หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป – ตอนที่ 406 อ๋องเย่ประมูลกระเป๋าพยาบาล

บทที่ 406 อ๋องเย่ประมูลกระเป๋าพยาบาล

“เจ้าสำนักวางใจได้ อีกไม่นานก็จะได้เจอแล้ว พวกเราก็รอจะเจอเช่นกัน!”

พวกเขาไม่กี่คนคุยกันอยู่สักพัก หลังจากที่ตาแก่ออกไป

หลานเยาเยาก็หันไปทางจื่อเฟิง เขายังไม่ไป

ดังนั้นจึงถามขึ้นมาว่า: “มีเรื่องอะไรอยากพูดงั้นหรือ?”

“อื้ม!”สีหน้าของจื่อเฟิงสงบ คำนับแล้วพูดว่า: “คุณหนู วันก่อนตอนที่เย็นหงถูกลอบฆ่า ที่ตำหนักมีองครักษ์นายหนึ่งทำตัวผิดปกติ เมื่อวานข้าน้อยสะกดรอยตามเขาไป ก็พบว่าเขาเป็นสายลับของคนอื่น”

“อ้อ? ยังมีเรื่องแบบนี้อีกหรือ?”

องครักษ์และสาวใช้ในตำหนัก นางนั้นซื้อมาจากตลาดดำ เป็นไปไม่ได้ที่คนอื่นจะส่งมาเป็นสายลับ

สิ่งที่เป็นไปได้เพียงอย่างเดียวก็คือพวกเขาถูกคนอื่นกว้านซื้อ

“จริงแท้แน่นอน”จื่อเฟิงพูดอย่างเฉียบขาด

หลานเยาเยาพยักหน้าน้อยๆ เพื่อบ่งบอกว่าตัวเองรู้แล้ว นางเงียบไปครู่หนึ่ง นิ้วขาวเรียวยาวทั้งห้าเคาะบนโต๊ะไม่หยุด

ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง

นิ้วมือก็หยุด เสียงเคาะกังวานก็หยุดลง หลานเยาเยายกมุมปากขึ้น

“จื่อเฟิง พรุ่งนี้เจ้าพาสายลับนั่นออกไปข้างนอกกับข้าหน่อย”หลานเยาเยาคิดอุบายยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวออกแล้ว 

“ขอรับ คุณหนู”

จื่อเฟิงคำนับเตรียมจะออกไป แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวเท้า ก็เห็นจื่อซีวิ่งเข้ามาด้วยความเร็วด้วยสีหน้าที่ดูไม่ค่อยดีนัก

“คุณหนู เมื่อครู่ข้าน้อยอยู่บนถนนได้ยินข่าวมาเรื่องนึง บอกว่าอ๋องเย่จะประมูลกระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติที่เคยประมูลมาได้ที่ร้านประมูลเสินตู”

กระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติ?!

แทบจะลืมไปแล้วว่ากระเป๋าพยาบาลนี้เคยเป็นของนาง เวลาผ่านไปนานสามปี นางเคยซื้อขายของยุคปัจจุบันที่ร้านประมูลเสินตูเหมือนกัน

นั่นเป็นเพราะว่าตนเองในตอนนั้นเงินขาดมือ ต้องการเงินมาก และก็เจอกับคนเฝ้าประตูที่เป็นคนดูถูกคนพอดี ดังนั้นจึงหยิบกระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติออกมาแสดงต่อหน้าทุกคน

จากนั้นก็ถูกท่านหานผู้ดูแลของร้านประมูลเสินตูเชิญเข้าไปในร้านประมูล และทำการประมูล สุดท้ายเม็ดมุกเย่หมิงก็ถูกประมูลได้โดยเย่แจ๋หยิ่ง

คนบนโลกตอนนี้ นอกจากเย่แจ๋หยิ่งแล้ว ก็มีเพียงตนเองเท่านั้นที่จะสามารถใช้กระเป๋าพยาบาลได้

อย่างไรกระเป๋าพยาบาลนี้ก็สามารถเปลี่ยนลายนิ้วมือและรหัสได้

คิดไม่ถึงว่าเพื่อแผนนี้ เย่แจ๋หยิ่งจะเอากระเป๋าพยาบาลอัตโนมัตินี้ออกมาประมูล

ทันทีที่ข่าวนี้ออกไป ในเมืองหลวงจะต้องเกิดความโกลาหลเป็นแน่

แต่ว่า……

แบบนี้ก็ดี สิ่งที่ต้องการก็คือผลลัพธ์เช่นนี้

หลานเยาเยาส่งเสียง “อืม” เบาๆ จากนั้นก็หันหน้าไปทางจื่อซี มองเขาแล้วถามเรียบๆว่า: “เมื่อไหร่?”

สีหน้าของจื่อซีเป็นกังวล เขาจ้องมองคุณหนูของตนเอง หลังจากที่พบว่าคุณหนูของตนเองไม่ได้มีอะไรแปลกไป ถึงค่อยๆเปิดปาก:

“พรุ่งนี้!”

สามปีก่อนตอนที่อ๋องเย่ยังเป็นเจ้านายของพวกเขา เขาเห็นกับตาว่าอ๋องเย่นั้นใช้มุกเย่หมิงซื้อกระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติของคุณหนู หลังจากนั้นอ๋องเย่ก็เก็บรักษาอย่างดี บางครั้งก็จะเอากระเป๋าพยาบาลออกมาเล่น

จู่ๆตอนนี้อ๋องเย่จะเอาออกมาประมูล คุณหนูจะต้องไม่สบายใจแน่?

สายตาของจื่อเฟิงที่ยืนอยู่ข้างๆก็มองมายังหลานเยาเยา

เขาไม่เหมือนกับจื่อซี ที่ไม่ว่าเรื่องอะไรก็จะปรากฏอยู่บนหน้า แต่ภายในนัยน์ตาเขานั้นวูบไหว

เขาเองก็ไม่อยากให้คุณหนูต้องโศกเศร้า……

เมื่อรู้สึกถึงความแปลกของทั้งสองคน หลานเยาเยาก็หันไปมองพวกเขาอย่างสงสัย มองสีหน้าท่าทางของพวกเขา นางก็พูดอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก:

“นี่มันท่าทางอะไรของพวกเจ้ากัน? ไม่ต้องเป็นห่วงข้า กระเป๋าพยาบาลนั่นเดิมเป็นของข้า ตอนนี้ก็แค่คืนกลับสู่เจ้าของเดิมก็เท่านั้น”

นางต้องได้กระเป๋าพยาบาลนั่น

อีกทั้งแผนของพรุ่งนี้ก็ต้องสำเร็จ

ด้านนี้นางจะต้องเตรียมพร้อมให้รอบคอบ หวังว่าด้านเย่แจ๋หยิ่งนั้นก็จะเตรียมให้พร้อมเช่นกัน

รอจนหลังจากจื่อเฟิงและจื่อซีออกไป หลานเยาเยาก็ลุกขึ้นไปห้องที่เหล่าตาแก่อยู่……

วันที่สอง

ทุกอย่างได้จัดการเรียบร้อยแล้ว ส่วนข่าวเรื่องที่เย่แจ๋หยิ่งต้องการจะประมูลกระเป๋าพยาบาลที่ร้านประมูลเสินตู ทำให้เมืองหลวงแทบระเบิด ทันใดนั้นก็มีข่าวลือไม่รู้จบ

บางคนบอกว่า: กระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติถือว่าเป็นของแทนใจของอ๋องเย่และพระชายาเย่ ในเมื่ออ๋องเย่เอากระเป๋าพยาบาลมาประมูล ก็สามารถบอกได้ว่า ความรู้สึกที่อ๋องเย่มีต่อพระชายาเย่นั้นได้หมดแล้ว

และก็มีบางคนบอกว่า: อ๋องเย่ทำเพื่อเทพธิดา เพราะอย่างไรกระเป๋าพยาบาลนี่ก็เป็นของที่อ๋องเย่ซื้อมาจากพระชายาเย่

ตอนนี้อ๋องเย่ชอบเทพธิดา ต้องการประมูลกระเป๋าพยาบาลนี้ออกไปเพื่อตามจีบเทพธิดาอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามมันก็มีเรื่องซุบซิบเละเทะไปหมด

อย่างไรเสีย!

ใครจะไม่ต้องการกระเป๋าพยาบาลของมหัศจรรย์นั้นหล่ะ?

นอกจากพวกเขาจะสงสัยว่าทำไมอ๋องเย่ถึงต้องประมูลกระเป๋าพยาบาลแล้ว สิ่งที่พวกเขาสนใจยิ่งกว่าก็คือ ใครจะประมูลกระเป๋าพยาบาลไปได้ สุดท้ายแล้วกระเป๋าพยาบาลจะตกเป็นของตระกูลไหน?

คนมีอำนาจมีอิทธิพลบางพวก ต้องการจะได้กระเป๋าพยาบาลนี้มาก

เพียงแต่พวกเขาไม่รู้ว่า ตอนนั้นอ๋องเย่ได้ใช้มูลค่าของมุกเย่หมิงประมูลกระเป๋าพยาบาลนี้มา ตอนนี้กระเป๋าพยาบาลได้ถูกประมูล ก็ไม่รู้ว่าจะต้องใช้ตั๋วเงินเท่าไหร่ในการประมูล

แน่นอนว่าไม่สามารถที่จะต่ำกว่ามูลค่าของมุกเย่หมิง

แต่ทว่า!

มุกเย่หมิงนั้นเป็นสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้……

สำหรับคำพูดพวกนี้ หลานเยาเยานั้นเอือมระอา

มีเวลาซุบซิบเดาไปเดามา สู้ไปกินข้าวให้มากๆหน่อย ดื่มน้ำให้เยอะขึ้นจะดีกว่า

นางแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย

เมื่อวานมีข่าวที่เย่แจ๋หยิงต้องการประมูลกระเป๋าพยาบาลที่ร้านประมูลเสินตูออกมา นางก็ส่งคนไปร้านประมูลเสินตูเพื่อบอกข่าวท่านหาน ว่าให้เขาเก็บห้องพักหรูไว้ให้หนึ่งห้อง

“แอ๊ด……”

ประตูห้องเปิดออก หลานเยาเยาเดินออกมาจากห้องบรรทม

หลานเยาเยาที่สวมเสื้อผ้าสีแดงเดินอย่างเชื่องช้า ใบหน้าสวยงดงาม ริมฝีปากงามหยดย้อย แม้แต่รอยประทับดอกไม้จางๆบนแก้มขาวก็ยังดูลึกลับแสนเสน่ห์

นางเดินมายังหน้าลาน

จื่อเฟิงและจื่อซีที่หล่อเหลาสง่างามได้รออยู่ที่นั่นนานแล้ว ข้างกายพวกเขายังพาองครักษ์มาด้วยหนึ่งคน

หน้าตาขององครักษ์นั้นไม่ได้น่าเกลียด แต่ก็ไม่ได้นับว่าหล่อ หน้าตาถือว่าทั่วไป และดูจากท่าทางก็น่าจะใกล้ก้าวเข้าสู่วัยกลางคนแล้ว

ที่คางขององครักษ์มีรอยมีดที่รุนแรง

หลานเยาเยามีความประทับใจในตัวเขาเล็กน้อย ตอนที่เห็นเขาที่ตลาดดำในตอนนั้น ก็เป็นเพราะรอยมีดบนคางเขา ทำให้นางมีความประทับใจ

ศิลปะการต่อสู้ของผู้นี้ดีมาก พูดเจาะจงยิ่งขึ้นก็คือเขาเคยเป็นคนที่ชั่วช้าสามานย์ ร่อนเร่พเนจรมาถึงตลาดดำแล้วก็ถูกขายมาขายไป ได้รับความเจ็บปวดทรมาน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความกระหายในอิสรภาพ

หลานเยาเยาคิดว่าถ้าช่วยเขาออกมาจากความทุกข์ยาก เขาจะต้องซาบซึ้งในบุญคุณ

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะถูกคนอื่นกว้านซื้อ และกลายเป็นสายลับของคนอื่น

ไม่เป็นไร!

ไม่ว่าเขาจะมีความลำบากใจหรือไม่ นางจะให้โอกาสเขาครั้งสุดท้าย ถ้าคว้าเอาไว้ได้ก็มีชีวิต ถ้าคว้าเอาไว้ไม่ได้ก็ตาย

บนท้องถนนยังคึกคักเหมือนเคย พ่อค้างทั้งสองฝั่งต่างตะโกนเรียกลูกค้าให้ซื้อ บนถนนนั้นยิ่งเจริญ มีรถราวิ่งมากมาย

คนเดินถนนกระซิบกระซาบ พูดคุยเกี่ยวกับข่าวการประมูลกระเป๋าพยาบาลของอ๋องเย่ในวันนี้ไปทุกหนแห่ง

ปัจจุบันนักวรยุทธ์ในยุทธภพที่อยู่ในเมืองหลวงนั้นมีน้อยมาก แต่ในความน้อยนั้นก็ยังมีคนอยู่จำนวนหนึ่ง

พอได้ยินว่าวันนี้ร้านประมูลเสินตูจะประมูลกระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติของอ๋องเย่ หนุ่มๆสาวๆที่วัยรุ่นหน่อยก็คึกคักมีกำลังวังชามุ่งหน้าไปยังร้านประมูลเสินตู

วันนี้แม้จะซื้อกระเป๋าพยาบาลอัตโนมัติไม่ได้ แต่ได้ไปเห็นสักครั้งก็ดีมากแล้ว

น่าเสียดายที่คนมาออกันที่ร้านประมูลเสินตูมากไป ถ้าหากไม่ใช่ท่านผู้ควบคุมร้านประมูลเสินตู สั่งให้ผู้คุมประตูมาเคลียร์ทางไว้ คาดว่าคนที่ต้องการจะเข้าร้านประมูลเสินตู จะหาไม่เจอแม้แต่ประตู……