ไม่ เป็นไปไม่ได้
คนที่ท่านดยุกชอบคือเย้นหว่าน จะแต่งงานกับเธอได้ยังไง? ท่านดยุกไม่ยอมแน่นอน
ความรู้สึกหวั่นใจของฉู่ฉู่ ก็หายไปเลยทั้งอย่างนั้น
เธอส่ายหน้าอย่างลำบากใจ “เสี่ยวหว่าน ท่านดยุกเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ ตอนนี้เธอไม่ชอบเขา ไม่ได้แปลว่าต่อไปจะไม่ชอบนะ”
“ยิ่งไปกว่านั้น เขาอยากแต่งงานกับเธอจากใจจริง ในโลกนี้ไม่มีเรื่องที่เขาทำไม่ได้ ถึงแม้ว่าเงื่อนไขสามข้อที่คุณโห้พูดไว้จะยากมาก เขาก็จะต้องทำให้สำเร็จ และขอเธอแต่งงานให้ได้”
เห็นฉู่ฉู่วิจารณ์เซอร์ยุนซีสูงขนาดนี้ แต่ท่าทางกลับไม่กล้าแม้แต่จะคิดเลย เย้นหว่านครุ่นคิดในใจ
เมื่อกี้เธอแค่พูดขึ้นเล่นๆ ให้ฉู่ฉู่แต่งงานกับเซอร์ยุนซี แต่ตอนนี้……
ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่า นี่อาจจะเป็นความคิดที่ไม่เลว
เย้นหว่านลูบคางทำท่าครุ่นคิด และถามไปว่า
“ถ้าสุดท้ายแล้วเขาไม่ผ่านการทดสอบล่ะ? พี่ชายฉันไม่พอใจเซอร์ยุนซี ด้วยฝีมือของเขา ด่านยากที่สร้างขึ้นก็ไม่เห็นว่าเซอร์ยุนซีจะทำได้”
ฉู่ฉู่มองตาโตอย่างตกใจ นี่ตั้งใจทำให้ลำบากกันชัดๆ?
เย้นหว่านมองรอบๆ ทันใดนั้นก็ขยับตัวเข้าไปใกล้ฉู่ฉู่ พูดเสียงเบาว่า
“ถ้าเขาไม่ผ่าน ก็คงจะเสียใจมากแน่ ตอนนี้ถ้ามีหญิงสาวเข้าไปปลอบใจเขา อยู่เคียงข้าง เจอรักแท้ในยามวิกฤต เขาอาจจะตกหลุมรักเธอก็ได้นะ”
ฉู่ฉู่นั่งนิ่งๆ ทั้งตัวเหมือนลอยละล่องอยู่กลางอากาศ เบามากจนหาที่ลงไม่ได้
เธอก็มีโอกาสแต่งงานกับท่านดยุกเหรอ?
สายตาเธอมองลงข้างล่างอย่างควบคุมไว้ไม่อยู่ ผู้ชายที่แม้จะทุกข์ใจแค่ไหนแต่ก็ยังรัก ซักถุงเท้าอย่างอดทน ทั้งตัวเหมือนทองเปล่งประกาย ส่องสว่างจนทำให้คนยากที่จะละสายตาได้
เธอทั้งมุ่งมั่น ทั้งน่าเอ็นดู เทียบกับหน้าตาเขาแล้วทำให้คนหลงใหลมากขึ้น
ในตอนนี้เอง เซอร์ยุนซีที่ยังยอมซักถุงเท้า ไม่รู้ว่าเลยว่าเส้นทางที่ตัวเองฝ่าฟันอยู่นั้น กลับถูกเย้นหว่านปล่อยให้คนอื่นไปแล้ว
เขาแทบจะเป็นลมจากกลิ่นนี้
นี่เป็นเรื่องที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตเขาแน่ ไม่มีอื่นแล้ว
ไม่รู้ว่าซักไปนานเท่าไหร่ เหมือนเป็นศตวรรษได้ ถุงเท้าอันสุดท้ายในที่สุดก็ซักสะอาดแล้ว
เขาโยนถุงเท้าทิ้ง ถอนหายใจยาวๆ ลุกขึ้นยืน ยังไม่ทันยืดเส้นยืดสาย ก็พูดกับโห้หลีเฉินว่า
“พี่ ฉันล้างเสร็จแล้ว”
ผ่านการทดสอบแล้วมั้ง?
โห้หลีเฉินไม่ดูเสื้อผ้าที่ซักแล้วพวกนั้นเลย ดื่มชาอย่างเชื่องช้า ยกนิ้วมือขึ้นเล็กน้อย
เห็นท่าทางนี้ของเขา เซอร์ยุนซีกระตุกมุมปากอย่างไม่สบายใจ
ครั้งก่อนตอนที่โห้หลีเฉินทำท่านี้ ก็มีคนยกกะละมังเสื้อผ้ามา ตอนนี้เขาทำแบบนี้ หรือว่ายังมีเรื่องอื่นอีก?
เซอร์ยุนซีพึ่งคิดได้แบบนี้ ก็มองเห็นอย่างสิ้นหวัง
ผู้หญิงอายุสี่สิบกว่า เดินเข้ามาหาเขาทีละก้าว
ผู้หญิงมองเซอร์ยุนซีอย่างไม่เป็นตัวเอง ทักทายอย่างตื่นเต้น “ท่านดยุก”
เซอร์ยุนซีรู้สึกได้ว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น
เขากลั้นหายใจไว้ มองดูโห้หลีเฉินนิ่งๆ และลองถามไปว่า “พี่ นี่หมายความว่ายังไงกัน?”
โห้หลีเฉินถือถ้วยชาไว้ ดื่มอย่างสง่า สีหน้าสง่างามเรียบเฉย ดูเหมือนจะไม่อยากพูดอะไรเลย
ผู้หญิงกำมือไว้แน่น พูดช้าๆว่า
“ท่านดยุก การทดสอบสุดท้ายคือการนวด เพื่อสะดวกต่อเวลาหลังแต่งงาน ภรรยาของคุณเหนื่อย ปวดตัว คุณก็จะปรนนิบัติเธอได้ ฉันจะเป็นหุ่นทดลอง ให้คุณนวด”
เซอร์ยุนซีมองตาโตอย่างตะลึง มองผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เขาเป็นถึงท่านดยุกสูงศักดิ์ กลับต้องมานวดให้ผู้หญิงคนนี้เหรอ?
คิดอะไรของเขากันแน่?!
ผู้หญิงถูกเซอร์ยุนซีมองจนตื่นเต้นมาก และพูดเสียงเบาว่า
“ความจริงแล้วฉันก็รู้สึกลำบากใจมาก หรือว่า คุณไม่ต้องทำแล้ว? พูดตามตรง ให้ท่านดยุกมานวดให้ฉัน ฉันคงรับไว้ไม่ไหว…….”
เซอร์ยุนซี “……”
เขาเลือกได้เหรอ?
พูดออกไปแล้ว ถึงแม้จะยากเย็นแค่ไหน ก็ต้องลองดู ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้แค่ให้เขาลดฐานะตัวเองลง แสดงเทคนิคการนวดของตัวเอง
เป็นเรื่องง่ายๆที่ไม่ต้องคิดมาก
แต่ว่าน่ารังเกียจกว่าซักถุงเท้าอีก ให้เขาจับตัวคุณป้าตรงหน้างั้นเหรอ…….
เซอร์ยุนซีหน้าดำจนเหมือนถ่าน อยากจะตายไปตอนนี้เลยจริงๆ
สูดหายใจลึกๆ สูดหายใจอีก สูดหายใจติดต่อกันหลายครั้ง หลังจากนั้น เซอร์ยุนซีก็ถึงอดกลั้นกับความแค้นที่ดันขึ้นมาตรงอก
พูดกับโห้หลีเฉินว่า “การทดสอบสุดท้ายถ้าฉันผ่านแล้ว เงื่อนไขแรกก็ถือว่าสำเร็จแล้ว ใช่ไหม?”
โห้หลีเฉินเม้มปากเบาๆ น้ำเสียงสง่างามสบายๆ
“ใช่”
คำเดียวง่ายๆ กลายเป็นแรงผลักดันให้กับเซอร์ยุนซี
กฎการดูแลภรรยาก็ท่องแล้ว ซักถุงเท้าก็ซักแล้ว ตอนนี้ก็แค่ต้องปีนเขาอีกลูก นวดให้คุณป้า เขาก็ต้องทนให้ได้!
เซอร์ยุนซีทำใจเข้มแข็งไว้ เลิกแขนเสื้อขึ้นมา
“นั่งลงสิ”
ผู้หญิงมีสีหน้าเหมือนตายทั้งเป็น ท่านดยุกจะนวดให้เธองั้นเหรอ?
เธอจะอายุสั้นลงหรือเปล่าเนี้ย?
ใจสั่นไม่หยุด เธอกลับตกลงขึ้นเวทีแล้ว และไม่มีเหตุผลที่ต้องหนีไปตอนนี้ จึงต้องจำใจนั่งลง
เซอร์ยุนซีไม่เคยเรียนนวดเลย แต่เขานวดให้คนเยอะมาก แค่เพียงได้นวดเขาก็รู้ขั้นตอนการนวดคร่าวๆแล้ว
การเรียนรู้คนเดียวก็ถือว่าเร็วมาก
เขาวางนิ้วมือลงบนไหล่ของผู้หญิงช้าๆ จากนั้น หยุดชะงัก
หุ่นของผู้หญิงถือว่าเป็นกลาง ไม่อ้วนไม่ผอม เวลานวดก็เหมาะสมดี แต่ผู้หญิงแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักเลยคนนี้ เซอร์ยุนซีที่รักษาเนื้อรักษาตัวตลอดเวลา รู้สึกการสัมผัสแบบนี้ ลำบากใจมากจริงๆ
เขาสูดหายใจ ก็คิดเสียว่าเป็นหุ่นของเล่นแล้วกัน!
อย่าสนใจว่าเขาเป็นผู้หญิง เป็นคุณป้าก็พอแล้ว
พอคิดแบบนี้ เซอร์ยุนซีนวดแข็งๆอยู่สักพัก ก็ถึงเข้าสู่ขบวนการช้าๆ
ผู้คนที่มามุงดูรอบๆไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแล้ว
ท่านดยุก เปลี่ยนมุมมองของพวกเขาไปจนหมด ลดลงไปอย่างมาก!
ในโลกนี้ยังมีเรื่องที่ท่านดยุกทำเพื่อภรรยาไม่ได้เหรอ?
ไม่มี!
เย้นหว่านกินเมล็ดทานตะวัน มองลงไปด้านล่างตึกอย่างแปลกใจ
ด้วยระดับความใจร้ายของโห้หลีเฉิน จะสั่งผู้หญิงมาให้เซอร์ยุนซีนวดงั้นเหรอ และให้เขาผ่านการทดลองแรกไปด้วย?
เหมือนว่าไม่น่าจะง่ายแบบนี้นะ
โห้หลีเฉินแค้นเซอร์ยุนซีมากเลยนะ คงคิดจะทำให้เซอร์ยุนซีทรมานตายแน่
เย้นหว่านคิดอยู่นั้น ก็เห็นนวดได้ไม่นาน ผู้หญิงก็บอกว่าพอแล้ว และลุกขึ้นมา
เซอร์ยุนซีโล่งอก หยิบทิชชูเช็ดมือ ใบหน้ากระตุกยิ้มอย่างโล่งใจ
ด่านแรก ผ่านแล้ว!
เขาพูดกับโห้หลีเฉินอย่างตื่นเต้นว่า “พี่ ฉันทำสำเร็จแล้ว ผ่านการทดลองหรือยัง? ด่านที่สองคืออะไร ตอนนี้พูดมาเถอะ”
เรื่องที่ท้าทายขีดจำกัดก็ทำมาแล้ว เขามีกำลังใจเล่นด่านที่สอง ด่านที่สาม จากนั้นแต่งงานกับเย้นหว่าน
โห้หลีเฉินแสยะยิ้ม “เมื่อกี้ แค่ให้นายวอร์มมือเท่านั้น”
วอร์มมือ?
เซอร์ยุนซีตะลึง รู้สึกไม่ดีไปหมด นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?
อย่าบอกนะว่าเหมือนที่เขาคิดไว้!
