แต่เฟิงยี่กลับจำคำพูดนี้ไว้ขึ้นใจอย่างจริงจัง
ดังนั้นหลังจากที่เพิ่งทานข้าวเสร็จ ก็ลากเธอมาเลือกแหวนที่ห้างสรรพสินค้าอย่างบังคับ
ความจริงถ้าเป็นไปตามความคิดของเขา คือตอนแรกน่าจะไปสั่งทำแหวนคู่
แต่หนึ่งคือสั่งทำเสียเวลามากเกินไปแล้ว สองคือปกติถังลั่วเหยาต้องถ่ายละครแล้วยังต้องเข้าร่วมงานต่างๆ นานา ความจริงแล้วโอกาสที่จะได้ใส่แหวนแต่งงานมีน้อยมาก
ดังนั้นสุดท้ายสองคนคิดไปคิดมา ตัดสินใจว่าไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้นแล้ว ไปเลือกคู่หนึ่งที่ตัวเองชอบในห้างสรรพสินค้าก็พอแล้ว ยังไงก็เป็นแค่พิธีอย่างหนึ่งเท่านั้นเอง
แต่กลับคาดคิดไม่ถึงเลย ยังไม่ทันได้ซื้อแหวน ก็ดันไปเจอแขกที่ไม่ได้รับเชิญก่อน
ก็ว่าทำไมบนโลกนี้ถึงมีวลีที่ว่า “โลกนี้มันกลม”ล่ะ
ส้งเจียเจียพาพร้อมกับเพื่อนสนิทในวงการเศรษฐีกี่คน กำลังช็อปปิ้งซื้อเครื่องประดับอยู่ จู่ๆ ก็เจอเฟิงยี่กับถังลั่วเหยาต่อหน้า
สีหน้าเปลี่ยนทันทีเลย
ขณะนี้ถังลั่วเหยากับเฟิงยี่ยังไม่เห็นเธอ กำลังยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ร้านหนึ่งดูแหวนอยู่
“รบกวนเอาวงนี้ออกมาดูหน่อย”
ถังลั่วเหยาเลือกแหวนเพชรทรงรูปหัวใจได้วงหนึ่ง กำลังให้คนเอาออกมาให้ดูอยู่พอดี จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเยาะเย้ยเสียงหนึ่งดังมาจากข้างๆ
“ว้าย ฉันก็นึกว่าเป็นใคร! คือแกนี่เอง”
ถังลั่วเหยากับเฟิงยี่เงยหัวขึ้นมา พอเห็นว่าเป็นเธอ ก็แอบขมวดคิ้วเล็กน้อยทั้งคู่
ถังลั่วเหยาไม่อยากพัวพันกับคนแบบเธอ ดึงเฟิงยี่เบาๆ ที พูดเบาๆ ว่า: “เราไปดูตรงนู้นดีกว่า”
เฟิงยี่ก็รู้สึกเหมือนกันว่าพัวพันกับผู้หญิงคนหนึ่งมันไร้สาระมาก
ชนะแล้วไม่น่าภูมิใจ แพ้แล้วก็ยิ่งไม่น่าภูมิใจ
ดังนั้นก็ไม่ได้มีความคิดอยากจะสนใจเธอเลย พยักหน้าเสร็จก็จับมือถังลั่วเหยาเตรียมจะเดินออกไป
คาดคิดไม่ถึงเลยว่า พอส้งเจียเจียเห็นท่าทีของเขาเป็นแบบนี้ ก็ยิ่งโมโหทันทีเลย
ยังไงก็ตาม ถึงแม้เมื่อก่อนเฟิงยี่จะไม่ชอบเธอ แต่ก็ยังไม่ได้เป็นอย่างตอนนี้ ท่าทางขนาดคำเดียวยังไม่อยากคุยกับเธอเลย
จู่ๆ เธอก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา รีบก้าวออกกี่ก้าว แป๊บเดียวก็ขวางอยู่หน้าสองคนทันที
“หยุด!”
สีหน้าของเฟิงยี่ดูไม่ดีทันทีเลย
“หลีกทาง!”
ถึงแม้ในใจส้งเจียเจียจะกลัว แต่พอนึกถึงตัวเองรักเขานานขนาดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายเขาจะเตะตัวเองออกไป ทันใดนั้นก็ทนความกลัวในใจแบบนั้นไว้ ยึดคอเงยหัวขึ้นมา
“ฉันไม่หลีก! เฟิงยี่ ตกลงคุณรู้หรือเปล่าว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนเนี่ย ผู้หญิงที่หักหลังคุณเพื่อเงินได้คนหนึ่ง คุ้มที่จะทำให้คุณคบกับเธอเหรอ”
ดวงตาของเฟิงยี่เย็นลงในชั่วขณะ
กำลังจะโมโห นิ้วมือกลับถูกถังลั่วเหยาบีบเบาๆ
ให้สัญญาณเขาว่าไม่ต้องพูดอะไรมาก
เขาจึงกดไฟในใจลงไป ไม่พูดอะไรอีก
ถังลั่วเหยามองส้งเจียเจียพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย “คุณส้ง คุณมาหาเรื่องฉันต่อหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า ยุยงความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน ฉันก็อยากรู้จริงๆ ยังไม่ต้องพูดถึงฉันเป็นผู้หญิงแบบไหน เหมาะที่จะอยู่กับเขาไหม ทั้งหมดนี้เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ แล้วคุณใช้สถานะอะไร มาตั้งคำถามแบบนี้ตรงนี้”
ทันใดนั้นส้งเจียเจียอึ้ง
ยังไงก็คิดไม่ถึง ถังลั่วเหยาจะถามแบบนี้
ความจริงแล้วเธอก็ไม่มีความมั่นใจ
ไม่ว่ายังไง ถึงแม้ก่อนหน้านี้เธอกับเฟิงยี่จะเคยคบกัน แต่นั่นก็เป็นการยินยอมของเธอฝ่ายเดียว
แต่เฟิงยี่ไม่เคยยอมรับสถานะของเธออย่างจริงจังตอนอยู่ข้างนอกเลย
ดังนั้น ถึงแม้ตอนนี้เธอจะโกรธแค่ไหน ก็ไม่มีฐานะไปซักถามอะไรได้
พอคิดแบบนี้แล้ว เธอหมุนลูกตา จู่ๆ ก็หัวเราะอย่างเย็นชาพร้อมกับพูดว่า “แต่อย่างน้อย ครั้งก่อนที่แกรับเงินของฉันไปก็เป็นเรื่องจริงไม่ใช่เหรอ”
เธอพูดไป จากนั้นก็หันหัวไปดูเฟิงยี่
ในใจรู้สึกว่ารอดแล้ว ก็เพราะเฟิงยี่ยังไม่รู้เรื่องก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน
ดังนั้นครั้งที่แล้วที่บอกให้เขา เขาจึงไม่สนใจแบบนั้น
“เฟิงยี่ คุณยังไม่รู้ใช่ไหม ก่อนหน้านี้ฉันเอาให้เธอหนึ่งพันล้าน เธอรับปากด้วยตัวเองว่าเอาเงินก้อนนี้ไปก็จะไปจากคุณ”
“ฉันรู้ ว่าเราเลิกกันแล้ว ฉันไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเรื่องของคุณอีก แต่ฉันไม่อยากให้คุณโดนหลอกจริงๆ จึงคิดวิธีนี้ออกมา”
“ถ้าตอนนั้นเธอไม่ได้รับเงินก้อนนั้นไป แล้วตอนนี้พวกเธอมาคบกัน ฉันไม่มีอะไรจะพูด แต่เธอรับแล้ว!”
“คนที่ตกลงกับผู้หญิงคนอื่นให้ไปจากคุณเพื่อหนึ่งพันล้านคนหนึ่ง คุณไว้ใจอยู่กับเธอจริงๆ เหรอ เธอขายคุณได้หนึ่งครั้ง แล้วคุณไม่กลัวเธอจะขายคุณครั้งที่สองเหรอ”
พอเสียงของส้งเจียเจียหยุดลง รอบข้างก็ตกอยู่ในความเงียบทันที
ที่นี่คือห้างสรรพสินค้าเครื่องประดับระดับไฮเอนด์ ลูกค้าที่สามารถมาช้อปปิ้งที่นี่ไม่ค่อยเยอะอยู่แล้ว บวกกับวันนี้ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์อีกด้วย ดังนั้นคนก็ยิ่งน้อยลงแล้ว
ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ แต่ก็ยังมีพนักงานดูอยู่ข้างๆ
พอทุกคนได้ยิน อยู่ๆ ก็พะอืดพะอมขึ้นมา
พวกเขารู้จักถังลั่วเหยากับส้งเจียเจียอยู่แล้ว สองคนนี้คือดาราหญิงที่มีชื่อเสียงมากในวงการบันเทิง
ก่อนหน้านี้เห็นเฟิงยี่พาถังลั่วเหยามาซื้อแหวนยังแอบดีใจอยู่เลย รู้สึกว่าตัวเองเจอคนรักคู่ใหม่แล้ว
ถึงแม้ว่าเนื่องจากฐานะของเฟิงยี่ พวกเธอไม่กล้าเม้าท์มอยเรื่องนี้ที่ข้างนอก แต่ทุกคนเคยดูละครของถังลั่วเหยา ต่างรู้สึกชอบเธอ ตอนแรกในใจก็ยินดีกับเธอ
แต่ตอนนี้พอฟังมาแล้ว เหมือนเรื่องมันจะไม่ได้ง่ายอย่างที่พวกเขาเห็นแบบนั้น
สามคนนี้ พอฟังดูแล้ว เป็นรักสามเส้าหรือเปล่าเนี่ย
พอทุกคนมองไปทางถังลั่วเหยาอีก สายตากลับมีความเหยียดหยามขึ้นมาอัตโนมัติ
เพราะยังไงแล้ว คนคนหนึ่งที่ยอมขายผู้ชายที่ตัวเองรักเพื่อเงิน ไม่ว่าจะอยู่ไหนก็จะถูกคนดูถูกแน่นอน
แน่นอนว่าส้งเจียเจียก็เห็นสีหน้าของทุกคน ในตาเผยความได้ใจเล็กน้อยออกมา
ถังลั่วเหยา ได้ใจมากใช่ไหม!
ฉันจะรอดู พอถึงเวลาที่แกเสียชื่อเสียง แกยังจะอารมณ์ดีเหมือนตอนนี้อีกหรือเปล่า!
แต่วินาทีต่อมา แผนร้ายของเธอก็ได้ล้มเหลวแล้ว
เฟิงยี่ยกมือขึ้นมา เหลิ่งเม่ยที่เดินตามหลังอยู่ตลอดก็เข้าใจทันที
ล้วงเช็คหนึ่งพันล้านออกมาจากกระเป๋าใบหนึ่ง
“หนึ่งพันล้านที่คุณส้งพูดถึงนั้น คือเช็คใบนี้หรือเปล่า”
ส้งเจียเจียตะลึง
รีบรับมาดูทันที
จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปเยอะมาก
เธอรู้เช็คใบนี้ ข้างบนยังมีลายเซ็นจริงของเธอด้วย
คือใบที่เธอให้ถังลั่วเหยาใบนั้นจริงๆ
แต่เช็คใบนี้ควรอยู่ในมือถังลั่วเหยาไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมาอยู่ที่เฟิงยี่ได้
หรือว่า…เธอบอกเรื่องนี้ให้กับเขาตั้งนานแล้วหรือ
เธอเงยหัวขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ดูไปทางสองคนที่อยู่ข้างหน้า
จากนั้นก็เห็นเฟิงยี่กุมมือของถังลั่วเหยา พูดอย่างเย็นชาว่า: “ขอโทษจริงๆ เลยนะ ตอนนั้นภรรยาผมรู้สึกไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้หญิงคนหนึ่งยอมเสียเงินเยอะขนาดนี้เพื่อให้เธอไปจากฉัน คิดว่ามันตลกดี จึงเก็บไว้เล่นๆ แต่พอกลับมาก็เอาเช็คใบนี้ให้ผมแล้ว
ดังนั้นความจริงแล้วความกังวลของคุณส้งไม่ได้มีผลอะไร ถึงแม้ว่าความกังวลที่คุณมีต่อผมจะก่อให้เกิดเป็นปัญหาของผมแล้ว แต่วันเวลาที่ผ่านมานั้น ผมก็ต้องขอบคุณ เพราะคุณ ผมถึงรู้ว่าตัวเองรักภรรยาผมมากแค่ไหน
เพราะยังไงถ้าไม่มีการเปรียบเทียบ บางครั้งก็เห็นหัวใจของตัวเองยากมาก แต่ตอนนี้ผมก็หวังว่าวันหลังคุณส้งจะไม่ทำเรื่องยุแยงให้คนอื่นแตกกันแบบนี้อีกแล้ว คุณทำแล้วเหนื่อย พวกเราเล่นละครกับคุณก็เหนื่อยเหมือนกัน คุณว่าใช่ไหม”
