สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ – ตอนที่ 64 ทำไมมันไม่เหมือนกับในแผน

ซูสือเยว่ขมวดคิ้ว เฉิงเซวียนเขาเอาความมั่นใจมากจากไหน ถึงได้คิดว่าจนถึงตอนนี้เธอจะมาช่วยเซี่ยงหวั่นฉิง？

“สือเยว่”

เฉิงเซวียนดึงเซี่ยงหวั่นฉิงไปเดินเข้ามาหาเธอ แล้วก็ดึงการ์ดออกมาจากกระเป๋าและยื่นให้เธอ “สุดท้ายแล้วเธอก็จะได้เป้นนักแสดง ตอนที่จะเข้าไปในกองถ่าย ก็ต้องมีชุดสวยๆ ”

“ในนี้มีเงินแสนหยวน เธอเอาไปสิ ขอแค่วันนี้หวั่นฉิงได้บทบาทนี้มา ต่อไปฉันจะให้เธอได้มากกว่านี้อีก”

ซูสือเยว่มองดูการ์ดในมือของเฉิงเซวียนแล้วก็ยิ้ม “นายคิดว่า ในฐานะที่ฉันเป็นภรรยาของฉินโม่หาน จะขาดเงินแสนหยวนเนี่ยเหรอ? ”

“เธอคือภรรยาของฉินโม่หานจริงๆ ”

เซี่ยงหวั่นฉิงที่อยู่ด้านข้างหัวเราะเยาะ สายตาที่มองซูสือเยว่นั้นมีแต่ความดูถูก “แต่ว่าท่านชายฉินจะให้เงินเธอใช้ยังงั้นเหรอ? ”

“ดูทั้งหัวจรดเท้าของเธอนี่สิ มีชิ้นไหนที่เกินหนึ่งพันหยวนบ้างไหม? ”

“โทรมจะตายอยู่แล้ว!”

ซูสือเยว่ค่อยๆ หรี่ตาลง

ตั้งแต่แต่งงานกับฉินโม่หานมานั้น เธอก็ไม่เคยขอเงินจากฉินโม่หานเลยจริงๆ

พ่อบ้านจะให้เงินอุดหนุนที่เธอซื้อกับข้าวตั้งหลายรอบ แต่ว่าก็ถูกเธอปฏิเสธ

เธอแต่งงานกับฉินโม่หาน ไม่ใช่เพราะว่าเงินของเขา และก็ไม่อยากสนุกกับชีวิตของภรรยาที่ร่ำรวยด้วย

แต่ไม่นึกเลยว่า มันจะกลายเป็นเหตุผลให้เซี่ยงหวั่นฉิงดูถูกเธอได้

ผู้หญิงคนนี้ยกมุมปากขึ้น แล้วก็เหลือบมองเสื้อผ้าบนร่างกายของเซี่ยงหวั่นฉิงด้วยสายตาที่เย็นชา

“ของเธอมันไม่โทรมเลยเนอะ”

“นี่มันคือเสื้อผ้าที่เฉิงเซวียนซื้อให้เธอยัีงงั้นเหรอ? ”

บังเอิญมาก ถึงแม้ว่าเสื้อผ้าที่เซี่ยงหวั่นฉิงใส่วันนี้จะดูแพง แต่ว่า……

เสื้อผ้าชุดนี้ ซูสือเยว่เคยเห็นแล้ว

เมื่อก่อนตอนที่อยู่ที่ริมทะเลในเมืองถงที่เธอถ่ายรูปตอนที่เซี่ยงหวั่นฉิงกับผู้กำกับเฉินอยู่ด้วยกันได้นั้น เธอใส่ชุดนี้

เมื่อก่อนฟู๋เชียนเชียนเคยพูดแล้วว่า ครั้งที่แล้วตอนที่เซี่ยงหวั่นฉิงวางแผนให้เธอแพ้นั้น เฉิงเซวียนเกือบหมดตัว ตอนนี้ก็แบ่งหาเงินและแบ่งใช้

เซี่ยงหวั่นฉิงขมวดคิ้ว แล้วก็ฮัมเสียงอย่างเย็นชา “แน่นอนว่าต้องเป็นชุดที่เฉิงเซวียนซื้อให้ฉันสิ!”

ซูสือเยว่ยกมุมปากขึ้นนิ่งๆ “เฉิงเซวียนช่างฟุ่มเฟือยกับเธอจริงๆ ชุดนี้เป็นแบรนด์ใหญ่จากยุโรป-อเมริกา ดูแล้วน่าจะประมาณสองแสนใช่ไหม? ”

เซี่ยงหวั่นฉิงเงยหน้าขึ้นอย่างภูมิใจ “แน่นอนอยู่แล้ว”

“เธอนึกว่าเฉิงเซวียน จะขี้เหนียวกับฉันเหมือนที่เป็นกับเธอตอนแรกอย่างงั้นเหรอ? ”

ซูสือเยว่ยังคงยิ้มอย่างไม่รีบไม่ร้อน “แต่ทำไมฉันถึงจำได้ว่า กระเป๋าในมือของเธอนั้น……ที่เมืองหรงไม่มีแบรนด์นี้นะ มีแค่ในเมืองถงข้างๆ ”

“กระเป๋าใบนี้เป็นรุ่นใหม่ที่เปิดตัวเมื่อเดือนที่แล้ว”

พอพูดจบ เธอก็เงยหน้ามองตาของเซี่ยงหวั่นฉิง “ดังนั้น ช่วงนี้เธอไปเมืองถงมาเหรอ? ”

เซี่ยงหวั่นฉิงหน้าซีดลงทันที!

เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอไปที่สวนน้ำกับผู้กำกับเฉินที่เมืองถงจริงๆ แต่ว่าเรื่องที่เธอไปเมืองถง เธอปิดบังเฉิงเซวียน!

ตอนนี้มาโดนซูสือเยว่จี้แบบนี้ ใบหน้าของเธอก็ดูอึดอัด “ฉันไม่ได้ไป!”

เซี่ยงหวั่นฉิงกลอกตา “ฉันให้เพื่อนฉันที่เมืองถงซื้อมาให้น่ะ”

“เธอมีเพื่อนที่เมืองถงด้วยเหรอ? ”

ไม่ว่าจะพูดยังไงเธอก็เป็นเพื่อนสนิทของเซี่ยงหวั่นฉิงมาหกปีแล้ว เซี่ยงหวั่นฉิงมีญาติหรือเพื่อนคนไหน ซูสือเยว่นั้นย่อมรู้ดี

พอเธอพูดแบบนี้ เฉิงเซวียนก็ขมวดคิ้ว “ใช่ หวั่นฉิง เธอมีเพื่อนที่เมืองถงตั้งแต่เมื่อไหร่? ”

“ฉัน……”

เซี่ยงหวั่นฉิงหลบสายตาของเฉิงเซวียน สุดท้ายก็แย่งการ์ดจากในมือของเฉิงเซวียนมา “ไม่เต็มใจจะรับเงินที่พวกเราให้ก็ช่างมันสิ เธอจะมายุ่งอะไรว่าฉันจะซื้อกระเป๋ายังไง? ”

พอพูดจบ เธอก็ดึงเฉิงเซวียนให้เดินเข้าไปในอาคารสถานีโทรทัศน์เหลยถิง “พวกเราไปกันเถอะ”

เฉิงเซวียนหยุดเดินอย่างไม่เต็มใจ “แต่ว่าหวั่นฉิง……การออดิชั่นที่จะถึง……”

เขารู้ดีว่า ดูจากระดับการแสดงของเซี่ยงหวั่นฉิงแล้วนั้น เธอไม่มีทางได้บทบาทนางเอกของ《ความทรงจำที่ขาดหาย》ได้หรอก

“ฉันทำได้!”

เซี่ยงหวั่นฉิงมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม “เดี๋ยวรอดูเลย”

“ไม่มีซูสือเยว่ ยังไงฉันก็จะต้องได้บทนางเอกอยู่แล้ว!”

ผู้กำกับเฉินรับปากเธอแล้ว ขอแค่ต่อไปเธอไปกับผู้กำกับเฉินเดือนละครั้ง บทนางเอกในหนังของเขา จะเป็นของเซี่ยงหวั่นฉิงทั้งหมด！

การออดิชั่นในครั้งนี้ ก็แค่เป็นการทำแบบขอไปที่เท่านั้น ไม่ว่าคนอื่นจะพยายามขนาดไหน สุดท้ายคนที่ชนะ มีแค่เธอเท่านั้น!

เฉิงเซวียนหันกลับไปมองซูสือเยว่อย่างลังเล สุดท้ายก็ส่ายหน้า แล้วก็เดินเข้าไปพร้อมกับเซี่ยงหวั่นฉิง

เซี่ยงหวั่นฉิงยืนอยู่ที่เดิม มองดูแผ่นหลังของเซี่ยงหวั่นฉิง แล้วก็ยกมุมปากขึ้นอย่างเย็นชา

……

เวลาเก้าโมงเช้า

การออดิชั่นเริ่มขึ้นอย่างตรงเวลา

ซูสือเยว่ เซี่ยงหวั่นฉิงและนักแสดงหญิงหลายคนถูกจัดให้อยู่ในห้องรับแขกขนาดเล็ก

ทีมงานของสถานีโทรทัศน์เหลยถิงส่งสคริปต์สั้นๆ มาให้แต่ละคน สคริปต์พวกนี้จะทำให้ศึกษาและเข้าใจในตัวละครและไปแสดงได้

ตอนที่แจกสคริปต์นั้น ซูสือเยว่ก็สังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่า ในบรรดาตัวละครทั้งห้าฉบับในมือของพนักงานนั้น มีฉบับหนึ่ง ที่ถูกพับมุมไว้

เธอเดาว่า สคริปต์ที่ถูกพับมุมไว้นั้น น่าจะเป็นของเซี่ยงหวั่นฉิง

ดูเหมือนว่าเซี่ยงหวั่นฉิงกับผู้กำกับเฉินเองก็ไม่ได้โง่ เพื่อที่จะรับมือกับการออดิชั่นในครั้งนี้ ก็เลยเตรียมไว้ก่อนยังงั้นเหรอ?

“ขอโทษทีค่ะ ฉันอยากจะเปลี่ยนสคริปต์”

ตอนที่พนักงานมอบสคริปต์ของซูสือเยว่ให้เธอนั้น เธอก็คว้าสคริปต์ในมือของเธอ “ฉันคิดว่าสคริปต์นั้นพวกเราที่จะออดิชั่นควรได้เลือกเองนะคะ”

“คุณคิดว่าไง? ”

เซี่ยงหวั่นฉิงที่อยู่ด้านข้างกลอกตา “เธอคิดว่ายังไงแล้วมันมีประโยชน์อะไร? ”

“ฉันยังคิดว่าฉันจะควรจะได้เป็นนางเอกเลย คนอื่นจัดเตรียมไว้ยังไงเธอก็แสดงแบบนั้นแหละ!”

พอพูดจบ เธอก็ยิ้มและมองซูสือเยว่อย่างเยาะเย้ย “ทำไม กลัวว่าตัวเองจะแสดงไม่ดี ก็เลยเรื่องกังวลแล้วยังงั้นเหรอ? ”

“ฉันนึกว่าเธอจะได้รับบทบาทนี้จริงๆ ”

ดาราสาวคนหนึ่งยิ้มอย่างคล้อยตาม “นั่นสิ คนที่พึ่งเปลี่ยนจากแสตนด์อินมาเป็นนักแสดง ก็คิดจะอยากเป็นนางเอกซะแล้ว ช่างเป็นคนที่หวังสูงแต่ความสามารถต่ำจริงๆ ”

ซูสือเยว่หรี่ตา ไม่ได้พูดอะไร แต่ว่ามือยังคงจับสคริปต์ในมือของพนักงานอยู่ไม่ยอมปล่อย

“คุณผู้หญิง อย่าก่อความวุ่นวายเลยค่ะ”

พนักงานกลอกตาใส่ซูสือเยว่ ดึงสคริปต์ที่เหลือออกมาจากมือของซูสือเยว่ แล้วก็แจกต่อ

พอเธอไปแล้ว ซูสือเยว่ก็หัวเราะออกมาเบาๆ เอนตัวลงพิงเก้าอี้อย่างสบายๆ เตรียมชมการแสดง

คนต่อจากซูสือเยว่ ก็คือเซี่ยงหวั่นฉิง

หลังจากพนักงานและเซี่ยงหวั่นฉิงส่งสายตาให้กันนั้น ก็เตรียมส่งสคริปต์ที่ทำเครื่องหมายไว้ให้เซี่ยงหวั่นฉิง

ตอนที่เธอก้มหน้าลงไปถึงได้พบว่า……

สคริปต์ทั้งสี่ฉบับที่เหลืออยู่ในมือของเธอนั้น ถูกพับมุมไว้ทั้งหมด!

พนักงานเริ่มตื่นตระหนก

เซี่ยงหวั่นฉิงยังไม่รู้เรื่องนี้ แล้วก็เอาแต่เร่งให้ส่งสคริปต์ให้เธอ

“เร็วหน่อยสิ ฉันรีบเตรียมตัว”

สคริปต์ของเธอวันนี้ เมื่อคืนเธอฝึกฝนมานับครั้งไม่ถ้วนต่อหน้าผู้กำกับเฉิน ไม่มีทางเกิดข้อผิดพลาดอย่างแน่นอน

พนักงานก็เหงื่อออกอย่างร้อนรน

แล้วก็ทนต่อการเร่งเร้าของเซี่ยงหวั่นฉิงและคนต่อไปไม่ไหว

สุดท้าย เธอก็กัดฟันและสุ่มเลือกสคริปต์ให้เซี่ยงหวั่นฉิง

“โอเค ครั้งนี้ฉันต้องได้บทนางเอกมาอย่างแน่นอน!”

เซี่ยงหวั่นฉิงเปิดสคริปต์อย่างภาคภูมิใจ แล้วก็ต้องตะลึงไปในทันที

……ทำไมนี่ มันไม่เหมือนกับในแผน?!