ทันใดนั้นความโกรธของเย่ฉ่าวเฉินก็พุ่งขึ้นถึงขีดสุด แจกันโบราณที่ตั้งอยู่มุมห้องทั้งสอง แตกออกเป็นเสี่ยงๆทันทีจากรังสีความโกรธที่แผ่ออกมาจากร่างกายเขา นั่นทำให้มู่เวยเวยสั่นไม่หยุดด้วยความกลัว
เย่ฉ่าวเฉินหัวเราะ และคำรามด้วยความโกรธ “ดี ดีมาก ในที่สุดคุณก็ยอมรับว่าตัวเองเป็นอีตัว”
เขาพูดพลางเดินออกมาจากหลังโต๊ะทำงาน มู่เวยเวยมองเขา และเห็นว่าดวงตาสีฟ้าของเขา ราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไป น่ากลัว น่ากลัวสุดๆ
เมื่อรับรู้ได้ถึงอันตราย มู่เวยเวยก็ก้าวถอยหลังโดยอัตโนมัติ ในขณะที่คิดจะหนีนั้น เพียงแค่เธอขยับก้าวเดียว ประตูที่อยู่ด้านหลังก็ปิดลงดัง ‘ปัง’ ราวกับรู้ล่วงหน้า
ความกลัวในใจของเธอยิ่งถลำลึกขึ้น ยังไม่ทันที่มู่เวยเวยจะตอบสนอง เย่ฉ่าวเฉินก็รีบวิ่งเข้าไป ดันเธอติดกับประตูทันที
เธอร้องออกมาอย่างตกใจ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เธอพูดอย่างสะอื้นว่า “อย่า….”
ความกลัวเข้ามาอีกครั้งเมื่อมองเห็นสายตาเย็นยะเยือกของเขา มู่เวยเวยตัวสั่น ยืนแทบไม่อยู่
เย่ฉ่าวเฉินยิ้มหยัน “หน้าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิ”
เมื่อเขาพูดจบ มู่เวยเวยก็สั่นหนักกว่าเดิม น้ำตาของเธอหยดลงบนแขนของเขา ทำให้เขายิ่งรู้สึกหงุดหงิดใจ
“ไม่ต้องร้อง ผู้หญิงอย่างพวกเธอชอบบีบน้ำตาเรียกร้องความสนใจหรอ” ภาพบางอย่างแวบขึ้นมาในหัวเขา ทำให้เขาขมวดคิ้วขึ้นมา
“อึก..” เมื่อถูกเขาพูดให้รู้สึกอับอาย มู่เวยเวยก็พยายามกลั้นน้ำตา แต่ก็ทำไม่ได้ จึงได้แต่กัดริมฝีปากแน่น
“ฉันไม่ชอบผู้หญิงร้องไห้งอแง ถ้าอยากไปเรียนก็อย่าร้องไห้”
คำพูดของเขาได้ผลทันทีที่พูดจบ มู่เวยเวยไม่กล้าส่งเสียงร้องไห้อีก ทำให้เย่ฉ่าวเฉินพอใจมาก เขาหรี่ตา และยิ้มออกมา “ดีมาก มาเริ่มกันได้แล้ว”
มู่เวยเวยเข้าใจความหมายของเขา เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาด้วยความรังเกียจ แต่เธอไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ….
ถ้าไม่ทำอย่างนี้ เธอก็จะไม่ได้ไปเรียน….
มู่เวยเวยค่อยๆเขย่งเท้าขึ้น เงยหน้าขึ้นจูบริมฝีปากของเย่ฉ่าวเฉิน
นี่เป็นครั้งแรกที่มู่เวยเวยรุกจูบผู้ชายก่อน ท่าทางของเธอจึงอ่อนหัดมาก เมื่อก่อนที่เธอเป็นแฟนกับลู่จื่อหางถึงปีครึ่ง ทั้งคู่ก็ไม่เคยมีช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกันแบบนี้มาก่อน
เย่ฉ่าวเฉินจ้องผู้หญิงตรงหน้าเขม็ง เสื้อผ้าของเธอยับยู่ยี่ และบนใบหน้ายังมีน้ำตาอยู่
เขามองผู้หญิงไม่ดีมาตลอด มีแค่เธอคนเดียวเท่านั้น ที่ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ตอนนั้นเขาอยู่ในห้องรับรอง เมื่อเขาเห็นดวงตาประหม่าของเธอ เขาก็ตกหลุมรักเธอเข้าจังๆ ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นน้องสาวของมู่เทียนเย่แล้วไง
แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ผู้หญิงที่ทำท่าบริสุทธิ์ที่แท้จะไม่ใช่ครั้งแรกของเธอ
ความโกรธโหมเข้ามาอีกครั้ง เย่ฉ่าวเฉินผลักเธอออก “จูบเป็นอย่างนี้ต่างหาก”
เขาพูดจบก็ประกบจูบอย่างรุนแรงลงบนร่างกายของเธอ
“อื้ออ….” มู่เวยเวยส่งเสียงออกมาอย่างขีดขืนไม่ได้
