ตอนที่ 739 อึ้ง! ตะลึง!
ห้องนอนหลัก เหนียนเสี่ยวมู่นั่งอยู่บนเตียง มองดูร่างของอวี๋เยว่หานที่หายไป เอาแต่มองตามตาปริบๆ ไม่ส่งเสียงค้านอะไร
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไปแล้วจริงๆ ก็ลุกขึ้นจากเตียงอย่างดีใจ เดินไปที่ประตู
เกาะอยู่ที่ขอบประตู ชะโงกหน้าออกไปมองด้านนอกเมื่อแน่ใจว่าเขาไปแล้วจริงๆ ดวงตาทั้งสองข้างก็เป็นประกายขึ้นมาในทันที
รอดไปได้ด่านหนึ่ง!
ดีจริงๆ !
ดึกขนาดนี้แล้ว ผู้ช่วยมีเรื่องสำคัญอะไรกันนะถึงต้องมารายงานในเวลานี้
ท่าทางของเขาเมื่อครู่ก็ดูเหมือนมีเรื่องสำคัญจริงๆ
เหนียนเสี่ยวมู่กัดริมฝีปาก ระงับความสงสัยในใจเอาไว้ไม่ได้เดินตามออกไปจากห้องนอน
เห็นอวี๋เยว่หานเข้าไปในห้องหนังสือ ก็เดินตามเข้าไปอย่างอดไม่ได้
พอเดินไปถึงหน้าประตู จู่ๆ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าหากเขาเคลียร์งานเสร็จแล้วกลับมาจับเธอไปนอนต่อจะทำอย่างไร
สิ่งสำคัญที่เธอต้องทำตอนนี้ไม่ใช่การสอดรู้สอดเห็น แต่เป็นการหนีเอาตัวรอด
เหนียนเสี่ยวมู่คิดได้แบบนี้ ก็หมุนตัวกลับไปที่ห้องนอน หยิบโทรศัพท์แล้ววิ่งลงไปที่ชั้นล่าง
เวลาแบบนี้ ห้องของเสี่ยวลิ่วลิ่วปลอดภัยที่สุด
ภายในห้องหนังสือ อวี๋เยว่หานไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในห้องแอบหนีออกไปแล้ว
ความสนใจทั้งหมดของเขาพุ่งไปที่ยูเอสบีที่ผู้ช่วยหยิบออกมา
ผู้ช่วยต่อยูเอสบีเข้ากับคอมพิวเตอร์ พริบตา หน้าจอคอมพิวเตอร์ก็ปรากฏภาพของเด็กชายซุกซนคนหนึ่ง กำลังวิ่งเล่นอยู่ตรงบริเวณลานกว้างของบริษัทตระกูลอวี๋
“ฮ่าฮ่าฮ่า” เสียงหัวเราะดูน่าสนุกมาก
ในภาพ นอกจากเด็กผู้ชายที่กำลังวิ่งเล่นแล้ว ยังมีแม่ที่ยังดูวัยรุ่นคนหนึ่งอยู่ข้างๆ เด็กชายด้วย ดูออกว่าคนที่ถ่ายวิดีโอนี้น่าจะเป็นพ่อของเด็กชาย
ภายในคลิป เอาแต่ถ่ายอยู่ที่แม่และเด็กชาย
ลานกว้างหน้าบริษัทตระกูลอวี๋ใหญ่มาก ด้านหน้ามีน้ำพุซึ่งดึงดูดให้คนมาถ่ายภาพ จุดเริ่มของของวิดีโอของแม่ลูกคู่นี้ก็อยู่ที่นั่น
แต่สุดท้าย ก็เริ่มถ่ายไปยังจุดที่มีคนน้อย
“ผมสอบถามคนที่ถ่ายคลิปแล้วครับ เขาจำได้ว่าตอนนั้นเป็นเพราะด้านหน้าคนเยอะเกินไป เขาเลยย้ายไปถ่ายที่ด้านหลังแทน นึกไม่ถึงเลยว่าจะถ่ายได้ฉากนี้เข้าพอดี!”
คนที่อุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วมาที่บริษัทตระกูลอวี๋ บางทีอาจกลัวว่าจะโดนถ่ายรูปจึงไม่ได้เข้าที่ด้านหน้า แต่กลับลเอกประตูข้างที่คนน้อยแทน นึกไม่ถึงว่าจะเจอกับคครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูกที่กำลังถ่ายวิดีโอกันอยู่พอดี
ผู้ช่วยพูดพลางขยับเมาส์ไปที่ตำแหน่งที่ทำเครื่องหมายเอาไว้
ภายในคลิป เด็กผู้ชายกำลังวิ่งเล่นอยู่เหมือนเดิม แต่ว่าด้านหลังของเขามีเงาผอมเพรียมปรากฏขึ้น แต่งตัวปกติ แต่ในอ้อมแขนเหมือนจะกอดผ้าผืนใหญ่เอาไว้ มองดูใหญ่มาก
ตอนแรกมันห่างเกินไป มองเห็นแค่ว่าคนคนนั้นคือผู้หญิง แต่ต่อมา ภาพเริ่มเข้าไปใกล้ขึ้น คนในคลิปก็ค่อยๆ ปรากฏชัดเจนขึ้นด้วย……
สิ่งที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอไม่ใช่ผ้าผืนใหญ่แต่เป็นเด็กคนหนึ่ง!
ศีรษะของเด็กคนนั้นซบอยู่ที่บ่าของเธอ ทำให้มองไม่ค่อยชัดเจน
แต่เสื้อผ้าของเด็กคนนั้น ทำเอาอวี๋เยว่หานต้องนั่งยืดตัวตรง
เขาจำเสื้อผ้านั่นได้!
มันเป็นเสื้อผ้าที่เสี่ยวลิ่วลิ่วใส่ตอนที่เขาเจอครั้งแรก เหมือนกันเป๊ะๆ
แต่เด็กซบอยู่ที่บ่าของผู้หญิง ทำให้บังหน้าของผู้หญิงไว้
มองใบหน้าของเธอได้ไม่ชัดเจน
ดวงตาดำขลับของอวี๋เยว่หานหรี่ลง จ้องไปที่ภาพบนหน้าจอไม่วางตา
ภาพที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ ก่อนที่จะเข้าไปในบริษัทตระกูลอวี๋ ผู้หญิงคนนั้นเหมือนจะรู้สึกตัวว่ามีคนมองเธออยู่ เธอจึงหันกลับมามอง
ตอนที่ 740 ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก
พริบตาเดียว ทำให้ใบหน้าของเธอปรากฏอยู่ต่อหน้ากล้องอย่างเด่นชัดที่สุด
เมื่อมองเห็นผู้หญิงที่อยู่ในภาพชัดเจน สีหน้าของอวี๋เยว่หานก็เปลี่ยนไปในทันที ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้
“เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางเป็นเธอ”
สิ้นเสียงของอวี๋เยว่หาน ผู้ช่วยยังไม่ทันจะเอ่ยพูดอะไร เด็กผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดของหญิงสาวก็เหมือนว่าจะรู้สึกได้ถึงความตระหนกของเธอจึงค่อยๆ เงยศีรษะเล็กขึ้นจากบ่าของหญิงสาว……
ใบหน้ารูปไข่เรียวเล็กที่คล้ายกับใบหน้าของอวี๋เยว่หานถึงเจ็ดในสิบส่วน นอกจากเสี่ยวลิ่วลิ่วแล้ว ไม่มีทางเป็นใครไปได้อีก
เด็กในวิดีโอคือเสี่ยวลิ่วลิ่วจริงๆ
แต่คนที่อุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วเอาไว้ คือคนที่ทุกคนคาดไม่ถึง——เหนียนเสี่ยวมู่!
ใบหน้าสมบูรณ์แบบของเธอ แม้จะไม่ได้แต่งหน้าแต่ก็ทำให้คนตะลึงได้
ตั้งแต่มองเห็นผู้หญิงคนนั้นปรากฏตัวครั้งแรกในวิดีโอ อวี๋เยว่หานก็รู้สึกมาโดยตลอดว่าร่างของเธอดูคุ้นเคยมาก
แต่เขาไม่เคยคิดเชื่อมโยงไปถึงเหนียนเสี่ยวมู่เลย
เขาเคยถามเหนียนเสี่ยวมู่ หญิงสาวก็พูดออกมาอย่างชัดเจนว่า ตอนที่เสี่ยวลิ่วลิ่วถูกส่งมาอยู่กับเขา เธอได้รับบาดเจ็บนอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่
คนที่นอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา จะมาปรากฏตัวที่บริษัทตระกูลอวี๋ได้อย่างไร แถมยังจงใจหลบมุมกล้องอีกด้วย
แต่คนที่ปรากฏตัวในคลิป แม้จะไกลไปหน่อย ภาพอาจเบลอไปบ้าง แต่อวี๋เยว่หานก็ยังจำได้ว่านั่นคือเหนียนเสี่ยวมู่……
นอกจากใบหน้าจะเหมือนกันแล้ว ความรู้สึกที่มองเห็นกลับดูไม่ค่อยเหมือนกันสักเท่าไหร่
ฉากที่เธอหันหลังไปมองนั้น ดวงตาของเธอดูเฉียบคม
ดูออกเลยว่าเป็นคนระมัดระวังและความรู้สึกไวมาก!
“ผมก็ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือคุณเหนียน ผมเลยรับไปตรวจสอบในทันที วิดีโอนี้เป็นของจริงครับ ไม่ได้ถูกตัดต่อแต่อย่างใด คลิปถูกเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์ตั้งแต่วันที่ถ่ายเสร็จ…….”
ผู้ช่วยรายงานอย่างระมัดระวัง
“ผมยังให้ผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ช่วยแยกภาพเดี่ยวของผู้หญิงในคลิปออกมาด้วย”
ผู้ช่วยขยับเมาส์ เปิดอัลบั้มภาพในเอกสารนั้น
เปิดภาพที่ดึงออกมาให้อยู่ที่หน้าเดียวกับวิดีโอ
วินาทีต่อมา ภาพเคลื่อนไหวก็ขยายใหญ่เต็มหน้าจอ
ทุกภาพมองเห็นใบหน้าของผู้หญิงที่อุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วอยู่อย่างชัดเจน มันคล้ายกับใบหน้าของเหนียนเสี่ยวมู่อยู่เก้าในสิบส่วน……
ถ้าเธอไม่ได้มีพี่น้องฝาแฝด อย่างนั้นก็ต้องเป็นตัวเธออย่างไม่ต้องสงสัย
“……”
อวี๋เยว่หานเปิดย้อนดูคลิปใหม่ตั้งแต่ต้น
คนในคลิปเป็นคนที่เขาคุ้นเคย
ถ้าผู้หญิงในคลิปวิดีโอนี้คือเหนียนเสี่ยวมู่จริงๆ อย่างนั้นก็เดาได้ลางๆ ว่า เรื่องที่เธอบอกกับเขาก่อนหน้านี้เป็นเรื่องโกหกทั้งหมด……
“ฉันเชื่อใจเธอ เรื่องนี้ฉันจะให้เธออธิบายเอง” อวี๋เยว่หานไม่ปล่อยให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน หลังจากสงบลงได้ก็เอ่ยขึ้นนิ่งๆ
ก็แค่คลิปวิดีโอคลิปเดียว
เขาไม่ควรจะสงสัยว่าเธอเข้าใกล้เขาเพราะมีเป้าหมาย
อีกอย่างตอนนี้เธอก็จำอะไรไม่ได้แล้ว คนในคลิปอาจไม่ใช่เธอก็ได้ อาจจะเป็นแค่คนหน้าตาเหมือน……
“คุณชายหาน ไม่ใช่แค่นี้นะครับ”
ผู้ช่วยเดินเข้าไปกดเมาส์อีกรอบ เปิดคลิปวิดีโออีกตัวขึ้น
เอ่ยอธิบาย
“ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณเหนียน เลยให้คนไปสืบที่ธนาคารอีกรอบ สืบจนถึงฐานข้อมูลของธนาคารแล้วกู้ไฟล์กล้องวงจรปิดของสามปีที่แล้วขึ้นมา”
ผู้ช่วยพูด ประกอบกับคลิปวิดีโอเริ่มเล่นภาพพอดี
ภาพในกล้องวงจรปิดให้ได้อย่างชัดเจนในวันที่เหนียนเสี่ยวมู่เช่าตู่เซฟนิรภัยของธนาคาร
