ริมฝีปากของโห้หลีเฉินกระตุกเล็กน้อย “… “
นี่เธอกำลังสารภาพผิดหรือกำลังชมเชยตัวเองกันแน่ เพราะเสน่ห์ของตัวเองทำให้เกิดเรื่อง แต่ท่าทางของเธอเหมือนจะภูมิใจมาก
เมื่อตระหนักได้ถึงความโกรธที่เพิ่มม่กขึ้นของชายหนุ่มตรงหน้า เย้นหว่านเริ่มร้อนใจ ทำไมโห้หลีเฉินถึงได้ง้อยากอย่างนี้นะ
เธอรีบพูดต่อ“ไม่ค่ะไม่ เป็นเพราะตาบ้านั่นตาบอด ที่มาตกหลุมรักฉัน”
ริมฝีปากของ โห้หลีเฉินกระตุกอีกครั้ง รู้สึกว่าไฟในอกของเขาไม่สามารถดับลงได้เลย
แล้วที่เขาตกหลุมรักเย้นหว่าน หมายความว่าเขาตาบอดด้วยหรือเปล่า
โห้หลีเฉินไม่อยากคุยกับเย้นหว่านอีกต่อไป ไม่อย่างนั้นเขายังไม่ทันจะหึงหวง ก็ถูกเธอทำให้โกรธขึ้นมาซะก่อน
“เต้นรำ”
โห้หลีเฉินพูดเสียงแข็ง แล้วดึงเย้นหว่านเพื่อจะเต้นต่อ
เย้นหว่านจะยอมได้ยังไง การเต้นร็อคบ้าบออะไรก็ไม่รู้ เต้นจนเธอจะกลายเป็นคนโง่อยู่แล้ว
เธอกอดเขาแน่นขึ้นติดหนึบเหมือนปลาหมึก ตอนนี้เหลือแค่ขาทั้งสองข้างที่ยังไม่กระโดดขึ้นรัดเอวของเขาไว้
เธอพยายามบิดเบือนหัวข้อ “ถ้าฉันไม่เต้นแล้ว ฉันจะไม่เต้น ถ้าคุณยังไม่ยอมยกโทษให้ฉัน ฉันก็จะกอดคุณไว้แบบนี้และไม่ปล่อยจริงๆด้วย”
โห้หลีเฉินมองลงไปที่หัวเล็ก ๆในอ้อมกอดของเขา ไฟที่เดือดในอกของเขาก็ดับลงอย่างรวดเร็ว
เขาพูดเตือนด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “พวกเรายังอยู่บนฟลอร์เต้นรำ ทุกคนกำลังดูอยู่นะครับ”
เอ่อ
เย้นหว่านตกตะลึง แล้วหันศีรษะไปมองเล็กน้อย พอเห็นว่าคนข้างๆเธอยังคงเต้นอยู่ ส่วนเธอ …
หากยังอยู่ในสภาพนี้ต่อไป เธอกับโห้หลีเฉินกลัวว่าจะกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนในงานแทน
น่าขายหน้าตายเลย
แก้มของเย้นหว่านแดงขึ้นมาทันที เธอรีบคลายกอดที่เอวของโห้หลีเฉินออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกะพริบแล้วมองไปที่เขาอย่างเขินอาย
โห้หลีเฉินจับมือเย้นหว่านอย่างจนใจ แล้วพาเธอที่เต้นไม่เป็น เต้นไปตามเขา
ทำนองร็อคแอนด์โรลแตกต่างจากการเต้นรำอื่น ๆ เล็กน้อย พอเริ่มเต้น ฟลอร์เต้นรำก็จะดูมีชีวิตชีวา และดูวุ่นวายมากขึ้น
ดังนั้นแม้ว่าตอนนี้เขาจะกอดกับเย้นหว่าน แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็นมากเกินไป
เย้นหว่านไม่รู้เล่ห์เหลี่ยมเหล่านี้ ความรู้สึกโดยตรงของเธอ ก็คือการเต้นรำนี้บ้าบอนี้กำลังการท้าทายขีดจำกัดของเธออยู่
เธอจับมือของโห้หลีเฉินไว้แน่นมาก แล้วมองเขาอย่างน่าสงสาร
“ เต้นช้า ๆ หน่อยได้ไหมคะ”
การเคลื่อนไหวของโห้หลีเฉินหยุดลงทันที
พอเห็นใบหน้าเล็ก ๆ ที่น่าสงสารของหญิงสาวตรงหน้า เขาก็ไร้หนทางต่อต้าน
สมรรถภาพร่างกายของเธอ จะอ่อนแอเกินไปหรือเปล่า
ถึงแม้จะตำหนิ แต่การเคลื่อนไหวของโห้หลีเฉินเริ่มช้าลง อ่อนโยนมากขึ้น เขาเปลี่ยนจากการเต้นรำที่รุนแรงเป็นเชื่องช้าลง
เพราะแบบนั้น บนฟลอร์เต้นรำในตอนนี้ พวกเขากลายเป็นจุดเด่นมาก
เซอร์ยุนซีที่เต้นรำอยู่กับซาอินติ แต่จิตใจของเขาอยู่ที่ตัวของเย้นหว่านตลอดเวลา และเขาสังเกตพวกเขาในระหว่างการเต้นรำอยู่ตลอด
เมื่อเห็นว่าทั้งสองเต้นอย่างเชื่องช้า จึงนึกว่าพวกเขาไม่ถนัดเต้นแนวนี้
เขาจึงพูดเสียงดังว่า “คุณพี่ชาย เปลี่ยนคู่เต้นกันครับ”
หลังจากพูดจบ เขาก็ปล่อยมือซาอินติไป ส่วนซาอินติก็หันไปหาโห้หลีเฉินเตรียมพร้อมเปลี่ยนคู่เต้นรำกัน
เย้นหว่านชะงักงัน เธอไม่เต็มใจเป็นอย่างมาก
เธอไม่อยากเต้นรำกับเซอร์ยุนซีและเธอก็ไม่ชอบให้โห้หลีเฉินเต้นรำกับผู้หญิงคนอื่นด้วย
แต่ว่า การแลกเปลี่ยนคู่เต้นรำบนฟลอร์เต้นรำนั้น ไม่สามารถปฏิเสธได้
ถึงแม้เย้นหว่านจะไม่พอใจ แต่ก็ทำได้แค่ทนยอม
เธอรู้สึกหดหู่และเตรียมที่จะถูกปล่อยตัวมือ แล้วเดินไปทางเซอร์ยุนซี แต่โห้หลีเฉินกลับจับมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย
จากนั้นโห้หลีเฉินก็หยุดนิ่ง และก่อนที่ซาอินติจะเดินมาตรงหน้าเขา เขาก็เดินจูงมือเย้นหว่านออกไปนอกฟลอร์เต้นรำอย่างรวดเร็ว
เย้นหว่านมองไปที่ร่างสูงของโห้หลีเฉินด้วยความประหลาดใจ
จะไม่เต้นแล้วเหรอ
จะทำตัวตามอำเภอใจไปหรือเปล่า
เมื่อมองไปที่ซาอินติที่ถูกทิ้งไว้ที่นั่น และไม่มีใครรับต่อ ในใจของเย้นหว่าน มีความสุขราวกับว่าดอกไม้กำลังเบ่งบาน
เธอให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เธอทำตามโห้หลีเฉินอย่างเชื่อฟังและเดินออกไปจากฟลอร์เต้นรำ
ซาอินติเดินไปหลายรอบแต่ไม่มีใครขอเธอเต้นรำด้วย สุดท้ายเธอก็หยุดเต้นรำด้วยตัวเอง
เธอมองไปที่คนที่กำลังจะมารับเธอ เธอเดินออกมาจากฟลอร์เต้นรำ ในตอนนี้ใบหน้าสวยของเธอเปลี่ยนเป็นซีดขาวและดำคล้ำสลับกันไปมา
เซอร์ยุนซีก็มีท่าทางงุนงงเช่นกัน แค่นี้ก็ไปแล้วเหรอ แค่นี้เนี่ยนะ
เขายังไม่มีโอกาสเต้นรำกับเย้นหว่านทั้งเพลงเลย
น่าเสียดายจริงๆ
แต่ว่า ยังมีโอกาสมากมายในอนาคต
เซอร์ยุนซีไม่ลังเลอะไรมากนัก และเดินตามโห้หลีเฉินกับเย้นหว่านไปทันที
เย้นหว่านเดินตามหลังโห้หลีเฉิน และสังเกตเห็นเซอร์ยุนซีที่กำลังเดินตามพวกเธอมา
พอเห็นเขา เธอก็อารมณ์เสียมาก
เธอขยับเข้าใกล้โห้หลีเฉิน แล้วถามด้วยน้ำเสียงหวั่นใจเล็กน้อย
“คุณจะไล่เขาไปด้วยวิธีไหนคะ”
ใบหน้าของโห้หลีเฉินเรียบนิ่ง “คุณไปสร้างปัญหาไว้เอง ทำไมคุณไม่คิดวิธีที่จะปฏิเสธเขาเองล่ะ”
เย้นหว่านริมฝีปากกระตุก ทำไมน้ำเสียงถึงฟังดูหึงหวงยังไงไม่รู้
เธอรีบอธิบาย“ ฉันไม่ได้คิดจะยุ่งกับเขาจริงๆ ฉันเห็นว่าคุณไม่ยอมกลับมาสักที ฉันเลยไปรอคุณอยู่ที่ประตู ใครจะไปรู้ว่าเขาจะเห็นฉัน เขาบอกว่าเขาตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ และอยากแต่งงานกับฉัน … “
ขณะที่พูด เย้นหว่านรู้สึกได้ว่ามือใหญ่ของเขาที่จับมือเธออยู่บีบแน่นยิ่งขึ้น
มันรู้สึกเจ็บเล็กน้อย
เย้นหว่านพูดอย่างร้อนใจ “ จริง ๆนะคะ ฉันปฏิเสธเขาไปแล้วหลายครั้ง แต่เขาไม่ฟัง สุดท้ายฉันก็สุดทนจึงบอกไปว่าเขาต้องขอความยินยอมจากคุณก่อน เขาถึงพาฉันมาหาคุณ”
สีหน้าของโห้หลีเฉินบึ้งตึงและคมเข้ม เหมือนกับว่ามันเต็มไปด้วยเมฆดำก่อนเกิดพายุรุนแรง
เขาหยุดกะทันหัน แล้วมองไปที่เย้นหว่านด้วยดวงตาที่แหลมคมและอันตราย
“ ตั้งแต่หัวค่ำจนถึงตอนนี้ เขามารบกวนคุณตลอดอย่างนั้นเหรอ”
มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
แต่เมื่อมองไปที่สายตาที่มืดมนจนเกือบจะเหมือนฆาตกรของโห้หลีเฉิน เย้นหว่านก็หดคอด้วยความกลัวที่จะตอบ
เธอรู้สึกว่าวันนี้เธอเหมือนเดินไต่เชือกบนหน้าผา
ที่อันตรายมาก
“คุณพี่ชายครับ”
ในขณะนี้เซอร์ยุนซีซึ่งไม่รู้ว่าเขาเองก็อยู่ในบัญชีตาย ยิ้มแฉ่งและวิ่งเหยาะๆเข้ามาอย่างอารมณ์ดี
เขาหยุดยืนอยู่ข้างๆเย้นหว่านด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
ใบหน้าของโห้หลีเฉินเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงอีกครั้ง เขาดึงเย้นหว่านเข้ามาเพื่อให้เธอยืนอยู่ข้างหลังเขา
“ เรายังไม่คุ้นเคยพอที่จะเรียกผมว่าพี่ชายครับ”
โห้หลีเฉินพูดเตือนอย่างเย็นชา
เซอร์ยุนซีมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา“ ไม่เป็นไรครับ ต่อไปผมจะเรียกคุณแบบเย้นหว่านก็ได้ครับ”
ความกดอากาศรอบตัวของโห้หลีเฉินต่ำลงทันที
เซอร์ยุนซีกล่าวอย่างจริงใจ
“คุณสามารถยื่นข้อเรียกร้องได้เต็มที่เลยครับ เสี่ยวหว่านกับผม เรารักกันจริงๆ ผมอยากแต่งงานกับเธอโดยเร็วที่สุด”
เย้นหว่านที่ถูกบังไว้ด้านหลังของโห้หลีเฉิน ขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว
คำว่ารักต่างฝ่ายต่างก็ชอบพอกันจริงๆคำนี้อย่าเอามาใช้มั่วซั่วได้ไหม มันอันตรายมากเลยนะเนี่ย
เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความเป็นปฏิปักษ์ที่น่ากลัวบนร่างกายของโห้หลีเฉิน
มุมปากของโห้หลีเฉินยิ้มเย็นและดุดัน
เขาพูดอย่างไม่รอช้าว่า “ผมมีข้อเรียกร้องสามข้อ ถ้าคุณรีบร้อน ก็สามารถล้มเลิกได้”
พอมาก็บอกให้เขายอมแพ้ มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน
ท่าทีของซืเซอร์ยุนซีหนักแน่นมาก“ คุณบอกว่าสามข้อเรียกร้อง บอกมาได้เลยครับ ผมทำได้ทุกอย่าง”
เขาไม่เคยพบกับผู้หญิงที่น่าสนใจเช่นนี้มาก่อน แม้ว่าจะได้เจอกันไม่กี่ชั่วโมง ก็ทำให้เขามีเกิดความหลงใหลในตัวเธออย่างลึกซึ้ง
จะแต่งงานกับเธอให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ยอม
