หนึ่งในใต้หล้า 大主宰
บทที่ 1143 จับ
ฮึ่ม ฮึ่ม!
จิตทะเลสาบสวรรค์ราวกับดวงดาวพริบพราวต่อเนื่อง ทำให้เกิดระลอกคลื่นที่ผิวทะเลสาบโดยรอบ เปล่งความผันผวนที่น่ากลัวและครอบงำของคลื่นหลิงออกมา
มู่เฉินมองไปที่จิตทะเลสาบเปล่งประกาย ใบหน้าก็เคร่งเครียดลงหลายส่วน ความสามารถในการโจมตีของจิตทะเลสาบเหล่านี้ ทำให้เขาผวาอยู่หน่อยๆ
ตามการคาดการณ์ของเขาการโจมตีทุกครั้งคล้ายกับการโจมตีโดยจอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะเต็ม ยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจากอยู่กลางทะเลสาบ จิตเหล่านี้ก็ยิ่งขยายพลังจนน่ากลัวมากยิ่งขึ้น!
หลังจากได้สัมผัสพลังจิตเหล่านี้ เขาก็รู้ซึ้งว่าการรับการชำระล้างในทะเลสาบสวรรค์ยากเย็นเพียงใด
นั่นเป็นเพราะแม้แต่ขั้นต่ำสุดของการชำระล้างก็ต้องเก็บจิตทะเลสาบให้ได้สามสิบดวง ถ้าต้องการขั้นสมบูรณ์ที่สุดก็ต้องเก็บถึงร้อยดวงเลยทีเดียว!
ตอนนี้กระทั่งจิตดวงเดียวยังยากที่จะจัดการ แล้วถ้าจะเอาสามสิบดวงคงจุกจนพูดไม่ออกแน่
แม้หัวใจจะคร่ำครวญกับพิธีชำระล้างนี้ แต่มู่เฉินก็ไม่ได้ย่อท้อสักนิด ม่านตาสีดำวูบไหวด้วยความแน่วแน่ไม่เปลี่ยนแปลง เขาผ่านประสบการณ์นับไม่ถ้วนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ดังนั้นไม่ว่าการชำระล้างในทะเลสาบสวรรค์จะยากเย็นเพียงใด คนอย่างมู่เฉินก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก
ฮึ่ม!
เมื่อดวงตาของมู่เฉินฉายแววใจเด็ด จิตทะเลสาบก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง วินาทีถัดมาก็ระเบิดออกพร้อมแสงกว้างหมื่นจั้งราวกับลูกแสงซัดลงมาหามู่เฉินอย่างดุเดือด
การปะทะที่ดูเรียบง่ายกลับบรรจุไปด้วยความผันผวนรุนแรง ทำให้เวิ้งน้ำโดยรอบสาดซัดออกไป
การปะทะนี้แม้แต่จอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะเต็มก็ไม่กล้าเผชิญหน้าตรงๆ!
“ปล่อยให้มันโจมตีม่านแสงไม่ได้อีกแล้ว”
ดวงตามู่เฉินวาวแสง ป้ายมังกรทองคำเป็นวัตถุเดียวที่สนับสนุนการเดินทางในทะเลสาบสวรรค์ ถ้าถูกทำลายก็หมายความว่ากระบวนการที่นี่จะจบลง
ตู้ม!
เมื่อคิดมาถึงจุดนี้ พื้นผิวร่างกายของมู่เฉินก็ระเบิดออกด้วยแสงสีทองพร่างพราว ขณะเดียวกันเสียงคำรามของมังกรและหงส์ฟ้าก็ก้องกังวาน ก่อนที่จุดจื้อจุนไห่จะปรากฏขึ้นที่เบื้องหลังพร้อมกับคลื่นหลิงจำนวนมหาศาลพุ่งพรวดออกมา
มู่เฉินกำมือแน่น หอกสงครามมังกรแดงเผยขึ้น ปลายหอกสั่นสะท้านด้วยประกายไฟสีแดงที่แล่นแปลบปลาบออกมา ทำให้ดูราวกับมังกรพุ่งเข้าหาจิตทะเลสาบ
ปัง!
พลังสองสายปะทะกันอย่างหนักหน่วง คลื่นกระแทกกระจายออกมาบ้าคลั่ง ทำให้ผิวทะเลสาบใกล้เคียงบีบตัวเป็นสูญญากาศ
ครืน!
แต่ครั้งนี้จิตทะเลสาบไม่สามารถโจมตีมู่เฉินได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าหอกสงครามจะส่งเสียงครวญครางจากการปะทะ แต่ก็ยังสามารถผลักจิตทะเลสาบถอยร่นไปร้อยจั้ง
มู่เฉินไม่มีริ้วความยินดีบนใบหน้า แต่กลับเพิ่มสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นไปอีก นั่นเป็นเพราะเมื่อจิตทะเลสาบถูกกระแทกกลับไป มันก็พุ่งมาข้างหน้าอีกครั้งด้วยท่าทางที่ดุร้ายยิ่งกว่าเดิม!
คราวนี้น้ำเชี่ยวกรากโถมตัวขึ้นราวกับมังกรวารีโฉบลง
คลื่นหลิงไร้ขอบเขตเทลงไปในหอกสงครามต่อเนื่อง ก่อนหอกจะกลายเป็นลำแสงสีแดงเข้มยิงออกไป
ขณะเดียวกันดวงตาที่สามก็เปิดขึ้นที่กลางหน้าผากของมู่เฉิน แสงสีดำรวมตัวเป็นลำแสงยิงออกไป เล็งไปที่จิตทะเลสาบประสานพลังกับแสงสีแดงเข้ม
ด้วยความช่วยเหลือของอาวุธเสมือนมหสวรรค์ทั้งสอง จิตทะเลสาบก็ถูกผลักร่นไปอีกครั้ง ความสว่างไสวเหมือนจะได้รับผลกระทบจนหม่นแสงลงเล็กน้อย
“จัดการยากจริงๆ” มู่เฉินขมวดคิ้วกับภาพตรงหน้า ไม่คิดว่าอาวุธเสมือนมหสวรรค์สองชิ้นจะทำให้จิตทะเลสาบสูญเสียพลังได้เล็กน้อยเท่านั้น
ซ่า ซ่า!
แต่ก่อนที่มู่เฉินจะได้ไตร่ตรองกับเรื่องนี้ จิตทะเลสาบดูเหมือนจะคลั่งขึ้นจากการถูกตีกลับไปมาหลายครั้ง ยามนี้มันราวกับหมาบ้าพุ่งเข้าหามู่เฉิน
เผชิญหน้ากับความบ้าคลั่งนี้ มู่เฉินก็เปิดการตอบโต้ด้วยหอกสงครามมังกรแดงและเนตรดับชีวิต เพื่อผลักมันออกไปอีก
ปัง! ปัง!
คลื่นกระแทกป่าเถื่อนกวาดออกมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้น้ำในทะเลสาบหนาแน่นดันตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ
ทั้งสองฝ่ายปะทะกันดุเดือดซึ่งกินเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง ก่อนที่ประกายแสงของจิตทะเลสาบจะเริ่มจางและช้าลง
เมื่อเทียบกับก่อนหน้าจิตทะเลสาบดวงนี้มืดมนนัก ซึ่งดูเหนื่อยล้าอย่างมากจากการต่อสู้
ทว่ามู่เฉินก็ไม่ได้ดีขึ้นมากนัก เขาหายใจกระชั้นขึ้น บนหน้าผากก็มีเหงื่อไหลออกมา
ชัดว่าเขาหมดพลังไปมากในการเผชิญหน้ากับจิตทะเลสาบ แต่โชคดีที่ทะเลสาบสวรรค์เต็มไปด้วยพลังงานหลิง เขาสามารถฟื้นตัวได้ในขณะที่ต่อสู้ ไม่อย่างนั้นเขาคงม่อยไปแล้วเช่นกัน
ฮึ่ม ฮึ่ม
จิตทะเลสาบสวรรค์สั่นไหวไม่หยุด แต่ชัดว่าตอนนี้มันไม่ได้ทรงพลังเหมือนก่อนหน้า ทันใดนั้นก็เปลี่ยนทิศทางหนีไปเนื่องจากตระหนักได้ว่าคู่ต่อสู้แข็งแกร่งเพียงใด หากเป็นเช่นนี้ต่อไปมันจะต้องหมดแรงและถูกจับอย่างแน่นอน
แม้มันจะเป็นเพียงรูปแบบพลังงาน แต่ก็มีสติปัญญาอยู่บ้าง
“จะไปไหน?”
ทว่ามู่เฉินที่เหน็ดเหนื่อยมาหนึ่งชั่วโมงก็ไม่คิดปล่อยให้มันหนีไปได้ง่ายๆ เขาเตรียมการพร้อมไว้แล้ว ดังนั้นลำแสงหลิงห้าสายก็พุ่งออกมาจากปลายนิ้วราวกับตาข่าย พันธนาการรอบจิตทะเลสาบก่อนที่จะดึงกลับมา
จิตทะเลสาบดิ้นรนบ้าคลั่ง แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็ถูกมู่เฉินดึงกลับมาก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นกลุ่มแสงแวววาวขนาดเท่ากำปั้นทารกตกลงมาในมือเขา
เมื่อแสงหลิงแวววาวรวมตัวกันก็ก่อตัวเป็นก้อนอัญมณีโปร่งใสในมือของมู่เฉิน อัญมณีนี้ดูเหมือนจะมีของเหลวจากทะเลสาบสวรรค์อยู่ข้างในพร้อมกับความผันผวนที่บริสุทธิ์และไร้ขอบเขตเล็ดลอดออกมา
“นี่คือรูปแบบแท้จริงของจิตทะเลสาบเหรอ?” มู่เฉินจ้องมองก้อนอัญมณีก็อดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความประหลาดใจ ของขี้ปะติ่วนี้สร้างปัญหาให้เขามากเลยทีเดียว
มู่เฉินเก็บจิตทะเลสาบสวรรค์อย่างระมัดระวัง แม้ว่าสุดท้ายจะได้มา แต่เขาก็ไม่ได้มีความสุขมากนักเนื่องจากไม่พอใจกับอัตราการเก็บเกี่ยวนี่มาก
ในหนึ่งชั่วโมงเขาได้รับเพียงหนึ่งดวงเท่านั้น มิหนำซ้ำยังเหนื่อยมาก อัตรานี้แม้ว่าจะใช้เวลาทั้งวันในการตามล่าก็หาได้ไม่กี่ดวงเท่านั้น ถ้าเขาอยากจะได้สามสิบดวงก็ต้องใช้เวลาห้าถึงหกวัน… และถ้าต้องการได้รับการชำระล้างสมบูรณ์แบบเขาก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือน!
ถ้าเป็นเวลาปกติ มู่เฉินก็ไม่สนใจที่จะทำอย่างช้าๆ แต่เขาไม่รู้ว่าทะเลสาบสวรรค์จะเปิดนานแค่ไหน ดังนั้นเขาต้องรวบรวมจิตทะเลสาบเหล่านี้ให้เร็วที่เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้และเริ่มการชำระล้าง
ขณะที่มู่เฉินครุ่นคิดก็เงยหน้าขึ้นเห็นร่างแสงบนท้องฟ้า แต่ละคนบินไล่จับจิตทะเลสาบกันอลหม่าน
ทว่าสภาพดูน่าสมเพชอย่างยิ่ง เผชิญหน้ากับจิตทะเลสาบดุร้ายนอกเหนือจากจอมยุทธ์บางคนแล้ว ส่วนใหญ่ถูกบีบให้ตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย
ดังนั้นบางคนจึงจับกลุ่มกันเพื่อตามล่า แต่ประสิทธิภาพจะช้าลงและการสูญเสียจะยิ่งมากขึ้น
บางคนยอมแพ้หลังจากล้มเหลวหลายครั้งก่อนที่จะค้นหาสถานที่ฝึกฝน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่คิดชำระล้างอีกและเลือกที่จะเพาะบ่มขุมพลังที่นี่แทน
ตอนนี้ทั้งทะเลสาบสวรรค์คึกคักมากเลยทีเดียว
มู่เฉินเฝ้าดูอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนสายตาและพึมพำ “ข้าต้องคิดหาวิธีอื่นแล้วแหละ”
หากเขายังใช้วิธีก่อนหน้าต่อไปก็คงจะเกินทนถ้าต้องการรวบรวมจิตทะเลสาบสวรรค์สามสิบดวง
ทว่าหากเขาต้องการจิตทะเลสาบก็ต้องทำให้พลังงานหมดไปก่อนที่จะจับพวกมันได้โดยไม่มีทางเลือกอื่น
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นเรื่องที่น่าปวดหัว แต่มู่เฉินไม่ได้ใจร้อน เขานั่งบนเรือล่องลอยบนสายน้ำไปอย่างช้าๆ เขาได้เห็นจิตทะเลสาบเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่ได้เร่งรีบเคลื่อนไหว เขาเลือกที่จะสังเกตอย่างเงียบๆ
จิตทะเลสาบสวรรค์ไม่ใช่รูปแบบพลังงานปกติ พวกมันเกิดจากทะเลสาบสวรรค์โดยมีสติปัญญาอยู่บ้าง ดังนั้นจึงต้องมีรูปแบบอยู่ภายใน
เวลาผ่านไปภายใต้การสังเกตของมู่เฉิน ก่อนครึ่งวันจะผ่านไปในพริบตา
ถึงจุดหนึ่งที่มู่เฉินจดจ่ออยู่ก็เกิดประกายแวววาวในดวงตา ทันใดนั้นมือเขาก็กำแน่นขณะที่รอยยิ้มแขวนอยู่ที่มุมปาก
เขาโบกมือขณะยืนขึ้นบนเรือและบ่นพึมพำกับตัวเอง “หวังว่าจะได้ผลนะ”
นี่เป็นครั้งแรกที่มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้ามู่เฉินหลังจากเข้ามาที่นี่ หากสิ่งที่เขาสังเกตเห็นมีประโยชน์ก็คงเป็นไปได้ที่จะรวบรวมจิตทะเลสาบสวรรค์สามสิบดวง
อาจมากถึงที่ว่าถ้าเป็นไปอย่างราบรื่นเขาอาจจะคว้าขั้นสมบูรณ์ของการชำระล้างก็ได้!
