คำพูดของผู้ชาย ทำให้คิ้วของลั่วเยียนค่อยๆขมวดขึ้น
เธอนั้นกังวลเกี่ยวกับฉินหนานเซิงจริงๆ
แต่ว่าตอนนี้เห็นเขานอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย หน้าตาที่พูดด้วยความภูมิใจว่าเธอนั้นยังเป็นห่วงเขาอยู่ เธอเองก็ไม่อยากที่จะยอมรับ
ผู้หญิงสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ หันศีรษะไปมองลั่วชิงเจ๋อที่อยู่ด้านข้าง ทำท่าทางว่าเป็นกังวลเกี่ยวกับลั่วชิงเจ๋อ:
“นี่ก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว ยังจะมาเสียเวลาอยู่ที่นี่อีก?”
“ฉันก็ยังคิดว่าคุณเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วซะอีก!”
พูดจบ เธอกวาดตามองฉินหนานเซิงอย่างเมินเฉย “คุณเป็นอะไรไปอีกล่ะ?”
ฉินหนานเซิงเม้มริมฝีปาก มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน “รีบร้อนวิ่งมาที่นี่ขนาดนี้ เพื่อมาตามหาชิงเจ๋ออย่างนั้นเหรอ?”
“ไร้สาระ”
ลั่วเยียนมองเขาอย่างดูถูก “หรือคุณคิดจริงๆว่า เป็นเพราะฉันกังวลเรื่องคุณ เลยมาดูคุณ?”
ฉินหนานเซิงหัวเราะออกมา แววตามองผู้หญิงตรงหน้าคนนี้อย่างอ่อนโยน:
“ร้ายดียังไงก็เคยเป็นถึงนักแสดงหญิงดีเด่น การแสดงตอนนี้ทำไมยิ่งแย่ขึ้นเรื่อยๆ?”
สายตาของเขานั้นตกไปอยู่ที่เพราะว่าปีนขึ้นบันไดมาจนบนเส้นผมนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ:
“ฉันทำไปเพื่อช่วยแม่ของคุณจ่ายค่ารักษาพยาบาลถึงมาที่เมืองนี้ ฉันได้รับบาดเจ็บ คุณก็เป็นห่วงสักหน่อย ก็ไม่มีอะไรน่าอายหรอกนะ”
“ฉันไม่หัวเราะเยาะคุณหรอกน่า”
คำพูดของผู้ชาย ทำให้ลั่วเยียนทั้งรับไม่ได้ทั้งจำใจทน
เธอเบะปาก รู้ตัวเองดีว่าไม่ได้แสดง งั้นก็ไม่ต้องแกล้งแล้วละกัน
ผู้หญิงเดินตรงเข้าไป และเปิดผ้าห่มที่คลุมบนร่างกายของฉินหนานเซิงออก:
“คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
“อยู่ใกล้โรงพยาบาล ทำไมถึงโดนชิงทรัพย์ได้?”
บนร่างกายของฉินหนานเซิงยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า
ลั่วเยียนเปิดผ้าห่มออก กล้ามท้องของผู้ชายและบาดแผลถูกพันด้วยผ้าก๊อซ ทั้งหมดถูกเปิดเผยออกมาในอากาศ
ลั่วชิงเจ๋อที่อยู่ด้านข้างกวาดสายตามอง อดไม่ได้ที่จะชื่นชม:
“รูปร่างของพี่เขยนี่ดีจริงๆ……”
ลั่วเยียนขมวดคิ้ว กวาดตามองกล้ามเนื้อท้องของฉินหนานเซิงอย่างเมินเฉย
นี่เรียกว่าดีแล้วเหรอ?
ฉินหนานเซิงเพราะว่าป่วย ไม่ได้ออกกำลังกายมานานมากแล้ว ความชัดเจนของเส้นกล้ามท้องนั้นไม่ได้น่ามองเหมือนสมัยก่อนแล้วทั้งหมดนี่ทำให้ลั่วชิงเจ๋อทอดถอนใจ?
เขานั้นไม่เคยเห็นฉินหนานเซิงเมื่อก่อน
คิดถึงตอนนั้น ตอนที่ฉินหนานเซิงเพิ่งจะบาดเจ็บ ตอนที่เธออาบน้ำให้ฉินหนานเซิงทุกวัน อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง……
แต่ตอนนี้ เวลาก็ผ่านไปนานแล้ว เธอกับกล้ามเนื้อท้องของฉินหนานเซิง มีภูมิคุ้มกันไปนานแล้ว
ผู้หญิงเม้มริมฝีปาก ยื่นมือไปเปิดผ้าก๊อซที่พันอยู่บริเวณท้องของฉินหนานเซิง
เธออยากจะรู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขานั้นเป็นถึงระดับไหน
แต่ว่านิ้วมือเพิ่งจะสัมผัสที่ไปที่ขอบผ้าก๊อซ ก็ถูกฉินหนานเซิงกดเอาไว้
มือใหญ่ที่กระด้างแห้งของผู้ชายกดมือเล็กของลั่วเยียนไว้เบาๆ:
“อย่าขยับซี้ซั้ว”
ลั่วเยียนมองเขาอย่าง “ฉันไม่ได้ต้องการจะเอาเปรียบคุณสักหน่อย”
เธอก็แค่อยากจะดูบาดแผลของเขาว่ายาวเท่าไหร่ลึกแค่ไหนเท่านั้นเอง
ไม่อย่างนั้น จากนี้เธอจะดูแลเขาอย่างไรกัน?
เมื่อก่อนตอนที่อยู่ที่บ้าน ไม่ใช่ทั้งหมดก็เป็นแบบนี้อย่างนั้นเหรอ?
แล้วทำไมตอนนี้ผู้ชายถึงเข้มงวดขึ้นมาต่อหน้าเธอกัน
ฉินหนานเซิงหัวเราะ “รู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เพียงแต่รู้สึกไม่ค่อยดีที่จะให้ดู”
พูดจบ เขาก็กุมมือของเธอไว้ นำมือทั้งสองมาวางที่ตำแหน่งหัวใจของเขา “รู้สึกถึงเสียงหัวใจเต้นของฉันหรือเปล่า?”
“ฉันยังคงมีชีวิตอยู่ คุณก็สบายใจได้แล้ว”
อุณหภูมิของมือใหญ่ของผู้ชายนั้น และยังมีความแข็งของหน้าอกของเขา รวมถึงสายตาและน้ำเสียงทุ้มต่ำซาบซึ้ง ทำให้ลั่วเยียนนั้นเหมือนกับถูกลวกจนต้องดึงมือกลับมา
ผู้หญิงมองอย่างดูถูก “หลงตัวเอง”
“คุณจะอยู่หรือจะตาย เกี่ยวอะไรกับฉัน?”
พูดจบ เธอตาไปที่หมายเลขบนหัวเตียงของฉินหนานเซิง หมุนตัวจากไป:
“ชิงเจ๋อ ในเมื่อเขาไม่มีเรื่องอะไรแล้ว คุณเองก็อย่าอยู่ที่นี่นานไปนักละ พ่อแม่ทางนั้นกังวลเรื่องของคุณมาก”
ผู้หญิงทิ้งประโยคนี้เอาไว้ ยกเท้าเดินออกจากห้องไป
ฉินหนานเซิงมองด้านหลังของเธอที่จากไป ถอนหายใจอย่างเงียบๆ
เขาไม่อยากให้เธอเห็นบาดแผลของเขา เป็นเพราะว่าใต้ผ้าก๊อซนั้น ไม่มีอะไรเลย
แต่ว่า อีกไม่กี่วัน ก็จะมีแล้ว
ฉินหนานเซิงเพียงแค่อยากจะทำอะไรเพื่อลั่วเยียนบ้าง ไม่อยากจะให้เธอเพื่อไตหนึ่งข้าง จะต้องมารู้สึกซาบซึ้งในพระคุณเป็นอย่างยิ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะหวังเป็นอย่างมากว่าลั่วเยียนนั้นจะหันกลับมามองตัวเอง ให้โอกาสตัวเองอีกครั้งหนึ่ง……
แต่ว่าเขาเองไม่อยากให้ลั่วเยียนยกโทษให้กับเขา อยู่ด้วยกันกับเขา เพื่อไตข้างหนึ่งของเขา
ซูสือเยว่พูดถูกต้องแล้ว ความรู้สึกนั้นไม่ได้ใช้เพื่อต่อรองทางการค้า
ไตของเขา ก็ไม่ใช่เช่นเดียวกัน
ดังนั้น เมื่อผลการทดสอบออกมา หลังจากที่ไตของเขาสามารถปลูกถ่ายให้กับคุณแม่ลั่วได้ เขาก็ขอให้คุณหมอช่วยเขาสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมา
หลอกว่าตัวเจอชิงทรัพย์ หลอกว่าตัวเองถูกแทงบาดเจ็บ
แบบนี้ หลังจากรออีกไม่กี่วันคุณแม่ลั่วก็ผ่าตัด เขาเองก็บาดเจ็บในเวลาเดียวกัน คนในตระกูลลั่วก็คงไม่สามารถเชื่อมโยงมาที่ตัวเขาได้
“คุณหมอ บาดแผลของฉินหนานเซิงที่จริงแล้วเป็นอย่างไรกันแน่?”
ออกมาจากห้องผู้ป่วย ลั่วเยียนก็ไปที่เคาน์เตอร์พยาบาล หลังจากสืบหาคุณหมอเจ้าของไข้ของฉินหนานเซิงแล้ว ก็ตรงไปเคาะประตูเข้าไป
เธอนั้นแท้จริงแล้วอดเป็นห่วงเขาไม่ได้
ตอนแรกเพื่อฉินโม่หานแล้ว ฉินหนานเซิงตัวคนเดียวก็ไปต่อสู้กับฉินหลิงยี่ที่เป็นทหารปลดประจำการ จนทำให้ร่างกายบาดเจ็บไปทั้งตัว
เมื่อวานตอนกลางคืนฉินหนานเซิงก็ถูกท่านเวินสั่งสอนอีก
วันนี้ยังจะโดนแทงอีก……
เธอนั้นเป็นห่วงร่างกายของฉินหนานเซิงจริงๆ
พอได้ยินเสียงของลั่วเยียน คุณหมอที่กำลังก้มลงเขียนประวัติผู้ป่วยอยู่นั้นก็เงยหน้าขึ้นมา
ลั่วเยียนประหลาดในสิ่งที่พบ คุณหมอเจ้าของไข้ของฉินหนานเซิงคนนี้ นึกไม่ถึงเลยว่ากับคุณหมอเจ้าของไข้แม่ของเธอ เป็นคนเดียวกัน!
จะเป็นไปได้อย่างไรกัน?
สมองของลั่วเยียนแข็งค้างไปชั่วขณะ
ฉินหนานเซิงได้รับบาดเจ็บภายนอก มารดาได้รับบาดเจ็บภายใน คุณหมอคนนี้ดูแลรักษาเรื่องไตของมารดาเป็นหลัก
หลังจากที่เขาจะมาดูแลรับผิดชอบไตของมารดา และยังรับผิดชอบบาดแผลภายนอกของฉินหนานเซิงอีกได้อย่างไรกัน?
เว้นแต่……
เว้นแต่บาดแผลที่เพิ่งจะถูกแทงของฉินหนานเซิง ได้รับบาดเจ็บเข้าไปถึงไตด้านใน!
พอคิดถึงตรงนี้ เธอรีบร้อนเดินพุ่งพรวดออกไปอย่างวิตกกังวล:
“คุณหมอ ฉินหนานเซิงนั้นบาดแผลที่ถูกโจรปล้นนั้นลึกไปถึงไตเลยอย่างนั้นเหรอ?”
คุณหมอนิ่งอึ้ง จากนั้นก็มีเสียงไอออกมาเบาๆ “เปล่า ไม่มี”
ทำอย่างขอไปทีของคุณหมอที่อยู่ตรงหน้า ลั่วเยียนไม่เชื่ออย่างแน่นอน:
“ถ้าหากวาไตของฉินหนานเซิงไม่ได้รับบาดเจ็บ ทำไมคุณถึงเป็นคุณหมอเจ้าของใครของเขากัน?”
“นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย!”
ผู้หญิงจับแขนของคุณหมอเอาไว้แน่น:
“คุณพูดกับฉันมาเถอะ ไตของเขาจริงๆแล้วเป็นอย่างไรกันแน่?”
คุณหมอนิ่งอึ้ง คิดไม่ถึงเลยว่าลั่วเยียนนั้นจะเป็นห่วงฉินหนานเซิงมากขนาดนี้
แต่ก่อนทำไมฉินหนานเซิงถึงพูดว่า……ลั่วเยียนนั้นเป็นภรรยาเก่าของเขากัน?
ภรรยาเก่าจะมีความเป็นห่วงสามีเก่ามากถึงขนาดนี้?
แต่ว่า เขากลับมาคิดดู ก็คิดว่าสามารถเข้าใจได้
ถึงอย่างไรฉินหนานเซิงสามีเก่าคนนี้ สามารถทำทั้งหมดเพื่อลั่วเยียนภรรยาเก่าคนนี้ ถึงขั้นบริจาคไต
สองคนนี้ ในเมื่อใส่ใจฝ่ายตรงข้ามถึงขนาดนี้ ทำไมถึงต้องการหย่า?
เห็นคุณหมอไม่พูดอะไร ลั่วเยียนก็ยิ่งเป็นกังวล:
“คุณบอกฉันมาเถอะ ฉินหนานเซิงที่จริงแล้วเขาเป็นอย่างไรกันแน่?”
“เวลาผลจะเป็นอย่างไร ฉันก็ยอมรับมันได้ทั้งหมด!”
คุณหมอนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ มองลั่วเยียน “ผลจะเป็นอย่างไรก็ตามคุณก็ยอมรับได้?”
ลั่วเยียนพยักหน้าอย่างเอาจริงเอาจัง
แค่ดูแลฉินหนานเซิงไม่ใช่เหรอ?
เมื่อก่อนเธอเองก็ไม่ใช่ไม่เคยดูแลมาก่อน!
คุณหมอเคลียร์ลำคอ——
