เย้นหว่านหมอบลงพื้นและป้องศีรษะ ไม่กล้าขยับตัว
ภาวนาให้ท่อตรงที่เธออยู่นั้นต้านทานไว้ อย่าตกลงไป
ทว่า มีเสียงแหลมๆที่น่าขนลุกมาจากด้านบนหัวเธอ พริบตาเดียวท่อที่เธอคลานอยู่ก็กวัดแกว่งอย่างรุนแรง รอยแตกปรากฏชัดเจนขึ้นที่ท่อส่วนบน จากนั้นพื้นที่ขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าก็ทรุดตัวลงมา
ถล่มลงไปแล้ว!
เย้นหว่านมองด้วยความตกใจกลัว ใบหน้าของเธอซีดขาว
ในตอนนี้เอง ก็มีคนมาจับขาเธอไว้และดึงตัวเธอกลับไป ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของถังจุ้ยก็ถูกบีบเข้าไปยังทางเดินที่ขยายใหญ่ขึ้น ร่างกายของเขาทับตัวเธอไว้ เขาให้เธออยู่ด้านล่างตัวเอง เพื่อปกป้องเธอ
“ถังจุ้ย！”
เย้นหว่านตะโกนด้วยความตกใจ วินาทีถัดมา เมื่อมีแรงมหาศาลกดทับตัวเธอ เธอก็จมดิ่งสู่ความมืดที่ไร้ซึ่งขอบเขตในทันที
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในตอนที่เย้นหว่านลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็เห็นเต็นท์ที่ดูคุ้นตา
ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน เพราะดูแล้วท้องฟ้ามืดสนิท
ทุกส่วนในร่างกายของเธอมีความเจ็บปวดเล็กน้อย เธอเหยียดแขนออกอย่างยากลำบาก สมองก็ย้อนคิดไปถึงเรื่องราวก่อนหน้าที่เธอจะหมดสติ
ท่อพังลงเพราะโดนระเบิด และช่วงเวลาที่สำคัญคือ ถังจุ้ยกระโจนมาบังตัวเธอไว้
เขาอยู่ด้านบนตัวเธอและแบกรับแรงทั้งหมดที่ถล่มลงมา ตอนนี้เธอแค่บาดเจ็บเล็กน้อย แต่ถังจุ้ยนั้น……
เย้นหว่านลุกขึ้นนั่งในทันใด เธอไม่สนใจบาดแผลตัวเองเลยแม้แต่น้อย จากนั้นก็รีบวิ่งออกไปนอกเต็นท์
ที่นี่คือค่ายที่อยู่ในป่าเล็กๆของพวกเขา มีเต็นท์หลายหลังตั้งอยู่ข้างๆ เย้นเมิ่งก็ยืนเฝ้าระวังอยู่
เมื่อเห็นเย้นหว่านเดินออกมา เขาก็รีบไปต้อนรับเธอ
“คุณหนู เดินช้าๆหน่อย คุณหนูบาดเจ็บอยู่นะครับ”
“ถังจุ้ยล่ะ？”
เย้นหว่านมองไปรอบทิศ ในใจรู้สึกกระวนกระวายจนอยู่ไม่สุข เธอหวาดกลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
ในตอนที่ทุกอย่างถล่มลงมา ถังจุ้ยก็เป็นคนที่แบกรับแรงกดทับนี้ไว้ทุกอย่าง
เขาคงจะไม่……
“เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส กำลังพักอยู่ในเต็นท์นี้ครับ”
ได้รับบาดเจ็บ?
หมายความว่า เขายังไม่ตาย
เย้นหว่านหลั่งน้ำตาด้วยความตื่นเต้น จากนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในเต็นท์
เมื่อเห็นถังจุ้ยนอนอยู่บนเตียง สีหน้าของเขาซีดเผือดและดูไม่มีเลือด บนใบหน้าเขามีแผลอยู่มากมาย โดยเฉพาะที่ศีรษะนั้น มีแผลลึกจนมองเห็นกระดูกได้ชัดเจน เพื่อทำการรักษาเขา จึงต้องโกนผมเขาทิ้ง
เขาหลับตาและนอนนิ่งๆ แม้แต่ลมหายใจของเขาก็ยังอ่อนแรงจนเหมือนหายใจไม่ทั่วท้อง
ในใจเย้นหว่านเหมือนถูกมือข้างหนึ่งกุมไว้แน่น เธอยืนนิ่งอยู่กับที่ ไม่สามารถก้าวเท้าไปข้างหน้าได้ เป็นเพราะเธอเองที่ทำให้ถังจุ้ยต้องเป็นแบบนี้
เพื่อช่วยเธอไว้
ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยังไปพัวพันกับคนรอบข้าง……
“แม้จะประสบพบเจอกับเหตุการณ์ที่พื้นดินถล่มลงมา แต่ถังจุ้ยก็มีสภาพร่างกายที่ดี และรอดชีวิตจากอาการบาดเจ็บที่ร้ายแรงมาได้ เขาต้องใช้เวลาฟื้นตัวสักพักถึงจะกลับมาใช้ชีวิตได้แบบปกติ คุณหนูไม่ต้องกังวลเกินไปนะครับ เขาจะต้องไม่เป็นอะไร ”
เย้นเมิ่งเดินเข้ามาปลอบใจเธอ
เย้นหว่านก็พอมีทักษะวิชาการแพทย์มาบ้าง หลังจากที่เธอเก็บความเศร้าไว้ในใจแล้วนั้น เธอก็เดินไปที่ข้างเตียง เพื่อลงมือตรวจอาการและสภาพร่างกายของถังจุ้ยด้วยตัวเอง
เป็นดั่งที่เย้นเมิ่งว่าไว้ แม้อาการบาดเจ็บจะรุนแรง แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของเขา และทำให้เขารอดมาได้
และต้องใช้เวลาพักฟื้นอีกนาน
แววตาของเย้นหว่านจ้องมองไปที่เขา ผ่านไปชั่วครู่ใหญ่ เธอก็ลุกขึ้นและเดินออกไป
เธอพูดกับเย้นเมิ่งที่อยู่ด้านหลัง :
“เขาอยู่ที่นี่จะปลอดภัยไหม?”
เย้นเมิ่งแปลกใจเล็กน้อยกับประโยคที่เย้นหว่านถาม เขาตอบกลับ :
“ผมจะส่งคนมาเฝ้าระวังที่จุดด้านนอก หากไม่มีเหตุสุดวิสัยก็ปลอดภัยแน่นอน คุณหนูครับ อุโมงค์ขุมทรัพย์ถูกเปิดออกแล้ว ตอนนี้ตระกูลหยูกำลังวุ่นวายไม่เป็นท่า และพวกเขาระดมกำลังคนไปที่เหมืองแร่แล้ว ท่านอาวุโสแปดก็อยู่ที่นั่น”
“ทำตามแผนที่วางไว้ ตอนนี้นายถอนตัวออกจากที่นี่พร้อมกับถังจุ้ยได้แล้ว จากนี้ฉันจะไปเป็นกำลังหนุนให้กับท่านอาวุโสแปด เป็นอันจบแผน”
“ถังจุ้ยก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่”
เย้นเมิ่งไม่รู้แผนการที่เย้นหว่านจะไปที่ขุมทรัพย์
เดิมทีเธอจะไปกับถังจุ้ยอย่างเงียบๆ แต่ตอนนี้ถังจุ้ยได้รับบาดเจ็บ เธอจึงต้องไปคนเดียว
เย้นหว่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยปาก : “ยังไม่ต้องรีบอพยพออก คอยดูสถานการณ์อยู่ที่นี่ก่อน ส่วนฉันจะอยู่เป็นกำลังหนุนให้กับท่านอาวุโสแปด ”
เดิมทีควรจะย้ายถังจุ้ยที่ได้รับบาดเจ็บออกไปก่อน แต่ถ้าเธออยู่คนเดียว อาจจะทำให้เกิดข้อสงสัยได้
ขอเพียงแค่ถังจุ้ยอยู่ที่นี่และปลอดภัย เขาก็สามารถอยู่ที่นี่ได้ชั่วคราว
เย้นหว่านตัดสินใจแล้ว เย้นเมิ่งก็ไม่ได้พูดอะไร
จากนั้นพวกเขาก็รีบไปทำงานต่อ
แม้ว่าท่านอาวุโสแปดจะเตรียมการไว้แล้ว แต่เมื่อถึงเวลาจะต้องเป็นกำลังหนุนและช่วยชีวิตคน ในตอนนั้นก็ยังจะต้องมีการวางแผนอย่างรอบคอบ
อีกนัยหนึ่ง ในขณะที่เธอติดตามสถานการณ์ที่นั่นอย่างใกล้ชิด เธอก็กำลังเตรียมแผนการของตัวเองเช่นกัน
ถังจุ้ยนอนสลบไสลอยู่สามวันสามคืน และไม่เห็นวี่แววที่เขาจะฟื้นขึ้นมา
ในตอนที่เย้นหว่านไม่ได้ทำอะไร เธอก็จะมาเฝ้าเขา และเช็ดหน้าเช็ดมือให้เขา
เธอพูดพึมพำกับตัวเองที่ข้างหูเขา
“ฉันต้องไปแล้ว การไปครั้งนี้ มีโอกาสที่จะไม่ได้กลับมา”
“นาย…….ขอบใจนายที่ช่วยชีวิตฉันไว้ ถ้านายกลับไปแล้ว นายต้องใช้ชีวิตให้ดีๆนะ”
“ถ้าเป็นไปได้ ฉันฝากนายดูแลแรบบิทกับหยูเซิงด้วย เฮ้อ ฉันจะให้นายช่วยฉันได้ยังไงกัน ในอนาคต นายมีเรื่องให้ต้องทำอีกมากมาย”
เย้นหว่านยิ้ม”ใกล้ได้เวลาแล้ว ฉันต้องไปแล้ว นายต้องฟื้นขึ้นมาเร็วๆนะ ”
เธอลุกขึ้นและเดินออกไปข้างนอก
ในตอนที่เย้นหว่านจะออกไปจากเต็นท์นั้น นิ้วมือของถังจุ้ยก็ขยับเล็กน้อย
เย้นหว่านให้คนสามคนมาคอยคุ้มกันถังจุ้ย เพื่อป้องกันอันตรายจากทุกรอบด้าน
จากนั้นเธอก็ไปที่ขุมทรัพย์กับเย้นเมิ่ง
แผนการที่นัดไว้กับท่านอาวุโสแปดก็คือ วันนี้
เหล่าท่านอาวุโสแปดได้รับระเบิดอย่างลับๆ และพวกเขาเตรียมพร้อมที่จะลงมือวันนี้ เพื่อระเบิดขุมทรัพย์ให้สิ้นซาก และให้ขุมทรัพย์ทั้งหมดรั่วไหลออกมา
เมื่อขุมทรัพย์ของตระกูลหยูถูกเปิดโปงสู่ภายนอก เรื่องนี้จะดึงดูดความสนใจจากคนทั้งโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ความมั่งคั่ง เป็นสิ่งที่ทำให้ทุกคนอิจฉาตาร้อน
แม้ว่าตระกูลหยูจะมีอำนาจล้นฟ้า ทว่า จะต้องมีคนมาแย่งชิงทรัพย์สินกันอย่างมุทะลุ และเมื่อคนมีอำนาจจำนวนมากมาพร้อมกัน แน่นอนว่าจะต้องมาช่วยกันทำลายตระกูลหยูนี่เป็นโอกาสที่เย้นหว่านสร้างให้ตระกูลเย้น
สู้คนเดียวไม่ได้ ก็ต้องรวมทีมสู้ กลุ่มคนเตี้ยต่อสู้กับผู้ชายที่แข็งแรงหนึ่งคน ดังนั้น เมื่อคนเยอะกว่ามักมีโอกาสชนะเสมอ
ไม่เพียงแต่เป็นการเปิดโปง แต่ยังพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสได้อีกด้วย
ทว่า การพลิกสถานการณ์นี้ หากหยูฉู่สองตายหรือบาดเจ็บสาหัส ให้เขาตายจะดีที่สุด เพราะในเวลานั้น ตระกูลหยูจะไม่มีผู้นำ และหากมีใครแย่งชิงสมบัติไป มันก็จะวุ่นวายจากภายในสู่ภายนอก
แต่ถ้าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส หยูฉู่สองจะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยทั้งร่างกายและจิตใจ อีกทั้ง ไม่สามารถควบคุมหรือจัดการสถานการณ์โดยรวมได้อย่างเต็มที่ และตระกูลหยูจะวุ่นวายมาก
แต่หากจะให้หยูฉู่สองประสบอุบัติเหตุ ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
เขาเป็นคนรอบคอบมาก หลายวันมานี้ แม้ว่าขุมทรัพย์จะถูกเปิดโปง ในวันแรกเขาก็มาปรากฏตัวเพียงครั้งเดียว
จากนั้นเขาก็ไม่ได้มาอีกเลย
หากคิดจะลอบฆ่าเขา มีเพียงโอกาสเดียวก็คือ ลอบฆ่าในขุมทรัพย์นี้และต้องให้เขามาให้ได้
ทำอย่างไรถึงจะให้เขามาได้ล่ะ?
เย้นหว่านคิดแผนการไว้นานแล้ว
เมื่อขุมทรัพย์พังทลายลงมา แม้ว่าตระกูลหยูจะป้องกันอย่างแน่นหนา แต่หากเกิดเรื่องขึ้นอย่างกะทันหัน แน่นอนว่าทุกที่จะเต็มไปด้วยความโกลาหล
เมื่อมีเหล่าท่านอาวุโสแปดคอยเป็นกำลังหนุนให้อยู่ด้านใน เย้นหว่านและเย้นเมิ่งจึงเข้าไปอย่างเงียบๆ
กลุ่มเย้นเมิ่งติดตั้งระเบิดกันอย่างเงียบๆ ขอเพียงแค่รอเวลาที่ระเบิดจะทำงาน ขุมทรัพย์ก็จะระเบิดอย่างสนั่นหวั่นไหว
