วิวาห์หวาน นายซาตานที่รักของฉัน – ตอนที่ 121 เกิดเรื่องขึ้นกับเธอแล้ว

บทที่ 121 เกิดเรื่องขึ้นกับเธอแล้ว

มีเสียงเท้าที่เดินมาอย่างเบาๆจากด้านนอก

เธอส่ายหัวเล็กน้อย นึกว่าอานหยุนเป็นคนเข้ามา จึงตะโกนออกไปว่า “อานหยุน! ฉันยังไม่เสร็จเลย รอด้านนอกก่อน”

เมื่อพูดเสร็จแล้ว ก็รีบประคับประคองตัวเองลุกขึ้นยืน

แต่จู่ๆเธอกลับรู้สึกว่าทั่วร่างกายรู้สึกชาไปหมดเลย จนเกือบทำให้เธอหกล้ม

จิ่งหนิงเปลี่ยนสีหน้าทันที พร้อมดึงสติกลับมาอย่างกะทันหัน

ความรู้สึกที่คุ้นเคยแบบนั้น เธอจะไม่รู้ได้ยังไงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

สมควรตายจริงๆ?

เป็นไปได้ยังไง!

เธอจำได้ว่าอาหารทุกอย่างที่ตัวเองกินในคืนนี้ล้วนเป็นอาหารที่คนอื่นก็กินเหมือนกัน อีกอย่างเหล้าแก้วนั้นก็คงไม่มีปัญหาเหมือนกัน

หรือว่า…

ทันใดนั้นเธอก็เบิกตากว้างขึ้น แล้วนึกถึงน้ำอุ่นแก้วใบนั้นที่ อานหยุนให้กับเธอ

เธอเผยสายตาแหลมคมขึ้น ขณะเดียวเดียวกันความรู้สึกโมโหที่คับเต็มอกเกือบจะระเบิดออกมา

คนพวกนี้…เมื่อเสือยอมอ่อนข้อ คงได้ใจทำเหมือนกับเธอเป็นแมวป่วยหรอ?

การใช้วิธีจัดการกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่าแบบนี้ เป็นวิธีการของอันธพาลจริงๆ!

จิ่งหนิงออกแรงกัดปลายลิ้นของตัวเอง จากนั้นกลิ่นคาวเลือดก็อบอวลเต็มไปด้วยปาก ทำให้เธอสามารถเรียกสติกลับมาได้ชั่วคราว

จากนั้นเธอก็พยายามออกแรงมือแรงเท้าตะเกียกตะกายลุกขึ้นออกจากอ่างน้ำ

……

เสียงฝีเท้าจากด้านนอกยิ่งเข้ามาใกล้เรื่อยๆ วินาทีต่อมา ประตูห้องน้ำก็ได้เปิดมาจากด้านนอก

สวี่เทียนหงเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาเปิดประตูพลาง กวาดตามองรอบบริเวณอย่างตื่นเต้นพลาง

ในห้องน้ำกลับว่างเปล่า และในอ่างน้ำยังคงมีละอองไอน้ำอบอวลเต็มไปทั่วห้อง จนทำให้เขาไม่สามารถเห็นร่างเงาของคนที่ควรอยู่ในนี้

เขานิ่งอึ้งชั่วขณะ แล้วอุทานร้อง”หึ”ออกมา

จากนั้นเขาก็กวาดตามองที่มุมห้องหนึ่งในห้องน้ำ ข้างล่างหน้าต่างมีรองเท้าคู่หนึ่งวางอยู่ อีกทั้งม่านหน้าต่างก็พลิ้วไหวเล็กน้อยด้วย

เขาเข้าใจในทันที เขาหัวเราะอย่างตื่นเต้น พร้อมเอามือทั้งสองข้างเสียดสีกันแล้วเดินเข้าไป

“ที่รักของพี่ แอบไปทำอะไรอยู่หลังผ้าม่านเอ่ย? ออกมาเถอะ มาให้พี่อาบน้ำให้มา! เดียวอาบให้ตัวหอมๆเลย จากนั้นเดียวพี่จะนอนเป็นเพื่อน ดีไหม”

น้ำเสียงที่ฟังดูน่าขยะแขยงนั้น ทำให้ผู้ฟังรู้สึกอยากอาเจียนออกมา

ไม่นานสวี่เทียนหงก็เดินมาถึงเบื้องหน้าของผ้าม่าน เมื่อจินตนาการว่ามีสาวสวยรูปร่างอ่อนช้อยยืนหลบหันหลังอยู่ข้างหลังผ้าม่าน หัวใจของเขาก็เต้นแรงมากขึ้นจนเกือบระเบิดออกมา

เขายื่นมือจับผ้าม่านด้วยท่าทางตื่นเต้น แล้วพูดว่า : “ที่รัก” ผมมาแล้ว!”

จากนั้นเขาก็เปิดม่านดัง “ฟึบ”

วินาทีต่อมา เขาถึงกับตกตะลึง

ข้างหลังของผ้าม่านว่างเปล่า มีเพียงหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้กับลมหนาวที่พัดผ่านเข้ามาเบาๆ

สวี่เทียนหงเปลี่ยนสีหน้าทันที

“แม่ง! กล้าลองดีกันฉันหรอ”

เขาคิดว่าหวังเสว่เหมยกำลังปั่นหัวเขาเล่นอยู่ ขณะที่เตรียมตัวหันหลังไปหาเธอเพื่อคิดบัญชีนั้น ทันใดนั้นก็เกิดเสียงดัง“ปัง”ขึ้น

“นี่เธอ––!”

สวี่เทียนหงจ้องมองผู้หญิงเบื้องหน้าด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อขึ้น ขณะเดียวกันก็ยกมือจับหลังหัว จากนั้นเขาก็ล้มลงไปอย่างหมดสติ

จิ่งหนิงจ้องมองผู้ชายที่นอนพิงอยู่บนพื้น แล้วถอนหายใจอย่างโล่งใจออกมา

เธอออกแรงลากเขาไปไว้ที่ด้านหลังม่าน แล้วหยิบเชือกมามัดเขาไว้ จากนั้นก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไป

ประตูห้องน้ำถูกคนล็อกจากด้านนอกแล้ว จิ่งหนิงพยายามบิดอยู่สองครั้ง แต่ก็เปิดประตูไม่ได้

คิดไม่ถึงว่าหวังเสว่เหมยจะทำถึงขนาดนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้เธอหนีออกไป

จิ่งหนิงขมวดคิ้วขึ้นด้วยสีหน้าเคียดแค้น

ในตอนนี้หนีก็หนีไปไม่ได้ เธอครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์โทรหาลู่จิ่งเซินขึ้น

ในตอนนี้ลู่จิ่งเซินกำลังทานข้าวอยู่ข้างนอก

ภายในห้องที่หรูหรา ล้วนโอบล้อมเต็มไปด้วยเหล่าคุณหนูคุณชายของเหล่าตระกูลมีชื่อเสียง

บางคนมาจากตระกูลนักการเมือง บางคนมาจากตระกูลทหาร บางคนมาจากตระกูลนักธุรกิจ ทุกๆล้วนเหมือนเป็นมังกรกับหงส์ที่ดูสง่ามีราศี

พวกเขาเป็นเหล่าพี่น้องคนสนิทของลู่จิ่งเซิน ซึ่งคนเหล่านี้เป็นเพื่อนสนิทที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก

ในตอนนี้ทุกคนกำลังหัวเราะ และพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่

ลู่จิ่งเซินนั่งตรงด้านข้างมุมหนึ่งของโต๊ะกลม และไม่เข้าร่วมในการสนทนาคนอื่นๆ

เพราะดื่มเหล้า บนใบหน้าของเขามีรอยฝาดแดงเล็กน้อย แต่ถึงอย่างก็ตามก็ไม่สามารถบดบังความหล่อของเขาได้เลย

ตรงกันข้ามเป็นเพราะแอลกอฮอล์ เขานั่งพิงบนเก้าอี้ด้วยร่างกายโน้มเอียงเล็กน้อย ซึ่งทำให้เขามีท่าทางผ่อนคลายเป็นธรรมชาติ ราวกับเป็นขุนนางสูงส่งในสมัยก่อน

ชายคนหนึ่งรินเหล้าลงแก้วที่อยู่เบื้องหน้าของเขา ยิ้มและพูดว่า : “พี่เซิน ครั้งนี้พี่เป็นเจ้าภาพ พวกเราอุตส่าห์มา ดังนั้นพี่ต้องดื่มเป็นเพื่อนพวกเรานานๆหน่อย”

ผู้ชายที่รินเหล้ามีชื่อว่าเซ่เฟย เป็นคุณชายรองของตระกูลเซ่ของเมืองหลวง เขาเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน ซึ่งการมางานเลี้ยงที่เมืองจิ้นครั้งเป็นความคิดของเขา

ลู่จิ่งเซินไม่ปฏิเสธ แต่หัวเราะเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบเหล้าที่อยู่เบื้องหน้าขึ้นมาดื่ม

และคนหนึ่งจากอีกฝั่งเห็นก็เดินเข้ามารินเหล้าให้กับเขาอีก

เขาคนนี้ชื่อว่าฟู่หย่วนหาง เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลฟู่ เนื่องครอบครัวทำธุรกิจ ดังนั้นเลยมีความสัมพันธ์สนิทกับลู่จิ่งเซินเป็นธรรมดา

ในตอนนี้เขารินเหล้าพลาง และเผยสายตาเจ้าเล่ห์และหัวเราะพลาง : “พี่เซิน ได้ยินเซ่เซียวบอกว่าพี่หาพี่สะใภ้ที่เมืองจิ้นให้พวกเราหรอ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? ทำไมไม่พามาเจอกันบ้างละ?”

เมื่อได้ยินแบบนี้ ทุกคนก็พากันตกใจ

อะไรนะ? พี่เซินแต่งงานแล้วเหรอ?”

“เป็นไปได้ยังไง? ผมไม่อยากจะเชื่อเลย!”

ผมก็ไม่เชื่อเหมือนกัน ปกติพี่เซินไม่ค่อยสนใจผู้หญิงเลย แล้วเป็นไปได้ยังไงที่พี่เซินมีผู้หญิงแล้ว?

“ฮ่าฮ่าฮ่า…พวกนายนี่นะ! ข่าวคงรั่วไหลแน่เลย! ผมมีหลักฐานนะครับ แต่ถ้าไม่เชื่อก็ไปถามพี่เซินเองเลยก็ได้”

สิ้นสุดเสียง ทุกคนหันหน้าจ้องมองลู่จิ่งเซินด้วยสีหน้าสงสัยขึ้น

ลู่จิ่งเซินหัวเราะเล็กน้อย ในดวงตาที่มีเพียงแค่สายตาเย็นชาในปกติ ในตอนนี้เผยสายตาอ่อนโยนขึ้นแล้ว

เขาถือแก้วเหล้าด้วยมือข้างหนึ่ง ยิ้มและพูดว่า : “วันนี้เธอมีธุระที่ต้องจัดการ ไว้วันหลังเดียวพามาเจอพวกแล้วกันนะ”

“คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเรื่องจริง?”

“ช่วยหยิกฉันหน่อย ดูสิว่าฉันกำลังฝันอยู่รึเปล่า?”

“โอ๊ย––เบาๆหน่อยสิ! อยากหยิกฉันให้ตายเลยเหรอ!”

“แย่แล้ว แย่แล้ว แย่แล้ว บ้านฉันคงไฟไหม้แน่เลย ต้องตายแน่”

บรรยากาศภายในห้องคึกคักทันที ทุกคนต่างรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

ลู่จิ่งเซินในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เขาเป็นคนที่มีเชื่อเสียงในเรื่องไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร

มีชีวิตมาเกือบสามสิบปีแล้ว ไม่เคยเห็นว่าเขาจะมีผู้หญิงคนไหนเลย

แม้แต่ในด้านการทำงานเองก็ตาม เขามีการติดต่อกับผู้หญิงน้อยมาก

เพื่อไม่ให้เกิดความสัมพันธ์คลุมเครือ แม้แต่เลขาและผู้ช่วยล้วนเป็นผู้ชายหมดเลย

เดิมทีทุกคนเข้าใจว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีความรักหรือเปล่า ดังนั้นเลยพยายามที่หลีกหนีจากคนเหล่านั้น

หลังจากสังเกตดูมาหลายปีก็พบว่าเขาไม่ใช่คนที่ไม่มีความรัก แต่เขาไม่สนใจผู้หญิงจริงๆ

จากนั้นก็ค่อยๆมีข่าวลือขึ้น บอกว่าถึงแม้คุณชายลู่จะเป็นคนหน้าตาดีและสูงส่ง แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นเกย์

เหมือนกับได้ทำลายหัวใจของผู้หญิงทั้งประเทศแหลกสลาย

และยังบอกว่าคุณชายลู่สมกับการเป็นผู้ชายจริงๆ!

ผู้ชายแท้จะกล้าลงมือกับผู้หญิงได้ยังไง? เพราะผู้ชายแท้ควรลงมือกับผู้ชาย!

ด้วยเหตุนี้เรื่องนี้เลยกลายเป็นเรื่องตลกขบขัน จนถึงตอนนี้เลย

หลังจากผ่านการทดสอบบางอย่าง ทุกคนเลยยิ่งรู้สึกว่าลู่จิ่งเซินไม่ชอบผู้หญิง จนขั้นเกลียดผู้หญิงเลย และเกรงว่าคงไม่มีลูก เลยทำการมีลูกด้วยเทคโนโลยีเด็กหลอดแก้ว

แต่ในตอนนี้ คุณชายลู่ที่เกลียดผู้หญิงกลับแต่งงานแล้วหรอ?

วิวาห์หวาน นายซาตานที่รักของฉัน

วิวาห์หวาน นายซาตานที่รักของฉัน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset