ตอนที่ 776 ช่วยพ่อแหกคุก
เครื่องบินที่ไว้ขนส่งอุปกรณ์การกีฬาจากเมืองนอก จะลงจอดอยู่ที่จุดของมัน
ซึ่งมันเป็นเป็นการเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ ทำให้มันค่อนข้างมีความสำคัญ
จากเมืองS สู่ประเทศอังกฤษนั้น ใช้เวลาไปประมาณสิบชั่วโมงได้ แต่หากนั่งเครื่องบินนี่ไปก็จะถึงก่อนเวลาประมาณชั่วโมงกว่าถึงสองชั่วโมง
ในขึ้นตอนนี้ กรดลอยู่ข้างๆ กับวัจสาตลอดเวลา พวกเขาหลบตัวกันอยู่ในกล่องอุปกรณ์กีฬา
เมื่อเครื่องบินบินมาถึงเพลสตัน ก็มีรถขนส่งมารับทันที
หลังจากนั้นยี่สิบนาที กรดลก็พาวัจสาเปลี่ยนไปขึ้นรถออฟโรด และมุ่งหน้าไปที่sky dreamอย่างรวดเร็ว
มันเป็นการวางแผนที่สมบูรณ์แบบมาก จากเรื่องนี้วัจสาสัมผัสได้ถึงความรัดกุมใส่ใจของกรดลมากทีเดียว
“เธอจำเอาไว้นะ ว่าตอนที่บอกเรื่องความลับกับอำเภอพัดรักนั้น จะต้องเลี่ยงไม่ให้ธัชชัยอยู่ที่นั่นด้วย”
ตอนใกล้จะถึง Sky dreamแล้วนั้น จู่ๆ กรดลก็พูดขึ้นมา
ทันทีที่เขาพูดออกมานั้น วัจสาก็รู้ถึงความหมายและความตั้งใจของเขาในทันที
การที่ถูกพ่อแท้ของตัวเอง ทำร้ายอยู่ซ้ำๆ ทั้งยังใช้วิธีการที่โหดร้ายจนเขาแทบจะเอาตัวเองไม่รอด มันจะมีอะไรน่าเศร้าไปกว่านี้บ้างหล่ะ?
ดังนั้นวัจสาจึงพยักหน้ารับอย่างมั่นคง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่พูดออกมา วัจสาก็ตั้งใจที่จะเลี่ยงธัชชัยอยู่แล้ว“แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง หลังจากที่พิสูจน์ความจริงให้อำเภอพัดรักรู้แล้วก็ให้เธอรีบพาธัชชัยออกมาจาก sky dream อย่าให้สองพ่อลูกนั่นได้มีโอกาสรู้จักกัน”วัจสาตะลึงงัน แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมกรดลถึงพูดแบบนั้น แต่เธอก็ยังยอมรับคำขอของเขา แต่แล้วเธอก็ถามขึ้นมาอีก “แล้วถ้าอำเภอพัดรักไม่ให้เราออกมาหล่ะ? ”“ไม่หรอก เขาจะต้องอนุญาต หากว่าเธอโดนเขากดดันหล่ะก็ ถึงเวลานั้นฉันจะให้คนเข้าไปรับพวกเธอ”วัจสาพยักหน้าลงอีกครั้ง เธอไม่กล้าจะคิดจินตนาการเลยว่าหากอำเภอพัดรักกับธัชชัยรู้จักกันในฐานะพ่อลูก สถานการณ์มันจะแปรเปลี่ยนเป็นอย่างไรเมื่อเข้าไปถึงทางเข้าของ sky dream กรดลก็ทิ้งวัจสาเอาไว้ และในตอนที่วัจสากำลังจะเดินเข้าไปนั้นเอง เธอก็หยุดฝีเท้าลงก่อนจะหันหน้ากลับไปถาม “แล้วถ้าพวกเขาไม่ให้ฉันเข้าไปในsky dreamหล่ะ? ”นี่เป็นขั้นสำคัญเลยทีเดียว หากว่าเขาไม่ให้เข้าไป สิ่งที่ทำมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า“ก็หาวิธีเอาเองสิ! ”“……”วัจสาจึงทำได้แต่ยืนอยู่กับที่ตรงนั้น……ข้างในsky dreamเด็กน้อยอายุเพียงห้าขวบนั้นไอคิวไม่ได้มากนักถ้าจะใช้กับสี่กับห้านั้นยังพอได้ แต่มันยากที่จะใช้มันกับแปดแต่เจ้าเด็กน้อยตะวันก็ยังคงรู้สึกดี เพราะเขารู้สึกว่าตัวเองจะสามารถเอาชนะแปดได้ด้วยเพราะเขาในตอนนี้ สามารถที่จะกำจัดสี่และห้าได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งยังกำจัดแปดไปได้ พอเอาของกินใส่กระเป๋าทั้งสองข้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เด็กน้อยก็แอบตามหลังคุณหมอไปแต่เขาไม่รู้ว่าที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าแปดตั้งใจให้เขาทำ ถ้าหากว่าเขาไม่อยากที่จะให้สิบห้าน้อยได้เจอพ่อของเขาหล่ะก็แม้ว่าจะมีปีก ก็ไม่อาจหลบพ้นมือของแปดไปได้เหมือนกับครั้งนี้ พอรอให้คุณหมอตรวจร่างกายของธัชชัยเสร็จเรียบร้อยจนกระทั่งไปแล้ว เด็กชายก็มุดออกมาจากใต้เตียงธัชชัยเองก็รู้สึกเหมือนกันว่ามันไม่น่าเชื่อเอาซะเลย ว่าก่อนที่อำเภอพัดรักจะกลับปราสาทsky dreamนี้ เขาจะมีโอกาสได้เจอลูกชายอีก!“ธัชชัย คุณจะต้องหิวแล้วแน่ๆ ผมเอาของอร่อยๆ มาให้คุณด้วยหล่ะ มีเกี๊ยวน้ำ เบคอนม้วน แล้วก็นมด้วย คุณรีบกินเข้าเร็ว! ”วันนี้เด็กน้อยสวมใส่ชุดเอี๊ยม ข้างบนมีกระเป๋ามากมาย ดังนั้นจึงทำให้เขาสามารถเอาอาหารคาวใส่ถุงเข้ามาได้เด็กน้อยเอาอาหารออกมาจากกระเป๋า แล้วเอามาวางต่อหน้าเด็กน้อยจากนั้นก็เปิดขวดนมออก ตามที่เคยทำปกติจากนั้นก็เอาวางไว้ตรงปากของธัชชัยมันน่าจะเป็นนมของลูกชายเขา ด้วยเพราะมันเขียนว่านมสำหรับเด็ก เดาว่าเด็กน้อยคงกลัวว่ามันจะผิดสังเกตเขาเลยเอานมของตัวเองมาให้ธัชชัยไม่ยอมเปิดปากดื่มนมของเด็กน้อย แต่ดึงเอาลูกชายที่อยู่ข้างๆ เข้ามากอด จากนั้นก็จูบหอมไปทั่วเด็กน้อยถูกพ่อของเขาแสดงความรักแบบนั้นก็ประหลาดใจ มันจะรู้สึกเก้ๆ กังๆ เล็กน้อยเด็กน้อยดูเหมือนจะไม่ค่อยคุ้นชินกับการแสดงความรักมากๆ ของพ่อเพราะมันมีช่องระยะห่างของเวลากว่าห้าปี ไม่ใช่ว่าบอกว่าจะชดเชยแล้วมันจะสามารถทำได้เลย มันก็เหมือนกับการที่กินอาหารมากเกินไป มันก็ทำให้ย่อยลำบากเหมือนกัน“ธะ….ธัชชัย รีบกินให้หมดซะก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าแปดมา จะกินไม่ได้นะ”เด็กน้อยเอานมไปจ่อที่ปาดของธัชชัยอีกครั้ง“ลูกรักของพ่อ ลูกกินเถอะนะ พ่อไม่หิวเลย….”เด็กน้อยก็ยังยืนกรานเอามันไว้ที่ปากของธัชชัยตามเดิม เพื่อไม่เป็นการขัดขวางก็แสดงความรักของเด็กน้อย ท้ายสุดธัชชัยก็ดื่มนมนั้น