วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ – ตอนที่ 2 ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของฉัน

ณ โรงแรม ห้อง 1026

เขารีบสวมเสื้อเชิ้ตตัวใหม่ที่ลูกน้องนำมาให้ นัยน์ตาสีฟ้าที่ไร้ความรู้สึกคู่นั้นทำให้ดูน่าเกรงขามยิ่งขึ้น

เขาคือชายที่ทุกคนให้ความเคารพและเรียกเขาว่า จักรรพรรดิดำ—เย่ฉ่าวเฉิน

ข้างหน้าเขาในตอนนี้ มีบอดี้การ์ดชุดดำยืนเรียงกันด้วยท่าทีที่เกรงกลัวต่อเขา หัวหน้าของพวกบอดี้การ์ด”จางเห่อ” ค่อยๆเอ่ยปากด้วยท่าทีที่เกรงกลัวว่า “คุณชาย” เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนผิดจากที่คาดการณ์ไว้ จึงทำให้…..

เอาหล่ะ ! เย่เฉาเฉินพูดขัดจังหวะขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เย็นชาว่า “เรื่องที่ฉันโดนวางยาเมื่อคืน ห้ามแพร่งพรายออกไปอย่างเด็ดขาด ส่วนคนที่วางยาฉัน…..”

“พวกเราจับมันได้หมดแล้วครับ มันเป็นคนของแก๊งมังกรฟ้า ครั้งสุดท้ายที่พวกเราทำลายแก๊งนั้น มีคนที่หลบหนีออกไปได้ พวกนั้นได้มาวางยาและจ้างนักฆ่ามาตามฆ่าคุณชายด้วยครับ”

เย่ฉ่าวเฉินหัวเราะออกมาด้วยนำเสียงที่เยือกเย็น “มันก็ไม่แน่หรอก ครั้งหน้าทำอะไรก็ทำให้มันรอบคอบ ถ้ามีอะไรหลุดลอดไปอีก รู้ผลที่จะตามมาใช่มั้ย ！”

เขาพูดพลางจ้องมองมาที่จางเห่อ ทำให้จางเห่อรู้สึกเสียวสันหลัง และรีบขานรับในทันที “ครับ คุณชาย”

เย่ฉ่าวเฉินใส่เน็คไทพลางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง “จริงสิ แล้วเรื่องมู่เทียนเย่คืบหน้าไปถึงไหนละ?”

จางเห่อสายหัว “ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยครับ พวกเราตามหาทั้งในและต่างประเทศแล้วแต่ไม่พบร่องรอยของมู่เทียนเย่เลยครับ ราวกับว่าหายไปจากโลกนี้แล้ว ！”

“หายไปจากโลกนี้ ? ไม่มีทาง ！”เย่ฉ่าวเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “มู่เทียนเย่มันเป็นคนฉลาด เจ้าเล่ห์ ยากที่จะเดาได้ ตามหามันต่อไป คนอย่างเย่ฉ่าวเฉินถ้าจะหาใครแล้วต้องหาให้เจอ ต่อให้มันตายไปแล้ว ก็จะต้องได้เห็นศพมัน ！”

“ครับ ！”จางเห่อพยักหน้ารับ จากนั้นก็เอาข้อมูลที่ได้จากลูกน้องยื่นให้กับเย่ฉ่าวเฉิน ” คุณชาย นี่คือข้อมูลเกี่ยวกับครอบครัวของมู่เทียนเย่ คุณลองเปิดอ่านดู ”

“อืม ! “ชายหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย ไม่พูดไม่จาและเปิดแฟ้มข้อมูลอ่าน เขาขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

มู่เทียนเย่มีน้องสาว ? ดูท่าเขาจะหวงน้องสาวคนนี้ซะด้วย ถ้าอย่างนั้น…..

มู่เวยเวย ตอนนี้เธอกำลังศึกษาด้านการออกแบบอยู่ที่มหาวิทยาลัยการออกแบบหนานฮวาในเมือง A เธอมีแฟนคนหนึ่งชื่อว่า ลู่จื่อหาง ทั้งสองคบกันมาได้ปีกว่าแล้ว แต่ยังไม่มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกัน และพวกเขากำลังมีแพลนที่จะแต่งงานกัน…..

“แพลนจะแต่งงาน…..” เขาท่องคำนี้ซ้ำไปซ้ำมา จู่ๆดวงตาคู่ฟ้าของเย่ฉ่าวเฉินก็เปลี่ยนไป “เราตามหามู่เทียนเย่มานานเท่าไหร่แล้วนะ ?”

“ครึ่งปีแล้วครับ” !

“ดีมาก ！”เย่ฉ่าวเฉินพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ เขายิ้มมุมปากก่อนจะพูดว่า “มู่เวยเวยใช่มั้ย? ไปจัดการซะ ฉันต้องการผู้หญิงคนนี้ ！”

“ครับ ！”จางเห่อพยักหน้า

หลังจากพูดเสร็จ เย่ฉ่าวเฉินก็ลุกขึ้นเตรียมที่จะออกจากห้อง ขณะที่กำลังจะออกห้องสายตาของเขาก็ไปสะดุดเข้ากับคราบสีแดงบนเตียง ผู้หญิงคนนั้น…..เธอยังบริสุทธิ์ !

“จางเห่อ ตรวจสอบภาพในโรงแรม ฉันต้องการหาผู้หญิงคนเมื่อคืน ！”พูดจบ เย่ฉ่าวเฉินก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าที่วางอยู่บนโซฟา

ผู้หญิงคนนั้นลืมไว้ ?

เมื่อคิดได้อย่างนั้น เย่ฉ่าวเฉินก็เดินไปหยิบกระเป๋าขึ้นมาเปิดดู ข้างในนั้นมีเพียงอุปกรณ์วาดภาพและรูปที่วาดออกแบบเสื้อผ้าเท่านั้น

เขามองไปที่ภาพวาด เย่ฉ่าวเฉินกระตุกยิ้มที่มุมปาก

เมื่อเขานึกถึงรสชาติที่เขาได้ลิ้มลองเมื่อคืน มือเขาแตะฝีปากขึ้นนึกถึงความรู้สึกนั้น เย่ฉ่าวเฉินหันไปสั่งด้วยเสียงเรียบ “ไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้ ！”

“ครับ !”