ตอนที่ 777 ช่วยพ่อแหกคุก2
แต่ดื่มไปแค่อึกเดียว น้ำตาเขาก็ไหลจนเขาต้องหลับตาลงอย่างรวดเร็ว
ลูกชายของเขาช่างน่ารัก น่ารักเสียจนแทบจะละลายหัวใจของเขา
“ตะวัน พ่อ….รักลูก รักลูกที่สุกเลย”
ไม่รู้ว่าเขาจะต้องแสดงความรักออกไปได้ยังไง ดังนั้นเขาจึงดึงเด็กน้อยเข้ามาในอ้อมกอดอีกครั้ง
“พ่อรู้ ว่าตะวันก็รักพ่อใช่มั้ย? ”
ใต้ฟ้านี้ไม่มีพ่อคนไหนที่ไม่ห่วงภาพลักษณ์ของตัวเองต่อหน้าของลูก
“ธัชชัยคุณ…คุณอย่าพูดอะไรไร้สาระเลย ผมเอามาให้กิน ไม่ใช่ว่าผมกับแม่จะยกโทษให้กับคุณนะ ถ้าหม่ามี๊ไม่ยกโทษให้คุณ ผมก็ไม่ยกโทษให้เหมือนกัน! ”
เด็กน้อยคอตกลง ก่อนจะเอาเกี๊ยวออกมาจากถุงแล้วยัดใส่เข้าไปในปากของธัชชัย
เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยดูเศร้าลง ธัชชัยเองก็เศร้าขึ้นมาเช่นเดียวกัน เด็กตัวน้อยแค่นี้ แต่กลับโดนโยงเข้ามาเกี่ยวพันกับการต่อสู้ของผู้ใหญ่ เขาจึงปลอบเด็กน้อยเบาๆ ตะวันอย่าเศร้าไปเลยนะลูก ถ้าหม่ามี๊ของลูกยังอยู่ที่เมืองS ลุงวรพลของลูกก็จะดูแลเธอแทนพวกเราเป็นอย่างดี ดังนั้นเธอจะต้องปลอดภัย”
ธัชชัยรู้ว่าเด็กน้อยคิดถึงแม่ของเขา
“ตะ แต่…แปดบอกว่าหม่ามี๊จะกลับมาพร้อมกับพ่อบุญธรรมนะ”
เด็กน้อยเริ่มสับสน เขาหวังที่จะให้แม่ของเขากลับมา แต่ก็กลัวว่ากลับมาแล้วจะเกิดอันตราย เขาจึงสับสนไม่รู้จะทำยังไง
ธัชชัยถอนหายใจ “ถ้าหม่ามี๊ของลูกยังมาอีก เธอก็ซื่อบื้อเกินไปแล้วหล่ะ”“คุณนั่นแหละที่ซื่อบื้อ! หม่ามี๊จะต้องกลับมา เพราะว่าหม่ามี๊จะต้องคิดถึงผม แล้วก็รักผม ยังไงซะเธอก็ต้องกลับมา! ”เด็กน้อยพูดอย่างเย็นชา เขาไม่ยอมที่จะให้ไม่ว่าใครมาพูดเกี่ยวกับแม่ของเขาในทางที่ไม่ดี แม้แต่เป็นพ่อเฮงซวยนี่ก็ไม่ได้!เมื่อเห็นเด็กน้อยของเขาอยู่ๆ ก็อาละวาดเหมือนแมวโดนเหยียบหาง ธัชชัยก็มีความสุขมาก มันเหมือนกับมีความสุขในความทุกข์ระทมที่ได้รับอยู่“โอเคครับโอเคๆ หม่ามี๊ของลูกฉลาดที่สุดเลย คนที่ซื่อบื้อคือพ่อเฮงซวยคนนี้นี่เองแหละ ที่กล้าไปดูถูกความรักของหม่ามี๊ลูก”แม้ว่าจะกังวลเรื่องชีวิตของตัวเอง แต่เขาไม่เสียใจเลยกับการที่มาเป็นนักโทษของอำเภอพัดรักในครั้งนี้อย่างที่โบราณเคยว่าไว้ ว่าผูกเองก็ต้องแก้ด้วยตัวเอง เพื่อแก้ปมของสองแม่ลูกของเขา เขาก็จำต้องทำมันด้วยตัวเองแต่เด็กน้อยกลับเงียบงันไป แล้วโน้มตัวเลิกผ้าห่มของธัชชัยขึ้น….ตอนนั้นเองเขาจึงเห็นกุญแจเท้าสะท้อนวิบวับขึ้นมา มันเป็นโซ่ตรวนที่ล่ามพ่อเขาไว้กับเตียงไม่น่าหล่ะ….ไม่น่าหล่ะธัชชัยพ่อเฮงซวยของเขาถึงต้องอยู่บนเตียงตลอดเวลา….พอคิดถึงตรงนี้ขึ้นมา เด็กน้อยก็เริ่มน้ำตาคลอ“ลูกรักไม่ต้องร้องไห้นะ พ่อไม่เป็นอะไรเลย”เมื่อเห็นลูกชายน้ำตาตก ธัชชัยก็เจ็บหัวใจขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยเพราะเขาไม่อยากให้เด็กน้อยต้องมาร้องไห้เพราะตัวเขาเองเขาจูบลงไปที่ก้มของเด็กน้อยเพื่อที่จะดูดน้ำตาให้หมดไปเด็กน้อยเช็ดใบหน้าน้อยๆ ของตัวเอง ก่อนสีหน้าจะเปลี่ยนเป็นจริงจัง“ธัชชัย ผมจะต้องหาวิธีเอาลูกกุญแจจากตัวของแปด แล้วก็เอาถุงนอน ไฟฉาย กล้องโทรทรรศน์ คุกกี้สักหน่อย แล้วก็น้ำ อ้อจริงสิ….แผนที่ของsky dreamด้วย แค่นี้พอรึเปล่า? ”“ทำไมหล่ะ ลูกชายของพ่อจะช่วยพ่อแหกคุกอย่างนั้นเหรอ? ” ธัชชัยจูบไปที่ใบหน้าที่จริงจังของลูกชาย ไม่ว่าก่อนหน้านี้มันจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้จิตวิญญาณของเขาเหมือนได้รับการเติมเต็มแล้ว“คุณเดินด้วยตัวเองได้มั้ย? แผลยังเจ็บมากอยู่รึเปล่า? ” เด็กน้อยจับขาของเขา ผมจะช่วยคุยรั้งแปด สี่ แล้วก็ห้าเอาไว้เอง! ”ธัชชัยตกตะลึงไป เดิมทีเขาคิดว่าลูกชายเพียงแค่พูดขึ้นมาเล่นๆ เฉยๆ ใครจะไปรู้หล่ะว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้เขาจึงเปลี่ยนเป็นจริงจังเหมือนกัน“ไม่ได้หรอกลูก แปดเขาเป็นคนที่เจ้าเล่ห์มาก หากว่าลูกต้องการจะไปขโมยกุญแจจากเขา นั่นมันอันตรายมากจริงๆ พ่อไม่อยากให้ลูกต้องเสี่ยง”“ไม่เป็นไรเลย แปดไม่ทำอะไรผมหรอก! ” เด็กน้อยดูเหมือนจะตั้งใจจะธัชชัยแหกคุกจริงๆ“ตะวัน….พ่อรู้ว่าลูกหน่ะเป็นเด็กกตัญญู แค่นี้พ่อก็พอใจมากหล่ะ….”ธัชชัยยังไม่ทันจะพูดจบ ก็เกิดเสียงดัง ‘ปัง! ’ มาจากที่ประตูจากนั้นก็มีเงาดำมาเผชิญหน้ากับสองพ่อลูก“แปด นายจะทำอะไรหน่ะ? ”เมื่อเด็กเห็นชัดว่าคนตรงหน้าเป็นใคร เขาก็ตกใจ จึงกางแขนป้องพ่อของเขาด้วยสัญชาตญาณทันทีเมื่อเห็นว่าเด็กน้อยปกป้องพ่อของเขาและมองมาที่เขาด้วยสายตาที่โกรธ แปดก็ทั้งโกรธทั้งตลก“ฉันไม่ได้จะทำอะไร แต่พ่อบุญธรรมกลับมาแล้ว กำลังรอนายอยู่”แปดอุ้มสิบห้าขึ้นแล้ววิ่งขึ้นไปทันที“รีบๆ ออกไปไวเข้า ถ้าปล่อยให้พ่อบุญธรรมรอนานมันไม่เป็นผลดีอะไรกับพวกเราเลย”อำเภอพัดรักนั้นกลับมาที่ sky dreamก่อนวัจสาสองวันร่างกายเขายังคงแข็งแรง มีเพียงสีหน้าเท่านั้นที่ยังคงดูซีดเซียวอยู่พูดกันตามตรงว่าลักษณะใบหน้าของอำเภอพัดรักนั้นไม่ได้หล่อเหลาขนาดนั้น แต่เขามีความคมเข้มและมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง และมันค่อนข้างจะมีเสน่ห์มากทีเดียวสี่ห้าวันนี้เขาไม่ได้เจอสิบห้าเลย บวกกับตอนที่คุยกับแปดผ่านดาวเทียมนั้นเขาก็บอกว่าเด็กน้อยเอาแต่ตะโกนอยากจะหาแม่ของเขาดังนั้นอำเภอพัดรักจึงรีบกลับมาสิ่งที่มุ่งหวังก็ใกล้เสร็จสิ้น บวกกับอายุที่มากแล้ว มันมีหลายอย่างที่เขาไม่สามารถจะทำได้ แล้วก็เปลี่ยนมาให้ความสนใจพิเศษกับสิบห้าเจ้าเด็กคนนี้
