ตอนที่ 48 ฤทธิ์ของผงล่ารัก
หยุนซือซือได้สติเล็กน้อย เธอรู้สึกถึงความร่ำร้อนขณะที่ร่างกายของเธอขดตัวด้วยความรู้สึกไม่สบายตัว มือเล็ก ๆ ของเธอคลำเพื่อเปลื้องผ้า
เธอต้องการที่จะถอดสิ่งปกคลุมทั้งหมดบนร่างกายออกเพราะความร้อนแปลก ๆ ภายในตัว
เธอสูญเสียความยับยั้งชั่งใจและความสามารถในการคิด เธอไม่รู้หรือสนใจว่าตัวเองอยู่ที่ไหน รู้สึกเพียงแค่ว่าตัวเองจมอยู่ในเตาหลอมลึก ท้องน้อยของเธอลุกเป็นไฟ แต่ร่างกายของเธอกลับเย็นลงอย่างอธิบายไม่ถูก
ด้านหนึ่งเย็นเป็นน้ำแข็ง อีกด้านร้อนเป็นไฟ เหมือนถูกซ้อนทับกันในโลกแห่งไฟและน้ำแข็งที่แตกต่างกันสองขั้ว!
ความรู้สึกเจ็บปวดนี้ทำให้คนแทบคลั่ง!
“มันร้อน…ร้อนมาก…ช่วยฉันด้วย…ช่วยฉันด้วย….”
หลี่ตงเฉียงเฝ้าดูด้วยความพอใจ
Love Hunting Powder เป็นยาข่มขืนที่น่ากลัวที่สุดในตลาดมืด ไม่มีใครได้รับสิ่งนี้หากไม่มีการรับเข้าร่างกายโดยตรง
ด้วยการจิบเพียงเล็กน้อย ผู้หญิงบริสุทธิ์ที่มีจิตใจเข้มแข็งก็ไม่อาจต้านทานฤทธิ์ของมันได้
ฤทธิ์ของยานี้หากไม่มีผู้ชายก็คือนรก!
ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงคนนี้ที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่านี้?
เธอดิ้นบนเตียงอย่างทรมาน
การกระทำดังกล่าวทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้นโดยไม่รู้ตัว
หลี่ตงเฉียงรีบถอดเสื้อผ้าของเขา โดยที่กางเกงของเขายังห้อยอยู่ที่ขาเขาจึงคลานขึ้นไปบนเตียงด้วยความตื่นเต้น เขาแทบรอไม่ไหวที่จะกระโดดเข้าหาเธอ “สาวน้อยอย่าขยับฉันจะช่วยเธอเอง! อีกแปปนึงฉันก็จะทำให้เธอสบายตัวแล้ว ฮึ ฮึ!”
ในขณะนั้นเสียงออดก็ดังขึ้น
เขาหยุดการกระทำชั่วขณะและขยับสีหน้าบิดเบี้ยวโดยไม่เต็มใจ เขาไม่ต้องการหยุด
ตอนนี้เขาถูกกระตุ้นอารมณ์อย่างสมบูรณ์ ไม่มีอะไรน่าหงุดหงิดไปกว่าถูกขัดจังหวะในการกระทำ เขาก้มหน้าก้มตาทำให้เสร็จต่อไปโดยไม่สนใจคนที่อยู่นอกประตู
อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาปลดกระดุมชุดแรกของเธอออก ออดประตูก็ดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความไม่อดทน
ในเมืองหลวงเขาถือว่าตัวเองเป็นอันดับหนึ่งในแวดวง!
ใครกันที่พยายามทำลายความสนุกของเขาในตอนนี้? น่ารำคาญชะมัด!
ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความโกรธ เขาพลิกศีรษะไปด้านข้างและถ่มน้ำลายอย่างหนัก หลังจากนั้นก็รีบใส่กางเกงโดยเปลือยท่อนบนแล้วไปเปิดประตู
เขาสบถเมื่อเปิดประตู เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นชายรูปร่างท้วมสองคนในชุดสูทสีดำตั้งตระหง่านอยู่เหนือประตูเกือบจะปิดแสงจากโถงทางเดิน
ใบหน้าที่สดใสของเขาจมลงในขณะที่ดวงตาเป็นประกายด้วยความหวาดกลัว!
เขาอาจจะเป็นนักเลงที่ช่ำชองและเคยเห็นโลกนี้มามาก แต่กลิ่นอายของทั้งสองกลับข่มขู่เขาได้
ทั้งสองเปล่งออร่าที่น่าสะพรึงกลัวออกมาพร้อมกับแววตาสังหารและดูเหมือนนักฆ่ากระหายเลือดที่โหดเหี้ยม!
เขากลืนน้ำลายอย่างลำบากและมองไปที่พวกเขาอย่างระมัดระวัง “ แก…แก…พวกแกจะทำอะไร? ตามหาผิดคนแล้ว!”
ชายทั้งสองไม่พูดอะไร เพียงเอื้อมมือเพื่อยกเขาออกมาจากประตู ทำเหมือนนักโทษ
หลี่ตงเฉียงตกใจและเริ่มต่อว่า
“พวกแกจะทำอะไร! ต้องการอะไรจากฉัน! แกกำลังทำลายความสุขของฉันนะ!
“ฉันเป็นนักเลงในตงเจี๋ย! แกรู้ไหมว่านั่นหมายถึงอะไรแกควรปล่อยฉันไปดีกว่า!
“ฉันซื้อผู้หญิงคนนี้ในราคาสองแสนปล่อยฉันนะ! ปล่อย!”
เสียงดังค่อยๆหายไป
