อั่งเปาทะลุโลกตอนที่ 238

CF:บทที่ 238 เทคโนโลยีตกปลาอันล้ำสมัย
มีการถกเถียงกันในประเด็นนี้บนโลกอินเตอร์เน็ต ทุกคนกำลังคาดเกาผลของการต่อสู้ของปัญญาประดิษฐ์ว่าจะเป็นอย่างไร
ในฟิวเจอร์กรุ๊ป พนักงานพากันมองแผนกวิจัยคอมพิวเตอร์ด้วยความสงสัยบางประการ พวกเขาเพียงแต่ทราบว่าเจ้านายออกจากบริษัทไปแล้วในเวลานี้
จึงพูดได้ว่าสงครามปัญญาประดิษฐ์กับกูเกิ้ลขึ้นอยู่กับความสามารถในการแก้ปัญหาของแผนกคอมพิวเตอร์จริงๆ
แต่อะไรที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจเกี่ยวกับพนักงานในแผนกคอมพิวเตอร์ เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ต้องการที่จะแข่งขันกับกูเกิ้ล
“เสี่ยวเหอ คุณรู้ไหมว่าพนักงานในแผนกคอมพิวเตอร์เก่งมากไหม? ดูเหมือนคุณจะไม่รู้ว่าพวกเขาจะเข้าแข่งขันอย่างไรกับกูเกิ้ล?” พนักงานคนหนึ่งของบริษัทขณะที่กำลังทานอาหาร โทรหาเพื่อนร่วมงานเพื่อฟังข้อมูลจากแผนกคอมพิวเตอร์
“ฉันก็ไม่รู้ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ได้สนใจเกมส์นี้สักเท่าไร คุณรู้เรื่องเกี่ยวกับบริษัทมากกว่าฉันนี่นา พนักงานในแผนกคอมพิวเตอร์จะไม่พูดเกี่ยวกับงานของพวกเขาหลังเลิกงานหรอก”
เสี่ยวเหอคิด แม้แต่หลังการพูดคุย เขาก็ยังคงไม่เข้าใจ ครั้งที่แล้วที่ฉันอยู่กับพวกเขา ฉันไม่เข้าใจแม้แต่นิดเดียวว่าเขาพูดอะไร โครงสร้างข้อมูล การประมวลผลเชิงปริมาณ และอื่นๆ ที่ฉันฟังไม่เข้าใจ ฉันไม่รู้ว่าพวกเขากำลังพูดเกี่ยวกับอะไรแม้แต่น้อย
“ฉันว่าการแข่งขันครั้งนี้ บริษัทของเราลอยตัวแล้วล่ะ”
“บางทีนะ ฉันได้ยินว่าเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ของเจ้านายทรงพลังมาก บางทีเขาคงจะพัฒนาปัญญาประดิษฐ์มาตั้งนานแล้ว”
“เจ้านายมีบางอย่างที่ต้องทำ และได้มอบหมายให้แผนกคอมพิวเตอร์แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็ยังถูกคาดโทษไว้ด้วย ถ้าพวกเขาแพ้ สวัสดิการของบริษัทจะถูกยกเลิก”
เมื่อเสี่ยวเหอได้ยินบทลงโทษ เขารู้สึกว่าเจ้านายช่างโหดร้าย คุณรู้ไหมว่าสวัสดิการของบริษัท เป็นที่ต้องตาต้องใจ หวังหลานต้องการที่จะพูดกับสักคนในแผนกคอมพิวเตอร์เกี่ยวกับเกมส์ แต่ก็ไม่มีเวลาพูดกับเธอเลย
ตอนนี้ไม่มีเจ้านายอีกแล้ว เธอต้องจัดการสิ่งนี้ด้วยตัวเอง ถ้ามีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เธอจะอธิบายกับเจ้านายว่าอย่างไร
เมื่อทุกคนกังวลเกี่ยวกับสงครามปัญญาประดิษฐ์ อู๋ฮ่าวเหรินก็ไปเซี่ยงไฮ้เพื่อตามหาจื่อหยงให้ซื้อเรือ
วัตถุประสงค์ของอู๋ฮ่าวเหรินในตอนนี้คือการซื้อเรือลำใหญ่และดัดแปลงมันให้เป็นเรือกู้ซากในอู่เรือเจียงหนาน
บางที่คงเป็นเพราะข่าวของสงครามปัญญาประดิษฐ์ ผู้สื่อข่าวไม่แม้แต่จะคิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินผู้ที่คาดว่าจะเป็นผู้รับผิดชอบในบริษัท จะหนีไปจากบริษัทในตอนนี้ เพื่อทำสิ่งอื่น
ดังนั้น เป็นเพราะการปิดบังของเขา ไม่มีใครสังเกต แน่นอนว่ายกเว้นบอดี้การ์ดที่ตามเขาไป นี่คือคนที่ส่งมาจากเบื้องบน
เมื่อเขาลงจากรถไฟ อู๋ฮ่าวเหรินกำลังจะโทรหาจื่อหยง บอดี้การ์ดคนหนึ่งก็เข้ามาทางด้านหลังของเขาและพูดว่า “คุณอู่ครับ รถไฟพร้อมแล้วครับ เชิญทางนี้ครับ”
เมื่อได้ยินบอดี้การ์ดพูดเช่นนั้น อู๋ฮ่าวเหรินพยักหน้าและตามเขาไป
เมื่อเขาเห็นจื่อหยง เขาอยู่บนเรือรบเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าชายคนนี้มาทำงานแล้ว
“ผมคิดว่าคุณมาที่นี่เพื่อธุรกิจของผมซะอีก คุณทำงานที่นี่มาตั้งนานแล้ว ที่นี่มีงานอยู่แล้ว”
จื่อหยงวางเครื่องมือของเขาลงและพูดว่า “มันไม่มีข้อขัดแย้งระหว่างสองสิ่ง ยังไงก็ตามคุณไม่ได้พูดให้กระจ่างในโทรศัพท์ ว่าคุณต้องการที่จะทำอะไร?”
อู๋ฮ่าวเหรินมองไปที่ปืนของนาวิกโยธินตรงหน้าเขา เขารู้สึกอิจฉา เขาสามารถสร้างของแบบนี้ได้แต่เขาไม่กล้า
เขาเคาะปืนบนมือของจื่อหยง ฟังเสียงและพูดกับจื่อหยงว่า “ผมต้องการที่จะซื้อเรือลำใหญ่ และผมก็จะดัดแปลงมัน ผมต้องการที่จะสำรวจทะเลเพื่อหาสมบัติ คุณอยากจะร่วมมือด้วยไหม?”
เมื่อได้ยินคำพูดของอู๋ฮ่าวเหริน จื่อหยงมองเขาด้วยสายตาประหลาดและถามว่า “คุณได้มองหาอู่เรือทหารไว้สำหรับการนี้บ้างหรือเปล่า? คุณต้องใช้เงินมหาศาลเลยนะ มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาหาสมบัติ”
“ฮ่าฮ่า ไม่เหมือนกันนะ ผมว่าการล่าสมบัติมันน่าตื่นเต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมพบสมบัติ ไม่ต้องห่วง ผมจะดูแลคุณอย่างดีถ้าคุณช่วยผม ฉันจะยกเทคโนโลยีอุปกรณ์หาปลาให้คุณนะ แบบฟรีๆ ไม่คิดเงิน”
จื่อหยงมองหน้าอู๋ฮ่าวเหรินและพูดว่า “คุณไม่อายเลยหรือที่พูดแบบนี้ออกมา ผมก็มีอยู่ที่อู่เรือ ดูสิ ถ้าคุณไม่พอใจ ผมเปลี่ยนให้ก็ได้นะ”
อู๋ฮ่าวเหรินรับช่วงต่อและมองดูเรือหลายลำที่ด้านบน ส่วนใหญ่เกี่ยวกับขนาด มันไม่สำคัญกว่าอะไรอีกแล้ว อย่างไรก็ตามหลายสิ่งต้องการการซ่อมแซม ขนาดบรรจุสูงสุดได้เพียงสองตัน ซึ่งไม่สอดคล้องกับขนาดที่เขาได้ออกแบบไว้ มันเล็กเกินไป
อู๋ฮ่าวเหิรนส่งข้อมูลคืนให้เขาและถามว่า “คุณมีเรือที่ใหญ่กว่านี้ไหมมีมีขนาดบรรจุมากกว่าห้าตัน? ลำนี้มันเล็กไป”
“มันก็เล็กสิ คุณจะตกปลา ไม่ใช่เอาไว้ลาก”
“นั่นแหละ นั่นแหละ ผมกลัวคุณนะ ใครทำให้คุณรวยได้ขนาดนี้? ตามผมมาสิ”
พวกเขาขึ้นจากเรืออย่างรวดเร็วและเข้าไปภายในตึกใกล้ๆ ซึ่งดูเหมือนเป็นส่วนของสำนักงาน
“เหอหมิง เหอหมิง ฉันเอาธุรกิจมาให้ ออกมาเร็วๆ สิ”
“มาสิ มาสิ ทุกครั้งที่คุณมาหาผม คุณต้องตะโกนเสียงดังตลอดเลยนะ อนิจจา ทำไมคุณถึงดูคุ้นนัก? พวกเราเคยเจอกันมาก่อนไหม?”
อู๋ฮ่าวเหรินมองไปที่ชายวัยกลางคนที่กำลังเดินออกมา เขาสวมชุดสีฟ้าตลอดทั้งตัว ตาโตและคิ้วหนา เขามีร่างกายค่อนข้างกำยำ ผิวของเขาก็ดูสุขภาพดีด้วยสีข้าวสาลี และมือของเขาก็เต็มไปด้วยความด้าน
“ฮ่าฮ่า แน่นอนคุณต้องเคยเห็นเขา แต่เขาไม่เคยเห็นคุณอย่างแน่นอน ขอให้ผมได้แนะนำคุณอู๋ฮ่าวเหริน ประธานฟิวเจอร์กรุ๊ป นี่คือเหอหมิง ผู้จัดการทั่วไปของการก่อสร้างเรือรบที่นี่”
เมื่อเหอหมิงได้ยินจื่อหยงแนะนำดังนั้น เขาประหลาดใจที่ได้พบกับอู๋ฮ่าวเหริน
“สวัสดีครับ สวัสดี ผมไม่คิดว่าคุณจะมาพบผม ไว้เราค่อยถ่ายรูปกันทีหลังนะ ลูกสาวผมเป็นแฟนคลับของคุณ”
“สวัสดีครับ”
“ฮ่าฮ่า ไม่ต้องถ่ายรูปหรอกครับ ถ้าธุรกิจวันนี้สำเร็จ เขาก็จะมาหาคุณ และคุณก็สามารถพาลูกสาวมาพบเขาได้”
“มันคืออะไรครับ?”
“เขาต้องการที่จะซื้อเรือลำใหญ่ ซ่อมแซมมัน และใช้เพื่อกู้ซากในทะเลย อยากได้ที่มากกว่าห้าตัน”
อู๋ฮ่าวเหรินกล่าวว่า “คุณมีคอมพิวเตอร์ไหมครับ? ผมจะส่งข้อมูลให้ ในเมื่อคุณรับผิดชอบเกี่ยวการสร้างเรือรบอยู่แล้ว เพียงแค่ดูว่าถ้าการดัดแปลงที่ผมต้องการสามารถทำให้สำเร็จที่นี่ได้ไหม”
“ผมมีคอมพิวเตอร์ครับ เชิญทางนี้และมาคุยที่ออฟฟิศของผม”
ภายในสำนักงาน อู๋ฮ่าวเหรินส่งต่อแบบวาดของเรือหาปลาและแบบวาดการก่อสร้างของอุปกรณ์หาปลา
ดูที่แบบวาดพวกนี้สิ จื่อหยงและเหอหมิงไม่ได้พูดอะไร แต่ศึกษามันอย่างเอาจริงเอาจัง
ในเวลานี้ จื่อหยงเข้าใจแล้วว่าทำไมอู๋ฮ่าวเหรินจึงพูดเช่นนั้น อุปกรณ์ตกปลาและเทคโนโลยีตกปลาของเขาคุ้มค่ากับเงินที่ใช้ในการดัดแปลงอย่างแน่นอน ซึ่งเป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่
หลังจากใช้เวลาศึกษาเป็นเวลานาน เหอหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆ และยืนขึ้นพร้อมกับพูดว่า “ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าอัจฉริยะเป็นเช่นไร มีเพียงอัจฉริยะเท่านั้นที่สามารถคิดการออกแบบเช่นนี้ได้ เทคโนโลยีนี้ช่างมหัศจรรย์และก็ยังสามารถทำได้จริงด้วย”
จื่อหยงมองดูกรงเล็บใหญ่สองอันที่ดูคล้ายกับช้อน เมื่อพวกมันมารวมกันมันก็เป็นเพียงลูกบอล แน่นอนว่าปราศจากการสนับสนุนด้านเทคนิคเช่นนี้ ลูกบอลนี้ต้องไปอยู่ที่ก้นทะเล และมันเป็นไปได้ที่จะกู้ซากเรือ
ความจริงแล้ว กรงเล็บอันใหญ่สองอันนี้ ประกอบด้วยอุปกรณ์พวกนั้น ซึ่งดูเหมือนหุ่นยนต์ซะมากกว่า มันเป็นหุ่นยนต์ที่ดูประหลาดนิดหน่อยที่อยู่ในรูปร่างของกรงเล็บ
ถ้าเทคโนโลยีบางอย่างถูกนำไปใช้บนเรือรบ พวกเขาก็จะสามารถพัฒนาประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกเขาได้
———————-