ตอนที่ 733 เพื่อน ทนไว้! เราชนะได้!
อวี๋เยว่หาน “……”!!
ภรรยาอ่อนหวานน่ารักล่ะไปไหน ทำไมถึงกลายเป็นแม่เสือสาวไปได้
เขาเมาจนน่าเป็นห่วงขนาดนี้แล้ว เธอไม่สงสารเขาสักนิดเลยเหรอ
เมื่อครู่ที่เธอตบหน้าเขาสองที แรงตบประมาณนั้น มันทำให้เขาคิดว่าเธอกำลังถือโอกาสแก้แค้นเขาอยู่เลย……
ผู้ช่วยเห็นว่าสถานการณ์ไม่ปกติ จึงรีบเข้าไปพูด “คุณเหนียนครับ คุณชายหานดื่มเหล้าแรงไปเกือบครึ่งขวด เขาไม่ได้แกล้งนะครับ เขาเมาจริงๆ!”
ผู้ช่วยพูดพลางชี้ไปที่ชั้นตรงหัวเตียงที่มีขวดเหล้าซึ่งเหล้าเหลือแค่นิดเดียววางอยู่
เหล้าดีกรีแรง อย่างว่าแต่ขวดเดียวเลย แค่แก้วเดียว คนที่คออ่อนก็เมาได้ง่ายๆ แล้ว
อวี๋เยว่หานดื่มไปเยอะขนาดนั้น ถ้าจะเมาก็เป็นเรื่องปกติ
ไม่เมาสิถึงจะแปลก
ได้ยินคำพูดของผู้ช่วย เหนียนเสี่ยวมู่จึงเงียบไปพักหนึ่ง สีหน้านิ่งๆ เดาไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ที่น่ากลัวที่สุดก็คือบรรยากาศจู่ๆ ก็เงียบสงบลงด้วย
เหนียนเสี่ยวมู่ไม่ยอมพูดอะไร คนที่ทรมานไม่ได้มีแค่ผู้ช่วยเพียงคนเดียว
อวี๋เยว่หานที่เอนตัวนั่งอยู่บนเก้าอี้ ตอนที่ได้ยินเธอบอกให้กลับบ้านก็แทบจะกระโจนลุกขึ้นจากเก้าอี้อยู่แล้ว
ถ้าไม่ใช่เพราะอาศัยความเข้มแข็งในใจกับทักษะการแสดงระดับเทพแล้วล่ะก็ เขาจะนั่งอยู่บนเก้าอี้ได้สบายๆ อยู่อย่างนี้ไหม
แต่เหนียนเสี่ยวมู่ไม่ยอมพูดอะไรเลย เขาก็เดาไม่ได้เหมือนกันว่าเธอคิดอะไรอยู่ในใจ
สรุปว่าเธอเชื่อคำพูดของผู้ช่วยหรือไม่เชื่อกันแน่
ในขณะนั้นเอง ผู้ช่วยก็ฉลาดขึ้นมาอีกนิด เอ่ยถามออก “คุณเหนียนครับ หรือว่าคุณไม่รู้ว่าจะพาคุณชายหานกลับยังไง ถ้าคุณพยุงไม่ไหว เดี๋ยวผมช่วยพาพวกคุณลงไปด้านล่างแล้วเรียกรถให้ได้นะครับ”
“……” เหนียนเสี่ยวมู่เงยหน้ามองผู้ช่วยแวบหนึ่ง แต่ก็ยังคงไม่พูดอะไร
ในขณะที่ผู้ช่วยไม่เข้าใจอยู่นั้น ก็เห็นหญิงสาวย่อตัวลง
จากนั้นก็ค่อยๆ ผิวปาก
อวี๋เยว่หาน “……”!!
ถังหยวนซือ “……”!!
ผู้ช่วย “……”!!
นี่มันอะไรกัน
สีหน้าของผู้ช่วยแทบใกล้สิ้นใจแล้ว
“คุณเหนียน คุณ……”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณไม่ต้องช่วยฉัน เรื่องผิวปากนี่ฉันทำได้ เขาดื่มไปเยอะขนาดนั้นต้องอยากเข้าห้องน้ำแน่ๆ ไม่เชื่อเดี๋ยวคุณคอยดูนะ เดี๋ยวเขาก็ตื่นแล้ว” เหนียนเสี่ยวมู่พูดพลางลากเก้าอี้อีกตัวในห้องพักฟื้นวีไอพีมา
จากนั้นก็ค่อยๆ นั่งลง แล้วผิวปากต่อ
ไม่ถึงหนึ่งนาที
คนที่ดื่มแต่น้ำเปล่าไปทั้งคืนอย่างถังหยวนซือก็ทนไม่ไหวขึ้นมาก่อนแล้ว
ดึงสายให้น้ำเกลือออก แล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
ผู้ช่วยไม่วางใจจึงตามไปด้วย ยืนเฝ้าอยู่ที่หน้าห้องน้ำ
ภายในห้อง เหลือแค่อวี๋เยว่หานที่นั่งเลื้อยอยู่บนเก้าอี้
ข้างหูได้ยินเสียงผิวปากอย่างชำนาญ ใบหน้าคมคายไม่มีใครเทียบได้ก็เริ่มเปลี่ยนจากสีแดงของคนเมาปกติกลายเป็นสีม่วง จากนั้นก็ค่อยๆ คล้ำลง……
บนหน้าผากเลือดเลือดเกร็งแน่น
ท่าทางที่ดูสบายๆ เมื่อครู่ หากสังเกตดีๆ ตอนนี้เริ่มเกร็งไปทั้งร่าง
เขาพยายามทำให้ตัวเองดูไม่มีพิรุธที่สุด แต่หัวใจราวกับมีม้าเหยียบย่ำไปสักหมื่นตัว……
“ชู่ว……ชู่ว……”
เหนียนเสี่ยวมู่นั่งผิวปากอยู่บนเก้าอี้อย่างไม่รีบร้อน
ถังหยวนซือที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ พอได้ยินเสียงของเธอ ก็เดินกลับไปในห้องน้ำใหม่อย่างทนไม่ไหว
มีพิษ!
น้ำเสียงของเธอมีพิษแน่ๆ!
แต่อวี๋เยว่หานกลับทรอยู่ได้ตั้งนาน……
ถังหยวนซือเดินออกมาจากห้องน้ำเป็นรอบที่สอง พยุงกำแพง สายตามองไปยังคนบางคนที่นั่งนิ่งไม่ขยับอยู่บนเก้าอี้อย่างนับถือ แอบชมเชยอยู่ในใจ
เพื่อน ทนไว้! เราชนะได้!
“ปัง”
เสียงๆ หนึ่งดังขึ้น
อวี๋เยว่หานตกจากเก้าอี้
ล้มลงมา…….
ตอนที่ 734 ร้ายกาจมาก! ร้ายกาจมาก!
“ทนได้ดีหนิ ทนมาได้ถึงตอนนี้“ เหนียนเสี่ยวมู่หยุดผิวปาก เลิกคิ้วมองดูผู้ชายที่คลานขึ้นมาจากพื้น
กำลังจะเอ่ยพูดอะไร ก็เห็นอวี๋เยว่หานที่แม้จะลืมตาอยู่ แต่แววตายังคงดูงุนงงอยู่
เห็นแล้วเหมือนคนเพิ่งตื่นขึ้นมา ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
เหนียนเสี่ยวมู่มองชายหนุ่มอย่างสำรวจ มองไม่ออกว่าจริงหรือโกหกกันแน่
เมื่อนึกถึงที่ชายหนุ่มล้มลงไปเมื่อครู่ ก็รู้สึกว่าเหมือนจะล้มแรงจริงๆ
คนที่มีสติปกติอยู่ คงไม่ทำให้ตัวเองล้มได้น่าอนาถอย่างนั้นหรอก
แบบนี้ก็แปลว่าชายหนุ่มเมาจริงๆ อย่างนั้นเหรอ
เหนียนเสี่ยวมู่กำลังสงสัยก็เห็นว่าอวี๋เยว่หานไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำแต่กลับเบี่ยงตัวพุ่งเข้ากอดเธอแทน
ทำหน้าเหมือนไม่รู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร
“เหนียนเสี่ยวมู่ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ล่ะ”
“……”
“ไม่ ไม่ใช่ ผมต้องดื่มเยอะไปแน่ๆ เลยทำให้เกิดภาพหลอน นี่มันเป็นภาพหลอน คู่หมั้นของผมต้องอยู่ที่บ้าน”
“……”
“ผมจะกลับบ้านไปหาคู่หมั้นของผม……” อวี๋เยว่หานพูดพลางปล่อยมือออก เดินโซเซออกจากห้องพักฟื้นไป
ไม่นานก็เดินไปถึงหน้าประตู
เมื่อชายหนุ่มเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตู เหนียนเสี่ยวมู่ก็ลุกขึ้นยืนตามไปอย่างทนไม่ไหว
กำลังจะเข้าไปประคอง
ไม่ทันที่เธอจะเข้าไปถึง การกระทำของอวี๋เยว่หานก็หยุดชะงักลง
จู่ๆ ก็ถอยหลังไปสองก้าว ราวกับไม่คุ้นทาง มองไปรอบๆ อย่างพิจารณา
“ผิดแล้ว นี่ไม่ใช่ประตู”
เขาหันหน้าไป ชี้ไปที่ห้องน้ำ “นี่ต่างหากประตู!”
จากนั้นก็เดินเข้าห้องน้ำไปท่ามกลางสายตางุนงงของทุกคน……
ถังหยวนซือ “……”!!
ผู้ช่วย “……”!!
เจ๋ง! นี่สินะมือโปร!
คุณชายหานถ้าคุณไปแสดงละคร รางวัลนักแสดงดีเด่นจะเป็นของใครไปได้อีก ต้องเป็นคุณเท่านั้นเลย!
พออวี๋เยว่หานเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาก็มีสติขึ้นมาแล้ว หรี่ตาลงน้อยๆ มองดูเหนียนเสี่ยวมู่ที่ยืนอยู่ตรงหน้า
ไม่ถามว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่แล้ว
ปากขยับเปลี่ยนเป็นพูดว่า
“เหนียนเสี่ยวมู่ ผมปวดหัว”
“เหนียนเสี่ยวมู่ผมรู้สึกแน่นหน้าอก”
“เหนียนเสี่ยวมู่ผมตาลายมองเห็นไม่ชัด……”
ใครบอกว่าผู้หญิงน่ารักที่อ้อนเป็นถึงจะโชคดีกัน ผู้ชายที่หน้าตาดีแถมอ้อนเป็น เหนียนเสี่ยวมู่ก็ปฏิเสธไม่ลงเหมือนกัน
จู่ๆ ก็เดินไปพยุงชายหนุ่มแล้วพาออกจากโรงพยาบาลไป
ยัดตัวชายหนุ่มเข้าไปในรถ แล้วก็อุทิศตักของตัวเองเป็นหมอนให้เขาหนุน กล่อมราวกับเขาเป็นเด็กเล็กๆ ไปตลอดทางจนถึงคฤหาสน์ตระกูลอวี๋
พอพยุงคนมาถึงห้องรับแขกก็บอกให้พ่อบ้านไปต้มซุปสร่างเมาให้ชายหนุ่ม
“ไม่ดื่ม จะอาบน้ำ…….” อวี๋เยว่หานได้ยินคำพูดของหญิงสาว ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มก็ลุกขึ้นจากโซฟา ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกแล้วเดินขึ้นไปด้านบน
“ตอนนี้คุณยังยืนไม่ตรงเลยด้วยซ้ำ จะอาบน้ำอะไร” เหนียนเสี่ยวมู่ได้สติก็รีบตามขึ้นไป
อวี๋เยว่หานได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากทางด้านหลัง มุมปากก็ยกยิ้มชั่วร้ายขึ้น
แต่สีหน้ายังคงมึนงงเหมือนคนเมาอยู่ เดินโอนเอนไปที่ห้องของตัวเอง
พอเข้ามาในห้องก็เห็นว่าเหนียนเสี่ยวมู่ตามเข้ามาเหมือนกัน
กำลังจะลากเธอเข้าไปอาบน้ำด้วย ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเสียก่อน
ไม่ใช่ของเขา
เป็นของเธอ ตอนกลางวันไม่ใช่เหรอ ทำไมเปิงเปิงถึงโทรมาหาฉันตอนนี้ล่ะ……” เหนียนเสี่ยวมู่เห็นชื่อที่ปรากฏ ปากบ่น
“เราเพิ่งคุยกันไปพึมพำจากนั้นก็กดรับสาย
น้ำเสียงเย็นชาของถานเปิงเปิง ในช่วงตอนกลางคืนมักทำให้คนรู้สึกกังวลโดยไม่รู้ตัว
เสียงดังออกมาจากปลายสายทีละคำอย่างชัดเจน
“เสี่ยวมู่มู่ ฉันเจอมิสเตอร์คาติแล้ว……”
