otonari asobi เล่ม 2 ch9-4 ความลับ
“ความรู้สึกของคุณชิมิสึ ชั้นเข้าใจแล้วค่ะ แ..แต่ว่ามีเรื่องหนึ่งที่อยากให้ตอบมาตามตรงจะขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ”
ชั้นกล่าวขอบคุณเธอ สองมือแนบอก ใจเต้นตึกตักกับคำถาม ก่อนจะลดมือลง ถามออกไปด้วยอาการขาดความมั่นใจ
“คือว่า..เรื่องที่จะถามอาจจะคนละหัวข้อที่คุยเลย แต่ว่า..อาโอยางิคุงตอนมอต้น เขาเนื้อหอมในหมู่สาวๆมากเลยรึเปล่าคะ”
ใช่แล้วล่ะค่ะ สิ่งที่ชั้นอยากรู้จริงๆอีกอันก็คือเรื่องนี้แหละ
ตอนฟังเรื่องอดีต เขาเก่งและฉลาดเอาเรื่อง อดีตเขาอาจจะมีสาวๆมาติดเยอะแยะเลยก็ได้นี่นาน
“อ้อ เรื่องนี้นี่เอง คุณชาร์ล็อตนี่เป็นคนประเภทที่ว่าพอชอบใครขึ้นมา จะเป็นคนที่คิดในแง่ลบไว้ก่อนเลยสินะคะ”
คุณชิมิสึหัวเราะให้กับคำถามอันน่าหัวร่อของชั้น
“ถึงจะบอกแบบนั้นก็เถอะ แต่ว่าเรื่องที่ฟังตะกี้ ชั้นก็ติดใจในส่วนนี้จริงๆนะคะ”
“อืมม ถ้าบอก เดี๋ยวคุณอาจจะคิดเตลิดไปไกลก็ได้ แต่ว่าไหนๆเรื่องก็เล่ามาถึงจุดนี้แล้ว ก็ต้องชี้แจงให้กระจ่างสินะ ช่วงนั้นเขาก็ฮอตจริงแหละ มีสาวมาติดไม่รู้กี่คนต่อกี่คนะ”
“..กะแล้วเชียว..”
“ม่า อาโอยางิคุงอาจจะไม่ใช่คนที่หล่อระดับเรียกว่าไอดอลได้เต็มปากเต็มคำ แต่เรื่องลุคเขา ก็ไม่ใช่คนที่ดูแย่แถมเก่งฟุตบอลระดับเอซของทีม เขาไม่เนื้อหอมสิแปลก ถูกมั้ยคะ”
“น..นั่นสินะคะ เฮ้อ”
ก็เป็นไปตามที่ชั้นคาดเดาไว้แต่แรกแล้วว่าคำตอบต้องออกมาประมาณนี้ แต่ว่าพอฟังเองก็จิตตกนิดหนึ่ง
พอคิดภาพว่าอาโอยางิคุงสมัยมอต้นมีสาวๆมากมายมารุมล้อม แค่นี้ชั้นก็รู้สึกเจ็บแปล๊บสุดๆในหัวใจแล้ว
“แต่ว่า เรื่องนั้นไม่จำเป็นต้องไปใส่ใจก็ได้ค่ะ สิ่งที่พุดมันเป็นเรื่องราวสมัยอดีตชาติละ ตัดภาพกลับมาปัจจุบัน ไม่ต้องห่วงค่ะ สาวสักนางก็ไม่มีใครเหลียวมองอาโอยางิคุงแล้วค่ะ”
สงสัยว่าคุณชิมิสึจะติดใจว่าชั้นถอนหายใจแรง คงคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรงมาก เธอถึงมีสีหน้าท่าทางจริงจังตอนกล่าว สบตาชั้นตรงๆ
บางทีมันก็ถูกที่ว่าตอนนี้อาโอยางิคุงไม่มีสาวๆมารุมล้อมแล้ว
แต่ว่า..บางที อาโอยางิคุงอาจจะมีความรู้สึกพึงใจกับสาวๆสักคนในสมัยอดีตจนไม่ลืมยันปัจจุบันเลยก็ได้นี่นา
“อืมมมม ขอโทษนะคะ คุณชาร์ลอตไม่ควรจะไปคิดเรื่องแปลกๆมากเกินไป ชั้นอยากให้คุณโฟกัสไปที่การสร้างความสนิทสนมกับอาโอยางิคุงมากกว่านะคะ เรื่องนั้นถ้าทำได้ ชีวิตทุกอย่างจะราบรื่นมากกว่ามาหมกหมุ่นกับเรื่องอดีตนะคะ”
“ทำไมถึงคิดแบบนั้นเหรอคะ”
“เพราะว่าคุณชาร์ล็อตเป็นผู้หญิงที่มีเสน่สุดๆไงคะ ถ้าเป็นผู้ชาย แล้วมีโอกาสได้ใกล้ชิดเคียงข้าง ยังไงก็ห้ามอาการใจเต้นตึกตักไว้ไม่อยู่แน่”
“..งั้นเหรอคะ”
“ใช่แล้วล่ะ วันนี้ชั้นก็หมดเรื่องสนทนากับเธอแล้วนะ คุณชาร์ล็อต ขืนคุยต่อ คุณต้องมองโลกในแง่ลบไม่หยุดอีกแน่เลย”
คุณชิมิมึกล่าวกับชั้นที่เอียงคอสงสัย เธอหัวเราะก่อนจะยกสองมือโบกบ๊ายบายกับชั้น เป็นสัญญาณทางกายว่าให้จบการสนทนาเท่านี้พอ
“คุณชาร์ล็อตต่อจากนี้ต้องไปรับน้องสาวไม่ใช่เหรอคะ ขืนคุยต่อจะไปรับเธอสายนะคะ แล้วก็เดี๋ยวชั้นเองจะไปต่อกับงานเลี้ยงอื่นกับทุกคนด้วยค่ะ”
คุณชิมิสึกล่าวจบ เตรียมจะเดินออกไปรวมกับกลุ่มเพื่อน ทว่า
“ร..รอก่อนค่ะ ชั้นยังเหลือคำถามอีกข้อสุดท้าย คุณชิมิสึอยากให้อาโอยางิคุงกลับไปเตะฟุตบอลต่ออีกรึเปล่าคะ”
เพราะว่าเรื่องราวในอดีต จากที่ฟังมา คือรู้มาจากญาติ พี่ชายของเธอ บางทีว่า ถ้าพี่ชายเธอให้ความสำคัญกับอาโอยางิคุง อยากให้เขากลับมาเตะบอลอีกครั้ง เธออาจจะอยากให้พี่ชายเธอดีใจก็ได้ ถ้าสามารถเกลี้ยกล่อมให้อาโอยางิคุงกลับไปเตะอีกบอลอีก
ทว่าคำตอบของเธอคือ
“…อาโอยางิคุงในร้านอาหาร เขามีความสุขสุดๆเลยนะคะ”
คุณชิมิสึชะงักฝีเท้า หันกลับา สีหน้าท่าทางเธอดูอ่อนโยนมาก กล่าวพึมพำเบาๆ
“เอ๋?”
“คิดว่า สิ่งที่เขาแสดงออกมาในวันนี้เป็นตัวตนที่แท้จริงของเขา ฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นชั้นหรือพี่ชายของชั้นก็ไม่มีสิทธิไปแย่งความสุขของเขามาได้หรอกค่ะ”
เธอพูดจบ โบกมือลา ส่งยิ้มให้ ก่อนจะวิ่งไปรวมกับกลุ่มเพื่อนเรียบร้อย
คำพูดสุดท้ายนั้นมัน…
บางทีว่า ถ้าอาโอยางิคุงกลับไปเตะฟุตบอลอีกล่ะก็ ชีวิตประจำวันเขาในทุกวันต้องยุ่งขึ้นอีกมากแน่
และถ้าเป็นแบบนั้น เขาคงไม่มีเวลาว่างเป็นเพื่อนเล่นให้เอมม่าหรือว่าชั้นก็ได้
ซึ่งบางที คุณชิมิสึอาจจะเล็งเห็นเรื่องนี้ เธอถึงใช้คำว่า ไม่ไปแย่ง ก็เป็นได้ล่ะมั้ง
“อาโอยางิคุง ชั้นน่ะ จะสามารถทำให้เธอมีความสุขได้รึเปล่านะ..”
ชั้นพึมพำกับตัวเอง เงยหน้ามองท้องฟ้ากับคำถามที่ไม่มีใครตอบได้ในตอนนี้
****
จบ CH9-4
