ตอนที่ 749 มองหมากลายเป็นธัชชัย 2
ไผ่เชื่อคำให้การของวัจสา เธอไม่จำเป็นต้องโกหก เธอนั้นไม่ได้เป็นเพียงภรรยาของธัชชัย แต่ยังเป็นแม่แท้ๆ ของลูกชายธัชชัยอีกด้วย!
“ฉันคิดว่าเธอคงจะคิดถึงธัชชัยจนเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้เห็นสุนัขเป็นธัชชัยไปได้ น่าสงสารมากจริงๆ! ”สิบสองพูดด้วยน้ำเสียงเสียดสี
ไผ่เชื่อมั่นอย่างมากว่าวัจสาต้องเห็นธัชชัยจริงๆ แต่ว่าที่เข้ามานี้มีเพียงสุนัขพันธ์ทิเบตตัวนึงเท่านั้น ไม่มีที่ให้ไปอีกแล้ว
ไผ่ถอนหายใจออกและพูดอย่างใจเย็น “นิติเวช ค้นหาเบาะแส! ”
ตราบใดที่ธัชชัยอยู่ที่นี่ มันก็จะต้องมีเบาะแสอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเขา วัจสาบอกว่าธัชชัยโดนไฟฟ้าช็อตและอาเจียนเป็นเลือดที่นี่ ต้องตามหาเบาะแสเขาได้อย่างแน่นอน
จนถึงตอนนี้ไผ่ยังไม่แน่ใจเลย เพราะนอกจากกลิ่นดินปืน กลิ่นเหม็นของสุนัขพันธุ์พันธ์ทิเบตแล้ว ก็มีเพียงกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อโรคเล็กน้อยเท่านั้น
มีการทำความสะอาดที่นี่แล้วงั้นเหรอ? ธัชชัยถูกอำเภอพัดรักฆาตกรรมไปแล้วงั้นเหรอ?
“เลี้ยงสุนัขพันธ์ทิเบตในชั้นใต้ดินมันผิดกฎหมายด้วยเหรอ? ฉันเตือนพวกคุณไปแล้วว่ามันอันตราย นี่ไม่ใช่แค่ต้องทุบประตู แต่ยังฆ่าสุนัขอีกด้วยอย่างนั้นเหรอ? ”สิบสองพูดอย่างก้าวร้าว
“พ่อบุญธรรมของฉันใช้เงินไม่น้อยเลยนะกว่าจะซื้อมาได้”
“ปิดทางเข้าทางออกทั้งหมด! และตรวจสอบให้ละเอียด! ไม่ว่าใครก็ผ่านไม่ได้! ”ไผ่ไม่ได้ต่อปากต่อคำกับสิบสอง มันอาจจะยังพอมีหวัง และหวังว่าจะช่วยชีวิตของธัชชัยได้ทันเวลา
วัจสาคิดขึ้นมาได้ว่า ตัวเองนั้นยังอ่อนแออยู่ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอำเภอพัดรักแล้วมันดูไร้สาระเกิน
ตอนนี้ลองคิดดูสิ อำเภอพัดรักเคยบอกเธอก่อนหน้านี้ว่าสิ่งที่เธอเห็น อาจจะไม่ใช่ทั้งหมดก็เป็นได้ เธอจะเสียใจทีหลังแน่ถ้าไม่รู้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นอะไรตอนนี้คือตอนที่วัจสาเสียใจ เธอเสียใจว่าทำไมต้องไปช่วยผู้ชายคนนั้น ทำให้ลูกชายของเธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย ทำให้เธอไม่มีโอกาสได้พบเจอลูกแบบนี้!วัจสารีบวิ่งออกมาจากชั้นใต้ดิน เผชิญหน้ากับอำเภอพัดรักจากที่อำเภอพัดรักทำตาหรี่ก็เปิดตากว้างขึ้น จ้องมองวัจสาและเยาะเย้ยว่า “เป็นไงบ้าง? พอใจกับทุกอย่างที่เห็นหรือยัง พอใจรึยังล่ะ? ”วัจสาคุกเข่าลงตรงหน้าอำเภอพัดรัก”คุณพรมมิน….ฉันผิดไปแล้ว ได้โปรดมอบโอกาสฉันอีกสักครั้งเถอะนะ”เธอเป็นแม่คนหนึ่ง ถ้ามองจากมุมนี้แล้ว เธอได้ทำความผิดมหันต์ลงไป เพราะเธอไม่ได้คิดว่าอำเภอพัดรักจะเป็นคนที่เลวร้ายขนาดนี้เธอควรจะอยู่ข้างๆ ลูกเธอตลอดเวลา!ไม่ต้องไปดิ้นรนทำอะไรที่เกินความสามารถตัวเอง!แต่ความเป็นจริงนั้นโหดร้ายที่จะบอกวัจสา เธอช่วยธัชชัยออกมาไม่ได้ด้วยซ้ำ นอกจากนี้เธอยังทิ้งโอกาสตัวเองที่จะได้อยู่กับลูกๆ!อำเภอพัดรักเสียความเยือกเย็นไปแล้ว”คุกเข่าให้ฉันก่อนสิ! ”วัจสาไม่ได้พูดอะไร ทำตามที่อำเภอพัดรักสั่ง คุกเข่า โดยที่ไม่พูดอะไรออกมาสักคำหลังจากใช้ชีวิตใต้ชายคาเดียวกันมานาน วัจสาก็รู้นิดหน่อยว่าอำเภอพัดรักไม่ชอบคนที่ต่อต้านเขา สำหรับผู้หญิงนั้น เขาจะชอบผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย“อำเภอพัดรัก คุณยังเล่นกับธัชชัยไม่เสร็จเหรอ”ไผ่อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดอำเภอพัดรักมองไปที่ไผ่แบบไม่แยแส ”คุณกำลังช่วยคนผิดแล้ว หรือว่าคุณจะได้ผลประโยชน์อะไรจากธัชชัย แน่นอนว่าคุณไม่ต้องบอกผมว่ามันเป็นธุรกิจสกปรกของคุณ “อำเภอพัดรักขู่ไผ่ด้วยคำพูดที่ดูเคียดแค้น คราวนี้เขากะจะถอนรากถอนโคนให้หมด!“คุณอำเภอพักรักครับ ธัชชัยทำผิดอะไรให้คุณกัน? คุณไม่ได้อยากให้เขาตายงั้นเหรอ? ”ไผ่กับอำเภอพัดรักเหมือนมีความเกลียดชังกันอะไรบางอย่าง แต่ยังไม่ชัดเจนพอ อย่างไรก็ตามความรู้สึกระหว่างพวกเขานั้นไม่ควรจะให้กระทบกระทั่งกัน“คุณทุบประตูพัง คุณฆ่าสุนัขตาย ตอนนี้ถึงเวลาที่คุณจะอธิบายแล้ว กลับไปรอจดหมายจากทนายความฉันได้เลย! ”อำเภอพัดรักไม่ได้ตอบคำถามของไผ่ เขาแค่พูดลอยๆ กับตัวเองและทุกประโยคของเขานั้นดูมั่นใจมาก ไม่เหลืออะไรให้แก้ไขได้แล้วแพทย์นิติใช้เวลาชั่วโมงกว่าค้นหาเบาะแสในห้องใต้ดิน แต่ก็ไม่มีร่องรอยของธัชชัยเลยวัจสาคุกเข่าอยู่ข้างนอกมากว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว“คุณอำเภอพัดรัก ได้โปรดเถอะ ขอให้ฉันได้พบสิบห้า….สักหน่อยเถอะนะ ฉันจะไม่ทำอะไรโง่ๆ อีกแล้ว! ”ตอนนี้เธอแสดงความอ่อนแอของตัวเองออกมา แต่ต่อหน้าอำเภอพัดรักแล้วเธอไม่ควรทำอะไรแบบนี้เลยอำเภอพัดรักมองไปที่น้ำตาของวัจสา แต่ดูเหมือนโทสะของเหยี่ยวตัวนั้นจะลดลงมาบ้างแล้วคิดดูดีๆ ไม่ใช่ครั้งแรกที่วัจสาคุกเข่าต่อหน้าอำเภอพัดรัก แต่เหมือนว่าเธอจะได้สิ่งที่เธอต้องการทุกครั้งที่คุกเข่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น จิตใจเธอนั้นแข็งแกร่ง และข้างนอกเธอก็ดูเข้มแข็งมากไม่หรอก ผู้หญิงคนนั้นใจง่ายเกินไป ไม่คู่ควรกับคำนั้นหรอกที่อยู่ในสายตาขอวัจสามีเพียงธัชชัยคนเดียวเท่านั้น ดังนั้นเธอค่อนข้างจะเป็นผู้หญิงที่ดีดังนั้นเภอพัดรักก็รักทั้งด้านที่แข็งแรงและด้านที่อ่อนแอของวัจสา โดยเฉพาะจิตใจที่ใสสะอาดของเธอในใจของอำเภอพัดรัก ผู้หญิงที่ดีควรจะเป็นแบบนี้แต่ว่าผู้หญิงคนนั้น ดูเหมือนสะอาดราวกับดอกบัวขาว แต่ภายในกลับสกปรกโสมม จะรู้ว่าเป็นแบบนั้นได้อย่างไร….ถ้าไม่ดูด้วยตาของตัวเอง เกรงว่าอำเภอพัดรักจะไม่ได้คิดแบบนั้นไปตลอดน่ะสิ!
