สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – ตอนที่ 46 กันไฟกันขโมยกันเขา

ออกจากร้านกาแฟ กู้ฉางชิงก็กลับบ้านทันที
เธอไม่มีอะไรทำในวันธรรมดาจึงแอบวาดภาพออกแบบอยู่ในห้องเพื่อฆ่าเวลา
ตกดึก กำลังวาดอย่างเพลิดเพลินก็ได้ยินเสียงประตู “ก๊อกๆ” ประตูถูกเปิดจากด้านนอก
กู้ฉางชิงเงยหน้าขึ้นมอง เห็นเฟิงจิงเหยาเดินเข้ามาพร้อมถือแฟ้มไว้ในมือ
ทันทีที่เดินเข้ามาเขาก็โยนแฟ้มให้กู้ฉางชิง “เอาไปดูเอง! ”
กู้ฉางชิงหยิบแฟ้มขึ้นมา เปิดด้วยความสงสัยและถามว่า “มันคืออะไร? ”
” การถือหุ้นที่เจ้าต้องการร้อยละสามสิบ ”
เสียงของเฟิงจิงเหยาฟังไม่ออกว่าเสียงสั่นๆเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย็นชา ดูเหมือนว่าเขาจะเหนื่อย
กู้ฉางชิงอึ้งไปชั่วขณะ เปิดสัญญาออกมาทั้งสองฉบับ
สัญญาไม่หนามากนัก เป็นแค่สัญญาหุ้น
ทุกข้อระบุไว้อย่างชัดเจนรวมถึงการแบ่งเงินปันผลต่างๆ
กู้ฉางชิงกวาดตาไปเห็นข้อต่อรองเพิ่มเติมที่หน้าสุดท้าย
1、หุ้นทั้งหมดของกู้ชิงฉางไม่สามารถโอนให้ผู้อื่นและขายหุ้นได้ ไม่สามารถใช้สิทธิ์ของตนเองนำคนอื่นเข้ามามีส่วนร่วมในหุ้นหรือทำประโยชน์ให้บุคคลภายนอก
2、หากมีการหย่าร้างในอนาคต กู้ฉางซินต้องขายหุ้นกับเฟิงซือกรุ๊ปเท่านั้น……
และอื่นๆอีกเล็กน้อย
เฟิงจิงเหยาเป็นคุณชายที่มีชื่อเสียงในเกียวโต การทำแบบนี้เป็นการรักษากฎระเบียบของบริษัท ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับปัญหาที่จะตามมาในอนาคต และทำให้เสียชื่อเสียง
เขาได้คำนึงถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นไว้หมดแล้ว
เห็นได้ชัดว่าเพื่อป้องกันกู้หงเซิน
กู้ฉางชิงปิดสัญญาลงและไม่พูดอะไร
กู้หงเซินหยาบคายมาก ไม่รู้ว่าแบบนี้จะผ่านได้ไหม
เห็นใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความลังเล เสียงที่ไม่พอใจของเฟิงจิงเหยาดังขึ้น “นี่คือทั้งหมดที่ฉันให้ได้ ลองพิจารณาดู หากเธอไม่พอใจอย่างนั้นก็อยู่บ้านทำหน้าที่คุณนายรองของเธอไป อย่าคิดจะได้ออกไปมีหน้ามีตาในสังคม ”
อย่างไรก็ตามนี่เป็นสิ่งที่มากที่สุดที่เฟิงจิงเหยาจะยอมได้
กู้ฉางชิงหัวใจเต้นแรง กู้หงเซินตามตื้อขนาดนี้หากพลาดโอกาสนี้ไป ไม่รู้ว่าภารกิจจะสำเร็จเมื่อไหร่ ”
สมองของกู้ฉางชิงแล่นอย่างรวดเร็ว คิดถึงความเป็นไปได้ของเรื่องนี้
ในใจเธอ กู้หงเซินรักและเอ็นดูกู้ฉางซิน อยากถือหุ้นก็คงทำเพื่อลูกสาว
แค่เพียงมีชื่อของกู้ฉางซินมีสิทธิ์แบบนี้เขาก็คงไม่ว่าอะไร
ถ้าเป็นอย่างนี้ ข้อตกลงสัญญานั้นก็คงไม่มีความหมายอะไร
แบบนี้ก็แสดงว่าเธอได้ทำงานที่กู้หงเซินมอบหมายให้สำเร็จ ทุกคนดีใจมีความสุข
คิดถึงตรงนี้แล้วกู้ฉางชิงอดไม่ได้ที่จะปิดปาก กัดฟันและพูดว่า “ข้าตกลง”
เฟิงจิงเหยาเม้มริมฝีปากและยืนดูมือเล็กๆของเธอกำลังเซ็นสัญญาอย่างรวดเร็ว
เมื่อเซ็นเสร็จ เฟิงจิงเหยาก็หยิบสัญญาทั้งสองฉบับมาเซ็นชื่อของตัวเองอย่างไม่ลังเล
กู้ฉางชิงหันไปมอง ก็เห็นปลายปากกาสามคำ ” เฟิงจิงเหยา” สวยงดงามดั่งหงส์ร่อนมังกรรำ
หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จก็ยื่นให้กู้ฉางชิงหนึ่งฉบับ “เธอเก็บไว้ ส่วนตำแหน่งหลังจากนี้ก็เริ่มจากการออกแบบธรรมดาก่อน นี่คือกฎของเฟิงซื่อ มีปัญหาอะไรไหม? ”
“ไม่มี ”
กู้ฉางชิงตอบอย่างจริงใจ เธออยากเริ่มจากศูนย์แต่แรกอยู่แล้ว ค่อยๆพัฒนาฝีมือ
ยิ่งไปกว่านั้นเธอรู้ว่าเฟิงซื่อกรุ๊ปมีการแข่งขันระดับสูงคนที่มีความสามารถเหมือนเธอ
ใช่ว่าจะไม่มี
ทุกคนพยายามอย่างหนักที่จะได้เลื่อนตำแหน่ง ต้องมีความพยายามของตัวเอง
“ฉันจะพยายามให้ถึงที่สุด ”
เธอกล่าวรับปากกับเฟิงจิงเหยาด้วยหน้าตาที่มั่นใจ
เห็นหน้าตาเธอตื่นเต้นมาก เฟิงจิงเหยาพยักหน้า “โอเค ไปพักผ่อนเถอะ ”
เขาไม่ได้ยืนหยุดอยู่นานนัก ก็เดินจากไป
กู้ฉางชิงเดาว่าเฟิงจิงเหยาน่าจะไปที่ห้องทำงาน
เธอกับเฟิงจิงเหยาถือว่าอยู่ด้วยกันมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่เฟิงจิงเหยากลับมาถึงบ้านทุกวันก็ยังคงเอาแต่ไปที่ห้องทำงาน ทำงานต่อเป็นเวลานาน
สัญญาฉบับนั้นยังคงวางอยู่บนโต๊ะ กู้ฉางชิงไม่อยากเชื่อเลยเปิดอ่านอีกครั้ง
มั่นใจแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไร เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและส่งข้อความหากู้หงเซิน “ได้เซ็นสัญญากับเฟิงจิงเหยาในนามของกู้ฉางซินแล้ว ถือหุ้นอยู่จำนวนร้อยละสามสิบ ”
ได้ยินเช่นนี้แล้ว ดูเหมือนว่ากู้หงเซินจะอารมณ์ดีมาก “เยี่ยมมาก แกก็ทำดีต่อไปแสดงบทบาทของแก ส่วนที่เหลือฉันจะบอกทีหลัง ”
กู้ฉางชิงตอบกลับสั้นๆอืม และถามต่อ “ช่วงนี้แม่ฉันเป็นอย่างไรบ้าง? ฉันอยากเจอแม่”
อีกด้านของโทรศัพท์เงียบไปสักพัก “ฉันจะจัดการให้”
พูดจบ โทรศัพท์ก็ถูกตัดสายไป
กู้ฉางชิงถือโทรศัพท์ไว้และล้มตัวลงที่เตียง
ในที่สุดก็จบสักทีกับการอยู่แต่บ้านที่แสนน่าเบื่อ
แต่ว่าเธอก็มีความกังวลชีวิตหลังทำงานอยู่บ้าง
กู้ฉางชิงหลับตาและนึกภาพชีวิตการทำงานของเธอ สะลึมสะลึอเผลอหลับไป
เมื่อถึงกลางดึกเธอก็สะดุ้งตื่นเพราะเสียงดังจากเครื่องปรับอากาศ
กู้ฉางชิงขยี้ตาเบาๆและค่อยๆลุกจากเตียงไปปิดเครื่องปรับอากาศ
รู้สึกคอแห้ง เธอถือแก้วเดินลงบันไดทีละก้าวจะไปดื่มน้ำสักแก้ว
แต่ใครจะรู้ เมื่อเดินผ่านห้องทำงานของเฟิงจิงเหยาก็ได้ยินเสียงหายใจอย่างแรง