หฤโหดโคตรนักเวทย์ (Mage are too Op) – ตอนที่ 1

มันเป็นเพดานที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

หลังจากโรแลนด์ลืมตาขึ้น เขาก็พบเข้ากับรูปปั้นสตรีขนาดมหึมาอยู่เหนือหัวของเขา มันทำมาจากหินสรดำ และมีอณูสีเขียวไหลผ่านอยู่บนพื้นผิว แต่เมื่อเขาพยายามสังเกตละอองสีเขียวนั่งอีกครั้ง มันก็หายไปเสียแล้ว

โรแลนด์ลุกขึ้นนั่งก่อนจะพบว่าตัวเองอยู่บนแท่นสีฟ้าที่ดูคล้ายจะเป็นแท่นบูชา ที่มีไว้สำหรับการบูชายัญในสมัยช่วงยุคกลาง มันทั้งเย็นยะเยือกและหยาบกระด้าง

กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ลอยคลุ้งอยู่กลางอากาศ เขามองไปรอบข้างและพบเข้ากับหญ้าประหลาดกำลังถูกเผาอยู่ที่ด้านล่างของรูปปั้นเทพธิดาที่อยู่ไม่ไกลจากเขานัก หญ้านั้นคล้ายจะเป็นต้นเวิร์มวู๊ด ที่ใบของมันเต็มไปด้วยหนามแหลม

เดี๋ยวนะ…..กลิ่น?

เขายังคงได้รับกลิ่นและยังมีความรู้สึก? โรแลนด์ลองแตะไปยังแท่นบูชานี่อีกครั้ง เขาสัมผัสได้ถึงความหยาบกระด้านและความเย็น จากนั้นเขาก็ลองสูดลมหายใจเข้าอย่างแรง คราวนี้เขาได้กลิ่นทั้งจากแปลกๆมาจากทั้งต้นหญ้าประหลาดนั่น และ กลิ่นขมๆมาจากทางแท่นหินนั่น

     นี่ฉันไม่ได้ถูกสะกดจิตอยู่ใช่ไหม นี่ฉันอยู่ในเกมเสมือนจริงงั้นหรอ? มันดูเหมือนจริงเหลือเกิน…. โรแลนด์มองไปที่มือของเขาที่ดูบอบบางและผอมเพรียว อย่างที่คิดนี่เป็นมือของผู้ใช้เวทย์

เขาลองหยิกมือตัวเองดู มันยังคงรู้สึกเจ็บอยู่….แต่ไม่มากขนาดนั้น ไม่น่าแปลกใจสักเท่าไหร่ ยังไงก็ตาม ก่อนที่เขาจะเข้าเกม เขาได้อ่านประกาศอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับเรื่องนี้มาแล้ว ที่ว่าความเจ็บปวดในเกมจะลดลงเหลือเพียง 1 ใน 10

โรแลนด์ลุกขึ้นจากบนแท่นบูชา เขามองไปรอบๆและสังเกตเห็นว่า เขาอยู่ในสิ่งก่อสร้างที่ทำมาจากหิน มีรูปปั้นเทพธิดา , แท่นบูชา , และเก้าอี้ที่เรียงกันเป็นแถว เมื่อดูลักษณะการจัดเรียยงทั้งหมดแล้ว ดูเหมือนที่นี่จะเป็นโบสถ์เล็กๆ

เมื่อกระโดดออกจากแท่นบูชา เขาก็เริ่มสังเกตุร่างกายของตัวเอง เขาอยู่ในชุดสีเทาและน้ำตาลซึ่งทำมาจากผ้าลินินซึ่งไม่ค่อยรู้สึกสบายนัก รองเท้าของเขาก็ทั้งเก่าและบาง เขายังคงรู้สึกถึงหินเย็นๆที่เท้าของเขาระหว่างเดินอยู่เลย

มันเหมือนจริงมาก… โรแลนด์ถอนหายใจก่อนนำมือไปสัมผัสกับแท่นบูชา หินนี่เหมือนจริงมาก มีแม้กระทั่งรูเล็กๆบนพื้นผิวเหมือนกับของจริงเลย เขาไม่ได้คาดหวังว่าเกมเสมือนจริงนี้จะเหมือนของจริงได้ขนาดนี้ เหมือนขนาดที่เพนกวินคอโปเรชั่นเคยกล่าวไว้ว่า นี่ไม่ใช่เกม VR ปลอมๆที่สร้างขึ้นมาเพื่อหลอกเอาเงินจากผู้ใช้บริการ

เทคโนโลยีถูกพัฒนามาถึงขั้นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? และทำไมมันถึงถูกพัฒนาขึ้นโดยเพนกวินคอโปเรชั่นละ? โรแลนด์ถอนหายใจออกมาด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย อย่างน้อยแคปซูลสำหรับเล่นเกมนี้ที่เขาซื้อมาในราคากว่า 50000 เหรียญ ก็คุ้มค่าแน่นอน

เขาพยายามสังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบและพยายามปรับตัวให้เข้ากับร่างกายใหม่ของเขา ทันใดนั้นประตูเก่าๆของโบสถ์ก็ถูกเปิดออกมา

ในขณะที่ประตูกำลังถูกเปิด ชายชราหลังค่อมก็เดินเข้ามา คิ้วของเขายาวและเป็นสีขาวทั้งหมด มันยาวเลื้อยจนถึงแก้มผอมๆของเขา เปลือกตาเขาหย่อนยานจนเกือบจะปิดตาทั้งสองข้างของเขา เขาอยู่ในชุดคลุมสีขาวที่ดูเหมือนว่าจะมีสัญลักษณ์ต้นไม้อยู่ตรงกลางของชุดของเขา

ก่อนที่จะเริ่มเกม โรแลนด์ได้ศึกษาเกี่ยวกับพื้นฐานของเกมนี้มาจากเว็บไซค์ทางการมาแล้ว ถ้าเขาจำไม่ผิด ดูเหมือนชุดนั่นจะเป็นชุดของโบสถ์แห่งชีวิต มีแค่นักบวชของโบสถ์แห่วงชีวิตเท่านั้นที่สวมใส่มัน

ในตอนแรกที่ชายชราเห็นโรแลนด์ เขาก็ดูตกใจเป็นอย่างมาก แต่แล้วเขาก็ค่อยๆผ่อนคลายลง

การเปลี่ยนแปลงท่าทาง ไหนจะการเคลื่อนไหวบนใบหน้าและดวงตานั่นอีก ราวกับว่าเป็นคนตัวเป็นๆมากกว่าเพียงแค่  NPC ภายในเกม

ในเกม VR ที่เขาเคยเล่น การเปลี่ยนแปลงสีหน้าของ NPC ถือว่าเป็นจุดบกพร่องมาโดยตลอด ไม่ว่าเหล่า NPC เหล่านั้นจะดูเสมือนจริงขนาดไหน ถึงแม้ว่า NPC เหล่านั้นจะมีท่าทางที่ดูขนาดไหนก็ตาม แต่เมื่อพวกเขาเปลี่ยนแปลงท่าทางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแย่กับมัน

แต่ทว่าตอนนี้ โรแลนด์กลับรู้สึกเหมือนได้พบกับคนเป็นๆ…. นี่ใช่ผู้เล่นเหมือนกับเขารึเปล่า?

เขาทิ้งความคิดนี้ไปในทันที เขาเป็นผู้เล่นกลุ่มแรกในเกมนี้ มันไม่มีทางที่จะมีผู้เล่นกลายเป็นนักบวชได้เร็วขนาดนี้ ที่สำคัญกว่านั้น รูปลักษณ์ของผู้เล่นทุกคนจะออกมาเป็นมนุษย์ในช่วงเยาว์วัย แต่ที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นเป็นชายชราที่ดูไร้เรี่ยวแรง

แต่ถึงอย่างนั้น ชายชราก็ดูสมจริงเกินไป โรแลนด์รู้สึกราวกับว่านี่คือคนจริงๆถึงแม้เขาจะอะเอาแต่จ้องมองโรแลน์โดยไม่ได้พูดอะไรออกมา

ไม่ว่าจะเป็นดวงตา , ท่ายืน , การกระพริบตา , ไฝบนใบหน้า หรือแม้กระทั่งผิวสีเหลืองที่แห้งกระด้าง…. เขาเห็นแม้กระทั่งการกระตุกบริเวณขมับของชายชราเพราะเหลือไหลเวียน

โรแลนด์ไม่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมเกมใดๆ แต่เขาก็เป็นคนที่เล่นเกมมาเป็นจำนวนมาก เขาเล่นมาตั้งแต่แพ็คแมนในยุคแรกจวบจนกระทั่งเกม VR ที่ยอดเยี่ยมในตอนนี้ แม้ว่าเกมในปัจจุบันจะสามารถ NPC ที่ยอดเยี่ยมออกมาได้ แต่พวกเขาก็ยังขาดสิ่งที่เป็นปัจจัยสำคัญที่สุด นั่นก็คือ จิตวิญญาณ

ทว่าชายชรากลับให้ความรู้สึกเหมือนคนจริงๆที่มีจิตวิญญาณ มากกว่าจะเป็นเพียงแค่กลุ่มข้อมูลที่ห่มหนังมนุษย์ แม้ว่าเขาจะยังคงยืนอยู่เฉยๆเท่านั้น

     นี่เป็น NPC ที่คอยให้คำแนะนำใช่รึเปล่า? แต่ว่าทางเว็บไซค์ไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับ NPC ที่คอยให้คำแนะนำไว้เลย …. เขารู้สึกสับสน ดังนั้นจึงถามออกมาว่า ‘สวัสดี เอ่อคือ…ที่นี่ที่ไหนเหรอครับ’

ชายชรารู้สึกตกใจไปครู่หนึ่งก่อนจะโบกมือและพูดออกในภาษาที่เขาไม่รู้จัก

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจ แต่โรแลนด์ก็พอจะสามารถคาดเดาได้จากสีหน้าของชายชราว่าเขาไม่เข้าใจสิ่งที่ โรแลนด์พูด

ให้ตายเถอะ! โรแลนด์ได้แต่สาปแช่งผู้ผลิตเกมนี้เกี่ยวกับความสมบูรณ์แบบที่มากเกินไป นี่พวกเขาตั้งค่าภาษาที่แตกต่างกันทั้งหมดสำหรับ NPC บนโลกใบนี้งั้นหรอ? ถ้าข้อมูลจากเว็บไซค์ทางการถูกต้องละก็ มันจะมีประเทศและเผ่าพันธุ์อยู่อย่างมากมาย ถ้าแต่ละประเทศและเผ่าพันธุ์ต่างๆมีภาษาเป็นของตนเองอีกล่ะ นี่พวกเขาทำงานมากขนาดไหนถึงจะผลิตเกมนี้ออกมาได้เนี่ย?

ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงๆ Blizzard และ Ubisoft ก็ไม่ต่างอะไรจากเด็กน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเพนกวินคอโปเรชั่น

แม้ว่าจะไม่พอใจ แต่โรแลนด์ก็มีทางออก เขานึกขึ้นได้ว่าเขามีความสามารถในการเข้าใจภาษา ซึ่งเป็นเวทย์มตร์ระดับสอง ที่เขาได้รับมาตอนสร้างตัวละคร

ในเกม Sandbox ทั้งหลายที่เขาเคยเล่น  ถึงแม้ว่าตัวละครจะใช้ภาษาเดียวกันทั้งหมด แต่ทว่าผู้เล่นจากหลายหลายประเทศต่างก็ต้องเห็นหรือเคยได้ยินศัพท์แปลกที่ทำให้ต้องเดากันบ้าง ต้องขอบคุณเกมเหล่านั้นหละนะ

เขารู้สึกโชคดีที่มีประสบการณ์เล่นเกมมามากมาย เขาเรียกระบบขึ้นมาในใจ อาจจะดูเงอะงะไปในบ้างในตอนแรก ยังไงก็ตามเกมเสมือนจริงก็ยังต่างจากเกม VR ค่อนข้างมาก แต่ทันทีที่เขาเรียกระบบขึ้นมาได้เขาก็ได้พบเข้ากับทักษะที่อยู่ในตำราเวทย์ เขาเลือกไปที่ความเชี่ยวชาญภาษา

ทันใดนั้นตารางแปลกๆที่เต็มไปด้วยจุดสีฟ้า ก็ปรากฎขึ้นตรงหน้าเขา

จุดสีฟ้าที่ดูเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นเริ่มส่องแสงระยิบระยับและกลายเป็นสีแดงกระจายไปยังจุดอื่นๆภายในพริบตา

     นี่คือวงเวทย์?

ขณะที่โรแลนด์กำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้อื่นๆ จู่เส้นสีแดงที่เชื่อมระหว่าง 2 จุด ก็เริ่มสั่นไหว จากนั้นมันก็สั่นหนักขึ้นเรื่อยๆ จู่โรแลนด์ก็รู้สึกปวดหัวหนักขึ้นเรื่อยๆ

     เกิดอะไรขึ้น?

โรแลนด์เล่นเกมมากว่า 20 ปี แต่ทว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาเล่นเกมเสมือนจริง เขาไม่มีประสบการณ์ใดเลย และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรกับสถานการณ์ในตอนนี้

หลายวิถัดมา เส้นสีแดงก็เริ่มฉีกขาดขณะสั่นไหวอย่างรุนแรง แต่ก่อนหน้านั้น ความเจ็บปวดที่หัวของโรแรนด์ก็รุนแรงขึ้นจนเขาแทบทนไม่ไหว ราวกับมีเข็มติดอยู่ในหัวของเขา

ทันทีที่เส้นสีแดงฉีกขาด สติของโรแลนด์ก็หลุดออกจากร่างภายในเกม จากนั้นเขาก็พบเข้ากับเรื่องประหลาด ร่างภายในเกมของเขานั้นหัวระเบิด

ศพไร้หัวหล่นลงบนพื้นอย่างรุนแรง เลือดสาดกระเห็นไปยังทุกพื้นที่

สติสำนึกของโรแลน์ที่ยืนอยู่ข้างๆศพ ราวกับวิญญาณโปร่งแสง เขาตกใจเป็นอย่างมากและไม่รู้ควรทำตัวอย่างไร

เส้นผม , ใบหน้า และเสื้อผ้าของชายชราล้วนปกคลุมไปด้วยเลือด เขาอ้าปากที่เหลือฟันเพียงเล็กน้อยของเขาออกมาด้วยความตกใจ