้ว!เขาพลิกตัวไป มองธัชชัยที่หลับอยู่ ห่างกันไม่ถึงสองเมตร แต่ช่างห่างไกลสำหรับเขาบางครั้งวิศาลก็คิดว่าตัวเองขาดสติไปแล้วรึเปล่าเขาต้องการจะมีอะไรกับธัชชัย? แต่เขากลับไม่ต้องการจะรู้สึกเช่นนี้เลยถึงแม้ว่าธัชชัยจะหล่อกว่านิดหน่อย แต่เรื่องของเสน่ห์แล้ว เขามีเสน่ห์ล้นหลามกว่าธัชชัยเสียอีก!บางครั้งวิศาลก็มีความคิดเล่ห์กลที่ไม่ควรจะมี เขาต้องการจะล็อคธัชชัยไว้ข้างกาย ให้เขาสมยอมต่อตัวเองนี่ถือเป็นอารมณ์รุนแรงรึเปล่า? หรือเป็นความรู้สึกรุนแรงที่มีต่อเขาเท่านั้น? แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่เข้าใจเพียงแค่ได้มองธัชชัยนานๆแบบนี้ เขาก็มีความสุขแล้ว!ใช่แล้ว ยังมีอีกความรู้สึกที่แปลกๆเป็นความรู้สึกที่สับสน“กำลังคิดอะไรอยู่? ลูกกับเมียนายเหรอ?” การอยู่ต่อของธัชชัย ทำให้วิศาลให้อภัยแก่เขาธัชชัยไม่ชอบให้คนอื่นเห็นด้านที่อ่อนแอของตัวเอง เขาเลิกคิ้วคู่งามๆนั้นขึ้น“ฉันกำลังคิดว่าโสธร ทำไมถึงใจร้ายจัง พี่ใหญ่อย่างนายเจ็บขนาดนี้ เขายังไม่มาเยี่ยมซักครั้ง! ต่อให้ปกตินายจะทำผิดมากไปหน่อย แต่ต่อให้นายตายไป ก็คงมีฉันที่มาเก็บศพคนเดียวสินะ”