บทที่ 188 ถูกเปิดโปงอีกครั้ง
ไม่ต้องพูดถึงว่าหากเรื่องนี้ถูกเปิดเผยออกไปแล้วจะมีผลกระทบต่อกองถ่าย รวมถึงชื่อเสียงของจิ่งหนิงและตัวเขาเอง
แค่ลู่จิ่งเซินคนเดียวเขาเองก็ไม่รอดแล้ว
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินซูฝานก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสยองขึ้นมา
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา จากนั้นจึงกดโทรออกด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ด้านหนึ่งโทรด้านหนึ่งเอ่ยกับตัวเอง “ไม่ได้ ต้องแจ้งตำรวจเกี่ยวกับเรื่องนี้ จะต้องไม่ปล่อยให้คนที่สร้างปัญหาหนีไปได้”
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่โทรศัพท์จะถูกโทรออก กลับถูกคนห้ามเอาไว้ก่อน
จิ่งหนิงมองไปที่เขาและพูดอย่างจริงจัง “ตอนนี้ยังแจ้งตำรวจไม่ได้”
หลินซูฝานไม่เข้าใจ “ทำไม?”
จิ่งหนิงอธิบาย “ไม่ต้องเอ่ยเรื่องที่ตอนนี้พวกเราไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร อาศัยหลักฐานว่าอาหารและเครื่องดื่มที่ถูกวางยาพวกนั้นเองก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้ตำรวจช่วยเราหาผู้ร้ายตัวจริงได้
ไม่เพียงแค่นั้น มันยังมีแนวโน้มที่จะแหวกหญ้าให้งูตื่นได้อีก ในท้ายที่สุดแล้ว เรื่องไม่เพียงแต่ไม่ได้รับการแก้ไข แต่แม้กระทั่งกองถ่ายก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย ดังนั้นการแจ้งตำรวจในตอนนี้ไม่มีประโยชน์ใดๆ”
หลินซูฝานตะลึงนิ่งไป
ผ่านไปชั่วครู่ เขาถึงค่อยเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ “แล้วจะให้ปล่อยไปแบบนี้หรือไง?”
จิ่งหนิงยิ้ม “ไม่แน่นอน”
เธอชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นจึงเอ่ยอย่างจริงใจ “ถ้าคุณเชื่อฉัน ก็ปล่อยเรื่องนี้ไว้ให้ฉันจัดการเถอะ ฉันจะต้องหาตัวคนร้ายได้แน่!”
หลินซูฝานขมวดคิ้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อในจิ่งหนิง แต่เขารู้สึกว่า ในเมื่อเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคนสองคน การปล่อยให้เธอจัดการปัญหาเพียงลำพัง ออกจะดูไม่ยุติธรรมอยู่บ้าง
ในขณะที่กำลังลังเล โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น
เมื่อมองดูหน้าเจอ ก็เห็นว่าเป็นผู้ช่วยของเขา
หลินซูฝานทำได้เพียงรับโทรศัพท์ เมื่อทั้งสองเอ่ยพูดคุย สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
จิ่งหนิงมองอยู่ด้านข้าง ดวงตาหลบลงเล็กน้อย กำลังคิดอะไรบางอย่าง ก้นบึ้งของดวงตามีร่องรอยเยียบเย็นวาบผ่าน
แน่นอนว่า ไม่นานนัก หลินซูฝานก็วางสายลง
เขามองไปที่จิ่งหนิง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป และพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไม่ดีแล้ว บนอินเทอร์เน็ตเปิดเผยรูปถ่ายที่คุณเข้ามาในห้องของฉันเมื่อคืนนี้ เกรงว่าอีกฝ่ายจะเริ่มลงมือไปแล้ว”
คิ้วของจิ่งหนิงเลิกขึ้น จากนั้นจึงรีบหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเปิดดูWeibo
เมื่อดูเวยโป๋ เธอก็เห็นรูปที่ถูกคนเปิดเผยในทันที
เป็นรูปท่ามกลางทางเดินที่มีแสงสลัว จิ่งหนิงลดศีรษะลง และรีบเข้าไปในห้องของหลินซูฝาน
หนึ่งในนั้นคือรูปที่เธอยืนอยู่ที่ประตู หลินซูฝานเองข้างเพื่อให้เธอเข้าไป ใบหน้าของพวกเขาถูกเปิดเผยในกล้อง ชัดเจนอย่างยิ่งจนคิดจะสลัดก็สลัดไม่หลุด
บนนั้นมีข้อความที่ยิ่งเพิ่มความร้อนแรงมากขึ้นไปอีก
#นักแสดงสาวนามสกุลเจเคาะประตูบ้านตอนดึกเพื่ออุทิศตัวให้กับงานศิลปะ? #
เมื่อชาวเน็ตฟังนักแสดงสาวนามสกุล J สิ่งแรกที่คิดขึ้นมาได้ในหัวก็คือจิ่งเสี่ยวหย่า
แต่กลับคิดไม่ถึงว่า เมื่อกดเข้าไปดูกลับเป็นจิ่งหนิง
ด้วยผลการค้นหาที่ร้อนแรงเมื่อไม่กี่วันที่ผ่าน เธอจึงไม่ใช่คนแปลกหน้าของทุกคนอีกต่อไป
ถ้าจะบอกว่ารูปที่ถ่ายในทางเดินของร้านอาหารก่อนหน้านี้เป็นเพียงการกล่าวหาอย่างลอยๆ อย่างนั้นภาพนี้ก็คงเป็นหลักฐานจริงๆ!
นั่นเพราะ จากคำพูดของชาวเน็ต นักแสดงสาวที่ไหนกันจะมาเคาะประตูผู้กำกับกลางดึก?
ก็มั่วซั่วอยู่ในแวดวงนี้เหมือนกัน อย่ามาแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์
ก่อนหน้านั้นไม่ถูกเปิดโปงเลยไม่ยอมรับ แต่ครั้งนี้ชัดเจนขนาดนี้แล้ว หรือยังคิดว่ามีที่ว่างให้แก้ตัวอีก?
ไม่ใช่เด็กอนุบาลสักหน่อย ไม่รู้จริงๆ หรือไงว่าชายหญิงแตกต่างกัน ไม่รู้จักหลีกเลี่ยง?
มีการพูดคุยแสดงความคิดเห็นกันมากมายบนอินเทอร์เน็ต
อีกทั้งยังมีบางกลุ่มที่แต่เดิมคิดว่าเป็นจิ่งเสี่ยวหย่า ยังไม่ทันได้ดูให้ดีก็เริ่มพิมพ์ด่าทันที
ในที่สุดถึงค่อยพบว่าด่าผิดคน และถูกแฟนๆ ของจิ่งเสี่ยวหย่าด่ากลับมา
แต่ไม่มีใครรู้ว่าชาวคีย์บอร์ดเหล่านั้นเป็นใคร ด่าไปด่ามาก็ยังคงไม่สะใจ?
สุดท้าย คำด่าทั้งหมด ก็ตกอยู่ที่จิ่งหนิงคนเดียว
ด่าว่าเธอไร้ยางอาย ด่าว่าเธอไปยั่วยวนผู้กำกับ
นอกจากนี้ยังมีแฟนคลับขนาดใหญ่ของจิ่งเสี่ยวหย่าที่เปิดโปงว่านางเอกของเรื่อง《กลยุทธ์พลิกชีวิต》แต่เดิมเป็นของจิ่งเสี่ยวหย่า
แต่เนื่องจากจิ่งหนิงเป็นพี่สาว อีกทั้งยังคิดอยากเล่นละคร ก็เลยทำให้จิ่งเสี่ยวหย่าต้องยอมยกบทนี้ให้
แต่ไม่คาดคิดมาก่อนว่า เธอจะยังไม่พอใจ และไปยั่วยวนผู้กำกับได้ขนาดนี้ ไม่รู้ในตัวมีเนื้อร้ายอะไรซ่อนอยู่!
จินตนาการของชาวเน็ตเป็นไปอย่างไม่รู้จบ
อาศัยแค่คำเหล่านี้ ก็เพียงพอที่จะเกิดเรื่องขึ้นมาทันที น้องสาวรักพี่สาวอย่างยิ่ง แต่พี่สาวกลับโลภไม่สำนึก และทำแม้กระทั่งอ่อยผู้กำกับเพื่อแย่งบทมาจากน้องสาว ทำให้เธอหมดหนทางด้านการแสดง
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเริ่มสงสัยว่า เรื่องอื้อฉาวเมื่อปีที่แล้วเป็นเรื่องจริงหรือไม่?
เสี่ยวหย่ามองดูแล้วใจดีขนาดนั้น เพื่อพี่สาวคนนี้ เธอต้องตอบแทนอะไรไปมากมาย
เธอจะทำร้ายตัวเองและใส่ร้ายพี่สาวเพราะความหึงหวงเล็กๆ น้อยๆ จริงหรือ?
เพียงชั่วครู่ บทสนทนาบนอินเทอร์เน็ตก็ร้อนแรงขึ้นอย่างยิ่ง และเต็มไปด้วยเสียงทุกประเภท
จิ่งหนิงเลื่อนมองดูทีละอันๆ ยิ่งดูไปเรื่อยๆ สีหน้าก็ยิ่งหนักอึ้ง
ดีมาก
จิ่งเสี่ยวหย่า ทางดีๆ มีเธอไม่เดิน แต่กลับเลือกเดินไปสู่นรกให้ได้
ถ้าอย่างนั้นก็อย่าโทษว่าเธอไม่เกรงใจ!
หลินซูฝานเองก็กำลังดู Weibo ยิ่งดูก็ยิ่งโกรธ ยิ่งโมโห
เดิมเขาก็มีอารมณ์รุนแรง หากไม่ใช่เพราะความตรงไปตรงมานี้ อาศัยพรสวรรค์ของเขา หลายปีมานี้คงไม่ถูกฝังอยู่กับที่แบบนี้ และถ่ายทำได้แค่เอ็มวีง่ายๆ
คิดไม่ถึงว่า ครั้งนี้ไม่ง่ายเลยกว่าที่ตนจะกลับมาถ่ายทำละครของตัวเองได้ แต่กลับต้องมาเจอเรื่องพวกนี้
เขาดูความคิดเห็นที่ไม่เหมาะสมบนอินเทอร์เน็ตพวกนั้น เนื้อตัวสั่นด้วยความโกรธ จนเอ่ยออกมาอย่างโมโห “คนพวกนี้ ไม่มีหลักฐาน อาศัยแค่รูปถ่ายเพียงไม่กี่รูป ทำไมถึงได้พูดจาไร้ความรับผิดชอบแบบนี้ออกมาได้? ไม่กลัวโดนแก้แค้นหรือไง? “
จิ่งหนิงยกยิ้ม ดวงตากระจ่างมีประกายเย็นเฉียบขึ้นมา
“ถ้ากลัวแก้แค้นก็คงไม่ทำเรื่องไร้ศีลธรรมแบบนี้! ผู้กำกับหลิน เรื่องนี้คุณไม่ต้องยุ่ง ฉันจัดการเอง”
เธอพูดไป ในขณะที่อีกด้านหนึ่งก็เปลี่ยนไปยังหน้า wechat และพิมพ์อย่างรวดเร็ว
หลินซูฝานตะลึงไป
เขามองไปที่เธออย่างว่างเปล่า “คุณจะทำยังไง? “
จิ่งหนิงพิมพ์เสร็จ เธอก็กดส่ง และยิ้มให้เขา
“แน่นอนว่าหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง”
……
ตัวตนเดิมของจิ่งหนิงคือ PR
PR ทำอะไร?
พวกเขาคือคนที่เชี่ยวชาญในการแก้ไขสถานการณ์และปัญหาที่ยากจะคาดคิด
เมื่อก่อนเธอช่วยคนอื่นแก้ปัญหา แต่ครั้งนี้เธอช่วยตัวเอง
ไม่ได้มีความแตกต่างใดๆ
หากจะพูดถึงข้อแตกต่าง ก็คงมีเพียงอย่างเดียวคือในอดีตเป้าหมายของเธอคือกำจัดลูกค้าของเธอ ส่วนคนอื่นๆ ก็อาศัยอยู่ในแวดวงนี้กันหมด พูดให้ตรงอีกนิดก็คือทุกคนล้วนต้องการอาหาร
เค้กก้อนใหญ่ขนาดนั้น หากคุณกินไปคนอื่นย่อมไม่มี ดังนั้นเธอจึงไม่เคยทำเรื่องต่างๆ ให้โดดเด่นเกินไป จำเป็นต้องเหลือทางรอดไว้ให้คนอื่นสักนิดหน่อย
แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป
เธอคิดว่า คนถ้าใจดีเกินไป ก็มันจะถูกคนเข้าใจผิดว่าคุณรังแกได้ง่าย
อีกทั้งบางคน….ก็ช่าง ช่างไม่คุ้มค่ากับความเมตตาของเธอ
จิ่งหนิงกลับไปที่ห้องของเธอ
โม่หนานเมื่อคืนนอนอยู่ห้องข้างๆ เธอ เพราะเมื่อคืนนี้เธอออกไปข้างนอกอย่างกะทันหัน ไม่ได้บอกเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
ในเวลานี้ เห็นชัดว่า โม่หนานได้รับการแจ้งเตือนแล้ว อีกทั้งยังเห็นข้อมูลพวกนั้นบนอินเทอร์เน็ตแล้วด้วย ถึงค่อยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน สีหน้าเธอเปลี่ยนไปทันที
เธอมาที่ห้องของจิ่งหนิง และเอ่ยถาม “เธอเป็นอย่างไรบ้าง? โอเคไหม?”
จิ่งหนิงส่ายหัว “ฉันไม่เป็นไร”
โม่หนานโทษตัวเอง
“เป็นความผิดของฉันเอง เมื่อคืนนี้ฉันสมควรมาดู ถ้าฉันพบว่าเธอไม่อยู่ทั้งแต่ตอนนั้น ก็คงไม่เกิดเรื่องวันนี้ขึ้น”
