ก่อนที่องค์หญิงเจิ้นเยว่จะสูญสิ้นความมีเหตุมีผล องค์ชายสามกลับเป็นฝ่ายที่มิอาจทนได้อีกต่อไป เขาก้าวตรงเข้าหาด้วยสีหน้าที่ยังคงความสงบสุขุม น้ำเสียงไถ่ถามดังขึ้น “ผู้ดูแลหนาน เช่นนี้หมายความอย่างไร ท่านกล่าวว่าราชันมัจจุราชไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าพบมิใช่หรือ ?แล้วเหตุใดคุณชายผู้นี้จึงเข้าไปได้ ? เจ้าคิดว่าราชสำนักคือสิ่งที่เจ้าสามารถเยียบย่ำได้ตามต้องการงั้นรึ ?”
แม้ความงดงามของหนุ่มน้อยเบื้องหน้าจะทำให้หัวใจขององค์ชายสามเต้นระทึกก็ตามที หากทว่าความคิด และการกระทำของคนในตำหนักราชันมัจจุราชทำให้เขาเดือดดาลอย่างเหลืออดขึ้นมาแล้วจริง ๆ
อีกทั้งเมื่อเขาใช้กระแสจิตสำรวจดูพลังฝีมือของหนุ่มน้อยผู้นี้ ยังพบว่าคนผู้นี้เป็นแค่เพียงผู้ฝึกยุทธชั้นต้นซึ่งมีพลังปราณแค่เพียงขั้นเมล็ดพันธุ์เพาะบ่มเท่านั้น
แม้หากหนุ่มน้อยผู้นี้จะมีภูมิหลังโดดเด่นทว่าจะสามารถเทียบกับเขา และเจิ้นเยว่อย่างไรได้ ? ไม่คิดฝันเลยว่าตำหนักราชันมัจจุราชจะมาประจบประแจงผู้ด้อยฝีมือเช่นนี้ทั้งยังกล้าปิดประตูปฏิเสธการต้อนรับ ! ไม่เห็นราชสำนักอยู่ในสายตา
ในเรื่องนี้ต้องขอขอบคุณต้านต้านที่ช่วย เมื่อมีผู้ใดใช้กระแสจิตสำรวจพลังฝีมือของนาง คนผู้นั้นจะเห็นระดับพลังปราณของนางแค่เพียงขั้นเมล็ดพันธุ์เพาะบ่มเท่านั้น เหตุที่สมควรกระทำเช่นนี้นั้นง่ายดายยิ่งนัก ด้วยเพราะวันข้างหน้าหากนางใช้พลังปราณต่อหน้าผู้ที่เคยรู้ว่านางคือผู้ไร้ค่าที่มิอาจฝึกฝนพลังยุทธทว่ายามนี้กลับมีพลังฝีมือขึ้นมาเช่นนี้ย่อมเป็นที่น่ากังขาจับตามอง อีกทั้งระดับขั้นพลังปราณของนางนั้นก้าวกระโดดขึ้นอย่างรวดเร็วถึงระดับที่สามารถสั่นสะเทือนจิตใจผู้คนให้แตกตื่นใจ เช่นนั้น เกอซีจึงเห็นควรว่าการให้ผู้คนทั้งหลายมองเห็นนางในฐานะผู้มีพลังปราณขั้นเมล็ดพันธุ์เพาะบ่มย่อมเหมาะสมยิ่งแล้วในตอนนี้
แม้ได้ยินชัด ทว่าสีหน้าของผู้ดูแลหนานยังคงไม่แปรเปลี่ยนยามเมื่อขยับตอบ “องค์ชายสามช่างเปี่ยมอารมณ์ขัน ท่านอ๋องมีรับสั่งว่าคุณชายซีถือว่าเป็นคนของตำหนักราชันมัจจุราชหาใช่คนนอกไม่ เช่นนั้นเมื่อไรที่คุณชายประสงค์ย่อมสามารถเข้าออกตำหนักราชันมัจจุราชได้ตามความประสงค์ หากองค์ชายสามไม่มีกิจอื่นใดแล้ว กระหม่อมกับคุณชายซีต้องขอทูลลา”
สิ้นสุดคำกล่าว ผู้ดูแลหนาน และเกอซีก็ผลุบหายเข้าไปในตำหนักราชันมัจจุราชโดยไม่หันกลับมามององค์ชายสาม และองค์หญิงเจิ้นเยว่อีกเลย
เมื่อทั้งคู่เข้าสู่ด้านในพระตำหนัก บานประตูทางเข้าถูกปิดลงในทันที อารักขาพิทักษ์ทางเข้าด้านนอกยังคงแสดงสีหน้ากระด้างชาประดุจดั่งจะขับไล่ทุกผู้คนให้หลีกไกลห่าง ทั้งยังไม่สนใจในองค์ชายหรือองค์หญิงใด ๆ ทั้งสิ้น
องค์หญิงฉางกวนเจิ้นเยว่เขย่าแขนฉางกวนรุ่ยอย่างแรงพร้อมน้ำเสียงกริ้วโกรธา “พี่สามมาขวางข้าไว้ทำไม ? เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเจ้าบ่าวเฒ่านั้นจงใจจะหักหน้าไม่ยอมให้พวกเราเข้าไปชัด ๆ ! ทั้งเจ้าหนุ่มไม่มีหัวนอนปลายเท้านั่นยังกล้าล่วงเกินข้าต่อหน้าธารกำนัล….รอให้พวกเรากลับวังไปเสียก่อน ข้าจะส่งคนมาสั่งสอนเจ้าพวกนี้ให้เข็ดหลาบ….”
“เจิ้นเยว่พอได้แล้ว” ฉางกวนรุ่ยตัดบทนางอย่างเลือดเย็น ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปหารถม้าที่หยุดรออยู่
ฉางกวนเจิ้นเยว่เป็นคนเอาแต่ใจ หากทว่าแท้จริงแล้วนางโง่บริสุทธิ์ระดับที่ไม่สามารถตระหนักได้ว่าท้องนภาเบื้องบนนั้นสูงสุดคะเนไม่อาจเอื้อมถึง ผืนธรณีดำดิ่งลึกลงยากจะคาดเดา ตำหนักราชันมัจจุราชไม่เคยเห็นผู้ใดอยู่ในสายตา ไม่เว้นกระทั่งราชสกุลฉางกวนยังไม่กล้ากระทบกระทั่งด้วย ข้อนั้นเพราะเหตุใด ? สืบเนื่องมาจากตำหนักราชันมัจจุราชกุมอำนาจมหาศาล ทรงอิทธิพลบารมีอันยิ่งใหญ่ถึงระดับที่แม้หากเขาปรารถนาจะปลดราชสกุลฉางกวน และตั้งตนเองขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็น
ในแถบทวีปหมีหลัวแห่งนี้ ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่ได้รับการยอมรับ ส่วนผู้ที่อ่อนแอย่อมตกเป็นเหยื่อของผู้ที่เข้มแข็ง ในแคว้นนี้หาได้จำเป็นไม่ที่องค์จักรพรรดิจะเป็นผู้เรืองอำนาจอย่างสูงสุด หากทว่ากลับกลายเป็นพรรคใหญ่ที่ครอบครองขุมกำลังอย่างสูงสุด ยิ่งโดยเฉพาะเหล่ายอดฝีมือผู้มีพลังปราณระดับสูงกว่าขั้นที่ 5 ย้ายเคลื่อนจิตวิญญาณ แค่เพียงกระดิกนิ้วยอดฝีมือเหล่านั้นก็สามารถย้ายภูผาเคลื่อนผืนทะเล จะต้องกล่าวไปไยถึงกองกำลังของเหล่าศัตรู เพราะแม้กระทั่งเรือนทั้งหลังยังถูกทำลายย่อยยับลงไปได้อย่างง่ายดาย เช่นนี้แล้วพวกเขาหรือจะลุกขึ้นต่อต้านผู้ที่แข็งแกร่ง ?
เมื่อเป็นเช่นนี้ แม้เขาจะไม่เห็นพ้องทว่าองค์ชายสามย่อมไม่กล้ากระทำการผลีผลามกับคนในตำหนักราชันมัจจุราช ! ไม่แค่เพียงเขาเท่านั้นที่ไม่กล้า เพราะไม่ว่าผู้ใดล้วนไม่กล้าแตะต้องตำหนักราชันมัจจุราช ไม่เว้นกระทั่งองค์รัชทายาท หรือแม้แต่องค์จักรพรรดิก็ตามที
ยามนี้ ความคิดของฉางกวนรุ่ยกำลังหมกมุ่นอยู่กับหนุ่มน้อยรูปงามผู้นั้น คุณชายซีกระนั้นหรือ ? คุณชายซีผู้นี้อยู่ในเมืองเหยียนจิงตั้งแต่เมื่อไรกัน ? เหตุใดเขาจึงไม่เคยได้ยินชื่อ ?
เพียงทว่าไม่ว่าคนผู้นี้จะมีฐานะใด ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับราชันมัจจุราชนับว่าไม่ธรรมดาอย่างแน่แท้ หากเขาสามารถหลอกล่อ หรือจูงจมูกคุณชายซีผู้นี้สำเร็จย่อมสามารถล้วงความลับของราชันมัจจุราชมาได้มิใช่หรือ ?
***จบตอน คุณชายซีผู้ลึกลับ***
