วิวาห์หวาน นายซาตานที่รักของฉัน – ตอนที่ 239 เห็นเงินแล้วตาโต

บทที่ 239 เห็นเงินแล้วตาโต

ลู่จิ่งเซินพิจารณาเรื่องนี้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า：“เธอกล้าที่จะออกมาเปิดเผยตัว เธอคงเข้าใจผลของมัน แต่ก่อนเธอเคยทำเรื่องไม่ดีไว้กับคุณตั้งมากมาย ตอนนี้เธอก็ยินดีที่จะชดเชยให้ ก็ถือว่าสาสมกันแล้ว”

แม้ว่าจิ่งหนิงจะทนไม่ได้ แต่เธอก็รู้ว่าลู่จิ่งเซินพูดถูก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้พูดอะไร

วิดีโอของเสี่ยวขุยถูกเผยแพร่อย่างรวดเร็ว ไม่นานก็กลายเป็นหัวข้อสนทนาบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต

จิ่งเสี่ยวหย่าก็เห็นวิดีโอนี้เช่นกัน เธอทั้งตกใจและโมโหในคราวเดียวกัน!

เธอไม่เคยคิดเลยว่า ตอนที่เสี่ยวขุยหายไปในช่วงแรก จะเป็นฝีมือของจิ่งหนิง

ในช่วงที่จิ่งหนิงถูกโจมตีโดยโลกโซเชียลมีเดีย เธอไม่ได้แสดงหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอ ตอนนั้นจิ่งเสี่ยวหย่ายังคิดว่าเป็นการดี บางทีการหายตัวไปของเสี่ยวขุยคงไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ

ตอนนี้ดูเหมือนว่า จิ่งหนิงกำลังเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ อย่างที่คนที่เรียกกันว่าตีงูต้องตีให้ถูกจุด จิ่งหนิงต้องการที่จะเล่นงานเธอถึงตาย

จิ่งเสี่ยวหย่าลุกลี้ลุกลน คลิปเสียงครั้งก่อน ก็ส่งผลกระทบต่อเธอมากพอแล้ว

และยิ่งตอนนี้อดีตผู้ช่วยของเธอได้ออกมาให้การยืนยัน คนตาบอดยังสามารถเดาออกเลยว่า คนส่วนใหญ่จะเชื่อใคร?

นางบ้า！แกมันสมควรตาย！

จิ่งเสี่ยวหย่าเดินวนไปวนมาในบ้านอย่างกระสับกระส่าย เธอรีบโทรเรียกถงซู เพื่อวางแผนรับมือ

ถงซูเองก็หมดหนทางเช่นกัน เธอเคยเห็นศิลปินที่สร้างปัญหา แต่เธอก็ไม่เคยเห็นศิลปินคนไหนที่สร้างปัญหาได้ขนาดนี้

ไม่เพียงแต่จะสร้างเรื่องแล้ว แต่ครั้งนี้ยังทำลายชื่อเสียงของตัวเองเสียย่อยยับ

ไม่อยากเชื่อว่าจิ่งเสี่ยวหย่า จะเอาเธอเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

เธอไม่รู้จะพูดอะไรดี หรือเรียกได้ว่าเธอหมดคำพูดเสียมากกว่า

เมื่อเห็นจิ่งเสี่ยวหย่ากระวนกระวายราวกับมดบนกระทะร้อน เธอคิดอยู่พักหนึ่ง และพูดขึ้นว่า：“เธอหนีเรื่องนี้ไม่พ้นหรอก จิ่งหนิงยังเก็บเสี่ยวขุยไว้ แสดงว่าเธอยังเก็บหลักฐานอะไรบางอย่างไว้อยู่

ยิ่งเราปฏิเสธมากเท่าไหร่ หากจิ่งหนิงงัดหลักฐานออกมาแสดงในภายหลัง มันก็จะยิ่งยากที่จะอธิบาย ดังนั้นการยอมรับผิดคือทางออกที่ดีที่สุด

อย่างน้อยเธอก็ยังมีฐานแฟนคลับอยู่ เมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาคงพูดกันว่า มันเป็นความขัดแย้งเล็กน้อยเกิดขึ้นระหว่างพี่น้องในครอบครัว เธอก็ไม่ยอมปล่อยวาง จึงทำเรื่องแบบนี้ลงไป

จากนั้นขอโทษจิ่งหนิงต่อหน้าสื่อทั้งหมด แม้ว่านี่จะไม่สามารถพลิกสถานการณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือได้ แต่อย่างน้อยก็ประคองไม่ให้สถานการณ์แย่ลงไปกว่านี้ นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้”

ดวงตาของจิ่งเสี่ยวหย่าเบิกกว้าง เธอมองไปยังถงซูอย่างเหลือเชื่อ

“ถงซู ฉันเรียกพี่มาที่นี่ เพราะอยากให้พี่คิดหาทางรอดให้ฉัน ไม่ใช่แนะนำให้ฉันไปขอโทษจิ่งหนิง！

ถ้าฉันขอโทษได้ ฉันจะโทรหาพี่ทำไม？ฉันแค่ออกไปอธิบายกับสื่อให้ชัดเจนก็จบแล้วไม่ใช่หรือ? ”

ถงซูขมวดคิ้วมุ่น

“งั้นเธอคิดจะทำอย่างไร?”

“แน่นอนว่าฉันกำลังมองหาใครสักคนที่จะกลบข่าวนี้ และลบวิดีโอกับคลิปเสียงพวกนั้นออกไปให้หมด！ลบทิ้งทั้งหมด！”

ตงซูมองจิ่งเสี่ยวหย่าที่อยู่ในความบ้าคลั่ง เธอถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง

“วิดีโอและคลิปเสียงถูกเผยแพร่ไปอย่างกว้างขวาง ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องจะกลบข่าวนี้ได้หรือเปล่า ขนาดเอาทองมากองอยู่ตรงหน้ายังไม่มีใครคิดจะสนใจเลย

คนที่ควรรู้ คงรู้มานานแล้ว ตอนนี้ชาวเน็ตไม่ได้โง่ ถ้าประเด็นร้อนแบบนี้เงียบหายไปในกลีบเมฆ เป็นใครก็ดูออกว่าเธอใช้เงินปิดข่าว

เมื่อถึงเวลานั้น ทุกคนก็จะคิดว่าเธอทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด และทำกับพวกเขาราวกับเป็นคนโง่ จากนั้นความประทับใจในตัวเธอก็จะลดลง เธออยากให้ผลมันเป็นแบบนี้จริงหรือ？”

จิ่งเสี่ยวหย่ามองดูถงซูที่พยายามอธิบายอย่างใจเย็น เธอตระหนักว่าทางออกสุดท้ายของเธอได้ถูกพรากไปเสียแล้ว ความมั่นใจของเธอก็เหือดหาย

“พี่ถง ฉันไม่สามารถออกมาขอโทษได้ ถ้าฉันออกมาขอโทษตอนนี้ การกลับมาครั้งใหม่ของฉันที่ยังไม่ทันจะได้เริ่ม ก็ต้องดิ่งลงเหวอีกแล้ว

คุณย่าคงไม่อยากให้เป็นแบบนี้ พ่อกับแม่ และพี่อาเจ๋อก็เหมือนกัน บันเทิงเฟิงหัวทุ่มทุนกับฉันมาขนาดนี้ ถ้าทุกอย่างสูญเปล่า เขาไม่มีทางปล่อยฉันไว้แน่！”

ถงซูมองไปที่เธอ และนิ่วหน้า

“แต่……”

“ไปหาจิ่งหนิง！”

ทันใดนั้นจิ่งเสี่ยวหย่าก็นึกอะไรบางอย่างได้ ม่านตาของเธอเบิกกว้าง เธอก็จับมือของถงซู และรีบพูดขึ้นอย่างกระวนกระวาย：“ไปหาเธอ และถามเธอว่าเธอต้องการอะไร แค่เธอเอ่ยปาก ฉันจะให้เธอทุกอย่าง ขอแค่เธอออกมาบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องโกหกก็พอแล้ว ฉันจะไปหาเธอ！”

ถงซูรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย

“มันจะได้ผลหรือ？เพราะว่าครั้งนี้… ”

“ได้ผลแน่นอน！” จิ่งเสี่ยวหย่าหัวเราะขึ้นอย่างเย็นชา “พี่ไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นคนที่รักเงินยิ่งกว่าอะไรดี เมื่อก่อนเธอยอมทนเรื่องฉันและพี่อาเจ๋อก็เพราะเงิน ต่อมาเธอยอมตกเป็นผู้ถูกกล่าวหา ก็เพื่อหุ้นของบริษัท

ดังนั้น ครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกัน ตราบใดที่เงินมากพอ เธอจะต้องทำตามที่ฉันขออย่างแน่นอน!”

ถงซูตามไม่ทัน

“แต่ได้ข่าวว่าเธอถูกลักพาตัวไปไม่ใช่หรือ？ตอนนี้ยังหาตัวไม่พบ แล้วเธอจะไปหาเธอที่ไหน？”

“บ้าบอ! เธอถูกช่วยเหลือกลับไปตั้งนานแล้ว！”

เมื่อพูดออกไป จิ่งเสี่ยวก็หย่าตระหนักได้ว่าเธอได้พลั้งปากไปเสียแล้ว สีหน้าของเธอซีดลง เธอก็หุบปากของเธออย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม ถงซูได้ยินทุกอย่างเป็นที่เรียบร้อย และมองไปที่เธออย่างเหลือเชื่อ

“เสี่ยวหย่า เธอหมายความว่าอะไร？เธอรู้ได้อย่างไรว่าจิ่งหนิงได้รับการช่วยเหลือแล้ว？อย่าบอกนะว่าการลักพาตัวในครั้งนี้… “

“ฉันไม่ได้ทำ！ไม่ใช่ฉัน！อย่าพูดอะไรบ้าๆ！”

จิ่งเสี่ยวหย่ารีบปฏิเสธ แต่ดวงตาที่สั่นเครือของเธอ ได้เผยให้เห็นถึงความรู้สึกผิดของเธอออกมาหมดแล้ว

ถงซูอยากจะบ้าตาย

“เสี่ยวหย่า เธอบ้าไปแล้วเหรอ？เธอทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร？เธอรู้หรือเปล่าว่า ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยออกมาแล้ว มันไม่เพียงแต่จะทำลายชื่อเสียงของตัวเธอเอง แต่นี่มันผิดกฎหมาย บางทีเธออาจจะติดคุก เธอเข้าใจไหมว่านี่หมายถึงอะไร? ”

จิ่งเสี่ยวหย่าครางออกมาเบาๆ เธอมีท่าทีไม่ทุกข์ร้อน

“ฉันก็ไม่ได้ฆ่าเธอเสียหน่อยใช่ไหม？อย่างที่เขาบอกว่าคนชั่วมักตายยาก และเธอคงมีชีวิตอีกนาน อีกอย่างตอนนี้เธอก็หนีไปได้ด้วยตัวของเธอเอง แม้ว่าเธอจะแจ้งความจับฉัน แต่เธอมีหลักฐานอะไรที่จะเอาผิดฉัน?”

เมื่อถงซูได้ยินเธอพูดเช่นนี้ บางอย่างก็แวบขึ้นมาในความคิดของเธอ เธอรีบถามขึ้นว่า：“แล้วเธอเก็บกวาดเรื่องนี้เรียบร้อยแล้วหรือยัง?”

จิ่งเสี่ยวหย่าพยักหน้า

“พี่ไม่ต้องห่วง！ฉันยังไม่โง่ขนาดนั้นหรอกนะ ฉันรู้ว่าเธอจะเอาผิดฉันได้ถ้าเธอหนีรอดออกไป ดังนั้นฉันจึงเก็บกวาดร่องรอยทุกอย่างไม่ให้เหลือ ถ้าเธอกลับมา ก็ไม่มีหลักฐานมัดตัวฉันได้ว่าฉันลักพาตัวเธอ”

เมื่อถงซูได้ยินดังนั้น ก็โล่งใจขึ้นเล็กน้อย แต่เธอยังรู้สึกว่าครั้งนี้จิ่งเสี่ยวหย่าทำอะไรเกินขอบเขตไปหน่อย

“เรื่องนี้ เธอพูดคุยกับคุณชายมู่ดีกว่า แม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอได้เก็บกวาดร่องรอยทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ไม่สามารถการันตีได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นภายหลัง ติดต่อเขาไปก่อน เผื่อในกรณีที่มีบางอย่างเกิดขึ้นจริงๆ จะได้รับมือทัน”

เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนี้ ใบหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่าก็แข็งกร้าวขึ้น สีหน้าของเธอดูแปลกไป

“ไม่ต้องหรอก เรื่องนี้ฉันตัดสินใจเองได้ พี่ไม่ต้องห่วง！ไม่ต้องบอกเขา”

“จริงเหรอ？แน่ใจนะ？”

“ฉันแน่ใจ” จิ่งเสี่ยวหย่ากระสับกระส่าย “พอแล้ว วันนี้ฉันโทรเรียกพี่มา ไม่ได้เพื่อมาคุยกันเรื่องนี้ พี่รีบช่วยฉันคิดหาวิธี ที่จะช่วยกลบข่าวนี้หน่อย”