หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler – ตอนที่ 1272 ความโกลาหล

หนึ่งในใต้หล้า 大主宰

บทที่ 1272 ความโกลาหล

หนึ่งเดือนหลังจากศึกนักรบทวีปจบลง

ไม่เพียงแต่ข่าวจะไม่หายไปเท่านั้น ยังระเบิดแล้วกระจายออกไปทั่วทวีปซีเทียนเข้าสู่มหาพันภพ

นักรบทวีปเป็นฉายาที่เลื่องลือในมหาพันภพ เนื่องจากนักรบทวีปทุกทวีปเป็นอัจฉริยะที่สมบูรณ์พร้อมศักยภาพที่จะก้าวขึ้นเป็นจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุน…

แม้ว่าจะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถบรรลุเป้าหมายได้

แต่ไม่ว่าจะอย่างไรการได้รับตำแหน่งมาก็เป็นการพิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งและศักยภาพของพวกเขา ไม่มีใครมั่นใจว่าจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนคนต่อไปในมหาพันภพจะเป็นใครในนักรบทวีป…

ความจริงที่ว่าทำให้ข่าวเกี่ยวกับนักรบทวีปได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก แม้ว่าทวีปซีเทียนจะไม่โด่งดังในโลกมหาพันภพก็ตาม

ดังนั้นเมื่อข่าวนี้แผ่กระจายออกไป ก็ดึงดูดความสนใจจากขั้วอำนาจจำนวนมาก ทว่าไม่มีใครมีความคาดหมายที่ดี เพราะส่วนใหญ่คิดอยู่ว่าพวกเขาสามารถตักนักรบทวีปออกจากทวีปซีเทียนได้หรือไม่ เพราะนักรบทวีปทุกคนมีศักยภาพในการบรรลุระดับเทียนจื้อจุน หากพวกเขาสามารถดึงคนเหล่านี้มาได้ ก็จะเสริมกำลังให้ ถ้านักรบทวีปเหล่านี้สามารถมีความก้าวหน้าในอนาคต

เมื่อขั้วอำนาจจำนวนมากได้รับข้อมูลของนักรบทวีปซีเทียนก็เกิดความตื่นตระหนกลูกใหญ่

เพราะพวกเขาพบว่าคนที่ชิงความเป็นใหญ่ในสนามรบระดับตี้จื้อจุนขั้นปลายเป็นจอมยุทธ์ขุมพลังตี้จื้อจุนขั้นต้น!

“ใครคือมู่เฉิน? เขาสามารถผงาดขึ้นในสนามรบระดับตี้จื้อจุนขั้นปลายด้วยขุมพลังตี้จื้อจุนขั้นต้นเรอะ?”

“จอมยุทธ์ขุมพลังตี้จื้อจุนขั้นปลายในทวีปซีเทียนอ่อนแอขนาดนี้เลยเหรอ?!”

“ดูเหมือนมู่เฉินไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน มีข่าวลือว่าเขามีความสัมพันธ์กับเทพจักรพรรดิอัคคีหรือเขาจะเป็นศิษย์ของเทพจักรพรรดิอัคคีกัน?”

“…”

ในขณะที่กลุ่มหลายกลุ่มตกตะลึงกับความสำเร็จของมู่เฉิน การคาดเดาทุกประเภทก็เริ่มกระจายออกไป

“นักรบทวีปสนามรบระดับตี้จื้อจุนขั้นต้นก็ไม่ธรรมดา! นางปลูกฝังร่างเทพวารีของลั่วเสิน!”

“ช่างเป็นหญิงที่งดงามนัก นี่เป็นร่างเทห์สวรรค์ที่สวยงามที่สุดตอนที่ลั่วเสินยังมีชีวิต มิหนำซ้ำยังอยู่อันดับสิบเอ็ดบนทำเนียบคัมภีร์ร่างเทห์สวรรค์เก้าสิบเก้าร่างด้วยใช่ไหม?!”

“ศักยภาพของนางก็ไม่มีขอบเขตเช่นกัน นางอาจจะสามารถบรรลุระดับเทียนจื้อจุนได้!”

“…”

หลังจากมู่เฉิน ลั่วหลีก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย เพราะร่างเทพวารีโดดเด่นเกินไป ความงามที่เลิศล้ำนั้น ทำให้ผู้คนรู้สึกมัวเมา

ยิ่งไปกว่านั้นพรสวรรค์ที่ลั่วหลีแสดงออกมาก็ทำให้อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ พวกเขาราวกับเห็นภาพเทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ของโลกในสมัยโบราณที่มีเสน่ห์ดึงดูดจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนนับไม่ถ้วน

เมื่อเปรียบเทียบกับมู่เฉินและลั่วหลี ไม่มีใครให้ความสนใจกับหลิงตงมากนัก เพราะพวกเขาได้รับข้อมูลว่าจอมยุทธ์ผู้นี้ได้รับการดูแลจากจักรพรรดิสัประยุทธ์แห่งตำหนักซีเทียน ดังนั้นเขาจะต้องจงรักภักดีต่อเจ้านายมาก ไม่ง่ายสำหรับพวกเขาที่จะแย่งชิงมา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ให้ความสนใจคนผู้นี้มากนัก

แต่ไม่ว่าอย่างไรนักรบทวีปทั้งสามจากทวีปซีเทียนก็ได้สร้างความโกลาหลในมหาพันภพ ดึงดูดความสนใจเป็นพิเศษในเวลาเดียวกัน

มุมหนึ่งของมหาพันภพ

ชายชราสวมเสื้อผ้าธรรมดาถือไม้เท้าห้อยน้ำเต้าแดงไว้ที่เอว ขณะเดินทอดหุ่ยบนถนน แต่ไม่ว่าสถานที่นี้จะแออัดแค่ไหน ก็ไม่มีใครสามารถแตะต้องเขาได้ ราวกับว่าเขาอยู่ในมิติอื่น

ทันใดนั้นชายชราก็หยุดมองไปที่มุมหนึ่ง ซึ่งเป็นจอภาพคลื่นหลิงที่มีฉากการต่อสู้

การต่อสู้ในระดับนั้นไม่มีค่าอะไรในสายตาของเขา แต่เมื่อเขาจ้องมองไปที่หน้าจอ ดวงตาก็เบิกบาน

เขาจ้องมองร่างเงาที่งดงามหาใดเปรียบเป็นเวลานานก่อนที่จะยิ้มกริ่ม หยิบน้ำเต้าที่คาดเอวขึ้นมา “สวรรค์ไม่ทำให้คนที่พยายามผิดหวัง ช่างเป็นต้นกล้าที่ดีอะไรเช่นนี้…”

เมื่อพูดจบ เขาก็หันจากไป แค่หันตัวไปอีกทางเขาก็หายไปแล้ว

ทวีปวั้นเต่า

นี่เป็นทวีปที่แปลกประหลาด เนื่องจากมันเกิดจากเกาะนับไม่ถ้วน ทว่าแม้จะเป็นเกาะ แต่เกาะเกาะหนึ่งก็มีขนาดกว้างใหญ่เป็นพิเศษ เกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดไม่ได้ด้อยไปกว่าทวีปขนาดเล็กเลย

มีเกาะขนาดใหญ่ปกคลุมด้วยต้นไผ่ในศูนย์กลางของทวีปวั้นเต่า เมฆปกคลุมทั่วเกาะนี้ คลื่นหลิงไร้ขอบเขตมารวมตัวกัน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นดินแดนการฝึกฝนที่หายาก

แต่เมื่อมองใกล้เข้าไปก็จะตระหนักได้ว่าต้นไผ่เหล่านี้ราวกับหยกสีเขียวมรกตที่เปล่งประกายแวววาวจางๆ และมีกลิ่นหอมสามารถทำให้จิตใจสงบ ทำให้คลื่นหลิงว่องไวขึ้นมา

ไผ่มรกตเหล่านั้นมีชื่อว่าไผ่หัวใจหยก ซึ่งสามารถนำมาทำเป็นธูปหัวใจหยก ไม่เพียงแต่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพของการเพาะบ่มพลัง แต่ยังสามารถป้องกันไม่ให้เกิดการอาละวาดได้อีกด้วย

นี่เป็นสมบัติธรรมชาติที่หายากสำหรับผู้ฝึก มีข่าวลือว่าธูปหัวใจหยกหนึ่งก้านสามารถขายได้เกือบหมื่นหยดของเหลวจื้อจุน ทว่าบนเกาะนี้กลับเต็มไปด้วยไผ่หัวใจหยก ถ้าเปลี่ยนเป็นของเหลวจื้อจุนมีค่าไม่น้อยกว่าของเหลวจื้อจุนพันล้านหยดเลยทีเดียว…

นี่เป็นจำนวนที่น่าสะพรึง แม้กระทั่งบางขั้วอำนาจสูงสุดก็ยังยากที่จะแจกจ่าย ต่อให้บิดจนตัวแห้งก็ตาม

โดยทั่วไปดินแดนประเภทนี้จะดึงดูดคนโลภนับไม่ถ้วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทวีปวั้นเต่าซึ่งมีผู้คนมากมายที่ตั้งตนเป็นผู้นำและกดขี่ข่มเหงคนไปทั่ว แต่ถึงกระนั้นขั้วอำนาจที่มีจอมยุทธ์ขุมพลังตี้จื้อจุนขั้นเต็มก็ยังไม่กล้าที่จะคิดไปยุ่งกับเกาะหัวใจหยกนี้

เพราะเกาะแห่งนี้เป็นของหนึ่งในห้าเผ่าโบราณของมหาพันภพ ซึ่งเป็นทรัพย์สินของเผ่าฝูถู!

เผ่าฝูถูเป็นหนึ่งในเผ่าที่เก่าแก่ที่สุดในมหาพันปีภพโดยที่มีรากฐานลึกล้ำจนไม่มีใครสามารถคาดเดาต้นกำเนิดได้ แม้แต่กลุ่มสุดยอดที่มีจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนก็ยังหวาดกลัวเผ่าโบราณเหล่านี้

ดังนั้นด้วยชื่อเสียงของเผ่าฝูถูนี้จึงทำให้เกาะแห่งนี้เป็นหนึ่งในเกาะที่ปลอดภัยที่สุดในทวีปวั้นเต่า ทุกคนที่มาที่นี่เต็มไปด้วยมารยาท ไม่กล้าเปิดเผยความโลภหรือความเป็นศัตรู

นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ว่าในสายตาของยักษ์ใหญ่อย่างเผ่าฝูถูโบราณ พวกเขาเป็นเพียงมดปลวก ถ้าทำให้โกรธขึ้นมา เพียงแค่ส่งจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนมา พวกเขาหรือกระทั่งขั้วอำนาจของตนก็จะถูกล้างบางทันที

ฟิ้ว!

ทันใดนั้นลำแสงก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้า ฉีกผ่านค่ายกลไปถึงใจกลางเกาะ ตรงไปยังภูเขามรกตที่มีเสน่ห์เหลือล้น

มีเจดีย์โบราณจำนวนหนึ่งตั้งในป่าไผ่ เงาร่างนั้นก็ทะยานเข้าไปที่เจดีย์ด้านในสุดทันที

ใต้เจดีย์มีชายชราคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีเทานั่งเงียบๆ พร้อมกับคลื่นหลิงพลิกผันรอบร่างอย่างแผ่วเบา แต่แรงกดดันมหาศาลเลือนรางที่เล็ดลอดออกมาให้ความรู้สึกลึกล้ำและไม่อาจหยั่งรู้ได้

ร่างเงานั้นร่อนลงเบื้องหน้าชายชรา คุกเข่าลงข้างหนึ่ง ทว่าก็ไม่มีการตอบสนอง เขาไม่แม้แต่จะลืมตา มีเพียงเสียงสงบนิ่งดังก้องขึ้นจากท้อง

“ข้าสั่งแล้วว่าไม่ให้รบกวนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นไม่ใช่รึ?”

ชายที่ตรงหน้าตัวสั่นก่อนที่จะตอบอย่างรวดเร็ว “ข้ามาที่นี่เพื่อรายงานว่าเราเหมือนจะพบไอ้กาลกิณีที่อยู่ในบนกระดานรางวัลแล้วขอรับ”

ปัง!

ทันใดนั้นคลื่นหลิงน่าทึ่งก็ระเบิดออกมาจากร่างชายชรา ดวงตาเบิกโพลงทันที ก่อนที่เขาจะจ้องชายที่เบื้องหน้าด้วยสายตาลึกล้ำ “ไอ้เด็กกาลกิณีบนกระดานรางวัลรึ? เด็กที่ผู้อาวุโสใหญ่พูดถึงใช่ไหม?”

“น่าจะเป็นมันคนนั้น!”

ชายคนนั้นพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะหยิบป้ายหยกออกมา แสงแวววาวก่อตัวเป็นหน้าจอคลื่นหลิง

บนหน้าจอฉายภาพการต่อสู้รุนแรงระหว่างมู่เฉินและหลิงจั้นจื่อ

เมื่อมู่เฉินเรียกเจดีย์ผลึกแก้วใสขึ้นมา สายตาชายชราชุดเทาก็จ้องเขม็ง ใบหน้าถึงกับกระตุก จากนั้นครู่หนึ่งเขาก็หายใจเข้าลึก พูดด้วยความตกตะลึง “นั่นคือ…เจดีย์พุทธะรึ?!”

ไม่แปลกใจที่เขาจะตกใจ เพราะแม้แต่ในเผ่าฝูถู เจดีย์พุทธะก็ยังไม่ค่อยจะได้พบเห็น มีเพียงคนที่มีพรสวรรค์โดดเด่นที่สุดเท่านั้นที่มีโอกาสได้ปรับแต่ง

ในบรรดาจอมยุทธ์รุ่นใหม่ของเผ่าฝูถูมีเพียงคนคนเดียวเท่านั้นที่สร้างเจดีย์พุทธะได้ เด็กคนนั้นเป็นพรจากสวรรค์ที่ยากจะพบในรอบพันปี นอกจากนี้ยังมีข่าวลือว่าผู้อาวุโสหลายคนกำลังดูแลเขาเพื่อขึ้นเป็นประมุขคนต่อไป

แต่เด็กตรงหน้าที่สามารถสร้างเจดีย์พุทธะได้ ไม่ใช่คนเดียวกันกับอัจฉริยะของเผ่า!

“เด็กคนนี้ไม่คุ้นหน้า แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนในกลุ่มของเรา แต่เนื่องจากเขาสามารถปรับแต่งเจดีย์พุทธะได้นั่นหมายความว่าเขามีสายเลือดเผ่าเราไหลเวียนอยู่ในร่าง เขาจะต้องเป็นตัวกาลกิณีที่ผู้อาวุโสใหญ่พูดถึงแน่…”

ชายชราหรี่ตาแคบลงประกายแสงวูบไหวในนัยน์ตา ในเผ่ามีตระกูลสาขาหลากหลาย โดยตัวเขาอยู่ในกลุ่มสนับสนุนอัจฉริยะในตระกูล ซึ่งพวกเขาพยายามอย่างดีที่สุดที่จะขัดเกลาอัจฉริยะเพื่อให้เป็นประมุขคนต่อไป หากพวกเขาประสบความสำเร็จ พวกเขาก็จะได้รับอำนาจมหาศาล

แต่จู่ๆ ก็มีคนสามารถปรับแต่งเจดีย์พุทธะได้เช่นกัน แม้ว่าเด็กคนนี้จะเป็นหอกข้างแคร่ แต่พวกเขาไม่ต้องการเห็นอุบัติเหตุใดๆ โดยคิดไม่ถึง

ด้วยความคิดนี้ ริ้วเหี้ยมเกรียมก็วาบในสายตา อุณหภูมิลดฮวบลง ก่อนที่เขาจะโบกมือพูดด้วยเสียงเย็นชาดังๆ

“เรียกผู้พิทักษ์หลงเซี่ยงมาที่นี่…”