ตอนที่ 92 ความหึงหวงที่รุนแรง
เขาไม่เข้าใจว่าทําไมถึงควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขารู้เพียงว่ามีบางอย่างในใจของเขาถูกฉีกออกอย่างไร้ความปราณี
ตอนนี้เขาไม่สามารถระงับความโกรธได้เลย ผสมกับความปรารถนา ความหึงหวง และความไม่เต็มใจ…
เดิมที่เขาไล่ตามรถเบนท์ลีย์คันนั้นและเมื่อรถกําลังจะออกไปด้วยความตกใจเขาก็เห็นใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ไม่รู้จัก แต่ดูคุ้นเคยอย่างประหลาด
ด้วยความตกตะลึงเขาขับรถไป แต่บังเอิญเห็นกู้ซึ่งเจ้อและหยุนซือชื่อออกจากโรงแรมด้วยกัน
และในเวลาเดียวกันเขาก็เห็นกู้ซิงเจอปัดหน้าผากของหยุนซือชื่ออย่างอ่อนโยน
พวกเขาสนิทสนมกันมาก …
ความเฉยเมยของกู้ซิงเจ้อไม่เป็นที่รู้จักของทุกคนในแวดวง
เขาอาจดูเป็นคนอ่อนโยนและสุภาพเรียบร้อย แต่จริงๆแล้วเขาไม่ชอบที่จะใกล้ชิดกับนักแสดงหญิงคนไหนในวงการบันเทิง
เขาเป็นโรคซึมเศร้าและชอบที่จะรักษาระยะห่างจากทุกคน
ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ไหม? เธอจะใช้วิธีใดในการอยู่เหนือคนอื่น?
ความโกรธนี้เพิ่มขึ้นเมื่อเขาเห็นเธอเข้าไปในรถเบนท์ลีย์
เธอ.เธอมีสามีและลูกจริงๆเหรอ?
ความคิดที่ว่าเธอกําลังแต่งงานและมีครอบครัวทําให้ความขุ่นมัว และความโมโหของเขาก็ถึงจุดเดือด
ระหว่างทางเขาตามไปอย่างกระชั้นชิดจนมาหยุดหน้าคอนโดมิเนียนและเห็นรถเบนท์ลีย์หยุดคู่แม่ลูกลงจากรถ แล้วชายคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาปกป้องทั้งสองจากลมด้วยเสื้อคลุมตัวนอกของเขา
ดูเหมือนจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นสามคนและภาพที่อบอุ่นแทบจะทําให้เขาแทบคลั่ง
มู่หย่าเจ๋อสูดหายใจเข้าลึก นิ้วเรียวของเขาเขียก้นบุหรี่ออกไปนอกหน้าต่างขณะที่เขาลงจากรถช้าๆพร้อมปิดประตูรถกระแทกเสียงโครม!
เธอตื่นตระหนกกับการก้าวย่างที่มีพลังของเขาที่เข้าหาเธอ เธอถอยหลังออกไปท่ามกลางความคิดทั้งหมดที่อัดแน่นอยู่ในใจ ความปรารถนาอันแน่วแน่ที่ปรากฏขึ้น
ไม่… ฉันต้องไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนนี้พรากโย่วโย่วไป!
เธอรู้สึกกังวลและหวาดกลัว ขณะที่เธอหันกลับมามอบความไว้วางใจของโย่วโย่วไว้กับหลี่หานหลิน เธอเงยหน้าขึ้นและมอบกุญแจให้โย่วโย่ว ลูบหัวของเขาและริมฝีปากของเธอก็สั่นอย่างรุนแรง “โย่วโย่วขึ้นไปชั้นบนรอแม่โอเคไหม?”
“ แม่” โย่วโย่วมองเธออย่างสับสนและเป็นห่วง
” เด็กดี เดี๋ยวแม่ตามไป ลูกขี้ไปก่อนนะ!”
มือเล็ก ๆ ของโย่วโย่วกําหมัดแน่นขณะที่เขาแสร้งทําเป็นเชื่อฟัง “ครับ”
หลี่หานหลินมองไปที่ที่เกิดเหตุอย่างสับสนและรีบอุ้มโย่วโย่วขึ้นไปชั้นบน
ร่างเพรียวของเธอสั่นสะท้านท่ามกลางลมหนาว เธอหันใบหน้าซีดเซียวไปหาชายที่กําลังใกล้เข้ามาพร้อมกับดวงตาที่เหม่อลอย
มู่หย่าเจ๋อมองเธอด้วยดวงตาที่เยือกเย็นและคมราวกับดาบ เหมือนว่าเขาต้องการที่จะมองทะลุร่างอ่อนแอของเธอ
รูปลักษณ์ที่รุนแรงของเขาดูเหมือนจะสามารถทะลุผ่านเธอได้และทําให้เธอไม่สบายใจ
“อะไร … นี่อะไรคุณกําลังสะกดรอยตามฉันเหรอ?”
เธอถามเขา แต่เขาก็ยังคงเงียบเขาและเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น
การปรากฏตัวที่น่ากลัวของเขาเอาชนะเธอและจับเธอเป็นเชลย
ชายคนนั้นสูงตระหง่านอยู่เหนือเธอ ความสูงของเขาทําให้เธอดูตัวเล็กและอ่อนแอลงราวกับว่าเขาสามารถขย้ําเธอได้
“ คุณต้องการอะไร?” เธอเบิกตากว้างอย่างปกป้อง
ก่อนที่เธอจะเข้าสู่ความป้องกันตัวชายคนนั้นก็พุ่งเข้ามาใกล้และตรึงเธอไว้กับกําแพง เขาก้มเข้าหาเธอและปิดกั้นทางหลบหนีของเธออย่างสมบูรณ์
