วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ – ตอนที่ 413 ผจญภัย

” หนานกงเจา นายมันบ้าไปแล้ว ”

” ฉันมีสติดี ในเมื่อเธอไม่ให้อภัยฉัน ก้อย่ามาหาว่าฉันไม่เกรงใจละ!”

หนานกงเจายกมือขึ้น

” นาย……นายจะทำอะไร? “เย่ชูวเสวียหลับตาด้วยความกลัว รอฝ่ามือนั้นตบลงมาที่หน้า

เมื่อเห็นท่าทีที่กลัวเหมือนลูกแกะน้อยองเย่ชูวเสวีย หนานกงเจาก็ยกยิ้มมุมปาก และดึงตัวผู้หญิงตรงหน้าเข้ามากอดทันที ขอโทษอีกครั้ง ” ขอโทษนะ ”

“อู้วววว……ตกใจแทบแย่ ฉันก็คิดว่านายจะตบฉันจริงๆสะอีก ” เย่ชูวเสวียที่อยู่ในอาการวิตกกังวล ก็ผ่อนคลายขึ้นทันที แต่ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ เมื่อกี้เธอคิดว่าหนานกงเจาจะตบเธอจริงๆ

” ยัยบื้อ ฉันจะกล้าทำแบบนั้นได้ยังไงกัน ”

เย่ชูวเสวียหน้าแดง ” นาย……นายปล่อยฉันนะ ”

” แต่หนานกงเจาก็กอดเธอไว้แน่น และมือของเขาก็ลูบไล้ขึ้นลงอย่างควบคุมไม่ได้

” ฉันยังไม่ได้ยกโทษให้นายนะ อย่ามาเอาเปรียบฉัน ”

พอทะเลาะกัน คนที่เสียใจก็คือทั้งสองคน ในเวลาเดียวกันคนที่รู้สึกเหงา โดดเดี่ยว ก็เป็นทั้งสองคนอีก จริงๆแล้ว แค่อ้อมกอดนี้ก็ทำให้เย่ชูวเสวียใจอ่อนแล้ว แต่เธอก็ไม่อยากเสียหน้า

คำพุดประโยคนั้นของเย่ชูวเสวียก็ได้เตือนสติหนานกเจา เขาก้มหัวเข้าไปใกล้ใบหน้าของเย่ชูวเสวีย พลางหายใจและกระซิบว่า ” เธอแน่ใจนะว่ายังไม่ยกโทษให้ฉัน? ”  ทำไมในชั่วพริบตาก็กลายเป็นปรมาจารย์ขึ้นมาเฉยเลย

การกระทำที่บ้าคลั่ง คำพูด การเคลื่อนไหวของมือ ที่เกิดขึ้นทุกรูปแบบนี่มันเป็นเหมือนปีศาจบ้าคลั่งที่จีบสาวในผับบาร์ชัดๆ

จริงๆแล้วเธอไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้ก่อนที่หนานกงเจาจะชอบเธอ เขาก็เป็นผู้ชายเจ้าชู้มาก่อน ความสามารถทักษะในการล่อสาวนั้นความสามารถเฉพาะตัวของเขาอย่างแท้จริง

แต่ว่าเมื่อเขาได้พบกับคนที่เขารัก เขาก็เลยกลายเป็นคนโง่เขลาไปเองโดยปริยาย แต่ก่อนตอนที่ยังไม่เมาเขาเป็นคนที่เอาไงเอากัน แต่พอมาวันนี้กลับต้องพึ่งฤทธิ์แอลกอฮอล์เพื่อทำตามคำเรียกร้องของหัวใจ

” นายปล่อย……ปล่อยฉันนะ! “ปลายจมูกของเธอมีเสียงหายใจของหนานกงเจาอยู่ในระยะประชิด กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆผสมกับกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์บนตัวเขา ทำให้เธออ่อนระทวยไปชั่วขณะ

ก่อนหน้านี้ที่เธอทำเป็นรังเกียจกลิ่นแอลกอฮอล์ในตัวเขา จริงๆแล้วเธอก็แค่อยากต่อปากต่อคำกับเขา ตอนนี้อยู่ใกล้กันขนาดนี้ ประสาทสัมผัสของเธอก็ชัดเจนขึ้น แต่ที่น่าแปลกคือ กลิ่นบนตัวของเขาไม่ได้เหม็นอย่างที่คิด กลับรู้สึกว่ามันกลิ่นหอมดีด้วยซ้ำ

” ถ้าอย่างนั้นเธอยกโทษให้ฉันได้ไหม? ” หนานกงเจากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นไปอีก

เย่ชูวเสวียสัมผัสได้ถึงความอันตรายขึ้นในทันที เธอถอยหลังไปครึ่งก้าว ” ถ้านายไม่ยอมปล่อยฉัน ฉันจะเรียกให้คนมาช่วยละนะ อย่าลืมนะว่าพ่อกับแม่ฉันอยู่ข้างนอก! ”

หนานกงเจาผงะไปชั่วขณะ และนิ่งคิดไปสักพักราวกับว่าสติได้หลุดลอยจากตัวไปแล้ว ” ก็ถ้าเธอไม่ยกโทษให้ฉัน ฉันก็จะไม่ยอมปล่อย ไม่ว่าใครจะเข้ามาฉันก็จะทำไว้แบบนี้! ”

” นายบ้ารึเปล่า? ” เย่ชูวเสวียตกใจ

เธอไม่คิดว่าหลังจากที่หนานกงดื่มแอลกอฮอล์ไปแล้ว จิตใต้สำนึกเขาจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ เธอไม่เรียกให้คนมาช่วยหรอก เพราะว่าเธอชอบเขา!

” เธอเลือกเองนะ อย่ามาโทษฉันละ! ”

” อะไร…….”

เย่ชูวเสวียเงยหน้าขึ้นเพื่อที่จะได้ถามให้ชัดเจน แต่หนานกงเจาไม่รอให้เธอได้ถาม เขากดตัวเธอลงไป แล้วประกบริมฝีปากด้วยสัมผัสที่อ่อนโยนลงไปบนริมฝีปากเธอ

นานกงเจาใช้ช่วงที่เธอกำลังจะเปิดปากพูด จูบเธออย่างลึกซึ้งมากขึ้น ทำให้คำพูดต่างๆที่เย่ชูวเสวียกำลงจะพุดถูกกลืนหายเข้าไปกับท้อง

เขาใช้ข้ออ้างจากการเมา ซุกไซร้ร่างกายเธออย่างร้อนแรง ทำให้เธอขาดอากาศและหายใจลำบาก ความรู้สึกหายใจไม่ออกแบบนั้น ทำให้ทั้งสองคนเร่าร้อนขึ้นมาทันที

ความถี่ในการเต้นของหัวใจเย่ชูวเสวียไม่ได้ภายใต้การควบคุมของเธออีกต่อไป เธอจ้องหน้าหนานกงเจา ปล่อยให้การกระทำของหนานกงเจาถลำลึกมากขึ้นเรื่อยๆ

มู่เวยเวยเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากแอเบาๆ ” แม่ทำอาหารมื้อดึกไว้ พวกลูกลงไปกินสิ! ”

พอพูดจบก็เดินออกไปเลย ไม่ได้มีความไม่ไว้ใจเลยสักนิด

หนานกงเจาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะจากไปแบบนี้ หันไปมองเย่ชูวเสวียอย่างสงสัย

เย่ชูวเสวียทำหน้าทำตาเยาะเย้ยเขา ” แค่นี้ก็กลัวแล้วหรอ? เมื่อกี้ใครกันที่เป็นคนพูดว่า ไม่ว่าใครจะเข้ามาก็จะไม่ยอมปล่อยฉัน? ”

” ฉัน……” หนานกงเจาจะตกอยู่ในอาการตกใจ ” ทำไมถึงพูดไปตามตรงกับแม่เอแบบนั้น แล้วถ้าท่านไม่เชื่อละ? ”

” ไอ้บื้อ! ”

เย่ชูวเสวียมองหนานกงเจาด้วยความไม่พอใจ ” ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวนาย ถ้าฉันพูดกับนายแบบนี้ นายจะเชื่อฉันไหม? ”

” เหมือนว่า……จะไม่! ” เพราะว่าเขาต้องไม่เชื่ออยู่แล้วว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะพุดจาเปิดเผยได้มากขนาดนี้

เย่ชูวเสวียโบกมือไปมาอย่างอดความอดทน ” ก็ใช่ไง ”

หนานกงเจาครุ่นคิดอย่างละเอียดอีกครั้ง เหมือนว่าฟังดูสมเหตุสมผล

อยู่นะ ไม่เพียงแต่ตระหนักถึงไอคิวของตัวเอง ทำไมนะทุกครั้งที่อยู่กับเธอ ถึงทำให้ตัวเองรู้สึกว่าไอคิวของตัวเองต่ำแบบนี้?

” รีบลงไปเถอะ ถ้ามากกว่านี้อีกห้านาที คงไม่ได้มีแม่ฉันคนเดียวที่เดินเข้ามา! ” ถ้าถึงเวลานั้นภายใต้สายตาที่หลักแหลมของเย่ฉ่าวเฉินต่อให้เธอจะแสดงได้ดีขนาดไหนก็ไม่สามารถปิดบังเขาได้อย่างแน่นอน

……

เสี่ยวอวี้หลินนั่งถอนหายใจอยู่ในโรงแรม ผู้ถูกกระทำบนเตียงกำลังนอนหลับอย่างสนิท ไม่ง่ายเลยกว่าจะอุ้มเธอขึ้นมาได้ แล้วเธอยังบิดแขนไปมาอย่างกระฉับกระเฉง

ทำให้เขาต้องถูกพนักงานโรงแรมใช้สายตางงๆมองจนมาถึงห้อง แต่ดุเธอตอนนี้สิ สบายจริงๆเลย บ่นแค่ว่าเหนื่อยก็ได้ไปนอนบนเตียงอย่างสบายใจ

เขาก้มหัวลงมาดมกลิ่นบนตัวของตัวเอง กลิ่นบุหรี่เต็มไปหมด และมองไปที่เสื้อแจ็คเก็ตที่โยนทิ้งอยู่ข้างๆ อ้วกแทบพุ่งเลยทีเดียว ยื่นมือออกไปสองนิ้วแล้วเขี่ยมันให้ออกไปไกลๆจากสายตา

” เฮ้! ” เสี่ยวอวี้หลินสะกิดผู้หญิงที่นอนบูดเหมือนหมูอยู่บนเตียง เธอขยับปากเล็กน้อย และพลิกตัวนอนหลับต่อ

จู่ๆเสี่ยวอวี้หลินก็อ่อนแรง ดึงตัวเธอให้ออกจากเตียง ” เธอลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ กลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนไปทั้งตัวแบบนี้ รีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้!”

” อืมมมม……”หญิงสาวส่งเสียงคอกแค่ก แล้วเอาแขนเขามากอด หาจุดที่รู้สึกสบายจนเจอ และหลับตานอนหลับต่อไป

” ยัยผู้หญิงคนนี้! ”

เสี่ยวอวี้หลินโกรธมาก ขนาดนี้แล้วเธอยังหลับลงอยู่อีกหรอ ยอดเยี่ยมจริงๆเลย

” เฮ้ เฮ้! ” ตบไปที่หน้าของหญิงสาวในอ้อมแขนเบาๆ อยากจะเอาตัวเธอให้ออกจากแขนตัวเอง แต่ดูจากความสามารถในการนอนหลับของเธอในตอนนี้แล้ว หน้าเธอในตอนนี้ทั้งแดงและบวม และไม่มีวี่แววว่าจะตื่นขึ้นมาเลย

มองเธอที่ตอนนี้เหมือนกับหมีโคอาล่า เสี่ยวอวี้หลินยิ้มเล็กยิ้มน้อย ทำไมเขาถึงได้ใจอ่อนยอมช่วยผู้หญิงแบบนี้กัน?

เขานั่งลงบนเตียงอย่างจนปัญญา ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นนอนพิงและน้ำลายไหลบนตัวเขา ผิวพรรณของเธอตอนนี้จืดชืดเล็กน้อย แต่ว่าหน้าตาของเธอเป็นแบบที่ยิ่งดูก็ยิ่งน่าเอ็นดู

สภาพแบบนี้ ชัดเจนมากว่ายังเรียนอยู่ พอดูการแต่งตัวของเธอแล้วเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงประเภทที่จะเที่ยวผับบาร์นะ ทำไมถึงกล้ามาโดยไม่พาคนรู้จักมาแม้แต่คนเดียว!

” ตอนนี้ฉันจับคุณได้แล้ว ห้ามไปไหนนะ……” หญิงสาวซุกเข้าไปในอ้อมแขนเขา และเข้าไปลึกขึ้น

เสี่ยวอวี้หลินทำหน้าจนปัญญาสุดๆ ทำไมจู่ๆตัวเขาถึงกลายเป็นตัวแทนของใครไปสะอย่างนั้น?

เขาแกะมือเธอออก ” เธอลุกขึ้นมาก่อน ฉันจะไปอาบน้ำ! ”

” ฉันไม่ลุก จะนอน เรามานอนด้วยกันเถอะ! ”

หญิงสาวนอนหลับตา และดึงแขนเสี่ยวอวี้หลินไว้ เธอออกแรงและผลักเขานอนลงบนเตียง

” เฮ้! ”

เสี่ยวอวี้หลินออกแรงผลักหญิงสาวให้ออกจากตัวของเขาเอง กำลังจะลุกขึ้น หญิงสาวคนนั้นก็ใช้ทั้งมือและเท้าจนขึ้นมาอยู่บนตัวของเสี่ยวอวี้หลิน

” เธอจะทำอะไรของเธอกันแน่? ”

เสี่ยวอวี้หลินอดไม่ไหวเลยแสดงความโกรธออกมา เธอเป็นแบบนี้ซึ่งเหมือนกับผู้หญิงกลางคืนในผับบาร์แบบนั้นไม่มีผิด คิดแต่จะขึ้นเตียงนอนแล้วได้เงินมาก้อนโต