หมอหญิงจ้าวดวงใจ – ตอนที่ 311 กรรมตามสนองผู้ร้าย ปราบปรามเขตตอนเหนือ (3)

ตอนที่ 311 กรรมตามสนองผู้ร้าย ปราบปรามเขตตอนเหนือ (3)

ใช่ มันคือของปลอม!

ไฉหูก็จำแนกเป็นหลายแบบ มีเป่ยไฉหู หนานไฉหู และยังมีต้าเยี่ยไฉหู

หนานไฉหูจะมีสรรพคุณรักษาภาวะโรคชี่ตับติดขัด ส่วนเป่ยไฉหูจะดับร้อน สองชนิดดังกล่าวก็คงไม่มีอะไรร้ายแรง แค่ว่าต้าเยี่ยไฉหูนี้กลับเป็สมุนไพรมีพิษ!

เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่มาก! หอยาในสำนักหมอหลวงนั้นเป็นสถานที่ปรุงยารักษาโรคให้ฮ่องเต้และเหล่านางสนมวังหลัง!

หมอหลวงจางติดตามฮ่องเต้มาสามสิบกว่าปีแล้ว ถึงแม้จะเคยเจออะไรมามาก ทว่าเรื่องนี้ก็ยังเป็นครั้งแรก ครั้งนี้ยังดี เขาเป็นผู้ที่รักษาความลับได้ดีที่สุด เมื่อเขาเจอกับปัญหาเช่นนี้กลับไม่ได้รู้สึกกระวนกระวายใจ แค่แอบเอายาหนึ่งกำมื อทั้งยังเอายาชนิดอื่นออกจากที่นั่น

ภายหลังจากนั้นไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม เฉิงอ๋องจึงพาทหารจิ่นหลินหกสิบนายมาปิดหอยาสำนักหมอหลวงตามพระราชโองการของฮ่องเต้แล้วจับกุมตัวขันทีหลายสิบคนที่รับผิดชอบดูแลยาสมุนไพรเหล่านั้น

หลังจากสืบสวนคนพวกนั้นในคืนนั้น เช้าตรู่วันที่สอง พระราชโองการของฮ่องเต้ก็ประกาศให้เฉิงอ๋องพาทหารจิ่นหลินไปปิดร้านขายยาและโรงงานผลิตยาของตระกูลปั๋วในเมืองหลวง ทั้งยังสั่งให้คนลงใต้ไปสถานที่ต้นกำเนิดของตระกูลปั๋ว

คนของตระกูลปั๋วถูกจับเข้าคุกประมาณสามร้อยกว่าคน

ตอนที่เหยาเยี่ยนอวี่ได้รับข่าวสารนี้ก็ผ่านไปห้าวันแล้ว สุดท้ายก็ยังเป็นเหยาเหยียนอี้ที่เป็นคนบอกนาง

ตอนนั้นนางตะลึงงันถามเหยาเหยียนอี้ “ตระกูลปั๋ว? เหตุใดข้ารู้สึกคุ้นเคยนัก เหมือนเคยได้ยินที่ใดมาก่อน”

“ความจำเจ้าเลอะเลือนหรือไร! ทั้งวันนอกจากหมกมุ่นอยู่กับสมุนไพรพวกนั้นแล้วยังจำอะไรได้บ้าง” เหยาเหยียนอี้พูดขึ้นยิ้มๆ “กลับจากเจียงหนาน คนที่ให้พวกเรากินขึ้นฉ่ายพิษไม่ใช่ว่าเป็นคนของตระกูลปั๋วหรือ”

“อ๊า!” เหยาเยี่ยนอวี่นึกได้ขึ้นมาทันที “ตระกูลเขาเอง!

หนิงฮูหยินน้อยกล่าวด้วยความเกลียดชัง “ทำความชั่วมากย่อมพิฆาตตัวเอง! ทั้งตระกูลถูกกรรมตามสนองเสียที!”

“ส่งไฉหูปลอมให้หอยาในสำนักหมอหลวง? พวกเขาบ้าไปแล้วหรือไร” เหยาเยี่ยนอวี่รู้สึกว่าเรื่องนี้เหลือเชื่อ!

“สติฟั่นเฟือน!” หนิงฮูหยินน้อยพูดขึ้นเพิ่มเติม

เหยาเหยียนอี้กลับยิ้มแต่ไม่พูดไม่จา

แท้จริงแล้วเรื่องนี้ตระกูลปั๋วก็มิอาจโทษผู้อื่น เขาเปิดร้านยาก็ต้องดูแลควบคุมเป็นอย่างดี ไม่ว่ายานี้จะเข้าวังหลวงให้ฮ่องเต้หรือสามัญชนทั่วไปที่อยู่ในเขตประสบภัยกินก็ต้องใช้ยาสมุนไพรที่ไม่ใช่ของปลอม

แต่พวกเขากลับโลภมาก ปีนี้มีฝนมากจึงทำให้เกิดน้ำท่วมอีกครั้ง ไฉหูเลยเป็นสมุนไพรที่ขายดิบขายดี ดังนั้นคนพวกนี้อยากจะทำให้ราคาไฉหูถูกลงจึงผสมไฉหูของปลอมเข้าไปด้วย อย่างไรสมุนไพรชนิดนี้ก็เป็นตัวยาที่ต้องไปผสมกับยาตัวอื่น ตัวยาของปลอมที่แอบผสมไว้จำนวนน้อยนิดคงไม่ทำให้คนถึงขั้นสิ้นชีวิต

แต่นึกไม่ถึงว่าภายใต้สถานการณ์วุ่นวาย พวกเขากลับสลับยาสมุนไพรที่ได้รับการสั่งจอง เดิมทีไฉหูที่จะส่งเข้าไปในวังกลับถูกสลับอันอื่น สุดท้ายก็ส่งไฉหูนับพันจินที่ผสมของปลอมเข้าไปในหอยาของสำนักหมอหลวง

กล่าวถึงคนในหอยาก็จริงๆ เลย จริงๆ ก็แค่รับผิดชอบยาที่ฮ่องเต้เสวยก็พอ เหตุใดถึงต้องระมัดระวังเช่นนี้

ตระกูลปั๋วเป็นพ่อค้าส่งยาให้หอยาในราชวังเป็นประจำมาหลายปี ผู้คนที่ประจำการอยู่ในหอยาก็ได้รับค่าน้ำชาจากตระกูลปั๋วมาหลายปี รวมไปถึงไท่ฉังชิง เหลียงข่าเฉิง ที่เป็นขุนนางขั้นสาม คนเหล่านี้อยู่ คนในหอยาราชวังจึงวางใจในตระกูลปั๋วมานานแล้ว

ยอดเยี่ยม พอเกิดความไว้วางใจจึงได้เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ขึ้น

ผู้ที่ทำงานอยู่ในหอยาราชวังนับหลายสิบคนต่างถูกลงโทษอย่างหนัก ส่วนผู้ที่เป็นผู้นำก็ยิ่งต้องลงโทษ และไม่มีทางหลุดพ้นความผิด

ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเป็นผู้ที่ระมัดระวังตัวอย่างมาก เดิมทีเขาก็คือผู้ที่ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยอยู่แล้ว กลัวว่ามีคนจะลอบทำร้ายเขาในที่ลับ

ดังนั้นจึงเข้มงวดกับหมอหลวงในสำนักหมอหลวงมาก คนของนางสนมในวังหลวงอยากซื้อใจคนของสำนักหมอหลวง? นั่นก็คงเป็นเรื่องยากลำบากอย่างยิ่ง

ทว่าต่อให้ระมัดระวังตัวมากเพียงใดก็ยังมีข้อผิดพลาด เขาไว้วางใจหมอหลวงที่อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของตนเองเกินไป กลับมองข้ามเรื่องยาสมุนไพร ทว่ายาที่ฮ่องเต้เสวยล้วนต้องผ่านตาและปากของจางชางเป่ยก่อน ส่วนมากยาที่เป็นของปลอมไม่มีทางหลอกหลวงผู้เฒ่าคนนี้ได้อยู่แล้ว

วันนี้ไม่ต้องเอ่ยถึงฮ่องเต้ แค่เอ่ยถึงเหยาเหยียนอี้

คนของตระกูลปั๋วเกิดเรื่อง หลักฐานในมือของเหยาเหยียนอี้จึงมีประโยชน์ขึ้นมาทันที เขาก็ไม่ได้เอาหลักฐานนี้ไปให้ด้วยตัวเอง แค่ลอบสั่งให้คนส่งไปให้ขุนนางที่รับผิดชอบทำสืบสวนคดีนี้

เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งเดือน ความผิดของตระกูลปั๋วจึงถูกสืบค้นอย่างชัดเจน ถือโอกาสขึ้นราคาสมุนไพรให้สูงลิ่วในช่วงที่เกิดโรคระบาด ใช้ยาสมุนไพรที่หมดอายุและขึ้นราในการทำกำไรมหาศาล แล้วยังทำยาสมุนไพรขึ้นมาทำลายชีวิตของผู้คน และอื่นๆ ความผิดหลายอย่างล้วนที่เกี่ยวข้องกับยาสมุนไพร ตระกูลปั๋วล้วนกระทำหมดทุกอย่าง

นี่เป็นความผิดขั้นร้ายแรงที่ถึงกับถูกค้นจวนและยึดทรัพย์ กิจการนับร้อยของตระกูลปั๋วถูกทำลายเพราะต้าเยี่ยไฉหูไม่กี่พันจินนี้

ส่วนผู้ที่พลอยลำบากไปด้วยก็คือไท่ฉังชิง เหลียงข่ายเฉิง

นี่กลับไม่ใช่การติดร่างแหไปด้วย กฎระเบียบของต้าอวิ๋น ความผิดของต้นตระกูลบุตรีที่ออกเรือนไปแล้วไม่ต้องพลอยถูกลงโทษไปด้วย

ทว่าตระกูลปั๋วกับเหลียงข่ายเฉิงมีความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกันอย่างมาก เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องสืบสวนอย่างละเอียดก็รู้ได้ว่าใต้เท้าเหลียงสมรู้ร่วมคิดกับเรื่องนี้ด้วย ดังนั้นไท่ฉังชิงที่เป็นขุนนางขั้นห้าไม่เพียงแต่เสียตำแหน่งขุนนางไปทั้งยังถูกจับกุมตัวเข้าไปในคุก

ฮูหยินผู้เฒ่าแห่งจวนอัครเสนาบดีเฟิงได้ยินว่าต้นตระกูลของตนเกิดเรื่องจึงนอนหลับไม่สนิทไปหลายคืน โรคที่เคยป่วยก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง

สิ่งที่น่าสงสัยคือนางที่เป็นเพียงแม่เฒ่าคนหนึ่ง ป่วยกลับไม่กล้ากินยา กลัวว่าหากนางไม่ตั้งสติอาจจะกินยาต้มที่ผสมยาสมุนไพรปลอมลงไป ดังนั้นนางต้องเชิญคุณหนูเหยาไปให้ได้ นางจะใช้วิธีการฝังเข็มรักษาอาการและใช้วิธีการกินอาหารบำรุงสุขภาพร่างกายของตนเอง ไม่ว่าจะเกลี้ยกล่อมอย่างไรแม่เฒ่าผู้นี้ก็บอกว่าจะไม่กินยาอะไรทั้งนั้น!

ในเมื่อตกเป็นจำเลยในครั้งนี้ เหยาเหยียนอี้ก็เป็นคนสลับยาสมุนไพรของปลอมให้พวกเขาเอง

แน่นอนนี่ไม่สามารถโทษข้าคุณชายรองเหยาได้ เหตุเพราะเจ้าเป็นคนให้ขึ้นฉ่ายพิษให้โรงครัวของข้า หรือเจ้าจะไม่ยอมให้ข้าซื้อใจหั่วจี้เพื่อคิดบัญชีดำกับเจ้าเสียหน่อย

หากเจ้าไม่ได้ทำยาปลอมขึ้นมาตั้งแต่แรกแล้วจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้อย่าไร เอ๊ะ เจ้าขายยาปลอมให้ชาวบ้านแล้วยังจะอุปทานให้ราชวัง นี่เจ้ายังขาดศีลธรรมหรือไร

คุณชายรองไม่เอาคืนเจ้า เจ้าเห็นคนใต้หล้านี้โง่เขลาหรือไร!

วงการด้านการค้าขายยาทั้งเมืองหลวงอวิ๋นเ หตุเพราะคดีครั้งนี้จึงมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก ทุกคนล้วนตกอยู่ในสภาวะอกสั่นขวัญเสีย กลัวว่าวันใดเคราะห์ร้ายเช่นนี้จะมาถึงตน

บรรยากาศวันนี้ก็ย่ำแย่ยิ่งนัก นี่ก็เข้าสู่เดือนเก้าแล้ว แต่กลับมีฝนพรำหลายวันไม่หยุดไม่หย่อน

พอเห็นว่างานสมรสก็ใกล้เข้ามาทุกที ภายในใจของเหยาเยี่ยนอวี่ตื่นเต้นอย่างน่าแปลก บางครั้งนางนั่งอยู่ใต้ชายคาระเบียงมองหยาดฝนที่กระทบลงบนกลีบดอกไม้ตามลำพังไปครึ่งค่อนวัน

ทีแรกชุ่ยเวยและชุ่ยผิงไม่ได้สนใจ หลังๆ มาพอเห็นนางมักจะทำเช่นนี้ยังนึกว่ามีอะไรในใจหรือเปล่าจึงเดินเข้ามาปลอบโยนนาง จู่ๆ นางก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าตนเองเหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ภายในใจมักจะนึกถึงแต่ใบหน้าเย็นชาของเว่ยจาง

นี่คือโรคแทรกซ้อนก่อนออกเรือนหรือ คุณหนูเหยาถอนหายใจยาวแล้วยกมือนวดหว่างคิ้วของตนเองแล้วเอ่ยถาม “วันนี้ข้างนอกมีเรื่องอะไรใหม่ๆ หรือไม่”

“คุณหนู เรื่องอะไรใหม่ๆ หรือ เฝิงหมัวมัวเชิญท่านไปที่เรือนข้างฝั่งตะวันออกเจ้าค่ะ ชุดเจ้าสาวแก้ขนาดเสร็จแล้ว ท่านไปลองดูอีกครั้งเถอะเจ้าค่ะ”

“ไม่ใช่ลองมาสามรอบหรือ” พอนึกถึงเรื่องนี้ คุณหนูเหยาก็รู้สึกปวดศีรษะนัก ชุดเจ้าสาวมีทั้งหมดเก้าชั้น ตอนใส่ยุ่งยากมากจริงๆ ทุกครั้งที่ลองก็ต้องใช้เวลาไปครึ่งค่อนวัน ซ้ำเฝิงหมัวมัวยังละเอียดอ่อน พอเห็นจุดที่ไม่เหมาะสมเพียงเล็กน้อยก็ต้องแก้

“คุณหนูผู้แสนดี รีบหน่อยเถอะ!” ชุ่ยเวยยื่นมือไปพยุงคุณหนูของนางขึ้น “หากยังชักช้าเช่นนี้จะไม่ทันการเอา! เหลืออีกแค่สามวันเองนะเจ้าคะ!”