บทที่ 30 ภรรยาของเขา
หวังเสว่เหมยได้สูดหายใจ เริ่มเล่าเรื่อง
ที่จริงก็ไม่มีอะไรน่าฟังหรอก
เรื่องมันเริ่มจากคืนนั้น จิ่งหนิงได้สวนกลับเธอต่อหน้าคนของตระกูลจิ่งทุกคน จบเรื่องก็ได้ออกไปอย่างอวดดี
แล้วเธอนั้นรู้ ก็เพื่อของดูต่างหน้าของแม่ งานเลี้ยงวันเกิดของจิ่งเสี่ยวหย่า จิ่งหนิงต้องมาแน่ๆ
แต่เธอนั้นรู้จักนิสัยของจิ่งหนิง รู้ว่าเธอนั้นไม่มีทางที่จะเชื่อฟังและทำตามที่ตนนั้นหวังไว้
เพราะงั้น ตอนนั้นถึงได้คิดที่จะทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ ลากจิ่งหนิงลงนรกเหมือนตายทั้งเป็นไปเลย!
เฉินหย่งต๋าเป็นคนแบบไหน ทุกคนนั้นรู้ดี
ถ้าจิ่งหนิงตกอยู่ในมือของเขา อยากจะหนี ก็เหมือนจะเป็นไปไม่ได้!
ถึงตอนนั้นถึงแม้ว่าเธอนั้นอยากจะอธิบายกับข้างนอกยังไง ก็ไม่มีใครเชื่อเธอ
และจิ่งเสี่ยวหย่า ก็จะสามารถอยู่ในที่สูงโดยไม่ต้องกลัวอะไร เป็นคุณนายมูของเธอต่อไป
ถ้ารักษาชื่อเสียงของจิ่งเสี่ยวหย่าได้ งั้นชื่อเสียงของเธอในวงการก็สามารถรักษาได้
นั้นมันก็หมายความว่า เธอนั้นก็สามารถที่จะแสดงละคร หาเงินต่อไป แล้วก็บันเทิงเฟิงหัวที่พึ่งเซ็นสัญญากับเธอไปนั้น ก็จะไม่โดนผลกระทบอะไรด้วย
นี่มัน……เป็นแผนการที่ดีจริงๆ!
แผนการที่ไร้ยางอาย!
ถึงแม้ว่าในใจนั้นได้เดาพวกนี้ออกมาได้คร่าวๆ แล้ว แต่พอได้ฟังมันจะปากของเธอ จิ่งหนิงก็รู้สึกว่ายากที่จะเชื่อ
บนโลกนี้ทำไมถึงได้มีคนที่ไร้ยางอายแบบนี้!
เหมือนว่าจะรู้สึกได้ถึงความโกรธของเธอ
มือใหญ่ที่จับมือของเธอไว้นั้นได้บีบเบาๆ
เธอได้ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น มองใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่ม
เค้าโครงที่ดูดีราวกับภาพวาดนั้น พออยู่ใต้แสงนั้นก็ได้ส่องประกายความหล่อเหลาออกมา
สายตาที่ดำสนิทคู่นั้นได้นิ่งมาก และได้มีพลังที่สามารถทำให้คนนั้นวางใจอย่างบอกไม่ถูก
ใจของเธอนั้นได้นิ่งอย่างบอกไม่ถูก ได้ทำให้ไฟโกรธนั้นได้สงบลง
ลู่จิ่งเซินได้เล่นนิ้วที่อ่อนนุ่มของเธอ พูดออกไปเรียบๆ “ไหนๆ ก็เป็นแบบนี้แล้ว งั้นก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว แจ้งความ!”
สีหน้าของหวังเสว่เหมยเปลี่ยน
“ประธานลู่! ฉันนั้นได้พูดความจริงตามที่คุณได้สั่งไปแล้ว คุณจะแจ้งความไม่ได้?”
ลู่จิ่งเซินมองเธอด้วยรอยยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้ม
“เมื่อกี้ฉันรับปากคุณว่าไม่เผาเอกสาร ไม่ได้รับปากว่าจะไม่แจ้งความนะ?”
หวังเสว่เหมย “…….”
เขาพูดเรียบๆ ว่า “ฉันนั้นเป็นพลเมืองที่ดีที่รักษากฎหมาย เจอคนที่คิดจะทำร้ายภรรยาของฉันนั้น ฉันต้องแจ้งความอยู่แล้ว มันผิดตรงไหน?”
คนตระกูลจิ่ง “……”
เฉินหย่งต๋า “……”
จิ่งหนิง “……”
ซูมู่ “……”
ท่านประธาน เป็นพลเมืองที่ดีที่รักษากฎหมาย? คุณเอาจริงดิ???
งั้นเมื่อกี้ใครบอกให้ผมนั้นไปสั่งคนไปใส่ร้ายคนอื่น? แล้วเมื่อกี้ใครนั้นบอกว่าจะบังคับซื้อ? แล้วยังเอาเรื่องนี้ไปข่มขู่คนอื่น?
จึๆ! จริงๆ เลย……เพื่อผู้หญิงแล้วหน้าด้านได้ถึงขนาดนี้ ผมเห็นเลยว่าคุณนั้นมีความหลงเมียอยู่นะครับ!
คำพูดในใจของซูมู่ลู่จิ่งเซินไม่รู้อยู่แล้ว
ต่อให้รู้ เขาก็ไม่แคร์
ผู้หญิงของเขาเขาไม่รักใครรัก?
นิ้วของจิ่งหนิงที่ถูกเขาเล่นอยู่ในมือนั้น มุมปากก็ได้ยิ้มขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
ได้ผ่านช่วงอายุที่หวั่นไหวได้ง่ายๆ ไปแล้วแท้ๆ แต่อยู่ๆ ก็รู้สึกหวั่นไหวขนาดนี้มันอะไรกัน?
โดยเฉพาะตอนที่รู้เป้าหมายที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้นั้น!
จิ่งหนิงไม่พูดอะไร ลู่จิ่งเซินได้โบกมือเป็นการออกคำสั่ง
โทร แจ้งความ!
คนของตระกูลจิ่งได้ร้อนรนทันที เฉินหย่งต๋านั้นไม่รู้สึกอะไร
ยังไงซะคุณชายอย่างเขา เพราะว่าได้ไปโรงพักด้วยข้อหาต่างๆ มากมาย ชื่อเสียงได้เสียไปตั้งนานแล้ว!
กลับไปโทรให้พ่อของเขาประกันตัวเขาออกมาก็พอแล้ว
ถึงแม้ว่ากลับบ้านนั้นต้องโดนตีแน่ๆ แต่เมื่อเทียบกับตอนที่อยู่มือของลู่จิ่งเซินแล้ว การโดนตีแบบนั้นก็เหมือนกับการบริการระดับห้าดาว!
การกระทำของซูมู่นั้นเร็วมาก หันหน้าไปก็ได้โทรไปทันที
พอทางตำรวจได้ยินชื่อของลู่จิ่งเซิน การกระทำก็ได้รวดเร็วกว่าเดิม!
โทรไปไม่กี่นาที รถตำรวจก็มาถึงโรงแรมแล้ว
ช่วงเวลาแบบนี้นั้น คนของตระกูลจิ่งนั้นก็รู้ว่าไม่มีความหวังอะไร ทำได้แค่มีใบหน้าที่ดูไม่ดีหนักแล้วก็ให้ตำรวจพาตัวไป
แขกที่ได้มางานเลี้ยงของวันนี้นั้น ได้เฝ้าดูสถานการณ์ทางนี้อยู่ตลอด
คนของตระกูลจิ่งนั้นพึ่งถูกตำรวจพาตัวไป ข่าวนี้นั้นก็เหมือนว่าได้ดังไปทั่วเมืองจิ้น
เริ่มแรกทุกคนนั้นก็ไม่เข้าใจ
เพราะงั้นพวกเขาถึงได้รอดูเหตุการณ์อยู่ตลอด ก็เป็นเพราะลู่จิ่งเซินนั้นได้ประกาศออกไปในงานว่า จิ่งหนิงนั้นเป็น ภรรยาของเขา
ในใจของทุกคนนั้นได้คิดว่า ตอนนี้ตระกูลจิ่งได้คว้าของสูงมาแล้ว คว้าคนอย่างลู่จิ่งเซิน สามารถพูดได้เลยว่าไม่มีคนกล้าที่จะมีเรื่องกับตระกูลจิ่งแล้ว
มีคนนั้นกำลังคิดอยู่ว่าต่อไปนั้นจะประจบยังไงดี!
คิดไม่ถึงว่าจะมีข่าวที่ว่าตระกูลจิ่งได้ถูกตำรวจนั้นควบคุมตัวไปออกมา
ขนาดคุณนายจิ่งก็ไม่เว้น!
ทุกคนนั้นถึงได้กลิ่นที่ไม่ปกติ
จากนั้นต่อด้วย คลิปๆ หนึ่งที่ได้ดังบนโซเชียล
ในคลิปนั้น มีหญิงแก่ผมขาวคนนี้ได้นั่งอยู่ตรงนั้น แล้วก็เล่าออกมาเองว่าตัวเองนั้นวางแผนที่จะทำลายหลานสาวแท้ของตัวเองยังไง
แล้วไปร่วมมือกับคนนอกยังไง มาทำร้ายชื่อเสียงของหลานตัวเอง ก็เพียงเพื่อหลานสาวอีกคนกับชื่อเสียงของตระกูล
คนที่เห็นนั้นเป็นคนฉลาด ต่อให้เบลอหน้าของคนแก่ไป ชื่อนั้นก็ได้ใช้เสียงตื้ดนั้นกบไป แต่ว่าพอได้ยินเสียง ก็สามารถที่จะรู้ได้ว่าเป็นคุณนายของตระกูลจิ่ง——หวังเสว่เหมย!
คุณพระ! ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
สำหรับคนเป็นย่าแล้ว ทำไมถึงได้มีแผนร้ายที่จะทำลายหลานสาวของตัวเองแบบนี้?
คนคนนี้ต้องชั่วถึงขนาดไหน?!!!
พูดตามตรง ขอแค่เป็นคนมีฐานะในสังคมชั้นสูง ก็ต้องมีเรื่องราวที่ไม่สามารถให้คนนอกรู้ได้
แต่ว่าทำออกมาถึงขนาดนี้ ทำได้ถึงขนาดนี้ ต่อให้เพื่อความโลภเพียงเล็กน้อยของตัวเอง นี่นั้นเป็นครั้งแรก!
นี่ยังเป็นลูกสาวแท้ๆ เหรอ? ยังเป็นหลานสาวแท้ๆ หรือเปล่า?
ข่าวในโซเชียลนั้นได้ดังระเบิดไปเลย พอเอาไปเชื่อมกับเรื่องที่ว่าคนทั้งตระกูลจิ่งได้ถูกส่งตัวเข้าโรงพักนั้น ก็ได้อดไม่ได้ที่จะด่าออกมา
ถุ้ย! สมควร!
จิ่งหนิงเวลานี้ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ภายนอกนั้นเป็นยังไง
ถึงแม้คนของตระกูลจิ่งได้ส่งเข้าโรงพักทั้งหมด แต่ว่ายังไงซะมู่ยั่นเจ๋อนั้นเป็นคนนอก อีกอย่างได้ไม่เข้าร่วมแผนการกับพวกเขาโดยตรง เพราะงั้นเลยรอดตัวไป
เวลานี้ เขาได้ยืนอยู่ตรงหน้าจิ่งหนิง ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลายแล้วมองเธอ
จิ่งหนิงมองไปยังรถโรลส์รอยซ์สีดำที่จอดอยู่ไม่ไกล หน้าต่างรถเปิดครึ่งหนึ่ง จากตำแหน่งของเธอนั้นได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาครึ่งหน้าพอดี อยู่ใต้แสงที่เริ่มจะสว่างนั้นทำให้ดูเย็นชาเข้าไปอีก
ตอนนี้ก็ตีห้าแล้ว ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่ตอนไหน ฟ้านั้นได้มาฝนปรอยๆ ตกลงมา ไอเย็นของลมได้ทะลุผ่านสายฝนมาโดนที่คอของเธอ สะดุ้งนิดหน่อย
จิ่งหนิงกอดอก มองเขาด้วยความรำคาญ
“คุณชายมู่ ถ้าเกิดคุณมาเพื่อขอร้องล่ะก็ งั้นคุณหุบปากได้เลย! คุณในตอนนี้ไม่ได้มีค่ามากสำหรับฉัน!”
มู่ยั่นเจ๋อขมวดคิ้ว พูดเสียงเข้มว่า “ฉันไม่ได้มาขอร้อง”
“แล้วคุณอยากจะทำอะไร?”
เห็นสีหน้าที่รำคาญแล้วก็รังเกียจของเธอแบบไม่ปิดบังแบบนี้ มู่ยั่นเจ๋อที่เดิมที่ได้ขมวดคิ้วอยู่แล้วนั้นได้ขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม
“ขอโทษ”
จู่ๆ เขาก็พูดขึ้น ใบหน้าได้เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “เรื่องนี้พวกเขานั้นทำผิด ขอโทษเธอด้วย แล้วฉันนั้นขอโทษเธอแทนพวกเขา”
