บทที่ 494 เปิดราคา
จากนั้นลั่วเหยายกมือกุมขมับ และรู้สึกเหมือนจะร่วงตกลงไปบนพื้น โดยที่ดวงตามีสายตาตกใจ
ส่วนส้งเจียเจียจ้องมองถังลั่วเหยาด้วยสายตาเคียดแค้น
ไม่ว่าจะเป็นเฟิงยี่ หรือฉู่ยี่ ล้วนไม่ได้สนใจปฏิกิริยาตอบสนองของผู้หญิงสองคนนี้
เฟิงยี่ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ เหมือนกับต้องการลากฉู่ยี่เข้าไปในดินแดนนรกขุมลึก
ฉู่ยี่กำหมัดอย่างแน่น โดยที่บนฝ่ามือมีแต่เหงื่อ
เมื่อเห็นฉู่ยี่ไม่ตอบ เฟิงยี่ก็พูดเปิดราคาขึ้นมาทันที : “พันห้าล้าน”
ในตอนนี้แขกที่กำลังให้ความสนใจทางนี้ล้วนเผยท่าทางตกใจขึ้น
ไม่ว่าใครล้วนคิดไม่ถึงว่าเฟิงยี่จะให้ความสำคัญต่อถังลั่วเหยามากถึงขนาดนี้
ล้วนคิดว่าเขาแพ้แล้วพาล เพียงเพื่อต้องการหญิงงาม
แต่คนที่ไหนกันสามารถยอมเปิดราคาตั้งพันห้าล้านอย่างใจกว้าง
นี่แสดงให้รู้ว่าของมีค่ามาก
แต่เฟิงยี่กลับไม่สนใจเลยสักนิดเดียว
ในเมื่อเขากล้าพูดก็คงกล้าทำแน่ ขอเพียงฉู่ยี่ตอบรับข้อเสนอนี้ เขาก็พร้อมมอบเงินให้พันห้าล้าน
เรื่องดำเนินการไปตามความคาดหมายของเฟิงยี่
สายตาที่ลังเลของฉู่ยี่ยิ่งเผยออกมาชัดเจนมากขึ้น
เขายังไม่ตอบ ยิ่งทำให้เฟิงยี่มองเห็นความเป็นไปได้ของเรื่องนี้ ขณะเดียวกันก็เผยสายตาดูถูกขึ้น
อันที่จริงฉู่ยี่มีใจต่อเหยาเหยาก็ไม่เท่าไหร่หรอก
ฮ่า คนอย่างนายหรอ คิดอยากกลายเป็นสามีของเหยาเหยา?
ฉู่ยี่ฝันไปเถอะ!
“สองพันล้าน” เฟิงยี่ยิ่งยิ้มมุมปากเผยความชั่วร้ายขึ้น แล้วเปิดราคาขึ้นอีกครั้ง
คนรอบข้างต่างถอนหายใจด้วยสีหน้าตกใจขึ้น
สองพันล้าน……เฟิงยี่นับว่าใจกล้าเด็ดเดี่ยวมาก!
ฉู่ยี่เองก็ตกใจกับความใจกล้าของเขาเหมือนกัน
เขาสูบลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเตรียมตัวตอบ
เขาจะไม่ตอบรับได้ยังไงกันล่ะ?
สองพันล้าน นี่สองพันล้านเลยนะ!
ลั่วเหยา ขอโทษด้วยนะ ผมไม่สามารถไม่สนใจตระกูลเพราะคุณคนเดียวได้
ตอนที่เขาใกล้จะเอ่ยปากพูดนั้น เฟิงยี่ก็เผยรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้น
“สามพันล้าน ผมถึงจะยอมตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอ”
เฟิงยี่แทบไม่สนใจที่ต้องเพิ่มเงินสองพันล้านเพื่อทำให้พวกเขาสองคนเลิกกันเลย อีกอย่างไม่สนใจความรู้สึกของเหยาเหยาที่ต้องเห็นสามีในอนาคตที่กลายเป็นคนกระหายเงินและอำนาจมากถึงขนาดนี้
ทุกคนต่างตกใจช็อก
ผู้อาวุโสในงานเหล่านี้ยังไม่กล้าเสนอเงินสามพันล้านให้ตามอำเภอใจแบบนี้เลย ดังนั้นพวกเขาจึงตกใจเป็นอย่างมาก
พวกเขาสามารถใช้จ่ายเงินก้อนนี้ได้เหมือนกัน แต่ใช้จ่ายในเรื่องการลงทุน ไม่ได้ใช้เพื่อแค่ผู้หญิงเพียงคนเดียวเปลืองเงินแบบนี้
ดังนั้นแขกทั้งหมดที่อยู่รอบข้างเริ่มให้ความสนใจกับทิศทางของเรื่องนี้
คุณชายรองเฟิงยอมจ่ายเงินมากขนาดนี้เพื่อผู้หญิงคนเดียว เช่นนั้นแสดงว่าเขายังสามารถทำเรื่องอันน่าทึ่งเพื่อผู้หญิงคนนี้อีกไหม?
นี่เป็นจุดที่ทุกคนให้ความสนใจ
ตอนแรกฉู่ยี่คิดอยากตอบรับ แต่เมื่อเห็นเฟิงยี่เสนอราคาและข้อเสนออันใหม่ เขาก็เริ่มลังเล
สามพันล้าน นี่ไม่ใช่โครงการเล็กเลย อีกอย่างนี่สามารถทำให้ตระกูลฉู่พัฒนาก้าวไกลด้วย
แต่เขาต้องตัดขาดความสัมพันธ์กับลั่วเหยา นี่ เป็นทางเลือกที่เขาสมควรทำหรอ?
เมื่อคิดแบบนี้ ฉู่ยี่ก็หันหน้ามองถังลั่วเหยา
ในตอนนี้ถังลั่งเหยามีสีหน้าขาวซีด พร้อมจ้องมองฉู่ยี่ด้วยสายตาขอร้องด้วย
เมื่อเห็นเขามองตัวเอง ถังลั่วเหยาก็ส่ายหน้าอย่างแรง พร้อมเผยสายตาขอร้องอย่างจริงจังด้วย
อย่า อย่าเลือกแบบนี้ อย่าทิ้งเธอเพียงเพราะเงิน
ถ้าหากเขาไม่ชอบตัวเอง สามารถบอกกับเธอ เธอจากไปเองก็ได้
แต่ถ้าหากถอนการแต่งงานด้วยวิธีการแบบนี้ เธอคงทำใจยอมรับลำบากแน่
ถังลั่วเหยาเป็นถึงราชินีหนังภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียง ดังนั้นเรื่องเทคนิคการแสดงไม่ต้องพูดมาก
ในตอนนี้ในดวงตาอันขาวใสของเธอแฝงเต็มไปด้วยความขอร้อง ถึงแม้เธอไม่ได้พูดแม้แต่คำเดียว แต่กลับทำให้ฉู่ยี่ยิ่งรู้สึกลำบากใจ
ฉู่ยี่มองความหมายที่เธอสื่อสารออกมาทั้งหมดออก และรู้ด้วยว่าเธอหวังให้เขาเลือกทางไหน
ฉู่ยี่ก้มหน้าลงด้วยสีหน้าเจ็บปวด และเริ่มรู้สึกลังเลขึ้นมาอีกครั้ง
เขาสมควรทอดทิ้งลั่วเหยาจริงหรอ?
แต่ตระกูลของเขาล่ะ……
ในตอนนี้หัวใจของฉู่ยี่ทรมานกับสายตาของลั่วเหยา และภาระหน้าที่เพื่อตระกูลของตัวเอง
ฉู่ยี่เผยสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว จนทำให้เขาตัดสินใจไม่ได้
ทันใดนั้นเฟิงยี่ก็เสนอราคาเพิ่มอีกครั้ง
“สามพันล้านยังน้อยอีกใช่ไหม….เช่นนั้นห้าสิบล้านล่ะกัน? คุณชายฉู่ โอกาสนี้หาเจอยากนะครับ หวังว่าคุณสามารถเลือกเส้นทางที่ถูกต้องนะครับ”
ในที่สุดถังลั่วเหยาก็ทนไม่ไหว
เธอเดินกระโจนเข้ามาเบื้องหน้าของเฟิงยี่ ท่ามกลางสายตาทุกคน จากนั้นเธอก็ตบใส่หน้าของเฟิงยี่หนึ่งที
“ตึบ!”
ถังลั่วเหยาออกแรงตบอย่างเต็มแรง จนทำให้ใบหน้าของเฟิงยี่ที่ถูกตบมีรอยแดงบวมช้ำอย่างเห็นชัดขึ้น
“เฟิงยี่! คุณเล่นพอหรือยัง?” ถังลั่วเหยาพยายามอดกลั้นความรู้สึก พร้อมกัดฟันพูดออกมาด้วยความโมโหขึ้น
เฟิงยี่เงยหน้าขึ้น หน้าม้าของเขายุ่งเหยิงเล็กน้อย
เขาไม่สนใจเช็ดรอยเลือดบนริมฝีปาก แต่กลับยิ้มอย่างบ้าคลั่ง : “ผมหรอ? เล่นหรอ?”
ถังลั่วเหยาจ้องมองเฟิงยี่ด้วยสายตาเคียดแค้น : “ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นบ้าอะไร แต่ตอนนี้ฉันหวังว่าคุณจะหยุดการกระทำอันบ้าคลั่งพวกนี้เสียที หยุดหลอกล่อฉู่ยี่ได้แล้ว เขาเป็นคู่หมั้นของฉัน ฉันไม่อนุญาตให้คุณมาทำลายงานแต่งงานของฉันตามอำเภอใจหรอก!”
เมื่อได้ยินถังลั่วเหยาพูดแบบนี้ เฟิงยี่ก็ยิ่งโมโหเดือดดาล จากนั้นก็จ้องมองถังลั่วเหยาด้วยสายตาบ้าคลั่ง : “เหยาเหยา คุณควรรู้ว่า ถ้าหากฉู่ยี่ไม่มีความโลภ ผมคงทำไม่สำเร็จหรอก แต่ตอนนี้เขาเริ่มลังเลแล้ว ทำไมคุณต้องมาโกรธเคืองผมด้วยล่ะ?”
ลั่วเหยานิ่งเงียบ
เธอรู้ว่าสิ่งที่เฟิงยี่พูดเป็นความจริง และรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดถูกต้อง ฉู่ยี่เริ่มหวั่นไหวแล้ว
แต่เพราะแบบนี้ เธอจึงยิ่งโกรธเคือง และหวาดกลัว
ถ้าหากฉู่ยี่ถอนงานแต่งงานเพราะเรื่องนี้ เธอจะทำยังไงล่ะ?
หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ด้วยอิทธิพลของตระกูลเฟิง แทบไม่มีใครกล้าแต่งงานกับเธออีกแน่
สิ่งที่สำคัญคือเธอไม่อยากให้เฟิงยี่รู้เรื่องที่บ้านของตัวเอง
เธอไม่อยากให้เขาเห็นอีกด้านที่นาสมเพชของเธอ
ดังนั้นเฟิงยี่คนนี้ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่สามารถแตะต้องได้
แต่ตอนนี้หากตัวเองไม่ไปหาเรื่องเขา เขาก็จะมาหาเรื่องตัวเอง
ถังลั่วเหยารู้สึกมึนงงชั่วขณะ
เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรเลือกแบบไหน และไม่รู้ว่าตัวเองจะออกไปจากเหตุการณ์นี้ได้ยังไงด้วย
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ถังลั่วเหยาก็ส่ายหน้าเบาๆ แล้วเดินถอยหลังกลับ
“คุณบ้าไปแล้ว” เธอเดินถอยหลังพลาง พูดพลาง
เธอพูดเสียงเบามาก เบาขนาดที่ถ้าหากเฟิงยี่ไม่สนใจเธอตลอด เขาคงไม่ได้ยินเธอพูดแน่นอน
“ใช่ ผมเป็นบ้าไปแล้ว” เฟิงยี่ยิ้มแย้ม พร้อมเดินเข้ามาหาถังลั่วเหยา
เธอถอยหลังหนึ่งก้าว เขาเดินเข้ามาหนึ่งก้าว
“ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้ ทำไม” ถังลั่วเหยาเริ่มร้องไห้ขึ้น
เธอไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องเดินเข้ามาหาตัวเองด้วย
คนอย่างเฟิงยี่ หากต้องการผู้หญิงแบบไหนก็ได้ ทำไมต้องเป็นเธอด้วย?
