ดูเหมือนว่าเธอกำลังคิดทบทวนสิ่งที่อยู่ในใจของเธอ เธอเดินตามเสียงไปเรื่อยๆจนไปหยุดอยู่ที่ห้องแรกบนชั้นสอง ซึ่งเป็นห้องของมู่อี้เหยาลูกพี่ลูกน้องของเธอ
ขณะเดียวกัน ประตูห้องของมู่อี้เหยาก็เปิดอยู่
มู่เวยเวยหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่ดวงตาของเธอจะเบิกตากว้าง เธอแทบไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็น แฟนที่เธอคบมากว่าครึ่งปี ตอนนี้กำลัง…..
น้ำตาไหลรินลงมา ในตอนนี้เธอเจ็บยิ่งกว่าโดนคนแปลกหน้าทำร้ายอีก
ทั้งสองคนไม่ทันสังเกตเห็นเธอ ในตอนที่เธอกำลังจะเอ่ยปากนั้น มู่อี้เหยาก็พูดขึ้นมา
“อืม จื่อหาง คุณว่าถ้ามู่เวยเวยรู้ว่าเราขายเธอให้กับคุณชายหนานกง ถ้าเกิดเธอมาแก้แค้น พวกเราจะทำยังไงดี?”
“ทำอะไรยังไง?เธอคิดว่ามู่เวยเวยยังเป็นเหมือนเมื่อครึ่งปีก่อนรึไง พ่อแม่ของเธอก็ตายไปหมดแล้ว พี่ชายก็ติดต่อไม่ได้ บางทีอาจจะตายไปแล้วก็ได้ แล้วใครจะช่วยเธอได้ เพราะงั้นจะเป็นไรไปถ้าพวกเราขายเธอให้กับคุณชายหนานกงเพื่อแลกกับเงิน ยิ่งไปกว่านั้นคบกันมาครึ่งปีแค่จับมือยังทำเขินอายแสร้งทำตัวเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่เลย คุณชายหนานเห็นคุณค่าในตัวมู่เวยเวยก็นับว่าเป็นโชคดีของเธอแล้ว ！”
มู่เวยเวยแทบทรุด ขาไร้เรี่ยวแรง เธอเอามือเกาะกำแพงพยุงตัวไว้
คิดไม่ถึงว่าชายที่เธอรักจะทำกับเธอแบบนี้ได้ เธอคิดมาตลอดว่าความสัมพันธ์ของเธอทั้งคู่ไม่ค่อยคืบหน้า ดังนั้นวันนี้พอลู่จื่อหางส่งข้อความมาว่ามีเซอร์ไพรส์ให้เธอไปรอที่โรงแรม เธอจึงไป
ไม่คิดเลยว่านั่นจะเป็นกับดัก ！
คิดไม่ถึงว่าเขาจะขายเธอให้กับ คุณชายหนานกง ！
เธอไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ มู่เวยเวยกัดปาก และตะโกนออกมา “ลู่จื่อหาง ไอ่คนชั่ว ฉันจะบอกอะไรให้ พี่ชายฉันยังไม่ตาย เขาจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน ！”
ขณะที่เธอพูด มือเธอก็หยิกเนื้อตัวเองไปด้วย เพื่อที่จะดึงสติตัวเอง
เมื่อทั้งสองที่อยู่บนเตียงได้ยินเสียง ก็รีบหันมามองทันที
เมื่อเห็นมู่เวยเวย มู่อี้เหยาไม่มีท่าทีอาย ยังเอาขาไปก่ายที่ตัวจื่อหาง พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ว่า “พี่สาว…..”
“เวยเวย เธอมาได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าต้องอยู่ที่…..” ลู่จื่อหางมีท่าทีตกใจเล็กน้อย
“ใช่สิ ตอนนี้ฉันควรจะอยู่บนเตียงกับคุณชายหนานกงสินะ ฮ่าฮ่าฮ่า…..” มู่เวยเวยหัวเราะทั้งน้ำตา “ลู่จื่อหาง เราเลิกกันเถอะ ฉันไม่ต้องการคุณแล้ว！”
ลู่จื่อหางตกใจกับสิ่งที่เธอพูด “เวยเวย มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ ฉัน…..”
ยังจะแก้ตัวอะไรอีก ทุกอย่างมันชัดเจนขนาดนี้แล้ว
มู่เวยเวยเหลือบตาไปมองเขาและมู่อี้เหยาด้วยแววตาที่รังเกียจ ก่อนที่เธอจะเดินจากไป
ตั้งแต่เล็กแล้วที่มู่อี้เหยามักจะแย่งของไปจากเธอ เมื่อก่อนเธอยังมีพี่ชายปกป้อง ทำให้มู่อี้เหยาไม่กล้ามาก แต่ตอนนี้เธอกลับกล้ามาแย่งแฟนของเธอไป ！
ไม่สิ…..ไม่ควรเรียกว่าแย่งไป คนอย่างลู่จื่อหาง มู่เวยเวยคนนี้ไม่ต้องการหรอก ！
