“ฉัน…..ฉัน” มู่เวยเวยพูดกระอึกกระอัก ใบหน้าของเธอแดงขึ้น เธอเพิ่งนินทาเขา แต่ก็ถูกเขาจับได้จนได้
“คุณชายเย่ ฉันชื่อเฉียวซินโยวค่ะ ！” เธอรู้สึกตัวเร็วกว่ามู่เวยเวย เธอแทรกตัวไปอยู่ข้างหน้าระหว่างพวกเขาสองคน
“อ่อ…..”เย่ฉ่าวเฉินยกริมฝีปากขึ้นและมองไปที่เฉียวซินโยว หลังจากนั้นก็กลับมามองที่มู่เวยเวยอีกครั้ง
ก่อนหน้านี้เขาเห็นผู้หญิงคนนี้จากรูปถ่ายเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาได้เห็นเธอ ตัวจริงของเธอสวยมากจนเขาไม่กล้ามอง ทันใดนั้นเขาก็นึกอยากจะทำอะไรบางอย่าง…..
หันกลับไปมองเฉียวซินโยว เย่ฉ่าวเฉินยิ้มออกมาพร้อมพูดกับเธอว่า “คุณเฉียว ฉันกับว่าที่ภรรยามีเรื่องต้องคุยกัน เชิญคุณออกไปก่อน และอย่าลืมปิดประตูให้ด้วย ! ”
เย่ฉ่าวเฉินกึ่งออกคำสั่งกึ่งไล่เธอ เฉียวซินโยวแสดงสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนเดินกระทืบเท้าออกไป
มู่เวยเวยรู้สึกกังวลขึ้นมา ก่อนจะเอ่ยปาก ” ซินโยวอย่าไป ฉัน….. ”
จริงๆแล้วเฉียวซินโยวก็ไม่ได้อยากออกไป แต่เมื่อเธอเห็นใบหน้าของเย่ฉ่าวเฉินแล้ว จึงต้องจำใจเดินออกไป และปิดประตูห้องลง
ตอนนี้ในห้องรับรองเหลือเพียงแค่มู่เวยเวยกับเย่ฉ่าวเฉินสองคน
มู่เวยเวยจ้องไปที่ชายตรงหน้า เขาก็มองเธอเช่นกัน แต่ไม่รู้ทำไม แววตาของชายตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกถึงอันตราย…..
ผู้ชายคนนี้ อันตรายเป็นอย่างมาก ！
ขณะที่มู่เวยเวยกำลังคิดอยู่นั้น เย่ฉ่าวเฉินก็เดินเข้ามาใกล้
มู่เวยเวยตกใจรีบลุกขึ้นยืน แต่เมื่อกำลังจะถอยหลังเท้าของเธอก็ไปสะดุดเข้ากับชุดแต่งงาน ทำให้เธอทรงตัวไม่อยู่และกำลังจะล้มลง
เย่ฉ่าวเฉินรีบยื่นมือออกไปคว้าตัวเธอ กอดเธอไว้ในอ้อมแขน
“จ้องจะจับฉันรึไง ? ฉันชอบ ! ” เย่ฉ่าวเฉินยิ้มขึ้นด้วยความหลงใหล
มู่เวยเวยที่ยังตกตะลึง มึนงงในคำพูดของเขาอยู่นั้น ก็ถูกเขาดึงริมฝีปากเข้ามาจูบ
“ปล่อยฉันนะ ” มู่เวยเวยตกใจพยายามดันตัวออกไป
ความรู้สึกนี้…..เหมือนกับชายแปลกหน้าในคืนนั้นเมื่อครึ่งเดือนก่อนเลย
เย่ฉ่าวเฉินหัวเราะ และวางเธอลงที่โซฟา
มู่เวยเวยขัดขืนเล็กน้อย เธอนึกถึงเรื่องเมื่อครึ่งเดือนก่อนและความรู้สึกนั้น น้ำตาเธอก็ไหลลงมา
ยังไงก็ตาม ความรู้สึกแบบนี้ ทำให้สีหน้าของเย่ฉ่าวเฉินเปลี่ยนไป
เมื่อมองไปที่สีหน้าไร้เดียงสาของมู่เวยเวยแล้ว ก็นึกถึงเรื่องที่เธอเคยผ่านชายอื่นมาแล้ว มันทำให้ในใจของเย่ฉ่าวเฉินรู้สึกอึดอัดและเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา
“เหอะ ยัยผู้หญิงหน้าด้าน !”
เมื่อนึกถึงเรื่องการตายของเย่ฉ่าวเหยียน ก็นึกถึงมู่เทียนเย่ ความขมขื่นในใจของเย่ฉ่าวเฉินก็ประทุขึ้นมาอีกครั้ง
