แม้ว่าชายหนุ่มคนนี้จะไม่มีประกายชีวิตในแววตาของเขา แต่เขาก็มีรูปร่างที่ดีมากส่วนสูงประมาณ 180 เซนติเมตร เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเทาธรรมดาคู่กับกางเกงยีนส์
ดวงตาที่ไร้วิญญาณของเขาจ้องไปที่โรแลนด์สักพักแล้วเขาก็เดินเข้ามา ระหว่างพวกเขาถูกกั้นด้วยกำแพงอิฐสีแดงเตี้ย ๆ เขาถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรงว่า “เพื่อนนายมาทำอะไรที่นี่กัน?”
“แค่มาลองสำรวจดูหนะ” โรแลนด์ขยับสายตาออกห่างจากชายหนุ่ม เขาจ้องไปที่นักเรียนสองคนที่ซ้อมอยู่ในสนามและพูดอย่างไม่เร่งรีบ “ฉันได้ยินมาว่าที่นี่เป็นสโมสรเหมียวเต๋าดังนั้นฉันจึงมาดูว่าที่นี่เป็นของจริงหรือไม่”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างกระวนกระวายราวกับว่าเขากำลังพยายามยิ้ม “เชิญตามสบายเลย”
นักเรียนซ้อมทั้งสองคนถือกระบี่ไม้โค้งยาวสองอันซึ่งดูคล้ายกับทาจิ [1] ของพวกชาววา [2] มากและลำดับการเคลื่อนไหวและการโจมตีระหว่างทั้งสองนั้นค่อนข้างคล้ายกับเคนโด้มากในแวบแรก
ไม่น่าแปลกใจที่คนมักคิดว่าเทคนิคเหมียวเต๋านั้นจะมาจากเคนโด้
หลังจากดูทั้งสองประลองกันสักพักหนึ่งโรแลนด์ก็เริ่มมั่นใจว่าที่นี่เป็นสโมสรเหมียวเต๋าจริงๆแน่นอน
หลังจากเขาได้ฝึกฝนการชกมวยเป็นเวลาสองเดือนแม้ว่าเขาจะไม่กล้าอ้างว่าแข็งแกร่งมากนัก แต่เขาก็ยอดเยี่ยมได้กว่าโค้ชที่สอนมานับสิบปีเล็กน้อย แต่การรับรู้ของเขาก็นับว่าดีขึ้นมาก
ผู้ที่ฝึกฝนการชกมวยเป็นธรรมดาที่จะต้องเรียนรู้การจู่โจมและถอย และนั่นก็เป็นพื้นฐานของวิชาดาบเช่นกัน
ความแข็งแกร่งในการฟาดฟันดาบหรือความสามารถในการชักดาบออกจากฝัก โรแลนด์สังเกตุเห็นสิ่งเหล่านี้ได้จากพวกนักเรียนที่กำลังฝึกกันอยู่ ดูเหมือนพวกนั้นจะมีพื้นฐานแล้วสินะ
หลังจากดูอยู่สักพักโรแลนด์ก็ถามชายหนุ่มว่า“พี่ชายแล้วโค้ชกับประธานสโมสรแห่งนี้อยู่ที่ไหนงั้นเหรอ”
“ฉันเป็นทั้งคู่นั่นแหละ” ชายหนุ่มยังคงมีสีปลาตายและไม่สนโลก เขาสำรวจร่างกายโรแลนด์และพูดว่า “ดูเหมือนนายจะมีพื้นฐานในศิลปะการต่อสู้แล้ว”
“ใช่ฉันฝึกชกมวยมาสองเดือนแล้ว!”
“สองเดือน?” ในที่สุดชายหนุ่มก็แสดงสีหน้าเปลี่ยนไปเพียงนาทีเดียวราวกับว่าขนนกสีอ่อนตกลงบนผิวน้ำของทะเลสาบอันเงียบสงบทำให้เกิดระลอกคลื่นเบาๆ
“อ่าหะ” โรแลนด์พยักหน้า
“เข้าใจละ…”
ชายหนุ่มพึมพำเบา ๆ สองสามคำจากนั้นมือขวาของเขาก็ตวัดขึ้นในแนวทแยงมุม ปลายฝ่ามือของเขาดูเหมือนพยายามพุ่งโจมตีไปที่ซี่โครงของโรแลนด์
ในส่วนของเขาโรแลนด์ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาเอนร่างกายส่วนบนของเขาไปด้านหลัง ขณะเดียวกันก็ยกเข่าขึ้นมาโดยสัญชาตญาณและพุ่งไปที่หน้าท้องของชายหนุ่ม
อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเขาก็หยุดการเคลื่อนไหว
เพราะเขาเห็นว่าท่าสับของชายหนุ่มเป็นเพียงการทดสอบที่หยุดลงกลางคัน เป็นเพียงการทดสอบอย่างหนึ่งโดยไม่มีเจตนาร้าย
ในขณะนี้การเคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งสองดูแปลก ๆ ชายหนุ่มอยู่ในท่าครึ่งม้าโดยใช้มือขวาในท่าที่คล้ายกับกำลังจะชักดาบยาวขึ้นเพื่อฟาดฟัน ในขณะที่โรแลนด์อยู่ในท่าที่กำลังเองหลังและเข่าลอยอยู่กลางอากาศ
หลังจากนั้นประมาณสองวินาทีทั้งสองก็ยืนตรงและยิ้มให้กันอย่างเชื่องช้า
ชายหนุ่มไม่มีสีหน้าไม่แยแสแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว ดวงตาของเขามีการแสดงออกที่ค่อนข้างตื่นเต้น “ดูเหมือนว่านายจะฝึกซ้อมได้เป็นอย่างดี ต้องการเข้ามาข้างในและประลองกันไหม”
“อย่างที่ฉันบอกว่าฉันเป็นนักมวย ส่วนคุณเป็นนักดาบฉันไม่น่าจะเป็นคู่ต่อสู้กับคุณได้” โรแลนด์ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
“ก็นะ…” ชายหนุ่มถอนหายใจด้วยความผิดหวังสีหน้าของเขากลับเป็นเหมือนศพไร้ชีวิต
“ที่จริงฉันมาเพื่อเรียนรู้เทคนิคเหมียนเต๋า” โรแลนด์มองไปที่ชายหนุ่มและพูดด้วยรอยยิ้มเบา ๆ ว่า “ดูเหมือนว่าการเรียนการสอนที่นี่จะค่อนข้างดั้งเดิม – ค่าเรียนเท่าไหร่?”
“สามหมื่น!”
“เท่าไหร่นะ!?” โรแลนด์สงสัยว่าเขาได้ยินผิด
“สามหมื่น” ชายหนุ่มหาวและพูดต่อ “รับประกันว่าจะสอนนายจนกว่านายจะเชี่ยวชาญ ถ้านายโง่และไม่สามารถเรียนรู้มันได้ในเวลาอันสั้นฉันจะสอนนายจนกว่านายจะเชี่ยวชาญ แต่นายก็ดูไม่เหมือนคนโง่สักเท่าไหร่”
โรแลนด์รู้สึกปวดหัว “ราคานี้แพงเกินไป! สถานที่ของคุณก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น มันยังขาดอะไรอีกตั้งหลายอย่าง มันไม่คุ้มค่ากับเงินระดับนั้น”
ขณะที่เขาพูดแบบนี้เขาชี้ไปที่สนามฝึกที่มีเพิงสังกะสีค้ำอยู่ สถานที่นี้ดูเหมือนลานสเก็ตในเมืองเล็ก ๆ เมื่อยี่สิบปีก่อน
จริงๆแล้วเขาก็เดาถูกจริงๆ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วสถานที่แห่งนี้เป็นลานสเก็ต อย่างไรก็ตามเมื่อร้านอินเทอร์เน็ตเริ่มปรากฏขึ้น ลานสเก็ตก็ไม่สามารถทำกำไรได้ สิ่งนี้ส่งผลให้มันถูกทิ้งและเมื่อไม่กี่ปีก่อนชายหนุ่มตรงข้ามเขาก็รับซื้อมันไปในราคาที่ต่ำมาก
ชายหนุ่มพูดอย่างเฉยเมยว่า “นายเสียค่าธรรมเนียมในการเรียนวิชาดาบไม่ใช่รึไง? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสถานที่จำเป็นต้องสวยงาม? สถานที่นี้แหละเหมาะสุดแล้วที่จะฝึกความอดทนในฤดูหนาวและฤดูร้อน มันช่วยให้ความตั้งใจกล้าแกร่งขึ้น”
“ลดให้หน่อยไม่ได้เหรอ?” โรแลนด์ถาม
“ไม่!” ชายหนุ่มแทบไม่มีสีหน้าเปลี่ยนไปแม้แต่น้อย
แต่ยิ่งเป็นเช่นนั้นก็ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของเขามากขึ้น คำพูดที่เขาพูดนั้นแทบจะไม่มีใครโต้แย้งได้
โรแลนด์มองไปที่นักเรียนสี่คนที่กำลังฝึกอยู่ในสนามฝึกขนาดใหญ่และถามว่า “พวกเขาจ่ายเงินสามหมื่นไปแล้วงั้นเหรอ?”
เงินสามหมื่นเป็นตัวเลขที่ไม่มากสำหรับคนรวย บางครั้งพวกเขาอาจทิ้งจำนวนนี้ไปหลายครั้งในเวลากลางคืนเพื่อเลี้ยงรับรองแขก
อย่างไรก็ตามสำหรับคนธรรมดาอย่างโรแลนด์เงินจำนวนนี้ค่อนข้างมาก แม้ว่าเขาจะมีเงินเกือบ 300,000 หยวนในบัญชีธนาคารของเขา แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันแพงไปหน่อย
เขาเห็นว่านักเรียนทั้งสี่คนที่ฝึกดาบอยู่ในสนามฝึกขนาดใหญ่ดูเหมือนจะไม่ร่ำรวยมากนักเขาจึงสงสัยว่าประธานสโมสนและโค้ชตรงหน้าเขากำลังพยายามหลอกลวงเงินเพิ่มขึ้น
“พวกเขาเป็นญาติของฉันแน่นอนว่าฟรีสำหรับพวกเขา” ชายหนุ่มกล่าวตามความเป็นจริงและในขณะเดียวกันเขาก็หยิบบุหรี่หงเหม่ย [3] ที่อยู่นซองที่ยับและไม่ได้ปิดผนึกออกมาและยื่นให้โรแลนด์พร้อมถามว่า “สูบบุหรี่ไหม?”
“ไม่ละ ขอบคุณพอดีฉันไม่สูบบุหรี่” โรแลนด์โบกมือปฎิเสธ กลายเป็นว่าพวกเขานั้นเป็นญาติของชายหนุ่ม – โรแลนด์ไม่มีทางโต้แย้งเรื่องนี้ได้อีกต่อไป
ชายหนุ่มจุดบุหรี่ให้ตัวเองโดยใช้ไฟแช็ค และพ่นควันออกมาเป็นวง “เป็นเรื่องดีแล้วที่นายไม่สูบบุหรี่ คนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ไม่ควรสูบบุหรี่มันไม่ดีต่อปอด หากปอดไม่สบายพลังที่สำคัญจะไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้ หากใครคนใดคนหนึ่งขาดพลังที่สำคัญไม่ต้องพูดถึงการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ แค่ใช้ชีวิตธรรมดาโดยไม่มีปัญหาก็นับว่าดีมากแล้ว”
โรแลนด์จ้องมองบุหรี่ในมือของชายหนุ่มด้วยการแสดงออกที่แปลกประหลาดการแสดงออกในดวงตาของเขากำลังทิ่มแทงชายหนุ่มอย่างมาก
“นายหมายถึงฉัน?” ชายหนุ่มห้อยบุหรี่ในมือและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้อารมณ์เหมือนเช่นเคยว่า “ฉันแค่อมไว้ในปากไม่ได้หายใจเข้าปอด”
แล้วจะดูดบุหรี่เพื่อ? โรแลนด์ค่อนข้างสับสน แต่เขาก็ไม่อยากฟังเหตุผลประหลาดๆของชายหนุ่ม เขาคิดอยู่พักหนึ่งแล้วถามว่า “แล้วคุณเปิดที่นี่มานานแค่ไหนแล้วและมีนักเรียนทั้งหมดกี่คน? ไม่รวมญาติของคุณ”
“เปิดมาครึ่งปีและพึ่งมีนักเรียนเพียงคนเดียวจากข้างนอก” ชายหนุ่มดูเหมือนจะค่อนข้างตรงไปตรงมา
โรแลนด์ขมวดคิ้วมากขึ้น แต่เมื่อเขากำลังจะพูดโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
เขาทำท่าทางเพื่อบอกชายหนุ่มว่าขอตัวสักครู่ จากนั้นเขาเดินไปด้านข้างและรับสาย
มันเป็นสายจากชัค “เว็บไซต์อย่างเป็นทางการออกประกาศใหม่มาแล้วนายอ่านหรือยัง?”
“ฉันมีบางอย่างที่ต้องจัดการฉันไม่มียังไม่มีเวลาไปอ่านเลย”
“นายรีบเข้าไปดูดีกว่านะเรื่องนี้เกี่ยวกับนายโดยตรงเลย”
เมื่อพูดจบชัคก็วางสายไปในทันที
โรแลนด์จำได้ว่าหัวหน้าผู้วางแผนบอกว่าจะมีประกาศใหม่เร็ว ๆ นี้ อาจเป็นเพราะเขาเป็นคนโพสต์เกี่ยวกับข้อเสนอแนะข้อบกพร่อง ดังนั้นในประกาศอาจจะมีชื่อเขา?
ถึงอย่างไรก็ตามจริงๆแล้วชัคนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างใจเย็นดังนั้นเขาไม่น่าจะโทรมาเพราะแค่เรื่องเล็กน้อยแน่ๆ
โรแลนด์เปิดเบราว์เซอร์บนโทรศัพท์และไปที่หน้าเว็บอย่างเป็นทางการของเกม ตามคาดมีประกาศใหม่
หลังจากคลิกเข้าไปดูแล้วเขาก็ตบหน้าผากตัวเองโดยปราศจากคำพูดใดๆ
“แผนกวางแผนของเกมกำลังจะปั่นหัวฉันรึไงกัน!?”
****
[1] 倭国刀 เป็นดาบญี่ปุ่นครับอันนี้ หวอกั๋วเต๋า อันนี้ก็ขอใช้คำว่าทาจิแทนนะครับ
[2] 倭国 หวอกั๋ว เป็นคำสมัยก่อนที่ใช้เรียกคนญี่ปุ่น ในนิยายจะขอใช้คำว่า วา นะครับ มันเป็นคำเรียกสากล
[3] ความหมายคือลูกพลัมสีแดง เป็นแบรนด์บุหรี่ราคาถูกของจีนครับ
