ตอนที่ 84 จดหมายแนะนำตัวของราชินี
ฮิคารุที่กลับจากฟอเรสซาร์ด เมืองหลวงของสหพันธรัฐฟอเรสเทีย มาที่โรงเรียนในสกาล่าซาร์ด ก็รู้ว่าลาเวียคุยกับนักเรียนของยูราบะเสร็จแล้ว
ดูเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี เพราะนักเรียนของยูราบะตกลงเข้าไปพบกับรีก
“เอาละ……ต่อไปก็ตาผมไปพบกับนักเรียนของคิรีฮาลแล้ว”
ฮิคารุมุ่งหน้าไปยังตึกธุรการคนเดียวพร้อมกับจดหมายแนะนำตัวของราชินี ตอนนี้ดูเหมือนเหล่าพนักงานธุรการยังคงกลัวฮิคารุอยู่ พอเห็นเขาก็ถอยกรูดไปจนถึงกำแพง แถมยังเป่ายิงฉุบตัดสินด้วยว่าจะให้ใครมารับหน้าเขา ซึ่งพนักงานธุรการหญิงคนหนึ่งก็มาที่เคาเตอร์ด้วยอาการสั่นๆ
“อะ อะ อะ เอ่อ”
“มาตามหานักเรียนครับ”
“ห๊ะ”
พนักงานหญิงที่สั่นกลัวหยิบสมุดรายชื่อนักเรียนออกมา
“อะ อะ เอ่อ ชื่อว่าอะไรหรือคะ……?”
“นักเรียนที่ชื่อ คลอร์ด ซาฮาร์ด คิรีฮาล”
“ห๊ะ”
เธอเปิดหน้าหนังสือ
แล้วฮิคารุก็รู้ตัวว่า “ห๊ะ” คือ การตอบว่า “ค่ะ”
“……มะ มีนักเรียนชื่อนั้นอยู่ค่ะ”
“จะติดต่อคนคนนั้นได้อย่างไรเหรอ?”
“สะ สิ่งที่ฝ่ายธุรการทำได้ คือติดประกาศไว้ตรงกระดานข่าว……หน้าตึกธุรการ เท่านั้นค่ะ……”
ตึกธุรการเป็นสถานที่ “ถ้าไม่มีธุระจะไม่มีทางมาเลย”
อย่างนั้นมันจะใช้เวลานานขนาดไหนกัน
“รู้ไหมว่าคลอร์ดเข้าเรียนวิชาอะไรบ้าง?”
“ห๊ะ”
พนักงานธุรการหญิงอ่านสมุดรายชื่อด้วยปลายนิ้วที่สั่นไปมา
“วะ วิชาทั่วไม่ทราบค่ะ……แต่วิชาที่เกี่ยวกับ ‘เทพยุทธ์เก้าวิถี’ อะ อาจารย์มีลงชื่อไว้อยู่ค่ะ……”
อาจารย์มิเรคงไม่มีทางลงชื่อของผมแน่—-ฮิคารุคิดอย่างนั้นแล้วก็ถามออกไป
“มีคนที่ชื่อคลอร์ดใช่ไหม?”
“มะ มีค่ะ เข้าเรียนหอกสั้นค่ะ”
“………….”
พอได้ยินว่าคาบเรียนหอกสั้น ฮิคารุก็เริ่มคุ้ยเข้าไปในความทรงจำ
“เอ่อ อาจารย์ที่สอนวิชานั้นคือ……?”
“อาจารย์คิลเนนโกค่ะ”
คิลเนนโกที่มิไฮล์ อาจารย์สอนดาบใหญ่ของจาราซักบอกว่า “ถ้าจะให้บอกมันก็เฮงซวยจริงๆ”
ฮิคารุเคยพบตรงห้องของผู้อำนวยการแล้ว 2 ครั้ง
(คิริฮาลกับลูดันช่ามีความสัมพันธ์แบบลิงกับหมาไม่ใช่เหรอ? คลอร์ดที่ราชินีแนะนำมาเป็นลูกชายของผู้มีอำนาจ……แล้วทำไมถึงไปเรียนกับอาจารย์ของลูดันช่า?)
ถึงจะยังไม่เข้าใจ แต่ก็มุ่งหน้าไปยังสถานที่เรียนหอกสั้น
เป็นสนามออกกำลังกายขนาดเล็กที่มีต้นไม้ล้อมรอบ มองเห็นจากภายนอกได้ยาก
พอฮิคารุไปดูก็อยู่ระหว่างคาบเรียนพอดี โดยนักเรียนราวๆ 20 คน กำลังล้อมวงอยู่รอบคิลเนนโก
“เข้าใจไหม? ท่าที่สอนในวันนี้คือท่าที่โด่งดังท่าหนึ่งของลูดันช่าชื่อว่า ‘กระบวนท่าหอกสั้นมังกรเมฆา’—-“
ฮิคารุใช้งาน “อำพราง” แล้วเข้าไปใกล้ๆ
แล้วตรวจสอบชื่อของนักเรียนผ่านทางโซลบอร์ด
ข้อมูลโซลบอร์ดไม่มีอะไรที่โดดเด่น ส่วนใหญ่ก็มีแค่เลเวล 1 หรือ 2
(โอ๊ะ นักเรียนคนนี้เหรอ)
[โซลบอร์ด] คลอร์ด ซาฮาร์ด คิรีฮาล
อายุ 18 ปี ระดับ 7
12
[พลังชีวิต]
[สตามิน่า] 1
[พลังเวท]
[ความเข้ากันของธาตุ]
[ลม] 1
[พลังกาย]
[ปริมาณพลังกาย] 1
[ความชำนาญด้านอาวุธ]
[ดาบ] 2
[พลังจิตใจ]
[ความแข็งแกร่งของจิตใจ] 1
[คาริสม่า] 1
เมื่อเทียบกับนักเรียนคนอื่นแล้วถือว่าปลดล็อคโซลบอร์ดไปเยอะอยู่
(หือ? ที่นี่มัน “คาบเรียนหอกสั้น” แล้วทำไม “ความชำนาญอาวุธ” ถึงเป็น “ดาบ” 2 กัน……? ไหนจะเป็นนักเรียนของคิรีฮาลแต่มาเรียนกับลูดันช่าอีก มันมีอะไรแปลกๆอยู่)
คลอร์ดคนนั้นมีร่างกายที่สูงเกินกว่า 180 เซนติเมตร ร่างกายเองก็เพียบพร้อม
กล้ามเนื้อที่กำยำ โครงหน้าที่ดูเท่
ตาสีแดงผมสีบลอนด์ ลักษณะแบบเดียวกับราชินีมัลเกโด้
สายตาของเขาจ้องไปที่จุดจุดหนึ่ง
ตรงนั้น—-ไม่ใช่คิลเนนโก
ฮิคารุรอให้คาบเรียนจบลง แล้วว่าจะไปคุยกับคลอร์ด
ทันใดนั้นคลอร์ดก็ถืออาวุธฝึกซ้อมไปใต้ต้นไม้ที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านโดยกลับไปเปลี่ยนชุดที่ตึก
(หือ?)
ฮิคารุที่กำลังจะทักไป รู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง
ตอนที่คิดอย่างนั้น ก็มีสาวน้อยคนหนึ่งโผล่ออกมาจากเงาของต้นไม้ต้นหนึ่ง
“——–”
“———”
คลอร์ดกับสาวน้อยคุยกันอย่างสนุกสนาน
ระยะห่าง—-มันใกล้ชิดมาก
พวกเขากุมมือกันและกัน
(อ้อ……เป็นอย่างนี้นี่เอง)
ฮิคารุถึงกับกุมขมับ
สาวน้อยคนนั้นยังถือหอกสั้นอยู่ กล่าวคือเธออยู่ในคาบเรียนเมื่อครู่ด้วย
ใช่แล้ว คนที่คลอร์ดจ้องมองอย่างตั้งอกตั้งใจ
ตรวจสอบชื่อของเธอผ่านโซลบอร์ดเสร็จแล้ว
[โซลบอร์ด] ลูกะ ลอร์ดกราด ลูดันช่า
อายุ 16 ระดับ 2
8
[พลังเวท]
[ปริมาณพลังเวท] 1
[ความเข้ากันของธาตุ]
[น้ำ] 1
[ความชำนาญ]
[เชี่ยวชาญเครื่องมือ]
[เครื่องปรุงยา] 1
[ลางสังหรณ์]
[ประกายความคิด]
[ดนตรี] 1
ชื่อของเธอมีตัวอกษรคำว่า “ลูดันช่า” อยู่ด้วย
คลอร์ดกับลูกะเป็นคนรักกัน หรืออาจจะเกือบเป็นกันแล้ว—-โดยไม่เกี่ยงว่าคิรีฮาลกับลูดันช่าควรจะเป็นศัตรูกัน
เธอมีผมสั้นสีฟ้า กับแว่นตาที่ถือว่าหาได้ยากในโลกนี้
เป็นสาวน้อยที่ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่ใบหน้าด้านข้างที่คุยกับคลอร์ดมันช่างดูมีความสุข
(ถ้าคิดว่ามีเบื้องหลังอะไรแล้วละก็…….คงเป็นเข้าเรียนกับอาจารย์ของลูดันช่าเพื่อหาโอกาสมาพบเธอสินะ)
รีกเองยังลังเลที่จะเข้าเรียนกับเคธี่ที่เกิดในโคโทบี้
ยิ่งเป็นประเทศที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีแล้วยิ่งยากขึ้นไปอีก
ถึงกระนั้นก็ยังให้ความสำคัญกับลูกะก่อน—-อาจจะเป็นผู้ชายที่กล้าเอาเรื่องอยู่
ในระหว่างนั้น ทั้งคู่ก็เดินกุมมือแล้วเดินเข้าไปลึกขึ้น
ถ้าเข้าไปลึกกว่านี้จะคุยด้วยได้ยาก
ฮิคารุคิดเช่นนั้น เลยเริ่มลงมือ
“คุณคลอร์ด”
เขาปลด “อำพราง” แล้วส่งเสียงเรียก
“!?”.
“!!”
ลูกะไปซ่อนอยู่ด้านหลังคลอร์ดที่หันกลับมา
ลูกะร่างเล็กมากจนซ่อนได้ทั้งตัว
“นายคือใคร!!”
คลอร์ดจับหอกสั้นแล้วตะโกนออกมา
กะแล้วเชียวว่าต้องระวังตัวอย่างแรง มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เพราะเห็นการลอบพบกันอย่างนี้
“อ้อ ไม่ต้องระวังขนาดนั้นก็ได้ ถึงจะพูดอย่างนั้นก็คงระวังอยู่ดีเนอะ ผมได้รับการแนะนำให้มาพบกับคุณคลอร์ด ก่อนอื่นช่วยอ่านสิ่งนี้ด้วยครับ”
ฮิคารุหยิบจดหมายแนะนำตัวของราชินีมัลเกโด้ออกมา แล้วเข้าไปใกล้
“…………”
คลอร์ดรับจดหมายแนะนำตัวมาทั้งที่ยังระวังตัวอย่างเต็มที่ ก่อนจะอ่านจดหมาย
“……เอ๊ะ? เอ๊ะ?”
เขาเลื่อนสายตาไปมาระหว่างกระดาษกับฮิคารุ
ฮิคารุเองก็ไม่รู้ว่าเขียนอะไรไว้ข้างใน เพราะมันปิดผนึกไว้อย่างแน่นหนา
“……คลอร์ด มีอะไรเหรอ?”
ลูกะที่สงสัยถามคลอร์ดออกไป
“นะ นี่มัน จดหมายแนะนำตัวจากท่านราชินี”
“เอ๋!?”
“ดูสิ!”
“เอ๊ะ ให้ฉันดูมันจะดีเหรอ?”
“เนื้อหาไม่มีอะไรอันตราย ดังนั้นไม่เป็นไรหรอก”
ลูกะเองก็อ่านจดหมาย พร้อมกับมองจดหมายและฮิคารุสลับไปมา
“รู้ว่าไม่ใช่ศัตรูหรือยัง?”
ฮิคารุถามออกไปเพื่อถามว่าเข้าใจไหมหลังจากอ่านจดหมายไปหนึ่งรอบ
“เขียนเอาไว้ว่า—-’ห้ามเชื่อใจเด็ดขาด’, ‘ถ้ามีเรื่องอะไรให้รีบติดต่อมา’, ‘ถึงไม่มีอะไรก็ต้องติดต่อมา’, ‘ระวังชายที่สวมหน้ากากให้ดี’ มีแต่ชวนให้เข้าใจผิดคิดว่าเป็นศัตรูเต็มไปหมดอยู่หรอก?”
เขามองฮิคารุด้วยแววตาสงสัย
(ยัยราชินี……)
ทั้งที่ฮิคารุเป็นฝ่ายฝืนเข้าไปหาเองแท้ๆ แต่กลับจ้องไปยังฟอเรสซาร์ดที่ราชินีอยู่
