หัตถ์เทวะธิดาพญายม – ตอนที่ 251 ซุกซ่อนพลังยุทธภายใต้ความเงียบงัน ?

ตอนที่ 251 ซุกซ่อนพลังยุทธภายใต้ความเงียบงัน ?

หางตาของกู้หลิวเฟิ่งกระตุกยามเมื่อเขาตอบคํา “ที่ข้ากล่าวล้วนหมายถึง เมื่อเทพธิดาบัวเยือกแข็งทําร้า ยคนของข้า ย่อมต้องสมควรชดใช้ด้วยการให้ข้ากระทําเฉกเช่นเดียวกัน เช่นนั้นแล้ว ความหมางใจระหว่างเราจึงสามารถผ่อนคลายลงได้”

“นี่เจ้า! กู้หลิวเฟิ่งเจ้ามันไม่รู้จักแยกแยะดีชั่ว!” ตลอดทั้งร่างของเพิ่งเหลียนยิ่งสั่นสะท้านด้วยความเกรี้ยวกราด “หากเจ้ารู้จักกาละเทศะจงเร่งหลีกไปเสีย หาไม่แล้วก็จงอย่าได้ตําหนิข้าที่ไร้ไมตรี ! พลังฝีมือของเจ้าเพียงสามารถเทียบเคียงกับข้า หากทว่ายามนี้ข้าได้พลังเสริมจากเม็ดโอสถ พลังปราณภายในล้วนสูงส่งเหนือเจ้า คิดหรือว่าข้าจะกลัวเกรงเจ้า?”

กู้หลิวเฟิ่งหัวเราะด้วยอาการเฉื่อยชา นัยน์ตาทอประกายแวววาว “อ้อ! หากไม่เช่นนั้น เทพธิดาบัวเยือกแข็งย่อมสมควรชดเชยความผิดด้วยการขอขมาต่อคนของข้า !”

“เจ้ามันแส่หาเรื่องตายโดยแท้ !” เพิ่งเหลียนยิ่งแผดเสียงลั่นด้วยบันดาลโทสะ ร่างของนางพุ่งทะยานเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างรวดเร็วประดุจเงากระบี่

ชิงชังอย่างที่สุดนั้นคือ เมื่อยามมีผู้สั่งให้นางก้มลงคุกเข่าขอขมาซีเยว่ คนชั่วช้าผู้ฉีกหน้านางให้ได้รับความอับอาย นางจะไม่มีวันลืมความอับอายครั้งนี้ไปตราบชั่วชีวิต ! 

เพียงพริบตา ร่างของคนทั้งสอง ผู้หนึ่งแดง ผู้หนึ่งขาว ต่างถูกบีบคั้นเข้าสู่การประพลังฝีมือ

ทั้งคู่เคลื่อนกายอย่างรวดเร็วเฉียบไว ร่างทั้งสองเหินเคลี่อนแทรกผ่านชั้นบรรยากาศภายใต้อาณาจักรกําบัง ต่างฝ่ายต่างแผ่คลื่นกระแสพลังปราณอันน่าสะพรึงสร้างความกดดันอย่างหนักหน่วงก่อเกิดประกายไฟแปลบปลาบสะพรั่งไปตลอดทั่วทั้งผืนฟ้า

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

โจวเหยียนอันจ้องนิ่งตกตะลึงภายในอกยังรู้สึกบีบรัด แม้เขาคือยอดฝีมือระดับพลังปราณขั้นสี่ ปฐพีสะท้านสะเทือน หากทว่าพลังฝีมือในยามนี้ล้วนไม่เพียงพอจะเข้าร่วมการประพลังอันดุเดือดถึงเพียงนี้

ขณะเดียวกันนั้นเกอซีกําลังจับจ้องภาพ เหตุการณ์ทั้งหมดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด สายตา ของนางติดตามการเคลื่อนไหวกลางอากาศของคนทั้งสองด้วยสายตาแปลกประหลาด

ที่น่าแปลกนั้นคือ แม้ยามนี้พลังฝีมือของทั้งคู่จะดูสูสี ทว่านางกลับรู้สึกว่าพลังยุทธของกู้หลิวเฟิ่งคล้ายสูงส่งยิ่งไปกว่าที่เขาเปิดเผยแสดงออกมา หรือคนผู้นี้ซ่อนเร้นความสามารถที่แท้จริง ?

สองคิ้วของเกอซีขมวดมุ่นคล้ายยังงุนงง ฉับพลัน สายตากลับประสานเข้ากับแววตาคู่นั้นที่จ้องประสานกลับคล้ายยิ้มไม่เชิงยิ้ม

ดวงตาที่ดูคล้ายกลีบดอกท้อคู่นั้นทอประกายเรืองรองหลากสีสะท้อนแสงตะวัน หากทว่าเพียงพริบตา ประกายแสงพร่างพรายทั้งหมดกลับเลือนหาย

ดูซีรีย์ ฟรีได้ที่ series-max.com

กู้หลิวเฟิ่ง !

แม้ในช่วงระหว่างการต่อสู้อันหนักหน่วงเช่นนี้ เขายังมีแก่ใจหันจ้องกลับหานาง ทั้งแววตาคู่นั้นยังแฝงอาการขบขันสนุกสนานภายใต้รูปลักษณ์ที่นิ่งขรึมล้ําลึก คล้ายดั่งคนผู้นั้นสามารถมองผ่านความคิดอ่านของนางได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

หญิงสาวรีบก้มหน้า ในแววตาฉายวูบเผยความคิดทบทวนไตร่ตรองอย่างล้ําลึก

โจวเหยียนอันหันมาเห็นเกอซีผู้ยังก้มหน้างุด ดวงหน้าอันละเอียดอ่อนซีดเซียวแม้เพียงแลมองจากด้านข้าง ตลอดทั่วเรือนกายหลงเหลือเพียงคลื่นพลังอันอ่อนบาง หากทว่ากลับเผยความงดงามเปราะบางประดุจตุ๊กตากระเบี้องเคลือบที่พร้อมแตกหักลงได้ทุกเมื่อ

บุรุษกลางคนจึงอดกล่าวปลอบใจอีกฝ่ายไม่ได้ “ คุณชาย ซี ไม่ต้องวิตกไป ตราบเท่าที่นายน้อยอยู่กับพวกเราในที่นี้ ย่อมไม่มีทางเกิดเรื่องใดขึ้นกับพวกเราอย่างแน่แท้ แม้พลังฝีมือของนายน้อยจะอยู่ในระดับพลังปราณขั้นปฐพี่สะท้านสะเทือนหากทว่าล้วนย่อมแตกต่างจากตัวข้าผู้ไร้ค่า ข้าไม่เคยเห็นนายน้อยประมือกับคู่ต่อสู้ซึ่งมีพลังฝีมือเท่าเทียมกันมาก่อน”

เกอซีเลิกคิ้วสูงโดยไม่กล่าวตอบคํา กลับกัน ข้อไถ่ถามคือ สิ่งที่ถูกส่งผ่านริมฝีปากไป “ท่านผู้ดูแลโจว พวกเราเพียงได้พบเจอโดยบังเอิญ ทั้งหาได้มีบุญคุณใดต่อกัน เหตุใดท่านจึงเสี่ยงชีวิตช่วยเหลือข้า ?”

นับแต่แรกเริ่ม เกอซีก็ไม่อาจค้นหาคําตอบในข้อนี้ได้ หญิงสาวย่อมสามารถเข้าใจได้ถึงการเสียสละของต้านต้าน และมังกรน้อย หากทว่าโจวเหยียนอันกับนางเป็นเพียง คนแปลกหน้าที่เพิ่งได้พบเจอด้วยเหตุบังเอิญ การยื่นมือเข้าช่วยเหลือย่อมเป็นเรื่องปกติสามัญ หากทว่าการยอมเสี่ยงชีวิตของตนเข้าแลกนับเป็นเรื่องแปลกอย่างยิ่ง

โจวเหยียนอันนิ่งเงียบครู่ใหญ่ ดวงหน้าเผยร่องรอยแห่งความอัปยศระคนลังเล ก่อนเสียงตอบคําจะติดตามมา “ด้วยความสัตย์จริง เดิมที่ผู้น้อยเดินทางเข้าสู่วังจือจินเพื่อหมายช่วงชิงตําแหน่งผู้สืบทอด หากทว่ามิใช่เพื่อการเป็นผู้รับช่วงสืบทอดหม่าฮ่า! หากแต่เป็นตํารับโอสถแห่งท่านปราจารย์จือจิน”

ได้ฟังเช่นนั้นเกอซีกลับต้องประหลาดใจ

นางคือผู้รับสืบทอดตําแหน่งเจ้าวังจือจิน เช่นนั้นนางย่อมล่วงรู้ดีว่ามรดกแห่งการสืบทอดวังหาได้มีตํารับโอสถใดไม่อย่างมาก เพียงสิ่งเดียวที่หลงเหลือทิ้งไว้ให้นางนั้นคือเตาหลอมกลั่นโอสถอันวิเศษเหนืออื่นใดแห่งวังจือจินเท่านั้น! 

***จบตอน ซุกซ่อนพลังยุทธภายใต้ความเงียบงัน ?***