“หึ…” เขาขานรับเบาๆ ในลำคอ ขณะกำลังดูดเม้มเนื้อนุ่มที่ซอกคอระหงซ้ำอีกครั้ง มือใหญ่ก็ป้วนเปี้ยนอยู่ตามเต้างาม และกำลังจะลดต่ำลงไปอยู่ที่ท้องน้อย
“ฉัน… ฉัน…”
“คุณกำลังร้อน…”
หญิงสาวแก้มแดงก่ำ ไม่สามารถตอบเป็นคำพูดได้ นอกจากพยักหน้ารับน้อยๆ
“ผมก็ร้อน… และร้อนเจียนไหม้”
เควินคำรามเบาๆ อย่างสิ้นสุดความอดทน สัมผัสที่เหมือนจะนุ่มนวลในครั้งแรกกระเด็นหายไป กลับกลายเป็นความหนักหน่วง ป่าเถื่อนรุนแรง
มือใหญ่บีบเคล้น ฟอนเฟ้นอย่างเมามัน ปากก็ดูดเม้ม ฟันก็ขบกัน แต่ยิ่งเขารุนแรง หล่อนกลับยิ่งตอบสนองด้วยอารมณ์เดียวกัน และเสียวกระสันมากยิ่งขึ้น
“อ๊า… เควิน…” สะโพกงามยกหยัดสูง ยามถูกฝ่ามือใหญ่ร้อนจัดกอบกุมเอาไว้ ดวงหน้างดงามแดงก่ำ ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมากับที่นอนราวกับคนเสียสติ
“เควิน… อ๊า… ได้โปรด…”
หล่อนกำลังร้อน… ร้อนเพราะถูกสุมด้วยเพลิงสวาททรงอานุภาพ “อ๊า… ได้โปรด…” เสียงหวานครางกระเส่า ยามถูกคนตัวโตดูดรวบป้านถันงามเข้าไปดูดอมในอุ้งปาก
“ได้โปรด… อ๊า… อ๊า…”
เควินทั้งดูดทั้งกัดทั้งเม้ม ลิ้มลองรสชาติหวานล้ำด้วยความหิวกระหาย เพลิงราคะผลักดันให้เขารุนแรงและป่าเถื่อนเกินกว่าจะควบคุมได้อีก มือใหญ่ที่เคยกอบกุมเนินนางยามนี้บดบี้คลึงจนสาวน้อยครางไม่หยุด นิ้วแกร่งแข็งแรงค่อยๆ กรีดกรายสำรวจเนื้ออ่อน
“อ๊า… เควิน… ได้โปรด…”
เขาทั้งดูดอมยอดถัน ทั้งฟ้อนนิ้วกรีดลึกอยู่ภายในซอกกลีบซอกลับของหล่อนอย่างอำมหิต
“เควิน… ได้โปรด… อ๊า” หล่อนสะอื้นเป็นชื่อของเขา ขณะพยายามไขว่ว้คว้าบางสิ่งบางอย่างจากตัวชายหนุ่ม
“ได้โปรด… เควิน…”
หล่อนต้องการเควิน ต้องการจนแทบขาดใจ แต่เขากลับไม่ยอมมอบสิ่งมหัศจรรย์ให้กับหล่อน เขายังคงเดินหน้าสร้างความกระสันซ่านให้กับกายสาวต่อไป
ปากร้อนจัดของเขาพรมจูบต่ำจากปทุมถันลงไป หน้าท้องขาวเนียนเกร็งเครียดรับการโลมเลียเสียวกระสัน
“เค… เควิน…”
เขาเงยหน้าขึ้นมองหล่อนเล็กน้อย และมอบรอยยิ้มหิวกระหายมาให้ จากนั้นก็ก้มลงเลียผิวเนียนที่หน้าท้องของหล่อนซ้ำอีกครั้ง ในขณะที่ฝ่ามือทั้งสองข้างยังคงขยับหยอกเย้าอยู่กับเต้างามตลอดเวลา เควินบีบเค้นเต้าอวบ และขยี้บี้คลึงยอดถันสีสวยจนมันเบ่งบานแข็งเป็นไต
“อ๊า… ได้โปรด… เควินขา… ได้โปรด…”
เขายังคงเดินหน้าต่อไปไม่หยุด มนต์สวาทยังถูกเป่ารดกายสาวอย่างต่อเนื่อง
“ได้โปรด… อ๊ะ… อ๊า…” หญิงสาวครางระรัวด้วยความตื่นตระหนกระคนเสียวซ่านเมื่อสองต้นขาถูกจับแยกออกจากกัน พร้อมๆ กับลมหายใจร้อนจัดที่เป่ารดในระยะกระชั้นชิด
“เควิน… อย่า… อย่านะคะ…”
หล่อนผลักไสศีรษะทุยของเควิน พร้อมกับพยายามจะหนีบขาของตัวเองเข้าหากัน แต่ก็ไม่อาจจะทำได้ เพราะคนตัวโตเอาร่างเข้ามาขวางเอาไว้ทั้งตัว
“อย่า… อย่าทำนะคะ…”
“ให้ผม… ได้ชิมคุณเถอะ…”
เขาพึมพำเสียงเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ก่อนจะเริ่มต้นละเลงสวาทกับกลีบกุหลาบแย้มงามตรงหน้าด้วยความหิวกระหายที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ใช่… เขาไม่เคยเห็น… เห็นผู้หญิงคนไหนงดงามเท่ากับวรันธารามาก่อน หล่อนสวย และหอมหวานไปทั้งตัว
“อ๊า… อย่า… อ๊า…”
หล่อนแข็งใจดันศีรษะของเขาเอาไว้เต็มแรง แต่พอถูกตวัดลิ้นเข้าใส่เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ร่างกายสวยสดก็สะท้านอย่างรุนแรงเสียแล้ว สองมือที่ผลักไสอ่อนแรงลงอย่างน่าตกใจ
“อ๊า…”
“หวาน…หวานเหลือเกิน”
เควินครางด้วยความอัศจรรย์ใจ ลิ้นของเขายังคงรุกรานตักตวงความหวานฉ่ำจากกลีบนาง มันอารามตะกละตะกลามจนน่าตกใจ แต่เขาต้องการ… ต้องการวรันธารา
ต้องการจนปวดร้าวไปทั้งตัว!
“อ๊า… เควิน… ไม่… ไหวแล้ว… ฉันจะตาย… จะตาย…อ๊า…”
เพราะไร้เดียงสาจึงทำให้ไม่รู้ว่าอาการของตัวเองมันคืออะไร แต่เควินเข้าใจเพราะเขาช่ำชองชำนาญ
“อย่าฝืน… ปล่อยมันไป… วรันธารา… ปล่อยไปตามอารมณ์ของคุณ อืมมม…”
ลิ้นแกร่งละเลงลึกล้ำมากยิ่งขึ้น ตวัดดูดกลืนหยาดเสน่หาอย่างกระหายไร้ความอิ่มเอม ไม่ช้าร่างสาวก็กระตุกเกร็ง เสียงหวานกรีดร้องกระหึ่มออก สองมือเล็กกดทึ้งศีรษะของเขาให้จมปลักอยู่กับเนินสาวอย่างแนบแน่น
หล่อนถึงแล้ว… ถึงสวรรค์ครั้งแรกในชีวิต…
ความไร้เดียงสาของวรันธาราสร้างความพึงพอใจให้กับเขามากมายนัก เควินเงยหน้าที่เปื้อนเปอะหยาดเสน่หาขึ้น ก่อนจะพลิกตัวลงไปยืนอยู่ข้างเตียงกว้าง
“เควิน… ได้โปรด…”
สาวน้อยไขว่คว้า
“ผม… กำลังจะทำให้คุณ… ลืมลิ้นของผมไปเลย”
คนตัวโตคำรามกระหึ่มห้อง ขณะกระชากกางเกงนอนและกางเกงชั้นในแบบบ็อกเซอร์ผ่านสะโพกเพรียวลงไปที่ข้อเท้า ความเป็นชายชูชันแข็งแกร่งอยู่ต่อหน้า วรันธาราห่อปากครางกระสัน เมื่อเห็นขนาดความยิ่งใหญ่ของเควิน
เควินเห็นสายตาของวรันธาราก็หัวเราะเบาๆ “ผมสัญญาว่าจะทะนุถนอมคุณเท่าที่จะทำได้”
“แต่… คุณ… คุณ… ใหญ่…”
“มันจะทำให้คุณมีความสุข… จริงไหม…” เควินก้าวขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง พร้อมๆ กับการทาบทับลงมาหา ปากร้อนจัดประกบจูบดูดดื่ม มือใหญ่บีบเค้นปทุมถัน บี้คลึงยอดทรวง ในขณะที่มืออีกข้างก็ล่วงล้ำสอดแทรกเข้าไปภายในกลีบผกา
“อ๊า… เควิน…”
“คุณจะมีความสุข… จนลืมไม่ลง… อืมมม์…” ชายหนุ่มครางเสียงแหบพร่าอย่างสิ้นสุดความอดทน เมื่อกล้ามเนื้อสาวร้อนจัดรัดรึงนิ้วแกร่งที่สอดแทรกลงไปภายในอย่างรุนแรง
“ผมทนไม่ไหวแล้ว… วรันธารา…”
หล่อนเอง… ก็ไม่อาจจะต้านทานความต้องการที่มีต่อเควินได้อีกต่อไปแล้ว
ต้องการเขาจนแทบคลั่ง…
ความเป็นชายที่ทั้งใหญ่ทั้งแข็งขึงถูไถดุดันที่เนินนางทันทีเมื่อสองขาอวบของหล่อนแยกเผยอออกจากกันจนสุดทาง
“ผม… ต้องการ… คุณ… จนแทบเป็นบ้า… วรันธารา…”
“อ๊ะ…”
“ตั้งแต่ที่รู้ว่าคุณ… ไม่ใช่ยายแก่หน้าตาอัปลักษณ์ อย่าหนีผม…” มือใหญ่คว้าสะโพกอวบเอาไว้แน่น ตรึงเอาไว้ด้วยสองมือเมื่อหญิงสาวจะขยับหนีตามสัญชาตญาณของสาวบริสุทธิ์
“คุณต้องเป็นของผม…”
จบคำประกาศิตแล้ว ความเป็นหญิงแสนไร้เดียงสาก็ถูกบังคับให้เบ่งขยายต้อนรับแก่นกายแข็งขึงใหญ่โต เขาผลักดันเข้ามาเพียงแค่ครั้งเดียวก็สามารถถลำลึกเข้ามาได้ครึ่งตัว
“อ๊ะ เจ็บ…”
แม้จะเตรียมรับมือกับความคับแน่นของสาวบริสุทธิ์เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่เควินคาดไม่ถึงว่าภายในกายของวรันธาราจะเล็กแคบคับแน่นได้มากมายถึงเพียงนี้
“ผม… จะพยายามเบามือ…”
“เจ็บ… เควิน… เจ็บ…”
ความเจ็บร้าวที่ฟาดเปรี้ยงลงมาใส่ช่างรุนแรงเหลือเกิน ทำให้ความเสียวกระสันที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้จางหายไปในทันที ทิ้งเอาไว้แต่ความอึดอัดคับแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก
“ผมจะหยุด… รอให้คุณปรับตัว…”
“แต่ฉันเจ็บ…” วรันธาราช้อนตาขึ้นมองหน้าเควินทั้งน้ำตา “ฉันอาจจะตาย… ก็ได้… อื้อ…”
“ยังไม่เคยมีใครตายเพราะถูกร่วมรักมาก่อน โอ้ว… รัดผมแน่นเหลือเกิน วรันธารา… โอ้ว…” เควินที่พยายามควบคุมตัวเองครางลั่น เมื่อกล้ามเนื้อสาวที่ตัวเองยังครอบครองได้เพียงแค่ครึ่งเดียวบีบรัดสลับผ่อนคลายเป็นจังหวะ
“ผม… จะแย่… ถ้าคุณ… รัดผมแบบนี้”
“ฉัน… ไม่ได้… ทำอะไรสัก… หน่อย…” คนตัวเล็กหน้าแดงก่ำ หลบสายตาคนตัวโตอย่างขัดเขิน
“แต่คุณรัดผม… แน่นด้วย…”
“คนบ้า…”
มือเล็กผลักไสแผ่นอก และสะโพกอวบก็ขยับส่ายจะหลีกหนี เควินหัวเราะพึงพอใจ
“ถ้าขยับได้แบบนี้ ก็แสดงว่าไม่เจ็บแล้วสินะ”
“ใคร… ใครว่าล่ะ ฉันเจ็บ อ๊ะ… อ๊า…”
เควินฉวยโอกาสที่หญิงสาวเผลอไผลถาโถมชำแรกเข้าใส่อีกครั้งเต็มแรง จนสามารถเข้าไปได้ทั้งตัว
“อืมมม… แม่คุณ รัดได้รัดดี… ผมอยากจะโยกขยับใจจะขาดอยู่แล้ว”
“คน… คนใจร้าย… ฉันเจ็บอยู่นะ อ๊า…”
ดวงตาคมกริบหรี่แคบจ้องมองลงมา นิ้วแกร่งเลื่อนขึ้นไปบีบเค้นเต้างามหนักหน่วง
“ต่อจากนี้ไป… คุณจะไม่เจ็บอีกแล้ว”
“อ๊า… อ๊า…”
วรันธาราเกลียดตัวเองนักที่ครวญครางออกไปแบบนั้น เพียงแค่เขาขยับตัวโยกไปมาสองครั้งเท่านั้น
เควินอมยิ้ม นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหิวกระหาย “ผมจะทำให้คุณทั้งสุขทั้งสนุก… ใต้ร่างของผม”
ประกายตาบางอย่างของเควินทำให้วรันธาราร้อนฉ่าไปทั้งตัว หล่อนจำต้องเสหลบตาด้วยความขัดเขิน และปล่อยให้ตัวเองดื่มด่ำกับความเสียวกระสันจากการเคลื่อนไหวของผู้ชายที่หล่อปานเทพบุตรอย่างไร้ทางขัดขืน
หล่อนเอง… ก็ต้องการเขาเหมือนกัน…
หลังจากหยุดเคลื่อนไหวอยู่มาหลายนาที ผู้ชายที่เป็นเจ้าของเรือนร่างกำยำสมบูรณ์แบบก็ค่อยๆ ขับขยับตัว สะโพกเพรียวส่ายวนหมุนเป็นวงกลมหยอกเย้า จนสาวน้อยครางกระสันตัวสั่นเทา
“อ๊า… เควิน… อ๊า…”
หญิงสาวเบียดกายกระแซะเข้าหาอย่างยอมศิโรราบ กรีดร้องครวญครางรับการเคลื่อนไหวดุดันของเควินด้วยความเต็มอกเต็มใจ ความซ่านสยิวกัดกินกายสาวอย่างรุนแรง หล่อนกอดรัดร่างกำยำที่แน่นหนั่นไปด้วยกล้ามเนื้อเอาไว้แน่น สองขาก็ยกขึ้นเกี่ยวรัดร่างหนุ่มเอาไว้ ดึงกระชากลงมาหา พร้อมกับยกหยัดสะโพกอวบขึ้นสูงเพื่อรับการบดเบียด
“โอ้ว… พระเจ้า… คุณร้อนเหลือเกิน วรันธารา”
เควินคำรามให้กับลูกรับลูกส่งที่แสนเร่าร้อนของหญิงสาวใต้ร่าง เขาไม่เคยเจอะเจอผู้หญิงบริสุทธิ์แต่ภายในร้อนราวกับไฟอย่างวรันธารามาก่อน หล่อนใสซื่อยามถูกขโมยจูบแรก ก่อนจะร้อนแรงราวกับไฟกัลป์ยามที่ถูกสอดใส่ถี่กระชั้น
“อ๊า… เควินขา… อ๊า…”
ดูสิ แม่เจ้าประคุณยกหยัดบั้นท้ายขึ้นสูงเพื่อรอรับการบดอัดของเขาอย่างกระตือรือร้น หล่อนตอบสนองเขาด้วยจิตวิญญาณ ตอบสนองด้วยความต้องการร้อนแรงที่ไม่เคยพานพบมาก่อน
“โอ้ว… สุดยอด… สุดยอด… อืมมม…”
เควินกัดฟันบอกตัวเองให้อดทนต่อไปอีก เขายังต้องการที่จะสอดใส่โจนจ้วงอยู่ในความคับแน่นแสนหวานของ วรันธาราให้นานกว่านี้ ต้องการโยกคลึงให้อิ่มหนำหน่ำ แต่… แต่ความกระสันเสียวที่กำลังโอบล้อมรอบกาย กลับทำให้เขาไม่อาจจะทานทนได้อีกต่อไป
“ผม… ผมไม่ไหวแล้ว โอ้ว…”
เควินทำราวกับจะถอนถอยออกมาหมดทั้งตัว แต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้น เพราะไม่ช้าเขาก็ตะกุยดุนดันเข้าไปหาใหม่ ตอกย้ำความร้อนแรงด้วยการกระชากร่างอวบอิ่มให้เผยอยกขึ้นรับการถาโถมด้วยสองมือใหญ่
“โอ้ว… โอ้ว… วิเศษเหลือเกิน”
ชายหนุ่มกัดฟันอดทน แต่เสียงร้องครางของสาวน้อยที่นอนบิดสะท้านอยู่ใต้ร่างเพราะผ่านการสุขสมอย่างรุนแรงกระชากเสี้ยวเศษความอดกลั้นให้มลายหายไปทันที
เขากระแทกแล้วก็กระแทกบดอัดเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง ซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่า แต่กลับไม่เพียงพอต่อความเสน่หาที่อัดแน่นอยู่ภายในอก
“โอ้ว… อ๊ากกก… อ๊ากกก…”
เส้นเอ็นที่ลำคอและทุกส่วนของกายหนุ่มปูดเบ่งราวกับจะปริแตก เควินกัดฟันแน่น พยายามควบคุมจังหวะสวาท แต่ก็ทำไม่สำเร็จ เพราะแรงกระแทกสุดท้ายที่อัดกระหน่ำลงไปนั้นมันสะเทือนไปถึงแผ่นฟ้า
หยาดเสน่หาร้อนจัดฉีดพุ่งเข้าใส่ภายในซอกลึกของกลีบผกาอย่างรุนแรง ลึกล้ำ พร้อมๆ กับการรับรู้เพียงเลือนลางว่าวรันธาราสุขสมอีกรอบพร้อมเพรียงกับตัวเอง
ทำไมถึงวิเศษขนาดนี้…
ทั้งๆ มันก็เป็นเพียงแค่เซ็กซ์… กับแม่นักข่าวที่บังอาจเข้ามาเหยียบจมูกถึงถิ่นเท่านั้น
ทำไมถึงได้… มีความสุขแบบนี้
เควินถามตัวเองเงียบๆ ในใจ ยามที่ซวนซบลงไปบนร่างอวบอิ่มหอมกรุ่น
ความหฤหรรษ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้มันคือความจริงใช่ไหม ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม และความสุขที่ได้รับมันก็คือความจริง
ใช่มันคือความจริงที่สุด…
วรันธาราเป็นของเขาแล้วจริงๆ
เควินยันกายใหญ่โตของตัวเองให้ชะโงกขึ้นไปอยู่เหนือร่างอวบอิ่มแสนหวานของวรันธาราอีกครั้ง
เขากวาดมองดวงหน้าแดงก่ำอย่างพิศวง พยายามหาคำตอบให้กับตัวเองว่าทำไมตัวเองถึงได้มีความสุขขนาดนี้ ยามที่ได้ฝังลึกลงไปภายในร่างกายนุ่มนิ่มของหญิงสาว แต่เวลาคิดหาคำตอบกลับสั้นนัก เพราะอึดใจต่อมา เขาก็เริ่มต้นบทสวาทอีกครั้ง ด้วยความปรารถนาล้นปรี่หัวใจ
“อย่า… อย่าค่ะ…”
“ผมต้องการคุณ… ทั้งคืน…”
