สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?! – ตอนที่ 66.1 เห็นหมดแล้ว (ยอดเยี่ยม) (1)

ศีรษะเปียกชื้นราวผมยาวแฝงด้วยน้ำ ชั่วขณะที่สาดน้ำและโผล่ออกมา ทำให้ด้านหลังเกิดภาพที่งดงามสมบูรณ์แบบ ตามมาด้วยหยดน้ำที่สาดกระเซ็น
ใบหน้างดงามที่เต็มไปด้วยหยดน้ำนั้น อวัยวะทั้งห้างดงามเลิศล้ำราวเป็นผลงานอันวิจิตรที่เทวดาสร้างสรรค์ขึ้น คิ้วราวกระบี่เรียวยาว นัยน์ตาเย็นชาแคบยาวดำขลับหรี่ลงเล็กน้อย ภายในมันวาวระยิบระยับเปล่งประกาย ราวดวงดาวที่งดงามที่สุดบนท้องฟ้า สวยงามยิ่งนัก!
ใต้จมูกโด่งที่เข้มแข็ง คือริมฝีปากบางเป็นกระจับเม้มเล็กน้อยที่เข้ากับผิวสีน้ำตาล และบุคลิกเย่อหยิ่งเย็นชา ไม่ว่าจะมองเช่นไรล้วนงดงาม!
และใบหน้างดงามที่ผู้คนพากันรังเกียจนั้น เป็นร่างกายเทพเจ้าสมัยกรีกอันสมบูรณ์แบบที่น่าริษยา
ไหล่กว้างเอาคอด อัดแน่นด้วยกล้ามเนื้อ รูปร่างสวยงาม กล้ามหน้าอกแปดชั้น โค้งเว้าชัดเจน บริเวณหน้าท้องนั้นไม่มีเนื้อส่วนเกินแม้สักนิดเดียว
ใกล้ชิดเลย เธอเห็นแล้วๆ ฮ่าๆ
เมื่อมองยังใต้หน้าท้องแข็งแรงของชายหนุ่ม ที่แสดงถึงxxของบุรุษ เล่อเหยาเหยารู้สึกเพียงทั่วร่างราวถูกฟ้าผ่า จนยืนแข็งท่ออยู่ตรงนั้น
จากนั้นเลือกทั่วร่างกายวิ่งกระสูดขึ้นไปที่สมองอย่างรวดเร็ว
แก้มสองข้างร้อนผ่าว แม้เล่อเหยาเหยาไม่ส่องกระจก ก็รู้ว่าเธอตอนนี้ต้องหน้าแดงอยู่เป็นแน่
สวรรค์ น่าอายเหลือเกิน!
ว่ากันจริงๆ แล้วเธอใช้ชีวิตมาสิบแปดปี กระทั่งมือของผู้ชายยังไม่เคยจับ แน่นอนว่าตอนที่อยู่หอพักเคยพูดคุยเรื่องประเภทนั้นของผู้ชายกับเพื่อนซี้อยู่บ้าง แต่เป็นเรื่องลามกที่อยู่ในความคิดเท่านั้น เธอยังไม่เคยเห็นของจริงมาก่อนเลย
และตอนนี้เมื่อเห็นXXใหญ่โตตรงหน้า เล่อเหยาเหยาจึงสั่นไหว
ที่แท้สิ่งนั้นของผู้ชายเป็นเช่นนี้เอง เอ้อ น่าเกลียดจริงๆ
(เสี่ยวจุย เฮอะๆ น่าเกลียดเช่นไร!?)
ขณะที่เล่อเหยาเหยาตื่นเต้น เหลิ่งจวิ้นอวี๋ที่อยู่ตรงข้ามเห็นชัดมองเล่อเหยาเหยาอยู่เช่นกัน
เมื่อเห็นขันทีน้อยยืนอยู่บนฝั่ง เหลิ่งจวิ้นอวี๋สีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย ทันใดนั้นกลับมาเรียบเฉยเช่นเดิม
ก่อนร่างกายเปลือยเปล่านั้น จะว่ายน้ำมาที่ฝั่งอย่างช้าๆ จากนั้นวางมือซ้อนกัน นอนคว่ำอยู่บนฝั่ง
“ยังไม่มาปรนนิบัติข้าอีก!”
น้ำเสียงแหบพร่าดังขึ้น เล่อเหยาเหยาที่หวั่นไหวกับแผ่นหลังอันงดงามค่อยๆ ได้สติกลับมา ก่อนจะเห็นสีหน้าเหนื่อยหน่ายของชายหนุ่มที่นอนคว่ำอยู่บนฝั่ง พร้อมสายตาที่สงสัย
“ปรนนิบัติ!?”
เขานอนคว่ำอยู่บนฝั่งแล้ว จะเรียกเธอให้ปรนนิบัติอะไร!?
อาจเพราะรับรู้ได้ถึงความสงสัยของเล่อเหยาเหยา สายตาที่เหลิ่งจวิ้นอวี๋มองยังเล่อเหยาเหยาจึงคล้ายมองคนโง่เขลา ก่อนเอ่ยปากอย่างจนใจ
“ถูหลัง”
น้ำเสียงเย็นชา กะทัดรัดได้ใจความ!
“ถูหลัง!? อ้อ ได้ขอรับ”
หลังตกตะลึงอยู่ชั่วครู่เล่อเหยาเหยารีบเรียกสติกลับมา ก่อนจะพยักหน้าราวโขลกกระเทียมตอบ
แม้เธอจะเป็นสาวน้อยแสนบริสุทธิ์ ขนาดไม่เคยแตะมือผู้ชาย แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่จิตใจคิดเรื่องลามกพรรค์นั้น
ทว่านี้จะโทษเธอไม่ได้ ไม่ว่าใครที่เจอชายหนุ่มที่งดงาม รูปร่างสมบูรณ์แบบแข็งแกร่งกว่าเทพกรีกเช่นนี้ แม้พระแม่เห็นเข้าล้วนหยุดคิดเรื่องพรรค์นั้นไม่ได้
ไม่ต้องพูดถึงเธอที่ภายนอกดูใสซื่อบริสุทธิ์ ทว่าความจริงมีจิตใจที่ไม่บริสุทธิ์
ดังนั้นครั้งนี้เล่อเหยาเหยาจึงยักย้ายสะโพกเดินเข้าไปอย่างไม่เต็มใจ
แม้พญายมจะเป็นพญายมเช่นเดิม แต่พญายมที่ถอดเสื้อผ้าและสวมเสื้อผ้านั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เขาที่สวมเสื้อผ้า บนร่างกายจะมีความกดดันประเภทหนึ่งที่ทำให้อกสั่นขวัญแขวน คล้ายภูเขาน้ำแข็งที่เคลื่อนที่ได้ และสายตายังทำให้คนหนาวเหน็บราวอยู่บนขั้วโลกเหนือ
แต่พญายมเวลานี้บนร่างกายไม่มีเสื้อผ้าแม้ชิ้นเดียว จึงปรากฎรูปร่างที่น่าสัมผัสอย่างมากนั้นออกมา
ภายในบ่อน้ำพุร้อนที่ผืนน้ำแวววาวและควันที่ลอยขึ้นจากบ่อ ทำให้ทิวทัศน์รอบด้านงดงามจนราวอยู่ในห้วงฝัน
และพญายมที่กำลังนอนคว่ำอยู่บนฝั่งอย่างเกียจคร้าน เผยให้ถึงร่างกายท่อนบนที่ชุ่มชื้นน่าสัมผัสและใบหน้างดงามคมสันนั้นของเขา ที่ไม่ว่ามองอย่างไรล้วนสมบูรณ์แบบ!
ไม่รู้ว่าชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ ลูบไล้ดูแล้วจะเป็นเช่นไร!?
ขณะที่เล่อเหยาเหยาจินตนาการไปไกล มือเธอรีบหยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่ด้านข้างขึ้นมาแล้ว ทว่าหลังกุมผ้าขนหนูเอาไว้ มือทั้งสองข้างของเธอกลับสั่นไม่หยุด
การเผชิญหน้ากับพญายมครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เธอไม่หวาดกลัว ทว่าเธอกลับประหม่า
เมื่อเห็นชายหนุ่มหลับตาพักผ่อน นอนอยู่บนฝั่งอย่างเกียจคร้าน ผมยาวที่เปียกชื้นนั้นยังมีหยดน้ำแวววาวโปร่งใสไหลออกมาไม่หยุด ภายใต้แสงของไข่มุกราตรีที่แวววาวอ่อนโยน
ยังมีหยดน้ำที่เกาะอยู่บนผิวเขาราวเพชรที่งดงาม ไหลบนตัวเขาเป็นประกายวิบวับ
เมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้า เล่อเหยาเหยาคิดออกเพียงคำเดียว นั่นคือ…
งดงามจนอยากกลืนกิน!
ขณะที่กลืนน้ำลายที่แทบจะไหลออกมาลงไป มือเล็กที่สั่นเทาของเล่อเหยาเหยาถือผ้าขนหนูไปยังแผ่นหลังที่กว้างหนาแข็งแรงของชายหนุ่มที่โผลขึ้นมาจากน้ำอย่างช้าๆ
เมื่อเข้าใกล้แผ่นหลังที่แข็งแรงและยืดหยุ่นนั้น ในใจเล่อเหยาเหยายิ่งตื่นเต้นมากขึ้น!
โอ๊ยๆ
ช่างยอดเยี่ยม เป็นกล้ามเนื้อที่ยืดหยุ่นดียิ่งนัก
โอ๊ยๆ
ช่างยอดเยี่ยม เป็นผิวที่นุ่นลื่นเสียจริง
ราวกับความอ่อนนุ่มเรียบลื่นของแพรไหม
น่าตายนัก เพราะเหตุใดผิวของชายหนุ่มถึงเกลี้ยงเกลาผิดปกติขนาดนี้ แล้วผู้หญิงจะทนดูได้อย่าง!?
เล่อเหยาเหยาอุทานในใจ ความรู้สึกนุ่มลื่นบนมือน่าประหลาดยิ่งนัก
อันที่จริงเธอไม่คิดเลยว่าพญายมที่ดูเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายผู้นี้ จะมีผิวที่นุ่มลื่นไปทั่วตัวอย่างคาดไม่ถึง!
ขณะที่คิดในใจ เล่อเหยาเหยากลับไม่รู้สึกเลยว่าสายตาที่ตนมองยังเหลิ่งจวิ้นอวี๋เวลานี้จะร้อนแรงเช่นนี้ แววตาหิวกระหายราวแม่เสือที่กำลังน้ำลายไหล คิดเพียงจะถลกหนังเลาะกระดูกสัตว์ตรงหน้าลงท้อง
แต่เธอไม่รู้ตัว ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะไม่สังเกตเห็น
นัยน์ตาเย็นชาที่เดิมทีปิดลงลืมขึ้นเล็กน้อย มองขัทีน้อยที่กำลังั่งอยู่บนฝั่งถือผ้าขนหนูในมือขัดหลังตน พร้อมใช้สายตาหิวกระหายมองมายังตนอย่างไม่ปิดบัง ทำให้เหลิ่งจวิ้นอวี๋อดกระพริบตาไม่ได้ ก่อนสายตาจะปรากฎความประหลาดใจขึ้นมา
เพราะหากเขามองไม่ผิด ขันทีน้อยตรงหน้ากำลังใช้สายตาหื่นกระหายมองยังเขา คล้ายกับว่าตนเป็นชิ้นเนื้อที่วางอยู่บนเขียง ทำให้เขาน้ำลายไหลอย่างยิ่ง
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ถูกคนมองด้วยสายตาเช่นนี้ จึงทำให้เหลิ่งจวิ้นอวี๋งงงันและอึดอัด  แต่เขากลับไม่รังเกียจแม้สักนิดเดียว!
หากอยากรู้ว่าข้างกายเขาถึงไม่มีผู้หญิงสักคนเดียว เพราะผู้หญิงสำหรับเขาคือต้องถอยให้ห่างเก้าสิบลี้ แต่เขารู้ว่าตนเป็นผู้ชายปกติ ไม่ได้รู้สึกใจเต้นกับผู้ชายคนอื่น
แต่เพราะเหตุใดกับชายหนุ่มตรงหน้าเขามักจะ อา คล้ายไม่ใช่ผู้ชาย เป็นเพียงขันทีน้อยที่มีความเป็นชายครึ่งเดียวที่ให้ความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างที่กระทั่งเขาคาดเดาไม่ได้ขึ้น!?
สำหรับเรื่องนี้เหลิ่งจวิ้นอวี๋มึนงงและสับสนอย่างยิ่ง
แต่คนที่แม้จะฉลาดเช่นเขา หากเป็นเรื่องอื่นต้องคิดออกอย่างง่ายดายแน่นอน สำหรับเรื่องนี้กลับทำให้เขาต้องพยายามขบคิดอย่างหนัก ทว่าล้วนคิดอะไรไม่ออกเลย