ตอนที่ 247 ชดใช้
หากโจวเหยียนอันล่วงรู้ว่าเกอซีผู้สิ้นโอกาสคว้าชัยในสายตาของเขา คือผู้ครอบครองฐานปราณสวรรค์ทั้งห้า เขาคงอ้าปากกว้างขากรรไกรร่วงด้วยความอัศจรรย์ใจ
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
เฟิ่งเหลียนอิ่งเหยียดตาหยามมองเกอซี “ไม่คิดเลยว่าแค่เพียงพอมีความเฉลียวฉลาด พอมีพลังฝีมือกับเขาบ้าง เจ้ากลับเหิมเกริมคิดว่าตนเป็นผู้มีพรสวรรค์ หากเมื่อเทียบกับอัจฉริยะตัวจริงแล้ว เจ้าย่อมเป็นเพียงเศษสวะที่ห่างชั้นไกลนัก นับแต่เทพธิดาผู้นี้ได้ครอบครองกระบี่ผลึกเยือกแข็งเล่มนี้ กลับยังไม่เคยให้มันได้ลิ้มลองรสโลหิต เช่นนั้นในวันนี้ พวกเจ้าทั้งสองจะเป็นผู้ได้รับเกียรตินั้นเป็นคู่แรก !”
กล่าวจบหญิงสาวก็กวัดแกว่งกระบี่ผลึกเยือกแข็งในมือ เกิดเสียงแหลมคมกระทั่งรู้สึกเข็ดฟันติดตามมา เพียงพริบตา ทุกสิ่งทั้งหมดกระทั่งผืนบรรยากาศยังกลับกลายเป็นผลึกน้ำแข็ง
เงาร่างจํานวนมหาศาลของเกอซีพลันกระจัดกระจายไปคนละทิศละทางก่อนจะเลือนสลายหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เพียงไม่นาน ร่างของคนผู้กําลังตั้งท่าวิ่งหนีกลับ ถูกสกัดเคลือบไว้ด้วยชั้นผลึกน้ำแข็งกระทั่งไม่อาจเคลื่อนกายได้อย่างสมบูรณ์ ทั้งคนผู้นั้นย่อมคือเกอซี
เฟิ่งเหลียนอิ่งย่างสามขุมตรงเข้ามาพร้อมระเบิดเสียงหัวเราะลั่น “ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่าข้าจะจับเจ้าฉีกออกเป็นชิ้น ๆ เจ้าเด็กเหลือขอ ยามนี้เจ้าไม่มีวันทะลายเกราะน้ำแข็งของข้าออกมาได้อย่างแน่นอน !”
เฟิ่งเหลียนอิ่งยกด้ามกระบี่ผลึกเยือกแข็งขึ้นจ้วงแทงใส่เกอซีผู้ถูกผนึกไว้อย่างเต็มกําลัง
หากทว่าเพียงปลายกระบี่เฉียดใกล้ ผลึกแท่งน้ำแข็งพลันปรากฏประกายแสงสีแดงสว่างไสว
เฟิ่งเหลียนอิ่งตกตะลึงงงงัน หากทว่าเพียงกําลังจะลงมืออีกครา ในช่องท้องพลันเจ็บปวดรุนแรงกระทําทั่งนางต้องส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความทรมาน
ช่วงขณะที่นางรับรู้ถึงความเจ็บปวด ปลายกระบี่ผลึกเยือกแข็งก็จ้วงแทงลงบนลาดไหล่ของเกอซีเช่นกัน แบ่งผลึกน้ำแข็งพลันแตกทลายปูนสลายเป็นผงน้ำแข็งที่ฟุ้งกระจายร่วงหล่นลงบนศีรษะคนทั้งคู่
ใบหน้าที่งดงามของทั้งคู่เฉิดฉายพร่างพรายภายใต้ประกายเกล็ดน้ำแข็งที่ฟุ้งกระจายร่วงหล่น ก่อปรากฏภาพที่งดงามจับตาจนทําให้ผู้คนหลงลืมหายใจ
หากทว่าสีหน้ายามนี้ของเฟิ่งเหลียนอิ่งกลับดูคล้ายได้พบภูตผี ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกระคนความเหลือเชื่อ
ทั้งคู่ยืนใกล้กันมาก กริชซึ่งเคยอยู่ในมือของเกอซียามนี้เสียบแทงเข้าใส่ช่องท้องของเฟิ่งเหลียนอิ่ง ขณะที่กระบี่ผลึกเยือกแข็งของเฟิ่งเหลียนอิ่งก็ฝังอยู่บนหัวไหล่ซ้ายของเกอซีเช่นกัน
เหตุใด ? เห็นได้ชัดว่าคนผู้นี้ถูกผนึกด้วยน้ำแข็ง เหตุใดเขาสามารถทลายผลึกน้ำแข็งออกมาได้ ?
อายพลังเย็นจากด้ามกระบี่ผลึกน้ำแข็งค่อย ๆ ไหลซึมซาบผ่านปากแผลเข้าสู่ร่างของเกอซี ทว่าก่อนที่อายเย็นนั้นจะแปรเปลี่ยนหัวไหล่ซ้ายทั้งหมดของนางให้กลายเป็นแท่งน้ำแข็ง มุมปากของหญิงสาวกลับยกโค้งยิ้มอย่างเปี่ยมความนัย “เทพธิดาบัวเยือกแข็งคล้ายข้าอาจหลงลืมบอกเจ้าไปว่า หาได้มีเจ้าแต่เพียงผู้เดียวไม่ที่สามารถครอบครองฐานปราณสวรรค์คู่ !”
“ยังมี ดูคล้ายเจ้าอาจหลงลืมสิ่งที่ข้าเคยเอ่ยกล่าวไว้ก่อนหน้า หากเจ้าทําร้ายคนของข้า เจ้าย่อมต้องชดใช้ ! แม้ต้องสิ้นชีพลง ข้าก็จะให้เจ้าได้ชดใช้อย่างสาสมเสียก่อน !”
“ไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ !” เฟิ่งเหลียนอิ่งกรีดร้องลั่น ร่างกระถดถอยร่วงหล่นถอยกลับ
เมื่อร่างทั้งสองแยกออกจากกัน เสียงถอนด้ามกริช และกระบี่ที่แทรกผ่านเนื้อมนุษย์พลันดังก้องอย่างชัดเจน หยาดโลหิตสาดทะลักออกจากปากแผลของคนทั้งคู่
เฟิ่งเหลียนอิ่งยกมือขึ้นกุมปากแผลบนช่องท้องด้วยใบหน้าที่ทั้งตื่นตระหนก ทั้งโกรธเกรี้ยว ทั้งไม่ยินยอม “ไม่มีทาง ! ข้าไม่เชื่อ ! เจ้ามันเพียงแค่เศษสวะ เจ้าคนไร้ค่า ! เจ้ากับข้าจะมีพรสวรรค์เฉกเช่นเดียวกันได้อย่างไร !”
เพิ่งจะยามนี้เองที่เฟิ่งเหลียนอิ่งตระหนักแล้วว่า เกอซีจงใจปล่อยให้ตนถูกผนึกไว้ในแท่งน้ำแข็ง เพื่อหมายหาโอกาสประชิดกาย ทําให้นางไม่ทันระวังตัวด้วยคิดว่าชัยชนะนอนรออยู่ตรงหน้า
ก่อนหน้านี้ เกอซีเผยพลังปราณวารีอันน่าสะพรึงกลัวออกมาทําให้เฟิ่งเหลียนอิ่งเข้าใจว่าเกอซีคือผู้มีปราณธาตุนธาตุเดียว เช่นนั้นเฟิ่งเหลียนอิ่งจึงไม่คิดว่าเกอซีจะหลุดรอดเมื่อถูกผนึกไว้ด้วยน้ำแข็ง กระทั่ง
เกอซียกแขนขึ้นสกัดจุดกั้นอายพลังเย็นที่กําลังแผ่ซ่านลงในกาย ก่อนจะถ่ายเทพลังปราณเพลิงเข้าแผดเผาอายเย็นที่เริ่มกัดก่อนเส้นชีพจรทั่วร่าง
เช่นนั้นสีหน้ายามนี้ของหญิงสาวจึงซีดเซียว ร่างซวนเซแทบล้มเนื่องเพราะพลังปราณในกายถูกโคจรใช้สกัดกั้นสลายไอเย็นที่คืบคลานรุกรานลงสู่กาย
