ความตื่นเต้นของโรแนด์ไม่ใช่เรื่องแปลก ใครๆก็อยากจะเลือกสกิลและนำเข้ามาใช้อย่างง่ายดายภายในเกม ทว่าความยากในการเรียนรู้การร่ายเวทย์ในเกมนี้เหนือความคาดหมายเขาไปมาก
และนี่ก็แค่เวทมนตร์ระดับหนึ่ง ส่วนเวทย์ระดับสองหัวเขาจะระเบิดทันทีที่พลาด โรแลนด์จำได้ดีถึงแผนภาพที่เต็มไปด้วยจุดเนืองแน่น ในตอนที่เขาพยายามจะร่ายความเข้าใจทางภาษาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เขารู้สึกอยากจะบ้าตาย
แล้วเวทย์ระดับสาม , สี่ และ ห้าหละ? มันจะมีจุดจำนวนเท่าไหร่ที่ผู้ร่ายต้องทำเรียนรู้และทำความเข้าใจ?
โรแลนด์นอนลงไปบนเตียงด้วยความท้อแท้ พระอาทิตย์เริ่มตกดินแล้ว กระท่อมของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเงาของต้นไม้บนภูเขา เมื่อต้นไม้ถูกลมพัดปลิวไสว จุดแสงก็สาดส่องเข้ามาลงบนพื้นภายในเงา
โรแลนด์มองไปยังทิวทัศน์ที่สวยงามจากทางหน้าต่าง ฟังเสียงของลมและเสียงร้องของนก ธรรมชาติคือสิ่งเยียวยาจิตใจได้ดีที่สุด อารมณ์ของโรแลนด์ค่อยๆดีขึ้น เขายืนขึ้นและกลับไปวาดโครงสร้างด้วยไม้ของเขา
ในเมื่อจุดเวทมนตร์ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เขาอาจจะสามารถสร้างระบบพิกัดเพื่อช่วยในการจดจำตำแหน่งได้ จอมเวทย์ฝึกหัดนั้นจำเป็นต้องร่ายคาถาเพื่อร่ายเวทย์ระดับต่ำ โรแลนด์คาดเดาว่าการร่ายคาถาไม่ได้มีไว้เพื่อเพิ่มพลังเวทย์ ทว่ามันมีไว้ช่วยจำเส้นทางของจุดเวทย์
ถ้าอย่างนั้นจะดีกว่าไหม ถ้าเขาอ่านจุดเหล่านั้นเป็นพิกัด?
โรแลนด์ทำสัญลักษณ์พิกัดของจุดเวทย์และเริ่มคิดอย่างหนัก เขาสร้างพิกัดแบบพื้นฐานที่ประกอบด้วยแกน x , y และ z และตัวเลข แน่นอนเพื่อความแม่นยำในแต่ละจุด โรแลนด์จึงแบ่งโครงสร้างออกเป็นสี่ส่วนเท่าๆกัน
ตอนนี้เริ่มมืดแล้ว เขากำหนดหมายเลขของจุดทั้งหมด ก่อนจะเข้าไปพักในกระท่อม เขาดมกลิ่นของอาหารที่เขาเหลือไว้จากมื้อกลางวันและก็พบว่ามันไม่แย่นัก เขาเริ่มกินมันอีกครั้ง เขาค่อนข้างหิวหลังจากใช้ความคิดอย่างหนังตั้งแต่ช่วงบ่าย
ขณะที่กำลังทานมื้อเย็น เขาไม่ได้ทันสังเกตว่าฟอลเคิลเดินมาดูตรงโครงสร้างทั้งสี่ส่วนที่เขาวาดไว้ ชายชราสังเกตุมันครู่หนึ่งและพูดอย่างชื่นชมว่า “นี่มันรายระเอียดต่างๆที่แสดงถึงรูปแบบจุดของเวทมนตร์ ถึงแม้ว่าที่วิเคราะห์อยู่นี่จะเป็นเวทย์ระดับต่ำสุด ทว่าเจ้าโครงสร้างทั้งสี่นี้ก็มีมูลค่ากว่าสิบเหรียญทองแล้ว นี่สินะที่เขาเรียกกันว่าอัจฉริยะ”
ฟอลเคิลเดินกลับไปยังโบสถ์โดยที่มือทั้งสองข้างไขว้หลังไว้ เขาเป็นนักบวช เขารู้ดีว่าโครงสร้างเวทมนตร์นั่นมีค่ามาก ทว่าเขาก็ไม่ได้สนใจ เขาเพียงแค่มาเฝ้าดูว่าโรแลนด์ทำอะไรไปถึงไหนแล้วเท่านั้น
หลังจากทานข้าวเย็นอย่างเร่งรีบ โรแลนด์ก็กลับมาทำโครงสร้างต่อ เขาบันทึกโครงสร้างทั้งสี่และจุดต่างๆไว้ด้วยฟังก์ชั่นภาพถ่ายของระบบ อย่างไรก็ตาม ความจำของคนเรานั้นมีจำกัด แต่ภาพถ่ายนั้นต่างออกไป เพียงแค่เขาดึงภาพจากแคปซูลเสมือนจริงไปไว้ในในดิสก์แบบพกพา มันก็อยู่ไปตลอดจนกว่าเขาจะลบมันทิ้ง
“ถ้าเพียงแค่ระบบมีโปรแกรมจำลองโครงสร้างละก็…” โรแลนด์พึมพัมออกมาและเขียนข้อมูลลงบนสมึกบันทึกของระบบ “เริ่มทดลองจากเส้นนี้ก่อนละกัน”
X23, Y1, Z56… Z55 ผิดพลาด
หัวของโรแลนด์เจ็บปวดไปหมด หลังจากเขาเริ่มฟื้นฟู เขาก็บันทึกถึงสาเหตุของความผิดพลาดลงบนสมุด : จุด A และ จุด B ไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้
X23… Z47, ผิดพลาด, สาเหตุ: มีจุดที่เชื่อมต่อกันเยอะเกินไป ทำให้เส้นทางเวทย์ระเบิดออก
X23… Z11, ผิดพลาด, สาเหตุ: จุดเชื่อมต่อกันเร็วเกินไป
X23… Z12, ผิดพลาด, สาเหตุ: จุด C และ จุด D ไม่สามรถเชื่อมต่อกันได้
X23… Z09, สำเร็จ!
มองดูลูกบอลไฟสีส้มขนาดเท่าไข่ไก่กำลังลอยไปด้านหน้าอย่างช้าๆและค่อยๆสลายหายไป โรแลนด์กำหมัดแน่นพร้อมตะโกนออกมาด้วยความยินดี
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เริ่มระงับความตื่นเต้นและจดเส้นที่สำเร็จลงบนสมุด พร้อมกับโน้ตไว้ว่า: สามารถร่ายบอลไฟขนาดเล็กได้ แต่มันอ่อนแอและช้าเกิดกว่าจะไปใช้ในการต่อสู้
หลังจากนั้นโรแลนด์ก็เริ่มทดสอบเส้นอื่นๆต่อและพบว่ามันสำเร็จมากกว่าล้มเหลว ทว่ามันก็ยังคงเป็นแค่บอลไฟขนาดเล็กที่ไม่น่าพึงพอใจทั้งพลังและความเร็ว บางครั้งพวกมันก็รุนแรงและมีสีฟ้าซึ่งมีอุณหภูมิพื้นผิวมากกว่าสองพันดรีกรี แต่ว่ามันช้ามากๆช้าขนาดที่เด็กยังหลบได้สบาย บ้างก็เร็วแต่ไม่เสถียร พวกมันพุ่งตรงไปหลายเมตรทันทีหลังร่ายออกมาก
เส้นมากมายถูกจดลงบนสมุดของโรแลนด์ และมีไฮไลท์อยู่ตรงจุดสำคัญหลายจุด
สูตรทางคณิตของบอลเพลิงนรกถูกสร้างขึ้นแล้วในขั้นต้น สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือการตัดส่วนที่ไม่สำเร็จและพิสูจน์ต่อไป โรแลนด์มั่นใจว่าเขาจะหาเส้นที่ดีที่สุดได้หลังจากการทดลองอีกไม่กี่ครั้ง
ทว่าเขาก็ไม่ควรมองโลกในแง่ดี เพราะอุบัติเหตุมักจะเกิดเมื่อมองโลกในแง่ดีเกินไป
มันเป็นคืนที่ฟ้าโปร่งและสว่างไสว โรแลนด์ได้ทดสอบเวทย์ของเขาอยู่หลังโบสถ์ เพราะบอลไฟที่สำเร็จของเขาไม่ได้ลอยไปไกลนัก เขาจึงลดการระมัดระวังตัวลงและคิดว่าบอลเพลิงนรกคงไม่ได้ทรงพลังมากนัก ทว่าเมื่อเขาเชื่อมต่อเส้นใหม่ได้เสร็จสิ้น เขาก็ตระหนักว่าเจ้าสิ่งนี้มันอยู่เหนือการควบคุมของเขา
โรแลนด์รู้สึกว่าพลังเวทย์ภายในร่างถูกสูบออกไปอย่างบ้าคลั่งและลดปริมาณลงอย่างรวดเร็ว บอลเพลิงก่อนหน้านี้ใหญ่สุดก็แค่กำปั้น แต่ว่าตรงหน้าเขาไม่เพียงแต่จะมีสีน้ำเงินเพียงเท่านั้นแต่ยังใหญ่โตยิ่งกว่าอ่างน้ำ
มันคงจะไม่เหมาะที่จะเรียกมันว่าบอลไฟขนาดเล็กในเมื่อมันใหญ่ขนาดนี้
พลังเวทย์ของโรแลนด์เกือบถูกใช้ไปทั้งหมดกับบอลเพลิงยักษ์ลูกนี้ มันสูญเสียการควบคุมจากผู้สร้าง ก่อนจะพุ่งไปยังโบสถ์
เมื่อเห็นท่าทางไม่ดี โรแลนด์เลยรีบตะโกนแจ้งเตือน ทันใดนั้นบอลเพลิงก็หยุดลง ก่อนขยายขนาดเป้นสามเท่า ก่อนจะควบแน่นกันจนเป็นเพียงจุดเล็กๆ ที่ส่องแสงแสบตาและส่งเสียงทำลายแก้วหู
การระเบิดนั้นรุนแรงถึงขั้นทำให้โรแลนด์หูอื้อไปชั่วขณะ แสงสว่างวาบนั้นกินเวลาแค่ช่วงวิเดียวก่อนที่เปลเพลิงที่ไร้ที่สิ้นสุดจะพุ่งออกไปและชนเข้ากับพื้นที่โดยรอบ พร้อมกับสร้างคลื่นอันหน้าหวาดกลัวไปบนอากาศ
โรแลนด์ที่ยืนห่างจากการระเบิดราวๆ 6 เมตร ปลิวออกไปไกลกว่า 3 เมตร โดยไม่แตะพื้น ในที่สุดเข้าก็ทรงตัวได้หลังจากปลิวไปอีกกว่า 5 เมตร เขารู้สึกราวกับถูกชนโดยรถบรรทุก ทั่วทั้งร่างของเขาโดยเฉพาะใบหน้าต่างโดนไฟครอก แม้ว่าความเจ็บปวดจะถูกลดลงเหลือเพียง 1 ใน 10 แต่ว่าเขาก็ยังคงรู้สึกราวกับว่ามีใครราดน้ำมันเดือดๆลงบนแก้มของเขา
ต้นไม้ที่อยู่ห่างจากการระเบิดประมาณสิบห้าเมตร ล้มลงกับพื้นจากแรงระเบิด จากนั้นไฟจากเวทมนตร์ก็ร่วงลงไปบนกิ่งไม้และเผาไหม้จนกลายเป็นเสาเพลิงขนาดใหญ่
กำแพงด้านหลังของโบสถ์พังไปกว่าครึ่ง
เสียงของการระเบิดอันน่าหวั่นเกรงดังไปถึงเมืองเรดเมาน์เทนที่อยู่เชิงเขา ผู้คนในเมืองต่างตื่นขึ้นด้วยเสียงกรีดร้อง , เสียงก่นด่า , เสียงตะโกน , เสียงร้องไห้ และเสียงเห่าหอนของสุนัข ในเมืองเต็มไปด้วยความวุ่นวายไปหมด
