“เหอะ เหอะๆๆ”
จู่ๆมุมปากของโอหยางฝู่ก็ฉีกยิ้มออกมา รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า สายตาเยือกเย็นประหนึ่งปีศาจได้กวาดมองแต่ละคนที่อยู่ในที่แห่งนั้น
เสียงของเขาเหมือนกับดังออกมาจากนรก ฟังดูชั่วร้ายและเยือกเย็น
“ก็แค่ฆ่าผู้หญิงชั้นต่ำไปไม่กี่ร้อยคนเท่านั้นเอง มีอะไรให้ต้องตกใจกันขนาดนั้น? ฉันเป็นถึงท่านเสนาฯ แค่สั่งไปคำเดียว ก็สามารถเอาชีวิตคนหมื่นเลยก็ได้”
“พวกแก แค่ฝูงมดฝูงหนึ่ง ฉันสามารถบีบให้ตายด้วยมือเดียวเลยก็ได้ พวกแกคิดว่าพวกแกมีสิทธิ์อะไรมาปลดฉัน?”
“อย่าลืมเสียล่ะ ประเทศเบียนหนานเป็นฉันที่เป็นคนนำประเทศให้เจริญรุ่งเรืองอย่างทุกวันนี้ได้ ประเทศเบียนหนาน ยิ่งออกไปจากฉันไม่ได้เลย”
คำพูดที่กำเริบเสิบสาน หยิ่งทะนงตัวเสียจนน่าตกใจ
น้ำเสียงที่ได้พูดออกมาไม่หยุดนั้นเอง เหมือนกับประเทศเบียนหนานเป็นของเขาเองก็ไม่ปาน เป็นของเขาไปทั้งหมด
และทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนั้น เป็นเพียงแค่มดปลวกตัวเล็กๆ เขาอยากจะบีบให้ตาย ก็สามารถบีบให้ตายไปได้สบายๆ
ไม่ว่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนไหน บุคคลท่านไหน กฎหมายใด ในสายตาของเขา ล้วนแล้วแต่จะไม่มีค่าให้กล่าวถึงทั้งสิ้น
มีคนไม่พอใจ เอ่ยต่อว่าโอหยางฝู่ออกมา
“ตอนที่พวกเราเคารพคุณ คุณเป็นท่านเสนาฯ ตอนที่พวกเราไม่เอาคุณ คุณไม่อะไรทั้งนั้น! ประเทศเบียนหนานนี้เป็นของพระมหากษัตริย์ ไม่ใช่ของคุณโอหยางฝู่! คุณทำความผิดอันใหญ่หลวง ปลดออกจากอำนาจ มันก็เป็นจุดจบที่คุณสมควรได้รับแล้ว!”
“งั้นเหรอ?”
รอยยิ้มของโอหยางฝู่ดูชั่วร้ายออกมามากขึ้นเรื่อยๆ สายตาที่คมกริบกวาดมองออกไปรอบๆที่แห่งนั้น หยุดชะงักไปตรงร่างของบางคนในเวลาที่ต่างกัน
เขาเอ่ยออกไปอย่างแผ่วเบา “พวกนายก็คิดอย่างนี้กันด้วยงั้นเหรอ?”
กลุ่มคนที่ถูกโอหยางฝู่จ้องมองเจาะจงเข้ามาเหล่านั้น แต่ละคนต่างพากันมีสีหน้าที่ซีดเผือดกันออกมา ลำตัวแข็งทื่อ บนหน้าผากอาบไปด้วยเหงื่อเม็ดใหญ่ที่ไหลออกมา
พวกเขากระสับกระส่าย ตื่นตระหนก แต่เรื่องนี้มันก็เดินมาถึงขั้นนี้แล้วจริงๆ
“ฆ่าผู้หญิงไม่ผิดกฎหมาย นี่สิถึงจะเป็นกฎหมายของประเทศเบียนหนาน! ท่านเสนาฯ ไม่ได้ทำผิดอะไร ผมไม่เห็นด้วยที่เขาจะต้องถูกปลดออกจากตำแหน่ง”
ในกลุ่มคนเหล่านั้น มีชายวัยกลางคนที่เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนหนึ่งยืนขึ้นมา
น้ำเสียงดังก้อง ประกาศออกมา ในสถานการณ์จำพวกนี้ นึกไม่ถึงว่าเขาจะยืนอยู่ฝั่งของโอหยางฝู่ได้
เหล่าผู้คนที่กำลังมีอาการขุ่นเคืองออกมาก็ได้มองเขาไปอย่างไม่คาดคิด ไม่เข้าใจเลยว่าสมองของเขาถูกลาเตะไปแล้วหรือไง ทำไมถึงได้ยืนออกมาช่วยพูดให้กับโอหยางฝู่
แต่สิ่งที่ทำให้คนคิดไม่ถึงยิ่งกว่าเลยก็คือยังมีคนที่ยืนออกมาอีก
“ผมสนับสนุนท่านเสนาฯ เขาเป็นเสาหลักของประเทศเรา ไม่ควรจะได้รับการปฏิบัติที่เป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริงออกมาอย่างนี้!”
“ผมก็สนับสนุนเหมือนกัน!”
“ผมเองก็ด้วย!”
……
ตามกันมาทีละคนคน แล้วยังเป็นเหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่มียศถาบรรดาศักดิ์สูงๆกันทั้งนั้น พวกเขาแต่ละคนได้ลุกยืนขึ้นมาจากบนตำแหน่งที่นั่ง พูดคำพูดสนับสนุนโอหยางฝู่ยืนอยู่ทางฝั่งของโอหยางฝู่กัน
เวลาสั้นๆเพียงไม่กี่นาที คนเกือบร้อยคนในที่แห่งนั้น นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกว่าครึ่งที่ได้ลุกยืนขึ้นมา
ท่าทีของพวกเขาแน่วแน่ เป็นหนึ่งเดียวกันสุดๆ
ถึงขนาดที่มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่กุมอำนาจทางการทหารอยู่เป็นจำนวนมาก
“ถ้าเพราะสาเหตุที่มันไร้สาระอย่างนี้ แล้วก็จะมาลงโทษท่านเสนาฯ กฎหมายของประเทศเบียนหนานก็จะมีอยู่แต่ก็ใช้งานไม่ได้ อย่างนั้นแล้วพวกเราก็ไม่มีเหตุผลที่จะถวายความจงรักภักดีเพื่อประเทศเบียนหนานต่อไปได้อีกแล้ว!”
คนที่พูดคำพูดนี้ออกมา เป็นผู้ที่กุมอำนาจทางการทหารผู้หนึ่ง
เสียงของเขาดังก้องออกมา ท่าทีแน่วแน่ ท่าทีแบบนั้น พูดตรงๆเลยก็คือการข่มขู่อย่างหนึ่งนั่นเอง
ถ้าลงโทษท่านเสนาฯ อย่างนั้นแล้วเขาก็จะนำทัพต่อต้านออกไป
คนอื่นๆที่ไม่ได้ลุกยืนขึ้นมา รวมไปถึงท่านประธานในการพิจารณาคดี ต่างก็พากันช็อกจนพูดไม่ออกกัน
ถึงแม้ว่าคนที่ยืนขึ้นมาเหล่านี้ ล้วนแล้วแต่จะเพียงแค่แสดงท่าทีที่สนับสนุนออกมา แต่ตรงส่วนที่มองไม่เห็นนั้นเอง มันก็เป็นการกดดันทางการเมืองอย่างหนึ่ง
ดูเป็นการคุกคามเสียมากกว่า
คุกคามต่อระบอบกฎหมาย คุกคามต่อประเทศเบียนหนาน
พวกเขาไม่ว่าใครก็นึกไม่ถึงว่าโอหยางฝู่ที่มีอำนาจใหญ่โตจะมีการสร้างกลุ่มลับๆเพื่อแสวงหาผลประโยชน์กันขึ้นมาอย่างนั้น แทบจะครอบครองประเทศเบียนหนานไปเกินครึ่งเลยด้วยซ้ำ
และเขาก็ได้กำเริบเสิบสานถึงขนาดมีการต่อต้านไปอย่างซึ่งๆหน้า
ถ้าไม่จัดการลงโทษเขา มันก็ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ถ้ายืนกรานที่จะลงโทษเขาให้ได้ เขาก็จะนำคนพวกนี้ก่อกบฏขึ้นมา
อย่างนั้นแล้วผลที่จะตามมา มันไม่ใช่สิ่งที่ใครคนใดที่อยู่ที่แห่งนี้จะสามารถรับผิดชอบมันได้
หน้าผากของประธานศาลพิจารณาคดีมีเหงื่อเย็นไหลซึมออกมา ความหวาดกลัวต่อโอหยางฝู่ จึงคัดค้านออกมาอย่างลนลาน
คนแบบนี้ พลังอำนาจอย่างนี้ ในประเทศเบียนหนาน นั่นไม่เป็นภัยคุกคามต่ออำนาจกษัตริย์อย่างหนึ่งหรือไง?
อำนาจของเขา มันกดขี่กษัตริย์อย่างจัง!
“เรื่อง…เรื่องนี้ มันเยอะมากเกินไปจริงๆ มันได้เป็นเรื่องที่ไม่อาจจัดการให้จบได้ในการไต่สวนภายในนี้แล้ว ผมต้องการเสนอให้มีการขอคำแนะนำจากองค์กษัตริย์ครับ”
ท่านประธานในการไต่สวนอดทนต่อเหงื่อเย็นที่ไหลออกมาทั่วทั้งร่าง พยายามให้สงบลง
โอหยางฝู่หรี่ตาลง
เดิมทีกำลังอำนาจเหล่านี้ของเขา ล้วนแล้วแต่เป็นกองกำลังที่ได้ซุกซ่อนเอาไว้ แต่ตอนนี้กลับถูกบีบมาถึงขั้นนี้ จึงจำเป็นจะต้องเอากำลังเหล่านี้เปิดเผยออกมาหมด ใช้อำนาจมาข่มขู่ ถึงได้ทำให้พวกเขาไม่กล้าลงมือกับตัวเอง
แต่กำลังเหล่านี้ได้เปิดเผยออกมาแล้ว มันก็ได้หมายความว่าเขาพาตัวเองเข้าไปสู่การวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คนในสังคมที่รุนแรงไปแล้ว
ด้านหนึ่งก็กษัตริย์ อีกด้านหนึ่งก็ประเทศ ไม่มีทางจะอนุมัติรัฐมนตรีที่มีอำนาจคับฟ้าคนหนึ่งอย่างนี้ คงอยู่ได้หรอก
มีความเชื่อมั่นในตัวกษัตริย์ของเขาไปทั้งใจ จะต้องมีการเตรียมการรับมือและความรู้สึกที่ต้องการจะฆ่าต่อเขาอยู่แล้ว
เขาไม่อาจจะเบ่งอำนาจของตัวเองออกไปซี้ซั้วเหมือนเมื่อก่อนหน้านี้ได้อีก
และต้องมีการเริ่มต้นการต่อสู้ทางอำนาจกันอย่างสุดกำลัง
ถ้าชนะ เขาจะยังคงเป็นท่านเสนาฯ ที่สูงส่งอยู่ ถึงขนาดที่สามารถก่อกบฏเพื่อเป็นราชาได้ ถ้าแพ้ เลือดเนื้อน้ำพักน้ำแรงที่เขาได้ลงแรงมาหลายสิบปีนี้จะถูกทำลายไม่เหลืออะไรภายในเวลาเพียงแค่วันเดียว
จากเดิม เขาไม่ได้คิดเอาไว้ว่ามันจะเดินมาถึงขั้นนี้ได้เร็วขนาดนี้ เขายังไม่ได้เตรียมพร้อมอย่างสมบูรณ์
ทั้งหมดล้วนเป็นเซอร์ยุนซีที่บีบเขา!
ในเมื่อเป็นอย่างนี้ อย่างนั้นแล้วก็ฆ่ามันให้หมด!
ภายในใจของโอหยางฝู่เกิดความคิดทำลายล้างขึ้นมา สายตาที่เยือกเย็นประหนึ่งปีศาจมองไปยังเซอร์ยุนซี
“ในเมื่อพวกคุณคิดว่าผมเองก็มีความผิดด้วยเหมือนกัน ต้องการจะขอคำแนะนำจากองค์กษัตริย์ อย่างนั้นแล้วก็รอคำตัดสินขององค์กษัตริย์กันเถอะ ท่านดยุก เรื่องระหว่างพวกเรา เก็บไว้ค่อยว่ากันอีกที”
เก็บเอาไว้ แล้วค่อยสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายกันอย่างแท้จริงอีกที
โอหยางฝู่จากเดิมก็วางแผนเอาไว้ว่าจะกำจัดเซอร์ยุนซีออกไปก่อน การกุมอำนาจทั้งหมดในประเทศเบียนหนานมันก็จะง่ายดายขึ้นเยอะ ตอนนี้ถึงแม้ว่าจะยุ่งยากไปหน่อย…
แต่ อย่างนั้นแล้วเซอร์ยุนซีกับพ่อของเขาก็ตายไปพร้อมกันเถอะ
เซอร์ยุนซีเม้มริมฝีปากบางออกมา สายตาเย็นเฉียบมองโอหยางฝู่ไปอย่างเย็นชา กวาดตามองพวกคนที่ยืนขึ้นพวกนั้น
พวกเขาแต่ละคนล้วนแล้วแต่จะเป็นข้าราชการตำแหน่งสูงทั้งนั้น เป็นคนที่กุมอำนาจที่แท้จริง
ปกติแล้วจะไม่เผยกำลังออกมากันทั้งนั้น และก็ไม่ได้มีการพัวพันกับโอหยางฝู่มากมายด้วยเช่นกัน ล้วนแล้วแต่จะเป็นเสาหลักของประเทศเบียนหนานด้วยกันทั้งนั้น แต่ไม่คิดเลยว่า คนพวกนี้กลับกลายไปเป็นคนของโอหยางฝู่อย่างลับๆไปเสียแล้ว
ถึงขนาดที่เพื่อโอหยางฝู่แล้ว แม้แต่ความคิดที่จะก่อกบฏต่อแผ่นดินก็มีหมด
ดี
ดีมาก
เซอร์ยุนซียิ้มเย็นออกมา ในเมื่อต้องสู้กันอย่างสุดกำลัง งั้นก็เจอกันสักหน่อย ดูสิว่ากระดูกใครมันจะแข็งกว่ากัน!
หลายปีมานี้ เซอร์ยุนซีก็ไม่ได้กินหญ้าด้วยเหมือนกัน!
ฉู่ฉู่นึกไม่ถึงอย่างแน่นอนว่าเธอจะมาเห็นการเริ่มต้นการพิพาททางการรัฐประหารนี้กับตาตัวเอง
กลับมาจากพระราชวัง เธอก็รีบถ่อเข้ามาในลานบ้านอย่างรีบร้อน พร้อมตะโกนออกมาว่า
“เสี่ยวหว่าน คุณโห้ เกิดเรื่องแล้วค่ะ”
เย้นหว่านกำลังเฝ้าอยู่ตรงหน้าทีวีดูข่าวที่ออกอากาศอยู่ รู้เพียงแค่การไต่สวนภายในได้จบลงแล้ว แต่ผลการไต่สวน มันกลับเป็นแบบที่ไม่มีผลลัพธ์ออกมา
เรื่องเมื่อวานปะทุออกมาใหญ่โตเสียขนาดนั้น แต่พอมีการไต่สวนภายในกันขึ้น นึกไม่ถึงว่าจะไม่มีผลลัพธ์ใดๆเกิดขึ้น
โอหยางฝู่เองก็ไม่ได้รับโทษใดๆเลยเช่นกัน
นี่มันไม่เหมือนกับที่คิดเอาไว้เลยสักนิด
เย้นหว่านไม่สบายใจอย่างมาก จากนั้นก็ได้ยินฉู่ฉู่วิ่งกลับมาอย่างรีบร้อน พร้อมตะโกนออกมาว่าเกิดเรื่องขึ้นแล้ว
หัวใจของเย้นหว่านเต้นรัวออกมาทันที
เธอลุกยืนขึ้น เข้าไปหาฉู่ฉู่ “มีอะไร?”
