ตอนที่ 512 อาเจียน
วันต่อมา เพราะยังไม่ถึงเวลาเข้างานของลั่วเซ่าเชิน ดังนั้นเขาจึงยังนอนหลับสนิทอยู่ แต่ถังโจวโจวกลับตื่นแล้ว เธอเด้งตัวขึ้นจากที่นอนและพุ่งเข้าไปในห้องน้ำ ต่อมาก็ได้ยินเสียงอาเจียนดังลอยมา
ลั่วเซ่าเชินตื่นขึ้นตอนที่ถังโจวโจววิ่งไปเข้าห้องน้ำ พอได้ยินเสียงผิดปกติเขาก็ลุกจากที่นอนตามเข้าไปในห้องน้ำทันที “โจวโจว เป็นอะไรไป”
เห็นถังโจวโจวสีหน้าซีดขาว ทั้งร่างเต็มไปด้วยเหงื่อ อาจจะเพราะตื่นเช้ายังไม่ได้ทานอาหาร เมื่ออาเจียนไปสักพักจึงอาเจียนออกมาเพียงน้ำเปรี้ยวๆ เท่านั้น
“โจวโจว คุณเป็นอะไรไป ทำไมจู่ๆ ถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ไปหาหมอหน่อยมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ อุ๊บ” เพิ่งพูดได้ไม่เท่าไหร่อาการอยากอาเจียนก็กลับมาอีกครั้ง ฉากนี้ทำให้ลั่วเซ่าเชินตกใจมาก ช่วงนี้ถังโจวโจวก็ไม่ได้กินอะไรที่ผิดปกตินี่นา ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ แปลกมากจริงๆ
“โจวโจว คงไม่ใช่ว่าคุณท้องหรอกนะ” พอพูดจบลั่วเซ่าเชินคิดสักพักก็รู้สึกว่าเป็นไปได้ เพราะตอนที่ท้องลูกคนแรก ถังโจวโจวก็มีอาการอาเจียนแบบนี้ ผ่านไปช่วงหนึ่งถึงดีขึ้น
“อุ๊บ เป็นไปได้นะ แค่…อุ๊บ…”
“ได้ คุณยังไม่ต้องพูดอะไร รอคุณดีขึ้นแล้วเราค่อยคุยกัน” ลั่วเซ่าเชินช่วยตบหลังเธอ อยากให้เธอรู้สึกดีขึ้น
เริ่มต้นเช้าตรู่ด้วยการที่ถังโจวโจวอาเจียนอย่างหนัก รอจนเธอดีขึ้นแล้ว ลั่วเซ่าเชินก็รีบพาเธอไปโรงพยาบาลทันที พอตรวจดูก็ทราบว่าตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว
“โจวโจว ดีจังเลย ถือว่าได้ชดเชยความเสียใจของผมเสียที” ลั่วเซ่าเชินนึกถึงลูกอาภัพคนแรกของเขาและคิดถึงตอนที่เสี่ยวอวี่คลอดเขาไม่ได้อยู่ข้างกายถังโจวโจว ตอนนี้ลูกมาเกิดแล้วถือว่าได้ชดเชยในความเสียใจของเขา
“คุณน่ะดีใจ แต่ฉันสิต้องทรมาน” แน่นอนว่าถังโจวโจวย่อมดีใจที่มีลูก แต่หลายเดือนต่อจากนี้เธอคงต้องทนทรมานแล้ว
“วางใจได้เลย มีผมอยู่ด้วย ถึงเวลาคุณไม่พอใจก็มาลงที่ผมได้เลย ดีมั้ย”
“ไม่เลวเลย คุณพูดเองนะ ถึงเวลาอย่ามาโทษฉันแล้วกัน”
“แน่นอนอยู่แล้ว งั้นเรื่องร้านก็ให้ผมช่วยดูเลยแล้วกัน ช่วงนี้คุณก็พักผ่อนอยู่ที่บ้านไปก่อนดีมั้ย”
“คุณไม่อยากให้ฉันไปทำงานที่ร้านแล้วเหรอ” ถังโจวโจวได้ยินแบบนี้ก็ถามทันที ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ นั่นกิจการของเธอนะ บอกว่าจะหยุดก็หยุดได้งั้นเหรอ
“ไม่ได้บอกว่าห้ามคุณไปร้าน แต่ตอนนี้ลูกอาละวาดหนัก คุณเองก็อาเจียนเยอะด้วย ถือโอกาสตอนนี้รอให้อาการแพ้ท้องของคุณหายก่อนก็ได้นี่”
ตอนนี้ลั่วเซ่าเชินและถังโจวโจวอยู่บนรถ ตอนที่ยังไม่ได้ออกรถก็ได้เห็นเขาบอกว่ามีเรื่องจะปรึกษาเธอเสียหน่อย แต่ทำไมพอถึงเวลาจริงๆ แล้วเธอกลับไม่ได้ออกความเห็นอะไรเลยเล่า
แบบนี้ถังโจวโจวไม่ค่อยวางใจนัก อย่างไรเรื่องที่ลั่วเซ่าเชินกลับคำก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง
“ไม่ได้ คุณต้องสัญญากับฉันก่อนว่ารอจนร่างกายฉันดีขึ้นแล้วคุณจะยอมให้ฉันไปที่ร้าน ถึงเวลานั้นฉันให้แม่มาอยู่ช่วยก็พอแล้ว” ถังโจวโจวไม่อยากทิ้งความฝันของตัวเองไปแบบนี้ เดิมเธอก็ไม่คิดว่าจะมาท้องเอาช่วงนี้
ใครจะรู้ว่าลูกจะมาช่วงที่ไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ นับวันดูแล้วน่าจะเป็นช่วงที่ไปฮันนีมูนนั่นแหละ ตอนนั้นเธอไม่ได้คิดอะไรย่อมไม่มีความเห็น แต่ตอนนี้แรงกายแรงใจของเธอทุ่มไปที่ร้านหมดแล้ว จะยอมทิ้งไปง่ายๆ ได้อย่างไรกัน
เธอตอนปกติหรือตอนมีลูกนั้นไม่มีอะไรแตกต่าง ดังนั้นเธอจะไม่ยอมถอยง่ายๆ แน่
“ได้ งั้นเอาตามที่คุณว่าแล้วกัน รอจนคุณดีขึ้นแล้วค่อยไปที่ร้าน แต่ผมจะไปเยี่ยมคุณบ่อยๆ คุณห้ามละเลยตัวเองเชียว” ลั่วเซ่าเชินยังคงกำชับอย่างไม่วางใจ
“รู้แล้วน่า ถึงเวลานั้นคุณก็มาคอยคุมแล้วกัน โอเคมั้ย” แบบนี้เขาคงพอใจแล้วกระมัง
“โอเค งั้นเรากลับบ้านกันก่อน คุณยังไม่สบายตัวอยู่มั้ย”
ตอนที่ 513 กลับบ้านมานอน
“ดีขึ้นหน่อยแล้วล่ะ คุณขับรถเถอะ ฉันอยากกลับไปนอน” ตอนเช้าได้กินอาหารไปน้อยมาก แต่ไม่อ้วกอีกแล้ว ตอนนี้ร่างกายเธออ่อนแรงไปหมด คิดแค่อยากจะนอนบนเตียงไม่ขยับไปไหน ไม่อยากพูดอะไรแล้ว
“ได้ ถ้าอย่างนั้นคุณนอนพักสักหน่อยเถอะ อีกเดี๋ยวก็จะถึงบ้านแล้ว” ลั่วเซ่าเชินออกรถ พาถังโจวโจวกลับบ้าน
เขาพาเธอขึ้นไปชั้นบน ลั่วอิงไปโรงเรียนกับคนขับรถแล้ว เสี่ยวอวี่ก็มีคุณแม่ถังเลี้ยงอยู่ นี่ทำให้ลั่วเซ่าเชินวางใจไปได้ไม่น้อย
เขาบอกข่าวที่ถังโจวโจวท้องกับคุณแม่ถังแล้ว จากนั้นก็โทรบอกกับคุณแม่เสิ่นอีก ผู้เป็นแม่ทั้งสองต่างดีใจ เสิ่นหลานอีรีบมาที่บ้านถังโจวโจวทันที
หนึ่งเดือนหลังจากงานแต่งของถังโจวโจว เสิ่นหลานอีก็ตามโอวหยางเลี่ยกลับประเทศ ปกติก็ได้วิดีคอลโอกับถังโจวโจวเพื่อคลายความคิดถึงเสมอ ครั้งนี้ได้รับข่าวดีเสิ่นหลานอีจึงอดไม่ได้ที่จะกลับมา
นอกจากนี้ยังสามารถถือโอกาสนี้ไปเยี่ยมพ่อแม่ของเธออีกสักครั้ง ถ้าไม่ใช่เพราะโอวหยางเลี่ยไม่ยอม เสิ่นหลานอีคงซื้อบ้านสักหลังที่อยู่ใกล้ๆ กับบ้านของถังโจวโจวไปแล้ว ถึงเวลาจะได้มาดูแลลูกสาวได้สะดวก
ถึงแม้ตอนนี้โอวหยางเลี่ยยังไม่เห็นด้วย แต่รอให้เธอพูดบ่อยๆ เชื่อว่าเขาจะต้องยอมแน่
ถังโจวโจวนอนไปตื่นหนึ่งก็ตื่นขึ้นมา คิดว่าคนทั้งโลกคงจะรู้แล้วว่าเธอท้อง หลินเหยาโทรมาถามไถ่เป็นพิเศษ และรอให้เธอถึงเวลาพักเธอจะมาเยี่ยมแน่นอน
และเสิ่นหลานอีก็บอกจะกลับมา ตอนถังโจวโจวท้องเสี่ยวอวี่ก็ได้เสิ่นหลานอีดูแล ท้องครั้งนี้เสิ่นหลานอีก็ต้องมาดูแลถังโจวโจวแน่นอน เธอจะได้สามารถบอกข้อควรระวังกับถังโจวโจวได้
คุณแม่ถังถูกแบ่งหน้าที่ให้ไปดูแลเสี่วอวี่ ไม่นานเสี่ยวอวี่ก็ใกล้จะสองขวบแล้ว เดินได้ว่องไวขึ้น พูดได้หลายคำแล้ว แน่นอนว่ายากขึ้นที่จะควบคุม
บางครั้งคุณอยากหลอกล่อเขา แต่เขาก็จะต่อต้านคุณ ที่จริงเขาเพียงแต่รู้สึกว่าสนุก แต่เมื่อต้องมาดูแลจริงๆ กลับรู้สึกว่ายุ่งยากมากทีเดียว
วันนี้ ในที่สุดหลินเหยาก็หาเวลาว่างมาเยี่ยมถังโจวโจวได้ เมื่อถังโจวโจวได้ยินว่าเธอมาแล้วก็ลงมาต้อนรับเป็นพิเศษ หลินเหยาก็ดึงมือเธอมาเขย่าซ้ายขวา “ดีเลย ไม่เลว ทำไมถึงมีข่าวดีเร็วอย่างนี้ กี่เดือนแล้วล่ะ”
หลินเหยารู้สึกอิจฉา รู้ว่าชีวิตของเธอกับฟังหยวนยังคงอีกนาน หลังจากที่ฟังหยวนขอเธอแต่งงานแล้วระหว่างทั้งคู่ก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นอีก แม้แต่สัญญาณอะไรก็ไม่มีเลย
ถังโจวโจวลากหลินเหยามานั่งที่โซฟา “สามเดือนแล้ว ดูเหมือนว่าตั้งแต่ไปฮันนีมูนครั้งนั้นนั่นแหละ แต่ฉันเพิ่งจะมารู้เอาตอนนี้”
“ถ้าไม่มีสัญญาณอะไรเธอก็ไม่รู้เหรอ” เป็นไปไม่ได้ ทำไมถังโจวโจวถึงลืมเรื่องที่สำคัญของตัวเองไปได้ เพียงแต่หลินเหยาก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าลั่วเซ่าเชินจะเก่งขนาดนี้ พูดว่าจะท้องก็ท้องจริงๆ
“บอกฉันมาตรงๆ ตอนที่พวกเธอไปฮันนีมูน อยู่แต่ในห้องทั้งวันใช่ไหม” แน่นอนว่ายังไม่ได้ถามว่าการไปฮันนีมูนของพวกเขาเป็นยังไงบ้าง เมื่อหลินเหยาคิดขึ้นมาได้ ตอนนั้นเธออยู่กับฟังหยวนเลยไม่ได้สนใจอะไร
ถ้าถังโจวโจวรู้ความคิดในใจตนคงถูกอีกฝ่ายด่าเป็นแน่ เพราะพอมีฟังหยวนตนก็ไม่ค่อยได้สนใจถังโจวโจวสักเท่าไหร่
“เธอจะถามทำไม รอให้เธอกับฟังหยวนไปฮันนีมูนแล้วเธอจะรู้ ตอนนี้มาถามอะไรเยอะแยะ คิดอยากจะแต่งงานแล้วใช่ไหม” ถังโจวโจวถามกลับ
“ใช่ ฉันอยากจะแต่งงานแล้ว ฉันเองก็อายุไม่น้อยแล้ว อยากจะมีลูกเหมือนเธอ แบบนี้ถึงจะมีชีวิตแบบครอบครัวสมบูรณแบบ” หลินเหยาไม่ปฏิเสธว่ากำลังกลุ้มเรื่องแต่งงาน
“ตอนนี้เธอก็มีเจ้าของแล้ว ก็ให้ฟังหยวนแต่งงานกับเธอเลยสิ ทำไมถึงยังทำเหมือนไม่มีความรักอยู่ล่ะ” การแต่งงานไม่ใช่เรื่องง่ายแล้วเหรอ ฟังหยวนเองก็ขอแต่งงานไปแล้ว เรื่องแต่งงานก็คงไม่ยากแล้วล่ะ
“แต่เขายังไม่พูดถึงเรื่องนี้เลย ฉันเองก็คงพูดอะไรไม่ได้ มันคงจะขายหน้ามาก” หลินเหยาก็ค่อนข้างกังวล เธออยากจะพูด แต่ก็กลัวฟังหยวนเข้าใจผิด คิดว่าเธอรีบร้อนเรื่องแต่งงานกับเขา
เพียงแต่ถ้าไม่พูด เธอก็ไม่สบายใจ ดังนั้นทำได้ดีที่สุดคือมาหาถังโจวโจว