บทที่ 81 แผนให้พี่น้องแตกแยก
เสียงพูดคุยของทุกคน ทำให้หร่วนเจียวเจียวร้อนรนไปหมด
เห็นว่าจิ่งหนิงไม่มีท่าทางว่าจะปล่อย จู่ๆ เธอก็ได้พูดออกมาว่า “พอได้แล้ว! ความลับการตลาดอะไร! ก็แค่ต้นฉบับงานออกแบบง่ายๆ ก็แค่นั้น
จิ่งหนิง ห้าปีก่อนเธอได้ขโมยผลงานออกแบบของเสี่ยวหย่าบอกว่าเป็นของตัวเอง ทำให้เขานั้นเสียสิทธิ์ที่จะสอบเข้าไปในมหาวิทยาลัยศิลปากรรอยัลก็ช่างแล้ว
ตอนนี้ เธอยังจะเอาต้นฉบับของเมื่อห้าปีก่อน มาใส่ร้ายเขาบอกว่านี่เป็นผลงานการออกแบบของเธอเมื่อตอนนั้น! เธอโหดร้ายขนาดนี้ ไม่กลัวที่จะถูกฟ้าผ่าลงมาเป็นการลงโทษเธอหรือไง?”
ประโยคนี้ได้พูดออกมา ทุกคนก็ได้อึ้งไปเลย
อะไรนะ? ในมือของเธอ เป็นต้นฉบับงานออกแบบที่ทำให้จิ่งหนิงเป็นข่าวฉาวเมื่อห้าปีก่อนเหรอ?
หมายความว่าอะไร?
มีคนรู้สึกตัวจากคำพูดของหร่วนเจียวเจียว สายตาที่มองไปทางจิ่งหนิงก็ได้เปลี่ยนไปอย่างช่วยไม่ได้
เอาต้นฉบับเมื่อห้าปีก่อนมาใส่ร้ายจิ่งเสี่ยวหย่า บอกว่าเป็นงานออกแบบของตัวเอง งั้นก็หมายความว่า……
หัวเหยาที่ได้คำพูดของเธอ สีหน้าก็ได้เปลี่ยน
สายตาของเธอมองไปทางจิ่งหนิงเป็นการบอก
เพื่อนรัก ก่อนหน้านี้เธอก็แค่ขอร้องฉัน ให้ช่วยแสดงละครเป็นเพื่อนเธอ แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องนี้นะ!
แน่นอนเธอไม่มีทางคิดว่า เป็นจิ่งหนิงที่จะใส่ร้ายจิ่งเสี่ยวหย่า
ก็แค่คิดไม่ถึงว่าหร่วนเจียวเจียวจะพูดแบบนี้ ต้องรู้ว่า เรื่องเมื่อปีนั้น ไม่มีหลักฐานอะไร เพราะงั้นจิ่งหนิงถึงได้แก้เกมไม่ได้ตลอด ถ้าเกิดวันนี้เป็นไปตามที่หร่วนเจียวเจียวพูดละก็ งั้นพวกเขาทั้งสอง ก็เหมือนเป็นการยกก้อนหินมาทับขาตัวเองไม่ใช่เหรอ?
ในใจของหัวเหยาได้วุ่นวายไปหมด แต่จิ่งหนิงกลับหัวเราะอย่างใจเย็น
“เธอว่า งานออกแบบในUSB เป็นต้นฉบับงานออกแบบของเมื่อห้าปีก่อน?”
หร่วนเจียวเจียวได้ตอบไปอย่างมั่นใจ “แน่นอน”
“เหอะ! ”
เธอได้ยิ้มอย่างเยือกเย็น ไม่พูดอะไร ก็ได้ตรงไปที่ข้างโต๊ะ เอาโน๊ตบุ๊ตบนโต๊ะมาเปิด แล้วเสียบUSBเข้าไป
ไม่นาน ก็ได้เปิดไฟล์งานออกมา
“จิ่งเสี่ยวหย่า เธออยู่ตรงนี้พอดีเลย เธอมาดูหน่อยก็ดี ว่าไฟล์งานนี้เป็นอะไรกันแน่?”
จิ่งเสี่ยวหย่าที่อยู่ๆ ได้ถูกเรียกชื่อ ในใจนั้นก็ได้วูบลงไปแป๊บหนึ่ง ก็ได้ตั้งสติแล้วเดินออกไปอย่างยากลำบาก ตอนที่เห็นภาพออกแบบหลากสีบนหน้าจอนั้น ก็เบิกตากว้างด้วยอาการยากที่จะเชื่อ
“งานออกแบบล่าสุดของอาจารย์Amy”
จิ่งหนิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ใช่ หามาได้จากในเน็ต เดิมก็แค่อยากจะเซฟไว้ มาศึกษาสไตล์การออกแบบของอาจารย์ในช่วงนี้ดีๆ แค่คิดไม่ถึงว่าเธอก็สนใจกับผลงานนี้ถึงขนาดนี้นะ! ถ้าสนใจก็บอกกันมาตั้งแต่แรกสิ ฉันจะให้คนส่งไปให้เธอชุดหนึ่ง ทำไมยังตอบแอบๆ มาขโมยแบบนี้ล่ะ? เธอว่าจริงไหม?”
สีหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่าได้เปลี่ยนไปเลย
คนที่เป็นในเวลาเดียวกัน ก็ยังมีหร่วนเจียวเจียวด้วย
ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
เมื่อกี้ ต่อให้หร่วนเจียวเจียวถูกจับ เธอก็ยังไม่ได้ที่จะล้มเลิกความหวัง
ยังไงซะ ในสายตาคนอื่น เรื่องเมื่อห้าปีก่อน เธอถึงจะเป็นคนที่เสียหาย
ขอแค่เธอยืนยันว่าจิ่งหนิงอยากจะใส่ร้ายเธอ และเธอให้หร่วนเจียวเจียวไม่ขโมยต้นฉันมา เพราะว่าจะปกป้องตัวเอง แบบนั้นทุกคนก็จะอยู่ข้างเธอทั้งหมด
แต่ตอนนี้……
ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
จิ่งหนิงได้ยิ้มแบบตาหยี๋
“จิ่งเสี่ยวหย่า ฉันเห็นว่าสีหน้าของเธอ เหมือนว่าจะผิดหวังนะ! ”
จิ่งเสี่ยวหย่าไม่รู้ว่าจะทำสีหน้าอะไรแล้ว พอคิดถึงว่า คืนนี้เธอได้ติดกับแผนของจิ่งหนิงตั้งแต่ต้นจนจบ ก็รู้สึกเสียวสันหลัง
ข้างๆ มู่ยั่นเจ๋อก็มองออกถึงความผิดปกติ ก็ได้ถามเธอด้วยน้ำเสียงที่เบา “เสี่ยวหย่า นี่มันเรื่องอะไร?”
คนอื่นไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างหร่วนเจียวเจียวกับจิ่งเสี่ยวหย่า แต่เขาทำไมจะไม่รู้
อีกอย่าง จิ่งเสี่ยวหย่าไม่ได้พูดอะไร
หัวเหยาได้พูดออกไปด้วยความรำคาญ “พอแล้ว เรื่องก็ได้ชัดเจนขนาดนี้แล้ว งั้นก็แจ้งความเลย! ”
หร่วนเจียวเจียวพูดเสียงดัง “ห้ามแจ้งความนะ! ”
“เธอนับเป็นตัวอะไร? เธอบอกว่าห้ามก็ห้ามเหรอ?”
“แจ้งความไม่ได้! ”
จู่ๆ หร่วนเจียวเจียวก็ได้พุ่งเข้ามา แล้วก็ได้ตีโทรศัพท์ที่หัวเหยากำลังเอาออกมา ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความกังวลแล้วร้อนใจ
จิ่งหนิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไหนๆ เธอก็รู้สึกว่าฉันอยากจะใส่ร้ายจิ่งเสี่ยวหย่า แจ้งความก็พอดีเลยไม่ใช่เหรอ? ให้ตำรวจมาตรวจสอบให้เรียบร้อย ว่าใครอยากจะใส่ร้ายใครกันแน่ แบบนี้มันยุติธรรมดีไม่ใช่เหรอ?”
หร่วนเจียวเจียวส่ายหน้า “ไม่ ไม่ได้! ”
ถึงแม้เธอเป็นแค่นักแสดงระดับสาม แต่อย่างน้อยๆ ก็เริ่มมีชื่อเสียงแล้ว
เธอได้ปีนมาถึงจุดนี้ในวันนี้ได้อย่างยากลำบาก ถ้าเกิดแจ้งความ งั้นคำพูดที่ว่าเธอเป็นขโมยนั้นหนีไม่พ้นแน่ อนาคตเธอได้หมดกันแน่!
จิ่งหนิงหัวเราะอย่างเย็นชา
“ไม่แจ้งความก็ได้ แต่เธอพูดออกมาหน่อย วันนี้เธอมา อยากจะทำอะไรกันแน่?”
ข้างๆ จิ่งเสี่ยวหย่าได้กำมือเงียบ
ได้ถอยไปข้างหลังแบบไม่มีเสียง
จิ่งหนิงทำเป็นมองไม่เห็น ยื่นมือ พูดเรียบๆ “ฉันนับถึงสาม ถ้าเธอไม่พูด งั้นก็ไม่มีโอกาสแล้ว เดี๋ยวทั้งหมดก็ให้ตำรวจมาจัดการเองก็พอ! ”
“หนึ่ง”
“สอง”
“……”
“ฉันพูด! ”
จู่ๆ หร่วนเจียวเจียวก็ออกเสียง
ข้างนอกก็ได้วุ่นวาย
มีเรื่องจริงด้วย!
จิ่งเสี่ยวหย่าเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี ก็ได้เอามือแตะหัว แล้วล้มไปทางมู่ยั่นเจ๋อ
“พี่อาเจ๋อ ฉันปวดหัวจัง ที่นี่เสียงดังเกินไป พี่ประคองฉันออกไปได้ไหม?”
มู่ยั่นเจ๋อไม่อยากที่จะออกไป
ยังไงซะ เรื่องมันเกี่ยวกับจิ่งหนิงกับหร่วนเจียวเจียว เขาก็อยากจะรู้ว่ามันเรื่องอะไรกันแน่
แต่ว่า มองใบหน้าที่เจ็บปวดแล้วซีดของจิ่งเสี่ยวหย่า สุดท้ายก็ได้ขมวดคิ้ว ประคองเธอเดินออกไป
“เป็นจิ่งเสี่ยวหย่า! เขาเป็นคนให้ฉันมา เขาบอกว่าเธอได้ขโมยไฟล์ต้นฉบับเมื่อห้าปีก่อนของเขามา อยากจะล้างความผิดของตัวเองในคืนนี้ เขาไม่อยากให้เธอเอาต้นฉบับนั้นออกมา เพราะงั้นก็บอกให้ฉันมาขโมยมันไป เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับฉัน ทั้งหมดเขาเป็นคนสั่ง! ”
ทุกคนได้อึ้งไป
วินาทีนั้น เหมือนว่าไม่กล้าที่จะเชื่อในสิ่งที่ตนได้ยิน
อะไร?
จิ่งเสี่ยวหย่า？
มู่ยั่นเจ๋อก็อึ้งไป
เขาได้ก้มหน้ามองหญิงสาวในอ้อมกอด เห็นว่าสีหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่าได้ซีดเหมือนกระดากเลยทันที ริมฝีปากได้ขยับ
ยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็ได้ยินเสียงที่เยือกเย็นมากๆ ของจิ่งหนิง
“จิ่งเสี่ยวหย่า เรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอออกไปตอนนี้ เกรงว่ามันจะไม่เหมาะนะ! ”
ฝีเท้าของจิ่งเสี่ยวหย่าและมู่ยั่นเจ๋อได้หยุดอยู่กับที่
ในสายตาของทุกคน พวกเขาได้หันหลังไปแบบเกรงๆ
จิ่งเสี่ยวหย่าได้ฝืนยิ้ม มองเธอ
“ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่”
หร่วนเจียวเจียวเบิกตาโต
“เสี่ยวหย่า เธอจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ ก่อนหน้านี้เธอเป็นคนพูดเองแท้ว่าในมีของจิ่งหนิงมีต้นฉบับนั้นอยู่ ให้ฉันไปเอามันกลับมา ตอนนี้เธอทำไมถึงไม่ยอมรับแล้วล่ะ?”
จิ่งเสี่ยวหย่าได้สูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าได้ตึงเครียด
เธอจ้องมองหร่วนเจียวเจียว ใบหน้าเต็มไปด้วยความเสียใจ
“เจียวเจียว จิ่งหนิงเป็นพี่สาวของฉัน เรื่องเมื่อห้าปีก่อนพวกเราได้เคลียร์ไปเรียบร้อยแล้ว ฉันไม่อยากเอาเรื่องต่อ ฉันเชื่อว่าพี่สาวฉันได้กลับตัวไปแล้ว ตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเราดีมาก เอาอะไรมาพูดว่าใส่ร้าย?
เธอจะมาสร้างเรื่องที่ไม่ได้เกิดแบบนี้ขึ้นมานะ ให้พี่น้องอย่างพวกเราแตกแยกอ่ะ! ”
หร่วนเจียวเจียวอึ้งไปเลย
ไม่อยากจะเชื่อ จิ่งเสี่ยวหย่าจะพูดแบบนี้ออกมา
