พวกเขาสี่คนพูดคุยกันอยู่ภายในบาร์ต่อราวๆสามชั่วโมงก่อนจะแยกย้ายกันตอนเที่ยง โรแลนด์ขี่มอเตอร์ไซค์ของเขากลับบ้านโดยพบเจอกับแสงแดดในตอนกลางวัน สิ่งแรกที่เขาทำหลังกลับมาถึงคือปรับแอร์ให้อุณหภูมิต่ำสุดเท่าที่จะเป็นไปให้ และปล่อยให้ลมพัดผ่านตัวเขาไป
หลังจากเริ่มเย็นขึ้น โรแลนด์ก็เปิดคอมพิวเตอร์ของเขาและเข้าไปยังบทความอีกครั้ง เพียงแค่เห็นว่าช่องจดหมายเต็มไปด้วยข้อความ โรแลนด์ก็รู้สึกงุนงงทันทีที่เห็นการแจ้งเตือนที่มากมายมหาศาล
เขาสูดหายใจเข้าไปลึกๆ ก่อนจะเริ่มอ่าน ส่วนมากจะเป็นการแจ้งเตือนการได้รับทิป ในตอนแรกเขาคิดว่าระบบคงผิดพลาด ทว่าหลังจากเช็คข้อความไปบางส่วน เขาก็พบว่าเข้าได้รับทิปจริงๆ บ้างก็เป็นค่าเข้าบทความ 1 เหรียญ บ้างก็หลาย 10 เหรียญ
ในบทความนี้ เงินภายในบทความจะมีค่าเท่ากับเงินจริง หมายความว่าในทุกๆเหรียญที่เขาได้รับก็หมายถึงเงินจริงๆที่เขาได้
ทิปทั้งหมดมาจากที่เดียวกัน “ประสบการณ์การใช้บอลเพลิงนรกของโรแลนด์” ที่เขาพึ่งโพสต์ไปไม่นานมานี้ เขารีบเข้าไปในหัวข้อนักเวทย์และเห็นกระทู้ของเขาถูกปักหมุดเอาไว้บนสุด
เขาคลิกเข้าไปในกระทู้และเห็นทุกคนกำลังชื่นชมเขาอยู่
“ฉันนับถือเจ้าของโพสต์นี้จริงๆ ฉันขอมอบทิป 2 เหรียญด้วยความนับถือ”
“วิเคราะห์เวทย์ด้วยสูตรคณิตศาสตร์แม้งโคตรอัจฉริยะเลย! ฉันจะจำจุดเวทย์ที่ระเบิดตัวเองของคุณเอาไว้ แล้วจะรีบไปลองในคืนนี้ นี่ทิป 5 เหรียญ”
“บอลเพลิงนรกกลายเป็นการระเบิดตัวเอง นายจะต้องเป็นมือวางระเบิดในอนาคตแน่นอน ฉันมีเงินไม่มากนัก แต่นี่ 2 เหรียญถือว่าเป็นการแสดงการสนับสนุนของฉันละกัน”
มีคำขอบคุณแบบนี้อยู่อีกมาก ทิปที่ได้อยู่ระหว่าง 1 เหรียญจนถึง 20 เหรียญ แน่นอนผู้คนส่วนใหญ่ไม่ได้ให้ทิปและเข้ามาเพียงแค่หาความสนุกเท่านั้น
พ่อมดบางคนเข้ามาและพยายามเบี่ยงเบนประเด็น แต่พวกเขาก็ถูกดันตกออกไปโดยคำชื่นชม โดยไม่มีใครให้ค่านัก
โรแลนด์กลับเข้ามาดูในบัญชีกลาง เขาจับหน้าผากตัวเองและมองดูอย่างรวดเร็ว เขาพบว่ามีเงินกว่าห้าหมื่นเหรียญฟอรั่มและตัวเลขกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินจริงเขาก็จะมีเงินห้าหมื่นเหรียญถึงแม้จะถูกหักค่าดำเนินการไปบางส่วน
นี่มันค่าจ้างตลอดทั้งปีของเขาเลย และเขาพึ่งใช้เงินทั้งหมดไปกับค่าแคปซูล เขาคาดหวังว่าเขาคงได้เงินคืนเล็กน้อยจากค่าแคปซูลหลังจากโพสต์ประสบการณ์ภายในเกมของตัวเอง
นี่หมายความว่ามีหลายพันคนมอบทิปให้เขา คนที่มีเงินพอจะซื้อแคปซูลเกมได้ต้องไม่ใช่พวกยากจนอยู่แล้ว ยังไงแคปซูลก็ราคาสูงถึงห้าหมื่นเหรียญซึ่งไม่ได้ถูกเลย
โรแลนด์รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่สามารถทำเงินได้ แต่เขาก็มีความรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อยอย่างไรก็ตามเขาไม่ใช่ผู้เล่นมืออาชีพ และไม่เคยคิดที่จะหาเลี้ยงชีพด้วยการเล่นเกม
เขาแลกเหรียญฟอรั่มให้กลายเป็นเงินจริง หลังจากได้รับข้อความว่ามีเงินโอนเข้ามาห้าหมื่นเหรียญ เขาก็ยิ้มออกมาและเดินลงไปกินมื้อเที่ยง จากนั้นเขาขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป หลังจากกลับมาแล้วเขาก็ใจเย็นลง ความตื่นเต้นกับเงินโบนัสเริ่มหมดลง
เขาเคยเล่นเกมอื่นๆอยู่ช่วงหนึ่ง ทว่าเมื่อเขาได้ลองเล่นเกมเสมือนจริงแล้ว เขาก็หมดความสนใจในเกมอื่นๆไปในทันที แม้กระทั่งเกมที่เขาเคยชื่นชอบก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของเขาได้อีกแล้ว
สำหรับเขาเวลาไม่เคยเดินช้าแบบนี้มาก่อน
ในที่สุด ก็มาถึงเวลา 21.45 เขาสวมชุดนอนและนอนลงบนแคปซูล แคปซูลถูกปิดโดยอัตโนมัติ แสงสีเขียวปรากฎอยู่ตรงหน้าเขา เขาเริ่มหลับตาและหลับไปในที่สุด
เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเขากลับเข้ามาสู่ภายในเกม โลกภายในเกมยังคงเป็นสีขาวดำอยู่ กระทั่งฟอลเคิลก็กำลังลุกขึ้นยืนอยู่ข้างๆเขา
โรแลนด์ไม่สามารถขยับตัวได้ เขารออยู่ครู่หนึ่ง ไม่นานนักโลกก็กลับมามีสีสันอีกครั้ง และโรแลนด์ก็ได้ยืนขึ้น เขาไม่ได้รู้เลยว่าโรแลนด์ได้ออกจากโลกนี้ไปแล้วครั้งหนึ่ง
เขายืนหลังค่อม ก่อนหันหน้ามาทางโรแลนด์แล้วกล่าวว่า “เจ้าไม่สามารถคุ้นเคยกับเวทมนตร์ได้ภายในชั่วข้ามคืนหรอก ข้าแนะนำให้เจ้าไปหางานทำและเริ่มเก็บเงินก่อน เมื่อไหร่ที่เจ้าสามารถร่ายเวทย์ได้ เมื่อนั้นเจ้าก็น่าจะมีเงินเพียงพอสำหรับแผนอื่น
โรแลนด์รู้สึกว่ามันฟังดูเข้าท่า ทว่าเขาก็ส่ายหน้าออกมาหลังจากคิดไปครู่หนึ่ง “ผมไม่สามารถพูดภาษาของพวกคุณได้ ผมคิดว่าผมไม่น่าจะสามารถหางานได้”
“ข้ามีงานให้เจ้าทำ” ฟอลเคิลกล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้ม “มันมีเหมืองอยู่ทางด้านหลังภูเขา สิ่งที่เจ้าต้องทำก็มีเพียงขุดหาแร่เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องสนทนาใดๆ มีอาหารให้ฟรี แถมรายได้ค่อนข้างเยี่ยมอีกด้วย”
การทำเหมือนในเกมอื่นๆถือว่าเป็นทางที่ดีที่จะทำให้รวย ทว่ามันก็พูดได้ยากว่าจะเป็นอย่างนั้นในเกมนี้ ทว่าโรแลนด์ก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว เขาจึงทำได้เพียงพยักหน้าและตอบรับไปว่า “ขอบคุณ แต่ผมกลัวว่าผมจะไม่มีแรงมากพอ อย่างไรก็ตามการทำเหมืองนั้นถือเป็นงานที่หนักเอาเรื่อง”
“ผู้เชี่ยวชาญทุกคนล้วนแล้วแต่แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดา” ฟอลเคิลยิ้มออกมา “แม้แต่เหล่าผู้ใช้เวทย์ก็ยังมีร่างกายที่แข็งแรงกว่าคนธรรมดาเลย ข้าสามารถจัดการล้มชายหนุ่มสองคนด้วยมือเปล่าได้ด้วยซ้ำ เมื่อข้ายังหนุ่ม”
โรแลนด์ยังไม่ค่อยมั่นใจนัก ทว่าเขาก็สามารถบอกได้ว่าตัวเขาค่อนข้างแข็งแกร่งขึ้นมากเมื่ออยู่ภายในเกม แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ใช้เวทย์
ฟอลเคิลนำทางโรแลนด์ไปยังเมือง เมื่อผ่านทางเดินที่อยู่ติดกับทะเลสาบไป ผู้คนมากมายต่างเข้ามาทักทายฟอลเคิล โรแลนด์สามารถบอกได้เลยว่าฟอลเคิลค่อนข้างเป็นที่น่านับถือในที่แห่งนี้
สิบนาทีต่อมา ฟอลเคิลพาโรแลนด์เดินไปทางหุบเขาซึ่งอยู่ทางใต้ของทะเลสาบ มันมีถ้ำอยู่ตรงนี้ ซึ่งภายนอกของมันเต็มไปด้วยกองหินสีเขียวฟ้า ไกลออกไปมีบ้านหินหลังใหญ่ซึ่งดูเหมือนจะเป็นโรงเก็บของ มีชายวัยกลางคนผิวเข้มนอนอยู่ที่ด้านนอกโกดัง
ฟอลเคิลเดินไปทางเขาและเคาะไปที่โต๊ะไม้เก่า
ชายวัยกลางคนตื่นขึ้นทักที หลังจากเห็นฟอลเคิลเขาก็พูดอย่างประจบประแจงทันที “ท่านฟอคเคิลอะไรทำให้ท่านเดินทางมาถึงนี่กัน?”
“กาเลน ข้ามาคนทำงานมาให้เจ้า” ฟอคเคิลตบไปที่หลังของโรแลนด์และพูดว่า “เขาเป็นเด็กใหม่หนะ แต่ข้ามั่นใจว่าเขาจะไม่ทำให้เจ้าเสียใจแน่”
ชายวัยกลางคนที่ชื่อกาเลนมองสำรวจรูปร่างของกาเลนและพูดออกมาอย่างลังเลว่า “ท่านครับ เด็กหนุ่มคนนี้ดูค่อนข้างบอบบางและมีการศึกษาเกินกว่าที่จะทำงานหนักแบบนั้นนะครับ”
ฟอลเคิลถอนหายใจและหัวเราะออกมาเบาๆก่อนพูดว่า “เจ้าคิดว่าเขาจะทำงานที่นี่ยาวนานงั้นหรือ? ดูเหมือนเจ้าจะไม่ได้เข้าเมืองเลยสินะช่วงนี้?”
เมืองเรดเมาน์เทนนั้นไม่ใช่เมืองที่ใหญ่มาก ข่าวส่วนใหญ่จะแพร่ไปอย่างรวดเร็ว มันค่อนข้างแปลกที่กาเลนจะไม่รู้จักโรแลนด์
ชายวัยกลางคนส่ายหน้าออกมา “ข้าพึ่งมาจากเมืองราวด์วู๊ดในเช้านี้ ข้าค่อนข้างล้ามากดังนั้นข้าจึงเผลอหลับไป ทว่าข้าก็พอได้ยินเรื่องราวบางส่วนภายในเมือง แต่ข้าไม่รู้รายละเอียดนัก”
