ตอนที่ 517 คุณคือคนที่สลักลึกอยู่ในใจ (5)
ฝีเท้าของซ่างซินชะงักไปเล็กน้อย
เธอมองหน้าเขาอย่างสงสัยครู่หนึ่ง แล้วหันหน้ามองไปยังรอบๆ ตัว มองจนทั่วแต่ไม่พบเซี่ยเฟิง
“ไม่ต้องหาหรอก เขากลับไปแล้ว”
ถังหยวนซือเห็นเธอกลับมา ก็ค่อยๆ ยืดตัวนั่งตรง ริมฝีปากค่อยๆ เอ่ยพูด
เมื่อเอ่ยถึงชื่อนั้น แววตาก็มีประกายขึ้นแวบหนึ่ง
เห็นได้ชัดถึงความเย็นชา
“คุณไล่เขากลับไปเหรอ” ซ่างซินตะลึงไป ไม่กี่อึดใจ ก็ได้สติ
เซี่ยเฟิงสารภาพรักกับเธอ เธอยังไม่ได้ตอบรับ ต่อให้จะกลับไปก็ควรจะรอให้เธอกลับมาก่อน
นอกจาก มีใครไปพูดอะไรกับเขา!
“เขามีขา เขาอยากจะไป ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่” ถังหยวนซือยกเครื่องดื่มที่ตัวเองเพิ่งสั่งไปขึ้นจิบ จากนั้นก็เอ่ยเสริมขึ้นอีกประโยค “เขาไม่เหมาะสมกับเธอ”
“……”
ซ่างซินได้สติแล้วก็หรี่ตาลง
สิ่งที่เขาพูด ไม่ใช่เพราะไม่อยากให้เธอมาดูตัว แต่เป็นเพราะคิดว่าเซี่ยเฟิงไม่เหมาะสมกับเธอ
ถ้าอย่างนั้น แค่เจอคนที่เหมาะสม ก็ได้แล้วใช่ไหม
ทรวงอกของเธอ จู่ๆ ก็รู้สึกโมโหขึ้นมา ดึงเก้าอี้ออกแล้วทรุดตัวลงนั่ง “เขาไม่เหมาะ แล้วใครเหมาะ? คุณเหรอ”
“……”
“จริงสิ ตอนที่พวกเราอยู่บนเตียง เข้ากันได้ดีจะตาย!” ซ่างซินตะคอกออกมาโดยไม่ทันคิด
พอพูดจบ เธอก็รู้สึกเสียใจ
ทั้งๆ ที่บอกกับตัวเอง ว่าขอแค่คืนนั้นคืนเดียวก็พอ
เธอจะยอมปล่อยมือ ไม่ตามตอแยอีก
แต่กลับทำตัวแบบนี้ มันหมายความว่าอะไร
เขาต้องเยาะเย้ยเธอ ดูถูกเธอแน่ๆ เลย
จู่ๆ ซ่างซินก็รู้สึกเจ็บปวดใจ เอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำตรงหน้า ยกดื่มรวดเดียวหมดแก้ว
วางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะ ขณะที่เตรียมถือกระเป๋าเดินจากไป เขาก็เอ่ยพูดขึ้นเสียงนิ่งๆ “วันนี้เธอดูไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไม่ต้อง คุณวางใจเถอะ สิ่งที่ฉันพูดออกไป ฉันทำได้แน่ ต่อไปฉันจะไม่ไปปรากฏตัวต่อหน้าคุณ และก็จะไม่ตามตอแยคุณอีก……”
ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ ถังหยวนซือก็ลุกขึ้นยืน หยิบเสื้อสูทมาใส่
ค่อยๆ เดินมาหยุดตรงหน้าเธอ จับข้อมือเธอเอาไว้ แล้วจูงออกไปด้านนอก
“คุณทำอะไร ปล่อยฉันนะ!” ซ่างซินกำลังจะอาละวาด ก็ได้ยินน้ำเสียงต่ำๆ ของถังหยวนซือเอ่ย
“ถ้าอยากให้นักข่าวแห่กันมาที่นี่ พี่ก็จะไม่ห้าม……”
“……”
ตาของซ่างซินแดงก่ำ สะบัดไม่หลุด ทำได้แค่จ้องไปที่เขา
พูดเย้ยเสียงเย็น “คุณทำแบบนี้หมายความว่าอะไร ตอนที่ฉันตามตื้อคุณ คุยไม่แม้แต่จะมองฉันด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันให้อิสระคุณตามต้องการแล้ว คุณกลับมาก้าวก่ายเรื่องของฉัน ทำไม หรือว่าการที่ทำลายความบริสุทธิ์ของฉันไป มันทำให้คุณรู้สึกผิด อยากช่วยดูผู้ชายคนใหม่ให้”
ถังหยวนซือจับมือของเธอไว้ บีบกระชับแน่นขึ้นไร้เสียงพูดตอบ
นึกถึงเรื่องคืนนั้น แววตาก็มีประกายของความเสียใจ
เมื่อมองเห็นสีหน้าของเขา ซ่างซินก็ต้องปวดใจอีกครั้ง
แทบจะยืนไม่ไหว เงยหน้าขึ้น จึงสามารถหยุดยั้งน้ำตาที่จะไหลออกมาได้
ออกแรงสะบัดมือของเขาออก แต่ถังหยวนซือกลับไม่ยอมปล่อย
ยื่นบัตรไปให้เคาท์เตอร์คิดเงิน จากนั้นก็ลากเธอไปที่ลาดจอดรถ
เปิดประตูรถ บอกให้เธอเข้าไป
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ต้องไปส่ง ทำแบบนี้ทำไม” คำพูดของซ่างซิน ถูกเมินไปหมดสิ้น
ถังหยวนซือเห็นว่าซ่างซินไม่ยอมขยับตัว จึงอุ้มเธอขึ้นแล้ววางเข้าไปในรถ
รัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ ปิดประตูรถแล้วล็อกทันที
เขาอ้อมมาที่ฝั่งคนขับ เปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่ง
มือทั้งสองกำพวงมาลัยรถไว้แน่น แต่ไม่ได้ขับออกไปในทันที
เหล่มองดูดวงตาที่แดงก่ำของเธอ แววตาของเขาก็เคร่งขรึมลง ขรึมลงอย่างมาก
ทั้งสองสบตากันกันอยู่นาน สุดท้าย เขาก็ทนเห็นเธอเสียใจไม่ได้ “เซี่ยเฟิงไม่เหมาะสมกับเธฮ ต่อให้มานัดดูตัว แต่ก็ควรเลือกคนที่ตัวเองชอบ”
ตอนที่ 518 คุณคือคนที่สลักลึกอยู่ในใจ (6)
ซินเอ๋อร์ของเขา คู่ควรกับสิ่งที่ดีที่สุดในโลก เธอไม่ควรฝืนตัวเอง
“เหมาะหรือไม่เหมาะสม ฉันรู้ดี คุณมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจแทนฉัน” ซ่างซินโต้กลับไม่อย่างไม่ยอม
“……”
ถังหยวนซือกำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่นอีกครั้ง วินาทีต่อมา ก็ค่อยๆ เอ่ยพูด “เธอเรียกพี่ว่าพี่เสี่ยวซือมาตั้งหลายปี น่าจะจำได้ว่า พี่คือพี่ชายของเธอ”
ซ่างซิน “……”
ถังหยวนซือหันไปมองทางเธอ “โรงแรมที่อยู่คราวก่อนใช่ไหม”
หญิงสาวกัดปาก ไม่สนใจเขา
เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก สตาร์ทรถ ขับไปยังโรงแรมคราวก่อน
ตลอดทาง ทั้งสองคนไม่มีใครเอ่ยพูดอะไรเลย
ภายในรถ มีแต่บรรยากาศเงียบงัน ผสมผสานไปกับความรู้สึกที่ทั้งสองต่างคุ้นเคย
เรื่องราวหลายเรื่องที่ถูกลืมเลือนไปอย่างตั้งใจ ค่อยๆ ผุดขึ้นมาในสมองทีละเรื่อง
รวมถึงเรื่องคืนนั้นด้วย
เหตุไม่คาดฝันที่ใครก็คาดเดาได้
อ้อมกอดนั้นที่เธอถวิลหา เป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้สติของเขาขาดสะบั้นลง
เขาอุ้มเธอเอาไว้ เดินเข้าไปในห้อง
อุ้มอย่างอ่อนโยนราวกับเธอเป็นตุ๊กตากระเบื้องที่พร้อมจะแตกหักลงมาทุกเมื่อ ค่อยๆ วางเธอลงบนเตียง
ตอนนั้นเธอร้องไห้เสียใจอย่างหนัก กำชายเสื้อของเขาเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
จูบของเขา เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ร้อนแรงดุดันมาก
ราวกับกองไฟ ที่พร้อมจะแผดเผาเธอให้สลายไป
นี่คือผู้ชายที่เธอรักมาตลอดยี่สิบปี
ทุกอย่างที่เป็นเขา เธอไม่มีอะไรจะต้องต่อต้าน
เขาอยากได้ เธอก็ให้
คืนนั้น พวกเขาบ้าคลั่งราวกับเป็นคืนสุดท้ายก่อนตาย เธอไม่เคยเห็นถังหยวนซือบ้าคลั่งขนาดนี้มาก่อน
เขากอดเธอเอาไว้ ทำอีกครั้งและอีกครั้ง
ราวกับว่าจะกลืนกินเธอเข้าไปในตัวเขา
ก่อนที่เธอจะสลบไป เหมือนจะได้ยินเสียงเขาพึมพำอยู่ข้างใบหูของเธอ บอกว่ารักเธอ รักเธอแค่คนเดียว……
ตอนนั้นเธอได้แต่คิดในใจว่า คงเป็นเพราะเธอเหนื่อยเกินไปแน่ๆ
เหนื่อยจนเกิดเป็นจินตนาการ
ถ้าเกิดเขาไม่ได้เมา คงไม่มีทางแตะต้องเธอแน่ๆ แล้วจะมารักเธอได้อย่างไร
ถ้าเกิดว่าเขารักเธอ ทำไมถึงได้ผลักไสเธอออกไปครั้งแล้วครั้งเล่าได้ลงคอ
ไม่นาน เธอก็ผล็อยหลับสนิทไป
พอตื่นขึ้นมา ข้างกายก็ไม่มีใครอยู่แล้ว
ซ่างซินห่อตัวอยู่ในผ้าห่ม มองไปรอบๆ ห้อง แต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา
ขณะที่เธอกำลังเข้าใจผิดนึกว่า หลังจากที่พวกเธอมีความสัมพันธ์กันแล้ว เขาก็ทิ้งเธอแล้วจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำนั้น จู่ๆ ก็เหมือนจะเห็นร่างๆ หนึ่งยืนอยู่ที่ระเบียง
เธอเดินตรงเข้าไปหาโดยไม่ลังเล ค่อยๆ แหวกผ้าม่านออก
ถังหยวนซือยังอยู่
เขาอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ เปิดเผยช่วงแผงอกเปลือย
ลมช่วงใกล้รุ่งค่อนข้างเย็น เมื่อพัดโดนคนก็ทำให้เย็นจนตัวสั่น แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้รู้สึกถึงความเย็นนั้น
นิ้วชี้และนิ้วกลางคีบบุหรี่เอาไว้
สูบไปแล้วกว่าครึ่งมวน ควันบุหรี่สีจางๆ กระทบกับใบหน้าสง่างามของเขา
ปลายเท้าของเขา มีขี้บุหรี่กระจายหล่นอยู่เต็มพื้น
ไม่รู้ว่าเขายืนอยู่ตรงนี้นานเท่าไหร่แล้ว แล้วสูบบุหรี่ไปแล้วกี่มวน……
ระหว่างคิ้ว ปกปิดไม่มิดถึงร่องรอยของความอ่อนล้าและความเครียด
เมื่อเห็นภาพนี้ ใจของซ่างซินเหมือนถูกใครหยิกเข้าอย่างแรง!
นี่คือผู้ชายที่เธอรัก ไม่มีใครเข้าใจเขาได้ดีกว่าเธออีกแล้ว ว่าสีหน้าที่เขาแสดงออกแต่ละอย่างนั้นหมายความว่าอย่างไร
เขาเสียใจ
เสียใจมาก
คนที่ปกติไม่ค่อยสูบบุหรี่ จู่ๆ กลับสูบมากมายขนาดนี้
คิ้วที่ขมวดแน่น และปากที่เม้มสนิทของเขา
ทุกอย่างสื่อให้เห็นว่าเขาเสียใจ
เธอจำได้ มีแค่เวลาที่เขารู้สึกเครียดมากและไม่รู้จะระบายออกอย่างไรเท่านั้น ถึงจะเลือกใช้นิโคตินมาทำให้จมูกของตัวเองรู้สึกชา
ตอนนี้ หลังจากที่พวกเธอมีความสัมพันธ์กันแล้ว เขาหลบมาอยู่คนเดียว สูบบุหรี่มากมายขนาดนี้……
ซ่างซินกัดริมฝีปาก น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่
