อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆
ตอนที่ 2040 อสูรอมตะ 3 ตัวรวมหัวกัน?
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน การเคลื่อนไหวของมังกรอสรพิษก็ดูจะเกรี้ยวกราดขึ้นเรื่อยๆภายใต้การล่อหลอกของลูกมังกรทะเลเหนือ มันบินสูงขึ้นทุกที ค่อยๆทิ้งระยะห่างออกไปจากพวกเขา
ไม่ช้า ผู้อาวุโสหยวนกับมังกรอสรพิษก็กลายเป็นแค่จุดดำๆกลางอากาศ
เห็นภาพนั้น จางเซวียนอดขมวดคิ้วไม่ได้
มีบางอย่างไม่เข้าท่าแล้ว…
เขารู้สึกได้ว่าบางอย่างผิดปกติไป แต่ไม่อาจระบุได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าจะต้องอธิบายล่ะก็ ก็ดูเหมือนว่า…มังกรอสรพิษจะตกหลุมพรางง่ายเกินไป!
ชายชราที่พาเขามาส่งเมื่อครู่นี้บอกไว้ว่าหอนานาอสูรเคยส่งผู้เชี่ยวชาญมากมายมาพยายามเอาชนะมังกรอสรพิษหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก็พ่ายแพ้ ในเมื่อเป็นอย่างนั้น มังกรอสรพิษก็น่าจะระแวงระวังผู้อาวุโสหยวน
แล้วทำไมมันถึงตกหลุมพรางของลูกมังกรทะเลเหนืออย่างง่ายดายแบบนี้?
ลูกมังกรทะเลเหนือมีอานุภาพเย้ายวนใจขนาดนั้นจริงๆ หรือว่า…
พฤติกรรมของมันดูจะหุนหันพลันแล่นไปสักหน่อย ถูกล่อลวงด้วยเลือดมังกรและตรงเข้าท้าทายผู้อาวุโสหยวนโดยปราศจากการใคร่ครวญแบบนั้น…
จางเซวียนเคยเอาชนะอสูรที่มีสายเลือดมังกรมาแล้ว รู้ดีว่าพวกมันหยิ่งในศักดิ์ศรีแค่ไหน แม้เลือดมังกรของผู้อาวุโสหยวนจะมีเสน่ห์เย้ายวนใจ แต่ก็ไม่น่าดีพอให้มังกรอสรพิษสูญเสียความคิดอ่านของตัวเอง
ยิ่งไปกว่านั้น หากมังกรอสรพิษทนความเย้ายวนใจไม่ไหว มันก็ควรจะเปิดฉากโจมตีแล้ว ไม่มีทางที่มันจะยอมเสียเวลาพูดอะไรยืดยาวขนาดนี้ แถมยังปล่อยให้ผู้อาวุโสหยวนมีโอกาสเล่นงานจุดอ่อนของมันได้อีก…
ไม่ว่าจะมองอย่างไร สถานการณ์นี้ก็ดูไม่น่าจะเป็นไปได้
ด้วยความงุนงง จางเซวียนจึงไม่รีบร้อนเคลื่อนไหว เขาเลือกประเมินเหตุการณ์ตรงหน้าต่อไป
ผู้อาวุโสหยวนที่ควรจะใช้ลูกมังกรทะเลเหนือเป็นเหยื่อล่อมังกรอสรพิษลงเอยด้วยการลอยตัวสูงขึ้นไปเรื่อยๆตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ จนแทบมองไม่เห็นร่างของเขา
ฟึ่บ!
และในตอนนั้นเอง กระแสลมหอบใหญ่ก็พัดติ้ว ผู้อาวุโสเสื้อคลุมสีเทาคนหนึ่งพุ่งตรงเข้ามา
ยังไม่ทันจะร่อนลงถึงพื้น ผู้อาวุโสเสื้อคลุมสีเทาก็กระอักเลือดออกมากองใหญ่ มีรอยยุบเลือดโชกที่หน้าอกของเขา เลือดสดๆไหลอาบทั่วร่าง
เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
“ผู้อาวุโสเลี่ยว พวกเราต้องออกไปเดี๋ยวนี้!” ผู้อาวุโสเสื้อคลุมสีเทาอุทานอย่างร้อนรน
“ผู้อาวุโสหวัง คุณร่วมมือกับผู้อาวุโสหลิวเพื่อทำให้นกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัวยอมจำนนไม่ใช่หรือ? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วคนอื่นๆล่ะ?” ผู้อาวุโสเลี่ยวถามอย่างร้อนใจขณะรีบป้อนยา 2 เม็ดให้ผู้อาวุโสหวังเพื่อระงับอาการบาดเจ็บของอีกฝ่ายไว้ก่อน
ผู้เข้ารับการคัดเลือกเป็นหัวหน้าหอนานาอสูรทั้งสองคนคือนักฝึกอสูรผู้โด่งดังที่สุด หนึ่งในนั้นคือผู้อาวุโสหยวน อีกคนคือผู้อาวุโสหลิว ส่วนคนที่เหลือทำหน้าที่เป็นทีมสนับสนุน
ผู้อาวุโสหวังคือหนึ่งในทีมผู้อาวุโสที่เลือกจะช่วยเหลือผู้อาวุโสหลิวในการทำให้นกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัวยอมจำนน และในเมื่อเป็นอย่างนั้น ทำไมผู้อาวุโสหวังจึงมาปรากฏตัวที่นี่อย่างกะทันหัน แถมได้รับบาดเจ็บสาหัสมาด้วย?
“พวกเราตกหลุมพรางของมัน นกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัว หัวมังกรอสรพิษ และเสือเขี้ยวดาบเจ็ดหางรวมหัวกันเล่นงานพวกเรา ผู้อาวุโสหลิวถูกฆ่าตายแล้ว ส่วนคนอื่นๆก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ผมเป็นคนเดียวที่หนีรอดมาได้…” ผู้อาวุโสหวังพูดเมื่อมีเรี่ยวแรงกลับคืนมาเล็กน้อย
“อสูรอมตะ 3 ตัวรวมหัวกัน? มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?” ผู้อาวุโสเลี่ยวหรี่ตาพร้อมกับถามอย่างร้อนใจ
“เมื่อครู่ก่อนนี้เอง! ผู้อาวุโสคนอื่นๆเร่งให้ผมรีบมาบอกคุณขณะที่พวกเขาตรึงกำลังไว้ก่อน ไม่อย่างนั้น ป่านนี้ทุกคนคงมาอยู่ที่นี่กันหมดแล้ว!” ผู้อาวุโสหวังร้องออกมา “พวกเราต้องกลับกันเลยนะ ไม่อย่างนั้นล่ะก็จะสายเกินไป…”
“เมื่อครู่ก่อน? ไม่น่าใช่นะ…ผู้อาวุโสหยวนเพิ่งล่อมังกรอสรพิษออกไป แล้วมันจะไปรวมหัวกับนกฟีนิกซ์เก้าหัวและเสือเขี้ยวดาบเจ็ดหางเพื่อเล่นงานพวกคุณได้อย่างไร?” ผู้อาวุโสเลี่ยวส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ
มังกรอสรพิษอยู่ตรงนี้มาสักพักหนึ่งแล้ว และความสนใจของมันก็อยู่ที่ลูกมังกรทะเลเหนือ แล้วจะไปรวมหัวกับตัวอื่นๆได้อย่างไร?
“ฮะ? มังกรอสรพิษอยู่ที่นี่? แต่นั่นเป็นไปไม่ได้!” ผู้อาวุโสหวังอุทานอย่างประหลาดใจสุดขีด “แต่ถึงอย่างไร ตอนนี้พวกเราก็ต้องออกไปแล้ว…”
หลังจากที่ผู้อาวุโสหวังพูดไปได้ครึ่งประโยค ก็หรี่ตาและตัวแข็งขึ้นมาทันที ฝูงชนมองตามสายตาของเขา เห็นมังกรอสรพิษ นกฟีนิกซ์และเสือเขี้ยวดาบพุ่งมาจากระยะไกล
การเคลื่อนไหวของพวกมันรวดเร็วเสียจนใช้เวลาเพียงครู่เดียวก็มาอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“เป็นแบบนี้ได้ไงน่ะ?” ผู้อาวุโสเลี่ยวจังงัง เขารีบหันไปมองผู้อาวุโสหยวน เห็นอีกฝ่ายยังคงควบคุมลูกมังกรทะเลเหนือเพื่อกำหนดทิศทางของมังกรอสรพิษ
แล้วอีกตัวหนึ่งปรากฏตอนนี้ได้อย่างไร? หรือว่าที่จริง…มีมังกรอสรพิษ 2 ตัวอยู่ในภูเขาเมฆเหิน?
“แก ไอ้สารเลว!”
ผู้อาวุโสคนอื่นๆคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวขณะรีบเข้าประจำตำแหน่งเพื่อเตรียมรับมือกับเหล่าอสูร
นกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัวปล่อยเสียงกรีดร้องแหลมออกมาก่อนจะบินจะวัดเฉวียนกลางอากาศ ลูกธนูเพลิงตกใส่เหล่าผู้อาวุโสราวกับห่าฝน ผู้อาวุโสคนหนึ่งกำลังจะโผขึ้นสู่กลางอากาศ ก็พอดีกับที่ลูกธนูเพลิงปักหน้าอก ทำให้ร่วงลงมากองกับพื้น
ส่วนอีกด้านหนึ่ง เสือเขี้ยวดาบเจ็ดหางก็พุ่งเข้าใส่คนที่เหลือ ด้วยการตวัดกรงเล็บอย่างรวดเร็ว กรงเล็บของมันฉีกกระชากผู้อาวุโส 2 คน เกิดบาดแผลลึกบนร่างกายของทั้งคู่
ผู้อาวุโสส่วนใหญ่ของหอนานาอสูรล้วนเป็นนักรบอมตะขั้นสูงสรวงสวรรค์ แต่อสูรอมตะทั้ง 3 มีสภาวะร่างกายเหนือชั้นที่ทำให้พวกมันมีประสิทธิภาพการต่อสู้สูงส่งกว่านักรบที่เป็นมนุษย์มาก พูดไม่ได้ว่าเหล่าผู้อาวุโสของหอนานาอสูรนั้นอ่อนแอ แต่พวกเขาไม่อาจเทียบชั้นกับอสูรอมตะทั้ง 3 ได้เลย ผ่านไปเพียง 2-3 อึดใจ ผู้อาวุโสส่วนใหญ่ก็นอนบาดเจ็บอยู่กับพื้น
“เปิดใช้งานค่ายกล!”
ผู้อาวุโสเลี่ยวรู้ดีว่าหากเป็นแบบนี้คงพ่ายแพ้แน่ เขารีบตรงเข้าไปและกระทืบเท้าลงบนแกนกลางค่ายกลที่ติดตั้งไว้ก่อนหน้านี้
วิ้งงงง!
ค่ายกลทำงานทันที
ในกระบวนการฝึกอสูร นักฝึกอสูรจะต้องเตรียมตัวสำหรับความเป็นไปได้ที่ตัวเขาเองอาจถูกสังหารด้วย ดังนั้น เหล่านักฝึกอสูรจึงมักติดตั้งค่ายกลสารพัดประโยชน์ไว้ ซึ่งสามารถใช้เป็นกับดักอสูร, ผนึกกำลังของพวกเขาเข้าด้วยกัน และสกัดกั้นการโจมตีจากอสูรอมตะได้ด้วย ความยืดหยุ่นลักษณะนี้มีประโยชน์มากยามจำเป็น โดยเฉพาะเมื่อสถานการณ์อาจพลิกผันได้ในชั่วพริบตาหลังจากที่ค่ายกลถูกเปิดใช้งาน เหล่าผู้อาวุโสที่ได้รับบาดเจ็บก็รีบล่าถอยเข้าสู่ค่ายกล
“พวกคุณคิดจริงๆหรือว่าค่ายกลที่ผมปล่อยให้คุณติดตั้งมันต่อหน้าต่อตาผมจะใช้การได้?” มังกรอสรพิษเยาะเย้ยก่อนจะปล่อยเสียงคำรามดังสนั่น ทำให้พื้นที่บริเวณนั้นสั่นสะท้าน
ราวกับได้รับคำสั่งจากมังกรอสรพิษ พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างหนัก ทำให้ธงค่ายกลและค่ายกลที่ผู้อาวุโสเลี่ยวกับพรรคพวกซ่อนตัวอยู่พังทลาย
มดฝูงหนึ่งแตกฮือจากบริเวณที่ธงค่ายกลเคยถูกปักไว้
มังกรอสรพิษจับตามดฝูงนี้ไว้แล้ว จึงทำลายค่ายกลได้ทุกเมื่อที่ต้องการ
เมื่อธงค่ายกลพังทลาย ค่ายกลก็สูญเสียประสิทธิภาพ ผู้อาวุโสเลี่ยวกับคนอื่นๆจึงถูกเปิดเผยตัวต่อหน้าอสูรอมตะทั้ง 3 อีกครั้ง
“พวกเรามัวแต่สนใจการทำให้มังกรอสรพิษยอมจำนน จนไม่รู้ตัวว่าตกหลุมพรางของพวกมันแล้ว…” เมื่อเห็นว่าถูกล้อมด้วยอสูรอมตะ 3 ตัวและบริวารของมัน ผู้อาวุโสเลี่ยวหน้าซีดด้วยความสิ้นหวัง
พวกเขามาที่นี่อย่างมั่นใจ คิดไว้ว่าต่อให้ปฏิบัติภารกิจไม่สำเร็จ ก็น่าจะกลับออกมาได้โดยไม่มีปัญหา แต่แล้วก็กลับลงเอยด้วยการตกหลุมพรางของอีกฝ่าย
หมาจิ้งจอกหูขาวใช้ความสามารถส่วนตัวของมันแปลงร่างเป็นมังกรอสรพิษ เพื่อล่อลูกมังกรทะเลเหนือให้ห่างออกไป ส่วนอีกด้านหนึ่ง มังกรอสรพิษตัวจริงก็รวมหัวกับนกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัวและเสือเขี้ยวดาบเจ็ดหางเพื่อเล่นงานนักฝึกอสูรอีกกลุ่มหนึ่ง
ซึ่งทันทีที่พวกมันทำสำเร็จ ก็รีบกลับมาเล่นงานกลุ่มของพวกเขา
ด้วยเหตุนี้ สถานการณ์จึงพลิกผันไปอย่างสิ้นเชิง ภารกิจการทำให้อสูรยอมจำนนแปรเปลี่ยนเป็นการสังหารหมู่ พวกเขานึกไม่ถึงเลยว่าเหล่าอสูรจะใช้แผนการที่พวกเขาคิดขึ้นย้อนศรกลับมาทำร้ายพวกเขาเอง
“หมาจิ้งจอกหูขาวบอกผมว่ามนุษย์ล้วนแต่ละโมบโลภมาก ตอนแรกผมก็ยังสงสัย แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นจริงๆ!” มังกรอสรพิษคำราม
“ถ้าพวกคุณไม่ได้แบ่งกำลังออกเป็น 2 กลุ่ม แล้วปล่อยการโจมตีหนักหน่วงเข้าใส่นกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัวแทนที่จะใช้เวลาทั้งหมดกับผมล่ะก็ บางทีคุณอาจพอมีหวัง”
ก็เหมือนกับการที่ลูกมังกรทะเลเหนือถูกจัดเตรียมไว้เพื่อรับมือกับมังกรอสรพิษ สิ่งที่นักฝึกอสูรคนอื่นๆเตรียมไว้ใช้กับนกฟีนิกซ์ไฟเก้าหัวก็คือกระบี่ทรงพลังที่สามารถเล่นงานมันได้อย่างง่ายดาย
ถ้านักฝึกอสูรทั้งหมดร่วมมือกัน ต่อให้ทั้งสี่อสูรอมตะรวมหัวกันสู้ พวกเขาก็ยังมีโอกาสสูงที่จะได้ชัยชนะ เพราะถึงอย่างไร ประสิทธิภาพการต่อสู้ของ 1 ใน 6 สำนักใหญ่ก็ไม่ใช่สิ่งที่จะสบประมาทได้
แต่บางที อาจเป็นเพราะความหยิ่งผยองหรือความโลภมากอันโง่เขลา พวกเขาจึงเลือกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม โชคร้ายที่หมาจิ้งจอกหูขาวมองเห็นยุทธวิธีครั้งนี้และเตรียมการตอบโต้ไว้ล่วงหน้า พวกมันจะเล่นงานทีมที่มีกระบี่อันทรงพลังก่อน แล้วค่อยเคลื่อนกำลังพลมาเล่นงานอีกทีมหนึ่ง
“คราวนี้พวกเราประมาทความสามารถของศัตรูเกินไปจริงๆ” ผู้อาวุโสเลี่ยวพูดพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ
ในบรรดาสี่อสูรอมตะ ไม่มีตัวไหนที่จะยอมจำนนโดยง่าย การที่ผู้อาวุโสหลิวกับผู้อาวุโสหยวนเลือกจะแข่งขันกันว่าใครจะทำให้หนึ่งในสี่อสูรอมตะยอมจำนนได้ก่อนถือเป็นการกระทำที่บ่งบอกถึงความเย่อหยิ่ง ทั้งคู่หมายมั่นปั้นมือว่าความสำเร็จอยู่ใกล้แค่เอื้อม
อย่างคำกล่าวที่ว่า ‘แม่ทัพผู้เย่อหยิ่งมักนำกองทัพไปสู่ความพ่ายแพ้’ ชะตากรรมของพวกเขาถูกลิขิตไว้แล้วนับตั้งแต่เกิดความคิดเหล่านั้นขึ้นมา
ในตอนนั้น ผู้อาวุโสหยวนซึ่งเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มยังคงใช้ลูกมังกรทะเลเหนือเพื่อล่อลวงหมาจิ้งจอกหูขาวออกไป ไม่ได้รู้เลยว่าสมาชิกที่เหลือในกลุ่มตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง ถึงตอนนี้…ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าใครกำลังล่อหลอกใคร
“พวกเราสู้กับมันเถอะ พวกมันอาจทรงพลังก็จริง แต่ก็ไม่ง่ายที่มันจะเอาชนะเราได้โดยไม่สูญเสียอะไรเลย” ผู้อาวุโสเลี่ยวฮึดสู้
