ตอนที่ 750 ความลับของภาพนั้น
ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากให้โอกาสเธอหรอก แต่ถ้าเธอได้มัน เธอก็จะเอากลับมาทำร้ายฉันอีก
อำเภอพัดรักไม่ได้อยากจะโกรธผู้หญิงที่คุกเข่ามาเป็นชั่วโมง” สมควรแล้วที่โดนแบบนี้ เธอจะไม่ได้เจอลูกของเธออีก! ”
แต่การลงโทษแบบนี้ ก็เป็นบทลงโทษที่โหดร้ายสำหรับแม่คนเหมือนกัน
“คุณท่านคะ…ขอโอกาสให้ฉันอีกครั้งเถอะนะ ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ขอร้องล่ะคะคุณท่าน…! ”
วัจสากรีดร้องร่ำไห้ปานใจจะขาด ไผ่เห็นดังนั้นจึงพาวัจสาถอยออกไป
เพราะถ้าอำเภอพัดรักยังเห็นวัจสาอยู่อีก เขาจะต้องลงโทษวัจสาหนักขึ้นแน่นอน
วัจสาถูกลากออกไป ถึงแม้ว่าเธอจะขัดขืนก็ตาม
“ไผ่ ปล่อยให้ฉันอยู่ต่อเถอะนะ! เดี๋ยวอำเภอพัดรักก็ออกมาแล้ว ฉันก็จะได้เจอกับลูกฉันแล้ว
เพิ่งจะวิงวอนกับอำเภอพัดรัก ตอนนี้ยังต้องมาอ้อนวอนกับไผ่อีก ราวกับว่าชีวิตของวัจสานั้นไม่สามารถเดินด้วยตัวเองได้ ต้องคอยยืมมือคนอื่นเสมอ
“เปล่าประโยชน์น่า ธนวรรธเพิ่งโทรศัพท์มา บอกว่าสามชั่วโมงก่อนอำเภอพัดรักขึ้นเครื่องบินส่วนตัวบินไปอังกฤษแล้ว และในรายชื่อคนที่บินไปด้วย ก็มีตะวันลูกชายเธออยู่ด้วย”
วัจสาตกใจและพูดว่า”คุณจะบอกว่าอำเภอพัดรักพาลูกฉันกลับไปอังกฤษเหรอ? ”ไผ่พยักหน้า”ใช่แล้ว เธอตามหาเขาไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก ”“ตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าธัชชัยได้ไปกับเขาด้วยหรือเปล่า”“แต่มันเป็นเครื่องบินส่วนตัวหนิ งั้นกะ..ก็หมายความว่าเขาบินข้ามประเทศไม่ได้หรือว่าอำเภอพัดรักจะโดนรัฐบาลอังกฤษกักตัว? ”วัจสาพูดอย่างหวาดหวั่น”เธอไม่รู้เหรอว่าอำเภอพัดรักเป็นคนดังในอังกฤษเลยนะ เขาจะปล่อยให้ตัวเองโดนกักตัวได้อย่างไร? “ไผ่ตำหนิวัจสา พลางตบหน้าผากตัวเองดังเพี้ยะแล้วบอกว่า”มันเป็นความผิดของฉันเอง ไม่เพียงแต่เข้าไปอยู่ในแผนการของอำเภอพัดรัก แต่ยังทำร้ายเพื่อตัวเองด้วยอีก! ”“ฉันว่าพวกเขาต้องกลับไปsky dreamแล้วแน่ๆ ”วัจสาไม่แน่ใจว่าธัชชัยอยู่บนเครื่องบินลำนั้นรึเปล่าวัจสารู้แค่ว่านอกจากsky dreamก็ไม่มีที่ไหนที่พวกเขาจะไปได้อีกแล้ววัจสาคิดว่าทำไมตัวเองถึงได้ซื่อบื้อขนาดนี้ สองปีที่แล้วอำเภอพัดรักก็เคยบอกกับตะวันว่าจะให้เครื่องบินส่วนตัวกับเขา ตอนนั้นเธอเองคิดว่าแค่เพียงล้อเล่นเฉยๆ เลยไม่ได้จริงจัง แต่นี่มันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นหรอ!วัจสาคิดว่าจะบินกลับไป sky dream แต่เอกสารส่วนตัวทั้งหมดของเธออยู่ดันกับอำเภอพัดรัก! เธอเกือบจะกลายเป็นคนต่างด้าวไปซะแล้ว!วัจสาจึงจำเป็นต้องรีบกลับไปที่บ้านตระกูลศรีทอง เพื่อไปออกเอกสารใหม่จากใบทะเบียนสมรสของเธอกับธัชชัย มันอาจจะใช้เวลานานหน่อย แต่มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเมื่อเธอกลับถึงบ้านตระกูลศรีทอง วรพลกับพ่อบ้านภูษิตกลับไม่ได้อยู่ที่บ้านด้วยกันทั้งคู่ เดาว่าคงกำลังตามเรื่องที่ธัชชัยหายไปกันอยู่แน่ๆในห้องรับแขกอันกว้างขวางมีเพียงแค่กนิษฐาที่นั่งหน้าหมองอยู่บนโซฟาเธอมองวัจสาด้วยสายตาเย็นชา เหมือนวัจสาเป็นเพียงหุ่นตัวหนึ่งวัจสาไม่ได้สนใจท่าทีของกนิษฐา แต่เพียงคิดว่ากนิษฐานั้นน่าสงสาร ทำไมคนที่เลี้ยงดูเธอนั้นใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่กลับปล่อยให้เธอจมอยู่กับความทุกข์แบบนี้ส่วนลูกสาวของกนิษฐานั้นก็ยังสบายดีอยู่ สองพี่น้องแห่งบ้านตระกูลศรีทองได้ให้ชีวิตที่ดีกับมิ้น พวกเขาคอยเป็นที่พักพิงให้เธอแต่ไม่ใช่กับวัจสา เธอไม่เคยได้รับสิ่งเหล่านี้ เธอและลูกชายต้องคอยมีชีวิตอยู่แบบหวาดระแวงเรื่อยมา จนถึงตอนนี้เธอได้สูญเสียชายสุดที่รักของเธอไปป้าอ้อยเห็นวัจฉาจึงรีบเข้ามาทักทาย”อ้าว คุณผู้หญิงกลับมาแล้วเหรอคะ ได้ข่าวของคุณชายรองกับคุณชายน้อยมากรึเปล่า? ”วัจสาส่ายหัวไปมา “ฉันกลับมาเอาใบทะเบียนสมรสน่ะ อ้อ สมุดบัญชีฉันด้วย….พ่อบ้านภูษิตออกมาจากบ้านตระกูลเดิมขุดทดรึยัง? ”“น่าจะออกมาแล้วนะ เอ๊ะ แต่ว่าใบทะเบียนสมรสคุณชายรองน่าจะเป็นคนเก็บเอาไว้นะคะ”วัจสาตอบกลับทันที “งั้นฉันขอแค่สมุดบัญชีก่อนได้ไหม”“สมุดบัญชีของคุณผู้หญิงน่าจะอยู่ที่ภูษิตค่ะ ตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยู่นี่ด้วย เอ่อ…แล้วคุณผู้หญิงจะเอาสมุดบัญชีไปทำอะไรเหรอคะ? ”ป้าอ้อยถามวัจสากลับวัจสาไม่อยากอธิบายให้ยืดความ ส่ายหัวแล้วรีบเร่งก่อนจะเดินออกจากบ้านตระกูลศรีทอง ด้วยเพราะเธอไม่ค่อยอยากจะเห็นหน้ากนิษฐาสักเท่าไรเธอรู้สึกแปลกๆ คิดว่าธัชชัยต้องอยู่ที่ไหนซักที่แน่ ในตอนที่อำเภอพัดรักได้พาเธอสองแม่ลูกออกไปนั้น นั่นก็เพื่อที่จะเอาตะวันกลับมาแก้แค้นพ่อแท้ๆ ของเขาอย่างธัชชัยดังนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอสองแม่ลูกก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่เขาเอาไว้เพื่อต่อสู้กับธัชชัยเท่านั้นตอนนี้มันไม่ได้เป็นไปตามแผนที่อำเภอพัดรักวางไว้แล้ว เพราะว่าตัวของสิบห้าเองได้เคลียร์ปัญหากับพ่อของเขาและคืนดีกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั่นจะต้องทำให้อำเภอพัดรักโมโหเดือดดาลแน่นอนเหลือแค่ฆ่าธัชชัยเท่านั้น ใช้ประโยชน์จากเขา….จัดการให้สิ้นซาก แต่ถ้าจัดการเร็วไปมันอาจจะไม่สาสมใจอำเภอพัดรักไม่อยากให้ธัชชัยตายง่ายๆ หรอก ดังนั้นตอนนี้ธัชชัยจะต้องยังมีชีวิตอยู่!
