บทที่ 77 หนี้แค้นต้องชำระ
ขณะกำลังหนีออกจากป่า พวกเขาก็รู้สึกว่าจู่ ๆ พื้นดินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าเริ่มสั่นไหว แรงสั่นไหวครั้งนี้แตกต่างจากแผ่นดินไหว เพราะราวกับว่ามีสิ่งเลวร้ายกำลังเจาะพื้น
พวกเขายืนนิ่งด้วยความตกใจ แล้วจู่ ๆ พวกเขาก็เห็นรอยแยกบนพื้นใต้ฝ่าเท้ามีร่างของคนสองคนปรากฏขึ้นจากรอยแตกนั้น เมื่อเห็นคนทั้งสอง พวกเขาถึงกับอ้าปากค้าง
ถ้าพวกเขาไม่รู้จักทั้งสองคนนี้ ก็คงคิดว่าทั้งสองเป็นคนป่า แต่กับภาพเบื้องหน้าแล้ว เมื่อผู้หญิงที่ยืนอยู่ในพวกเขาเห็น พวกเธอก็ต่างหันหนีด้วยความเขินอาย แน่นอนว่าบางคนก็ไม่ได้หันหนี แค่เอามือปิดตาไว้ หากแต่นิ้วของพวกเธอแยกออกจากกัน ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะปิดตาไปทำไม
แท้จริงแล้วทั้งสองคนที่โผล่ขึ้นมานั้นก็คือฉู่เหินกับซ่างกวนเสี่ยวฟู๋นั่นเอง เพราะหลังจากที่ฉู่เหินเปล่งเสียงอันทรงพลังออกมา แผ่นดินเหนือหัวของเขาก็แยกออกจากกัน และนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาบรรลุขั้นวิชาพอดี พลังงานจากการใช้พลังภายนอกมีอานุภาพรุนแรง และมากเกินไป แม้แต่การแผดเสียงออกมาก็ไม่สามารถบรรเทาได้ ดังนั้นเขาจึงใช้พลังที่เหลือพาพวกเขาทั้งสองคนออกไปจากถ้ำ
พลังจากดวงดาวที่มีอยู่ในขิง และเนื้อเสื้อขั้นสองมีอานุภาพสูงส่งมากพอที่จะทำให้ฉู่เหินรวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายที่มีอยู่ ใช้เท้าถีบตัวเองออกจากก้นบึ้งของหลุมลึกได้
ด้วยความที่ฉู่เหินที่พึ่งได้พลังอัคคีมาครอบครอง ตอนนี้เขายังไม่สามารถควบคุมมันได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นเมื่อเขาขึ้นมาจากหลุม เปลวเพลิงจึงเล็ดลอดออกจากร่างกาย และนั่นก็ทำให้เสื้อผ้าของซ่างกวนเสี่ยวฟู๋ไหม้หมด ฉู่เหินเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแต่เนิ่น ๆ เขาจึงรีบควบคุมตัวเอง ไม่อย่างนั้นซ่างกวนเสี่ยวฟู๋ต้องไหม้เป็นตอตะโกแน่ ๆ แต่นั่นก็ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ๆ เมื่อขึ้นมาจากหลุมอยู่
แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนก่อนหน้า ผู้ชายกับผู้หญิงเป็นเหมือนไฟฟืนกับกองเพลิง ทั้งสองเปลือยกายขึ้นมาจากใต้ดิน แถมไฟในตัวฉู่เหินก็ดับเกือบหมดแล้ว ใครมาเห็นภาพนี้ก็คงอดไม่ได้ที่จะคิดไปเลยเถิด
เมื่อซ่างกวนเสี่ยวฟู๋โผ่ลขึ้นมาจากหลุม เธอก็รู้สึกอับอายมาก เธอเกาะแขนของฉู่เหินไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และถึงแม้มันจะพอบังร่างเปลือยเปล่าของเธอได้บ้างก็ตาม แต่เสี่ยวฟู๋ก็ยังคงเขินอายมากอยู่ดี
ฉู่เหินนึกขึ้นได้หลังรู้สึกงงงวยไปชั่วครู่ เขารีบนำเสื้อผ้าออกมาจากแหวนสองตัวให้ซ่างกวนเสี่ยวฟู๋ใส่ เธอเป็นสาวเป็นนาง ไม่ควรมายืนโป๊เปลือยให้ผู้ชายเหล่านี้เห็น เสื้อคลุมขนสัตว์ปกปิดร่างกายอันแสนงดงามของซ่างกวนเสี่ยวฟู๋ไม่มิด ภาพตรงหน้าของพวกเขาทำให้นักเลงถึงกับต้องกลืนน้ำลาย
ฉู่เหินนำเสื้อออกมาใส่ เขากวาดตามองคนพวกนี้ด้วยสายตาอันเยือกเย็น พวกมันเองจ้องมองเขาอย่างกับเห็นปีศาจที่เพิ่งเกิด เมื่อเห็นสายตาของพวกมัน นั่นก็ทำให้ฉู่เหินไม่กล้าประมาท เพราะพวกนั้นก็ดูร้ายกาจไม่เบา
“ถ้าไม่ใช่เพราะพวกแก เราก็คงไม่ต้องลำบากขนาดนี้ ฉันหนีออกมาได้แล้ว ถึงเวลาที่พวกแกแต่ละคนจะต้องชดใช้”
ฉู่เหินกล่าวพร้อมจ้องมองคนเหล่านี้
ถึงครั้งนี้เขาจะเจอด้วยความโชคดีและบรรลุขั้นวิชาระดับปรมาจารย์ แต่คนทั้งคู่ก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าเขาไม่ได้ถูกพวกมันไล่ล่า เขาก็คงไม่ต้องเจอความลำบากเช่นนี้ ตอนนี้ฉู่เหินรู้สึกโกรธพวกมันมาก
“ไอ้หนุ่ม แกน่าจะรู้นะว่าต้องทำอะไร ที่เราตามล่าพวกแกน่ะ ไม่ใช่เพราะจะเอาชีวิตพวกแก แต่เราตามล่าสมบัติ ตอนนี้แกถูกเราล้อมไว้หมดแล้ว ส่งสมบัติมาซะดี ๆ แล้วเราจะปล่อยแกไป” นักเลงคนหนึ่งกล่าว
“ไม่รู้จะเรียกพวกแกว่าโง่หรือกล้ากันแน่ อย่างนี้ต้องสั่งสอนให้รู้สำนึก” เมื่อพูดจบ ฉู่เหินก็มองคนเหล่านั้นอีกครั้ง
“แกจะรีบหนีไปตอนนี้ หรือจะอยู่ให้ฉันชำระแค้น” คำพูดของฉู่เหินทำให้พวกมันโกรธ พวกมันมีฝีมือที่ร้ายกาจ การให้เด็กเมื่อวานซืนมาหยามและปล่อยให้หนีรอดไป เป็นเรื่องที่พวกมันยอมไม่ได้
“ไอ้หนู อย่าพูดมากน่า ถ้าไม่ส่งสมบัติมาละก็ เมื่อพวกเราเข้าไปชิงมาเอง แกได้เจ็บตัวแน่”
นักเลงวัยกลางคนอีกคนกล่าวพร้อมเดินขึ้นมาเผชิญหน้ากับฉู่เหิน
“พ่อหนุ่มน้อย เธอนี่ไม่เลวเลยนะ! มาติดตามพี่สาวสิ ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ ไม่แน่ว่าวันใดวันหนึ่งฉันอาจจะให้สมบัติเธอก็ได้นะ!” สาวแสนสวยวัย 30 กว่ากล่าวขึ้น เอวของเธอบางจนแทบจะโดนลมพัดปลิว เธอมองฉู่เหินด้วยแววตาเจ้าเสน่ห์และรอยยิ้ม
ฉู่เหินไม่กลัวผู้ชายพวกนี้สักนิด อย่างมากก็ชกต่อยพวกมันคนละหมัด แต่สาวสวยผู้นี้ทำให้ฉู่เหินต้องรู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว ไม่ใช่เพราะว่ารูปร่างของเธอไม่เข้าตาหรืออะไรหรอก แต่เป็นเพราะท่าทีของเธอมันทำให้ฉู่เหินรับไม่ได้จริง ๆ
ฉู่เหินไม่เข้าใจเลย การที่เป็นหญิงสาวฝึกวิชาโบราณ ทำไมเธอถึงกล้าแสดงความยั่วยวนออกมาอย่างชัดเจนเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้น เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ก็บางจนเห็นเนื้อหนังมังสา ประกอบกับรูปโฉมที่งดงามไม่เป็นรองใคร เชื่อว่าถ้าหากเธอไปยืนตรงหน้าผู้ชายแบบนี้ นั่นก็คงจะทำให้ชายคนนั้นโดดคร่อมเธอเป็นแน่
โดยเฉพาะขณะที่เธอเดินมา เขามองเห็นบริเวณหว่างขาของเธอลาง ๆ และเห็นหน้าอกของเธอที่ชูชันผ่านผ้าบาง ๆ หญิงรูปงามมายืนอยู่ตรงหน้าเขาเช่นนี้ คงจะหาผู้ชายที่ไม่หวั่นไหวได้ยาก
แต่น่าเสียดายที่หญิงผู้เย้ายวนคนนี้ได้มาพบกับฉู่เหินที่รักเดียวใจเดียว ถ้าเธอมาเจอฉู่เหินก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือน ฉู่เหินอาจจะห้ามใจไม่ไหว แต่เพราะตอนนี้นั้นหัวใจของฉู่เหินมีเพียงหลิวเสี่ยวชิงเพียงคนเดียว ไม่ว่าหญิงอื่นใดจะสวยและน่าหลงใหลเพียงใด พวกเธอเหล่านั้นก็ไม่สามารถเกาะกุมหัวใจของเขาได้อีกต่อ ซึ่งฉู่เหินไม่รู้เลยว่าความรักที่เขามีให้เสี่ยวชิงนั่น ได้ทำให้เขารอดชีวิตในครั้งนี้
หญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าเขา เธอมีอำนาจวิเศษที่สามารถทำให้ เซียนบางคนยังตกอยู่ในกำมือของเธอมาแล้ว หากใครต้องมนตร์สะกดเข้า เขาคนนั้นจะยอมทำตามคำสั่งของเธอไม่ต่างกับผีดิบ
หากหญิงรูปงามนี้ร่ายมนตร์ใส่ใคร ชายน้อยคนนักที่จะรอดจากมนตร์สะกดนี้ เพราะเหตุนี้ เธอจึงมีลูกสมุนมากมาย แถมเธอคงนี้ก็เต็มไปด้วยความลึกลับ ไม่มีใครรู้ลเยว่าหญิงงามรายนี้มาจากที่ใด เธอฝึกวิทยายุทธอะไร และมาจากสำนักไหน ข้อมูลพวกนี้ยังคงเป็นปริศนา
ขณะที่เธอกำลังเดินตรงมาเบื้องหน้า ฉู่เหินได้แต่ยืนนิ่ง มองสาวงามที่กำลังเดินตรงมาหาเขา
